Grow Up Review

Το Grow Home κυκλοφόρησε το 2015 και αναπτύχθηκε από μια μικρή εσωτερική ομάδα της Ubisoft Reflections. Ο τίτλος, ίσως και επειδή δόθηκε δωρεάν στους συνδρομητές του PlayStation Plus, γνώρισε αξιοπρεπή αποδοχή και άνοιξε στους δημιουργούς τις πόρτες για το sequel. Κάπως έτσι φτάνουμε στο σήμερα και στο Grow Up. Για άλλη μια φορά στο τιμόνι της ανάπτυξης βρίσκεται η ομάδα από το Ηνωμένο Βασίλειο. Μιας και μιλάμε για συνέχεια, τα θεμέλια του παιχνιδιού είναι τα ίδια. Για όσους δε γνωρίζουν, πρόκειται για έναν open world τίτλο με βασικό συστατικό είναι το platforming.

Ο κεντρικός πρωταγωνιστής και ο χαρακτήρας που χειριζόμαστε φυσικά είναι ο B.U.D. Πρόκειται για ένα χαριτωμένο, αφελές ρομποτάκι που ταξιδεύει με το διαστημόπλοιό του, το οποίο ακούει στο όνομα M.O.M. Το παιχνίδι έχει μια ικανοποιητική δόση χιούμορ που είναι εμφανής από τους διαλόγους στα πρώτα κιόλας λεπτά του. Δυστυχώς, το πλοίο του προσπαθώντας να αποφύγει έναν κομήτη, πέφτει στο φεγγάρι και σπάει σε διάφορα κομμάτια που σκορπίζονται στον κοντινό πλανήτη. Σκοπός μας είναι να βρούμε όλα τα κομμάτια και όπως μαρτυρά το όνομα του παιχνιδιού, να φτάσουμε ψηλά, να τα φέρουμε δηλαδή στο φεγγάρι, για να συναρμολογήσουμε ξανά την M.O.M και να συνεχίσουμε το ταξίδι μας.

Φυσικά, για να φέρουμε εις πέρας αυτή την αποστολή, επιστρατεύουμε όλες τις ικανότητες του B.U.D, πράγμα που μου δίνει την κατάλληλη ευκαιρία να μιλήσω για το gameplay. Το Grow Up χτίζει στη βάση του προκατόχου του. Δηλαδή, για άλλη μια φορά έχουμε την δυνατότητα να σκαρφαλώσουμε σε κάθε λογής επιφάνεια. Το δύο χεριά του χαρακτήρα μας αντιστοιχούν στις δύο σκανδάλες του χειριστηρίου. Έτσι, πατώντας την αριστερή σκανδάλη, για παράδειγμα, ο B.U.D πιάνει με το αριστερό του χέρι όποια επιφάνεια βρίσκεται κοντά του. Επίσης, από το πρώτο παιχνίδι επιστρέφουν και τα Starplants. Πρόκειται για γιγαντιαία φυτά, τα οποίο μπορούμε να βοηθήσουμε να μεγαλώσουν κι άλλο σε ύψος, κατευθύνοντας τα κλαδιά/ ρίζες τους σε πηγές ενέργειες. Με τη σειράς τους, τα φυτά αυτά μας βοηθούν να φτάσουμε σε μεγαλύτερα ύψη και σε απρόσιτες περιοχές του πλανήτη, όπου βρίσκονται μέρη του πλοίου μας.

Νέα προσθήκη στο παιχνίδι είναι τα Floraforms. Αυτή είναι η ονομασία που δίνει το παιχνίδι στην πλούσια πανίδα του πλανήτη που βρισκόμαστε. Στο ταξίδι μου, συνάντησα διάφορα είδη φυτών με ξεχωριστές ικανότητες το καθένα. Πιο συγκεκριμένα, μπορεί να είναι ένα μεγάλο φύλο που το χρησιμοποίησα σαν καταπέλτη ή ένα ανθισμένο λουλούδι που με εκτόξευσε μαζί με τη γύρη του. Κάθε φυτό, αφού το συνάντησα μια φορά στο παιχνίδι, είχα τη δυνατότητα να το “σκανάρω” και έπειτα να το φυτέψω και οπουδήποτε αλλού εξυπηρετεί τις δικές μου ανάγκες, συνήθως για να φτάσω κάπου ψηλότερα.

