The Crown Season 6 Part 1 Review - Γιατί έχει διχάσει τους πάντες η σειρά του Netflix;

Η 6η και τελευταία σεζόν του The Crown, διαδραματίζεται από το 1997 έως το 2005, και θα απεικονίσει διάφορα σημαντικά γεγονότα της βασιλικής οικογένειας, όπως τον αντίκτυπο της πρωθυπουργίας του Τόνι Μπλερ, τον θάνατο της Νταϊάνα, πριγκίπισσας της Ουαλίας, τον γάμο του πρίγκηπα Έντουαρντ και της Σόφι Ρις Τζόουνς, τους θανάτους της πριγκίπισσας Μαργαρίτας και της μητέρας της, βασιλομήτωρ Ελισάβετ, την αρχή της σχέσης του πρίγκιπα Γουίλιαμ με την Κέιτ Μίντλετον, και τελικά τον γάμο του πρίγκηπα Καρόλου με την Καμίλα Πάρκερ Μπόουλς. Η σειρά αποτελείται από δέκα επεισόδια χωρισμένα σε δυο μέρη. Στις 16 Νοεμβρίου έκανε πρεμιέρα με 4 επεισόδια το πρώτο μέρος, ενώ τα υπόλοιπα έξι έχουν προγραμματιστεί για τις 14 Δεκεμβρίου.

Όσον αφορά το πρώτο μέρος της σειράς, μας αφηγείται τις τελευταίες οκτώ εβδομάδες της ζωής της Νταϊάνα, από τις διακοπές με τους δυο γιους της στο Σαιν-Τροπέ, μέχρι το φρικτό δυστύχημα στο Παρίσι, μέσα σε εκείνη την καταραμένη σήραγγα Πον ντ’ Αλμά, λίγο μετά τα μεσάνυχτα της 31ης Αυγούστου 1997. Την βλέπουμε να περνάει τις μέρες στην θαλαμηγό των Μοχάμεντ και Ντόντι Αλ Φαγέντ ως προσκεκλημένη τους. Την ίδια στιγμή, ο πρίγκιπας Κάρολος ετοιμάζεται να οργανώσει ένα πάρτι για τα 50α γενέθλια της Καμίλα.

Αυτό είναι το πλαίσιο στο οποίο βρίσκουμε τους κεντρικούς χαρακτήρες. Είναι αλήθεια ότι συνολικά, μέχρι στιγμής, το πρώτο μέρος της 6ης σεζόν του The Crown, έχει διχάσει κοινό και κριτικούς όσο καμία άλλη φορά. Γιατί όμως συνέβη αυτό και ποια είναι τα σημεία που οι περισσότεροι εκφράζουν την δυσαρέσκεια τους για τις δημιουργικές αποφάσεις του Peter Morgan; Αρχικά, χωρίς να μπούμε σε λεπτομέρειες, πολλοί είναι αυτοί που θεωρούν ότι η απεικόνιση της οικογένειας Αλ Φαγέντ, και ειδικότερα του πατέρα, Μοχάμεντ, είναι επιφανειακή και άδικη.

Στην συνέχεια, είναι η περιβόητη σκηνή με το “φάντασμα” της Νταϊάνα. Ύστερα, είναι η αρνητική κριτική που δέχονται οι συντελεστές της σειράς για την άφεση αμαρτιών της βασιλικής οικογένειας. Μερικοί κριτικοί μάλιστα, έκαναν λόγο μέχρι και για προσβολή της μνήμης της αδικοχαμένης πριγκίπισσας. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, πιο συγκεκριμένα, θα πρέπει κάποιος να αναζητήσει αρκετά για να βρει κάποια κριτική που να επαινεί την νέα σεζόν.

Αν και στην επιχειρηματολογία τους υπάρχει μία σωστή βάση, και σε αρκετά συμφωνώ κι εγώ, όπως για παράδειγμα, η ακαταλαβίστικη ανάγκη να παρουσιαστεί το ζευγάρι Κάρολος-Καμίλα συμπαθητικό, αλλά και η ουδέτερη στάση που κρατάει απέναντι στην βασιλική οικογένεια. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το The Crown, είναι μία δραματοποιημένη αφήγηση ιστορικών γεγονότων που συνδυάζει την πραγματικότητα με την φαντασία, και οι όποιες αλλαγές σε πρόσωπα και καταστάσεις θα πρέπει να γίνουν με γνώμονα την εξυπηρέτηση της ιστορίας που θέλει να αφηγηθεί ο δημιουργός της. Φυσικά, αυτές οι αλλαγές, ακόμα και να πετυχαίνουν τον σκοπό τους, δεν θα είναι ευπρόσδεκτες από όλους, και θα υπάρξουν και διαφωνίες και αντιρρήσεις.

Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως, έχουμε την Νταϊάνα, μία θλιμμένη καλοσυνάτη πριγκίπισσα, αγαπητή από εκατομμύρια κόσμου, ταυτόχρονα όμως χαμένη και μπερδεμένη ανάμεσα σε ανθρώπους που ήθελαν ένα κομμάτι από την καρδιά, την ψυχή και το κορμί της με σκοπό πάντα τις δικές τους φιλοδοξίες. Ένα θύμα των καταστάσεων δηλαδή. Έχοντας αυτό ως αρχή, το μυαλό πίσω από τη σειρά, ο Peter Morgan, παρουσιάζει τρεις ομάδες ανθρώπων που πρέπει να αντιμετωπίσει η πριγκίπισσα. Την βασιλική οικογένεια, την οικογένεια Αλ Φαγέντ και τους παπαράτσι.

Για να το πετύχει, για να την απεικονίσει ως μία τραγική ηρωίδα με προδιαγραμμένη μοίρα, έπρεπε να προσεγγίσει κάποιες από αυτές τις τρεις ομάδες σκληρότερα. Αποφάσισε να το κάνει με τις δυο. Την οικογένεια Αλ Φαγέντ και φυσικά τους παπαράτσι. Για κάποιο λόγο, θέλησε να είναι πιο διακριτικός με την βασιλική οικογένεια. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ήταν τελικά η Νταϊάνα ένα θύμα των καταστάσεων που την οδήγησαν τελικά στον άδικο θάνατο της; Ο δημιουργός της σειράς, μας λέει και ναι και όχι. Είναι θύμα επειδή βγήκε ψυχικά τραυματισμένη από έναν δυστυχισμένο γάμο που ο άνθρωπος που αγάπησε την πρόδωσε. Συνεχίζει να είναι απομονωμένη και αποκλεισμένη από την βασιλική οικογένεια η οποία ποτέ δεν θέλησε να ασχοληθεί πραγματικά με τις επιθυμίες και ανάγκες της, ενώ παράλληλα βρίσκεται συνεχώς υπό τον έλεγχο και την πίεση των μέσων ενημέρωσης και του κοινού, που περιμένουν από αυτήν να είναι το τέλειο πρότυπο. Και, μέσα σε όλα αυτά, υπάρχει και ο πατέρας Αλ Φαγέντ που θέλει να την μπλέξει στα δικά του σχέδια.

Ωστόσο, άθελα της, συμβάλει και αυτή σε μεγάλο βαθμό για τις καταστάσεις που επικρατούν διότι δεν στέκεται ποτέ παθητικά απέναντι τους. Η θαρραλέα στάση της απέναντι στους κανόνες και νόρμες της μοναρχίας, η επαναστατική της φύση, αλλά και οι δικές τη φιλοδοξίες, αποτέλεσαν το τέλειο εκρηκτικό μείγμα για τις τραγικές συνέπειες που ακολούθησαν.

Αξίζει φυσικά να αναφερθούμε στην ερμηνεία της Elizabeth Debicki ως Νταϊάνα, η οποία σωματικά, και πιο συγκεκριμένα με το βλέμμα και την κίνηση του λαιμού της κατάφερε να αποδώσει με τον καλύτερο τρόπο την πολυπλοκότητα του χαρακτήρα που υποδυόταν. Όσον αφορά τα τεχνικά και την ποιότητα της παραγωγής γενικότερα, το The Crown, όπως έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν από εδώ μέσα αλλά και από τις εκπομπές Framerate, συνεχίζει να ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες σειρές της streaming πλατφόρμας του Netflix.

Επομένως, το πρώτο μέρος της 6ης σεζόν του The Crown, αν και έχει προκαλέσει έντονες συζητήσεις με μερικές από τις αποφάσεις του δημιουργού της, συνεχίζει να έχει απήχηση στο κοινό και να μας κάνει να αναμένουμε το 2ο μέρος με μία σχετική ανυπομονησία.