CREED 3 Review: Το ψυχωμένο sequel του Michael B. Jordan βαράει δυνατά

Αίμα, ιδρώτα και δάκρυα είναι τα τρία σίγουρα συστατικά που κάνουν τις ταινίες του Rocky Balboa αυτό που είναι. Και τα training montages, έχετε δίκιο. Όλα αυτά τα κληρονόμησε το Creed franchise, στο οποίο ο Sylvester Stallone έδωσε τη σκυτάλη και επίσημα με το Creed 2.

Μπορεί όμως να σταθεί το spinoff και πνευματικό sequel των Rocky ταινιών, χωρίς τη μασκότ του για πρώτη φορά; Η σύντομη απάντηση είναι πως ναι, μπορεί χωρίς τον Rocky και τον Stallone και το ανακάλυψα με αναπάντεχο τρόπο θα πω βλέποντας το Creed 3. Αυτό δεν σημαίνει ότι οι αδυναμίες δεν υπάρχουν…

Βλέπετε είναι και το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Michael B. Jordan επομένως η επιφυλακτικότητα και το μικρό καλάθι υπήρχαν. Τον Adonis Creed τον βρίσκουμε σε μια φαινομενικά τέλεια φάση της ζωής του. Δεν του λείπει τίποτα πρακτικά, τα έχει όλα, κατέκτησε ό,τι ζώνη υπήρχε, ζει άνετα στη βίλα του στο Χόλιγουντ με τη γυναίκα του (Η Tessa Thompson ξανά σε μια τίμια ερμηνεία) και την γλυκύτατη κορούλα του (η ηθοποιός της κλέβει την παράσταση σε σημεία) και πλέον απολαμβάνει τους καρπούς των κόπων του από τις προηγούμενες δύο ταινίες. Βρίσκεται πλέον σε στάτους «Ρόκι Μπαλμπόα» και προπονεί τον νέο Παγκόσμιο Πρωταθλητή του μποξ στο γυμναστήριό του, ενώ είναι και διοργανωτής αγώνων.

Το παρελθόν του όμως δεν το είχαμε μάθει ποτέ σε βάθος πέραν του ότι είχε περάσει μια ζόρικη παιδική ηλικία. Εδώ είναι που ο Jordan αρχίζει και δείχνει το σκηνοθετικό του ταλέντο να ξετυλίγεται δειλά, εξιστορώντας μια περίπτωση αδερφικών φίλων που η αφέλεια της νεανικής ζωής τους χώρισε. Και είναι εν τέλει απαραίτητο για το χτίσιμο της αντιπαλότητας που υπάρχει μεταξύ του αδερφικού του φίλου του Dame που τον υποδύεται ο απίθανος και επιβλητικός -για ακόμη μια φορά- Jonathan Majors. Ειλικρινά, με κάθε ταινία ο Majors δείχνει ότι είναι γεννημένος να παίζει κακούς, ψυχάκιδες villain ρόλους με τρόπο που δεν χορταίνεις να τον βλέπεις να ξεμπλέκει με το βλέμμα του και την κινησεολογία του την αρρώστια που κρύβει Dame.

Σαν ένας δαίμονας του παρελθόντος, εμφανίζεται στον Adonis για να του ταράξει την ήρεμη ζωή που ζει και να του θυμίσει από που ήρθε και τι έκανε, πριν από όλη την τωρινή του λάμψη. Η αντίθετη δυναμική ενός αγριμιού και ενός συνειδητοποιημένου «μάστερ» του μποξ βγάζει μια ένταση στην οθόνη που φυσικά κορυφώνεται στην τελική και αναπόφευκτη αναμέτρηση μαζί τους.

Το ντεμπούτο του Michael B. Jordan πίσω από τις κάμερες μου φάνηκε εξίσου ικανό με τις υποκριτικές του ικανότητες και σε σημεία με εξέπληξε με μερικές έξυπνες και ποιητικές πινελιές που έριξε (ειδικά στο πώς αποτυπώνει την ένταση του μπόξινγκ και το mindset των δύο ορκισμένων εχθρών). Όντας η πρώτη αθλητική ταινία που γυρίζεται με IMAX οι σκηνές του μπόξινγκ είναι ανελέητες σε θέαμα και ένταση για τον θεατή με το κάδρο να αγκαλιάζει όλο το οπτικό πεδίο και πραγματικά να ανεβάζει την εμπειρία.

Ο Jordan λοιπόν κάνει τόσο καλά ότι δεν έκαναν όλες οι άλλες Rocky και Creed ταινίες: το ίδιο το boxing. Πραγματικά καταφέρνει να κάνει το Creed 3 μια ψυχωμένη συνέχεια, ικανή να σταθεί στα δυο πόδια της χωρίς να σκοντάφτει ή να…κριντζάρει τον θεατή. Έχει ζεστασιά, έχει δράμα, έχει λίγο από όλα σε αυτόν τον γλυκό blockbusterικό βαθμό που «περνάει». Αυτό δεν σημαίνει ότι βασίζεται σε μια φορμουλαϊκή συνταγή που από πριν γνωρίζει ο θεατής τι θα δει και πώς θα εξελιχθεί. Προσπαθεί βέβαια το Creed 3 να σπάσει κάπως αυτή τη φόρμουλα και εκεί ήταν ένα ακόμη σημείο που προσωπικά μου φάνηκε άτσαλο σε εκτέλεση.

Ένα πράγμα του προσάπτω σαν αρνητικό και είναι πως εξελίσσεται κάπως σπασμωδικά από το σημείο Α στο Β στο Γ κ.ο.κ. Ωστόσο δεν κάθεται στα αυγά του ούτε λεπτό και έτσι ο ρυθμός του είναι καλοκουρδισμένος. Είχε και ένα συμπαθητικό και πολύ ταιριαστό hip-hop soundtrack, που μονταζιακά έδωσε πόντους στο Creed 3.

Με σιγουριά το Creed 3 μπορεί να κοιτάξει σαν ταινία το πρώτο Creed του Ryan Coogler, αποδεικνύοντας το πόσο απολαυστικό ντεμπούτο κάνει ο Jordan, καθώς ξέρει να χτυπάει στο ρυθμό και σωστά τα συναισθηματικά beats του. Αυτό που επίσης κράτησα είναι ότι διατήρησε το πνεύμα αυτών των ταινιών και όλα τα κλισέ τους, ενώ προσπάθησε να τα φρεσκάρει γύρω-γύρω. Δεν γινόταν Creed/Rocky ταινία χωρίς training montage. Είναι νόμος. Θα θέλαμε ένα Creed 4 από τον Jordan; Ναι γιατί όχι.

*Ευχαριστούμε τα Cineplexx για την προβολή σε IMAX