Fargo 5η Σεζόν: Επιστροφή στη Μινεσότα αλλά μήπως το ξαναείδαμε το έργο;

Πώς μπορεί το τηλεοπτικό Fargo να στέκεται αγέρωχο και πάλι σε ένα τόσο κορεσμένο από διαφορών ειδών σειρές τηλεοπτικό και streaming πλέον τοπίο; Η απάντηση είναι μάλλον στο όνομα Noah Hawley, του ανθρώπου που πήρε το οσκαρικό πόνημα των αδερφών Κοέν και το μετέτρεψε σε μορφή σήριαλ, διατηρώντας επι της ουσίας όλες του τις αρετές. Πολύ δύσκολο πράγμα να καταφέρεις αυτή την δύσκολη ισορροπία μαύρου χιούμορ και αστυνομικού εγκλήματος, πόσο μάλλον να...κοντράρεις την πένα των Κοέν. Ο Hawley όμως με την δική του πένα και το μεράκι του να βρίσκεται συνεχώς από πάνω από το τηλεοπτικό "Fargo" του δικτύου FX, κατάφερε να το κάνει μέχρι και σήμερα. Κατ'εμέ επιτυχημένα τις τρεις από τις τελευταίες τέσσερις σεζόν, μιας και η πιο πρόσφατη ήταν και η πιο άστοχη θεματικά και στυλιστικά θαρρώ στις αρχές του ύποπτου κόσμου της Μινεσότα. 

Είδα τα πρώτα δύο επεισόδια της 5ης σεζόν του Fargo χάρις την Cosmote TV, η οποία προβάλλει αποκλειστικά την σειρά στην χώρα μας και μεταφέρω τις πρώτες μου εντυπώσεις για τον νέο κύκλο και αν τελικά η επανάληψη του σκηνικού κουράζει ή γεννά νέες ενδιαφέρουσες ιστορίες και χαρακτήρες. 

Καταρχήν με ιντρίγκαρε σε πολύ μεγάλο βαθμό το cast αυτής της σεζόν που και πάλι είναι all-star ή υπέρλαμπρο αν το θέλετε διαφορετικά. Ο -προσωπικά αγαπημένος μου λόγω "Mad Men"- Jon Hamm υποδύεται έναν σκληροτράχηλο σερίφη που παίζει το μακρύ χέρι του νόμου στην δική του μικρή κοινωνία. Έπειτα έχουμε δύο εξαιρετικές ηθοποιούς την Juno Temple του "Ted Lasso" στον κεντρικό ρόλο της Dorothy "Dot" Lyon, μιας μητέρας της διπλανής πόρτας που φτιάχνει τηγανήτες στην κόρη της γαι πρωινό και θέλει να πηγαίνει στις συναντήσεις του συλλόγου γονέων και κηδεμόνων. Και από την άλλη την ανεπανάληπτη Jennifer Jason Leigh που μάθαμε από το "Hateful Eight" του Ταραντίνο, στο ρόλο της ζάμπλουτης πεθεράς που δεν χωνεύει καθόλου την νύφη της (Temple). Αυτοί οι τρεις και μόνο για μένα είναι αρκετοί για να γεμίσουν την οθόνη μου με ερμηνείες καρικατουρίστικων χαρακτήρων από τη Μινεσότα και την Β. Ντακότα, όπου το σύμπαν του Fargo λαμβάνει σχεδόν πάντοτε χώρα. 

Αυτή τη φορά όμως το Fargo με εξέπληξε με την σφοδρότητα και την ταχύτητα με την οποία ξεκίνησε. Σε βαθμό που για όποιον την παρακολουθεί από την αρχή θα θεωρήσει πως κάποιος την μόνταρε....ανάποδα, από το τέλος προς την αρχή. Ξεκινάει με έναν τεράστιο καυγά που η "Dot" μπλέκει ας πούμε κατά λάθος και αυτό αποτελεί το πρώτο ξετύλιγμα του κουβαριού της. Ενός κουβαριού με πολύ σκοτεινές αποχρώσεις ειδικά στο παρελθόν της, το οποίο είναι βεβαρημένο και σχετίζεται με τον χαρακτήρα του Jon Hamm, τον σερίφη Tillman. 

Ο χαρακτήρας του Tillman είναι μια καρικατούρα της τωρινής μετά-Trump εποχής Αμερικής, με έναν αυταρχικό και "όλα λάθος" τύπο εξουσίας, σε μια προσπάθεια του Fargo να χρωματίσει πολιτικά πολύ παραπάνω από όσο χωράει και σηκώνει το ύφος του Fargo και γενικότερα αυτού που οι Κοέν άφησαν πίσω τους. Προσωπικά δεν χορταίνω να βλέπω τον Hamm στον ρόλο αυτόν μιας και την αμερικανίλα την έχει από το μούτρο του και μόνο ως ηθοποιός. Τσιράκι του Tillman και σαν τον πιο βαρύ comic relief χαρακτήρα αυτής της σεζόν, βλέπουμε τον γιο του και βοηθό σερίφη, που τον υποδύεται ο Joe Keery του Stranger Things. 

Από την άλλη η Jason Leigh προσδίδει την χαρακτήρα της κακιάς πεθεράς που θέλει να χώνει παντού το χέρι της και να έχει του...χεριού της όχι μόνο τον χαμηλών τόνων και τέρμα αφελή γιο της, αλλά και την νύφη της. Ωστόσο η "Dot" πρεσβεύει το επίθετό της "Lyon" με περίσσιο σθένος και πείσμα, ειδικά σε μια τετ-α-τετ συνομιλία που έχουν στο 2ο επεισόδιο και ερμηνευτικά προσφέρουν ένα δυνατό highlight οι δυο τους. 

Και επειδή ξεκινάει κάπως ανάποδα χάνει αυτή τη φορά την βραδύκαυστη γεύση και ροή που έχει μια τυπική σεζόν του Fargo, όσο κι αν προσπαθεί να χωρέσει το δικό του ύφος σε μια δομή που δίνει περισσότερο έμφαση στη δράση και την μαύρη κωμωδία.

Η 5η σεζόν του Fargo δείχνει να διέπεται ξανά από τους βασικούς άξονες που κάνουν το Fargo αυτό που είναι δηλαδή υπεράνω πάσης υποψίας κεντρικοί χαρακτήρες με σκοτεινό παρελθόν, που μένουν ή ζουν ή καταλήγουν στην Μινεσότα και τη Βόρεια Ντακότα, μπλέκονται σε ένα έγκλημα ή ένα αιματηρό ευτράπελο που τους βάζει στο μάτι του κυκλώνα, ενώ θεότρελοι και παράξενοι μέχρι το κόκκαλο δολοφόνοι τους κυνηγούν και ένας -φαινομενικά αδαής- αστυνομικός που σαν να τα έχει υποπτευθεί όλα και να ταιριάζει τα κομμάτια του παζλ γρηγορότερα από όλους.

Προς το παρόν, παρά την προς action μονοπάτια αρχή του, δείχνει να κάνει μια τίμια επιστροφή στα παλιά καλά λημέρια της 1ης και 2ης σεζόν, αλλά το πόσο θα διαφοροποιηθεί και κυρίως αν μπορεί να αφήσει κάτι στον θεατή, μένει να το αποδείξει. 

Τα νέα επεισόδια του 5ου κύκλου του Fargo προβάλλονται αποκλειστικά μέσα από τον Cosmote TV.