Secret Invasion: Το κούφιο crossover event του MCU με την Civil War αισθητική - Review

Με μια πολλά υποσχόμενη αισθητική που θύμισε εποχές Captain America: Winter Soldier και “Civil War” ξεκίνησε το Secret Invasion με τον Samuel Jackson δίνοντας την εντύπωση ότι θα βουτήξει με τα μούτρα και πάλι σε μια πλευρά του κινηματογραφικού σύμπαντος της Marvel, που είχε ξεχαστεί εδώ και πολλά χρόνια.

Όπως είχα αναφέρει και στο προηγούμενο κείμενο με τις εντυπώσεις μου από το πρώτο επεισόδιο, λατρεύω τα πολιτικά θρίλερ, ιδιαίτερα όταν μπλέκονται γεγονότα και μυθοπλασία στο ίδιο σενάριο, όπως κάνει η Marvel στην προκειμένη, καθώς και την κατασκοπική πλευρά του MCU.

Kαι αναμφίβολα στο θέμα του πόσο τραχιά και άγρια και γειωμένη σειρά ήταν σε σύγκριση με τις υπόλοιπες σειρές της Marvel στο Disney+, ήταν η κορυφαία όλων. Από περίσσια βία, αίματα και ακρωτηριασμούς, τα όρια του PG-13 που σπάνια προσπερνάει η Marvel, στο Secret Invasion τα τσαλαπάτησε και μόνο πόντους κέρδισε. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό για να πετύχει η φόρμουλα αυτή.

Θέλει και ένα στιβαρό σενάριο, με ανατροπές και σημαντικές και σοβαρές εξελίξεις και το Secret Invasion δυστυχώς στο φινάλε του δεν τα είχε. Έμοιαζε σαν μετά τα πρώτα 2-3 επεισόδια να ξεθωριάζει και να χάνει το που πρέπει και που θέλει να εστιάζει.

Περάσαμε πολύ ώρα με τον Nick Fury και τον Gravik (τον μεγάλο κακό της υπόθεσης που τον ενσαρκώνει ο Kingsley Ben Adir), χωρίς τελικά να μετράει το payoff του σεναρίου, αναλογικά με το πόση ώρα τους βλέπαμε να μιλάνε από τα τηλέφωνα. Χάσαμε κατ’εμέ πολύ άδοξα την Mariah Hill της Cobie Smulders σε βαθμό που και η ίδια σειρά ξέχασε ότι πέθανε το δεξί χέρι του Nick Fury που γνωρίσαμε στο The Avengers (2012).

Βασίστηκε από ότι φαίνεται πολύ στην απώλεια το σενάριο και πώς οι χαρακτήρες θα έβγαιναν μέσα από την απώλεια, αλλά η σειρά ξέχασε να τους δώσει τη μετάβαση μάλλον, ή καλύτερα τους έβγαλε…νερόβραστους.

Εκεί που θα μπορούσε τέλεια το Secret Invasion να παίξει με τον μηχανισμό της μεταμόρφωσης και το ότι ο καθένας μπορεί να είναι σωσίας κάποιου, ο Ali Selim (σκηνοθέτης) και ο Kyle Bradstreet (Showrunner) δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή. Μόνο στο 3^ο επεισόδιο φάνηκαν οι τραγικές και ιντριγκαδόρικες προσωπικά επιπτώσεις των Skrulls να έχουν εισχωρήσει σε κάθε πτυχή της ανθρώπινης ζωής και θα ήθελα πολύ παραπάνω να δω ένα σκηνικό σαν το «They Live”(Ζουν Ανάμεσά μας, 1988). Αντιθέτως εντελώς χοντροκομμένα πούλαγε το σενάριο ότι «έρχεται ο πόλεμος», «θα γίνει Γ’ Παγκόσμιος» και όλα αυτά, ενώ ήταν πασιφανές ότι ένα τέτοιο κοσμογονικό γεγονός δε θα συνέβαινε στο MCU και σε έναν μετά-Blip κόσμο.

Και ενώ το Secret Invasion είχε στο επίκεντρο τον Nick Fury και ξεφλούδισε πράγματι αρκετές πτυχές του χαρακτήρα του και του παρελθόντος του, δείχνοντάς τον πιο ευάλωτο από όσο ξέραμε, και μια πιο εξανθρωπισμένη βερσιόν του, δεν φάνηκε αρκετό. Ένα από τα βασικό μου πρόβλημα βλέποντας το φινάλε και κάνοντας μια αναδρομή στο τι συνέβη είναι πως τελικά…δεν συνέβη και κάτι συνταρακτικό στο σύμπαν της Marvel μετά το Secret Invasion. Ειδικά όταν είχε πλασαριστεί ως ένα μεγάλο crossover event του MCU και το πρώτο του Multiverse Saga.

Αν αναφερόταν σε crossover β’ και γ’ κατηγορίας χαρακτήρων τότε ναι, ισχύει. Στον αντίποδα από το σενάριο οι ερμηνείες και το casting ήταν στα highlights. Μακράν η απολαυστικότερη όλων ήταν η Olivia Colman ως Sonya Falsworth, παίζοντας μια γεμάτη σαρκασμό και στόμφο παντογνώστη διοικήτρια των μυστικών υπηρεσιών. Φυσικά ο Sam Jackson είναι ο Sam Jackson, αλλά και το υπόλοιπο cast όπως ο Ben-Adir που ειδικά στο φινάλε έλαμψε, αλλά και η Emilia Clarke ως Giah που φαίνεται να έχει λαμπρό μέλλον στο MCU στάθηκαν και παραπάνω στο ύψος των περιστάσεων. Ίσως τελικά το ότι η Marvel έχει μεγαλύτερα σχέδια για την Clarke και τον χαρακτήρα να είναι στα θετικά των επόμενων ταινιών και ειδικά του Avengers 5 (The Kang Dynasty) και Avengers 6 (Secret Wars).

Θύμισε και αρκετά το φινάλε του WandaVision και του Moon Knight, καθώς το Secret Invasion επιδόθηκε σε ένα CGI fest μέτριας ποιότητας για την…μεγάλη του μάχη. Είχε τόσο ψωμί το κατασκοπικό και πολιτικό θρίλερ κομμάτι του MCU και θαρρώ πως χαραμίστηκε.

Το που θα πάει από εδώ και πέρα ο Nick Fury πρακτικά το spoilαρε το νεότερο trailer του Captain Marvel 2 (ή The Marvels όπως λέγεται καλύτερα), επομένως και τα τελευταία λεπτά του 6^ου και τελευταίου επεισοδίου δεν προσέφεραν κάποια έκπληξη. Ούτε και ένα post-credits δωράκι, όπως άλλες φορές.