Επιπροσθέτως, σκορπισμένα στον πλανήτη βρίσκονται και μερικά ability capsules. Συλλέγοντάς τα, ο B.U.D αποκτά νέες δυνατότητες, όπως για παράδειγμα ένα jetpack για ευκολότερη μετακίνηση ή τη δυνατότητα να κάνει roll σαν μπάλα, κάνοντας το ταξίδι μου στον ανοικτό κόσμο του τίτλου αισθητά γρηγορότερο. Και σε αυτό το σημείο, έχοντας περιγράψει τους βασικούς μηχανισμούς, θέλω να τονίσω και το μεγαλύτερο μου παράπονο από το παιχνίδι. Και αυτό δεν είναι άλλο από το χειρισμό και την έλλειψη αμεσότητας και ακρίβειας σε αυτόν. Προσωπικά βρήκα δύσκολο τον έλεγχο της κίνησης του χαρακτήρα, όχι στο σκαρφάλωμα, αλλά κυρίως όταν αυτός περπατούσε σε στερεό έδαφος. Η κίνηση γενικά θεωρώ πως έχει μια υπερβολική ελαφρότητα και πολλές φορές ένιωθα πως δεν έχω τον απαραίτητο έλεγχο και την απαιτούμενη ακρίβεια. Ο υπόλοιποι μηχανισμοί, αν και δεν παρουσιάζουν κάποιο ιδιαίτερο πρόβλημα, βαδίζουν στα όρια μεταξύ του να απαιτούν ικανότητα και επιδεξιότητα από μέρους μου...και του εκνευρισμού.

Συνεχίζοντας με τον τεχνικό τομέα, η έκδοση που έχω στα χέρια μου είναι αυτή του Xbox One. Η απεικόνιση είναι κρυστάλλινη και η απόδοση του τίτλου είναι ικανοποιητική, χωρίς να υπάρχουν πτώσεις στα καρέ ή άλλα κολλήματα/ προβλήματα. Φυσικά τα γραφικά του τίτλου είναι απλοϊκά, χωρίς να φέρουν ιδιαίτερες λεπτομέρειες και φανταχτερά εφέ. Ωστόσο, κατά την ενασχόλησή μου, ελάχιστες στιγμές μπορώ να πως πως ενοχλήθηκα από τα γραφικά του και αυτό γιατί αυτές τις στιγμές ήμουν στο έδαφος, όπου τα ψεγάδια είναι εμφανή. Αντιθέτως, όσο βρισκόμουν σε μεγάλο ύψος ή στον αέρα, το εντυπωσιακό draw distance και ο πολύχρωμος και ευχάριστος σχεδιασμός του περιβάλλοντος μου ήταν αρκετά. Νομίζω πως οι εικόνες που συνοδεύουν το κείμενο μιλούν από μόνες τους.

Στο κομμάτι του ήχου δεν ξεχώρισα κάτι ιδιαίτερο. Το παιχνίδι πλαισιώνεται από μια τυπική μουσική υπόκρουση που μάλιστα πλησιάζοντας προς το τέλος άρχισε να μου φαίνεται κάπως επαναλαμβανόμενη. Ο B.U.D δεν έχει voice acting, αλλά αντιθέτως, όταν είναι απαραίτητο, εκφράζεται με μερικούς ιδιαίτερους ήχους που προσθέτουν στον χαρακτήρα του.

Πριν ολοκληρώσω θέλω να σταθώ σε αυτό που θεωρώ πως σώζει το πακέτο συνολικά. Και αναφέρομαι στη χαμηλή τιμή διάθεσης του παιχνιδιού. Τελείωσα τον τίτλο σε περίπου 4 ώρες. Πέρα από τη βασική αποστολή, ο πλανήτης όπου βρισκόμαστε είναι γεμάτος από collectables, τα οποία μάλιστα αναβαθμίζουν τις δυνατότητες του χαρακτήρα. Παράλληλα, υπάρχουν και διάφορα challenges, τα οποία ολοκληρώνοντάς τα μπορούμε να ξεκλειδώσουμε εναλλακτικές εμφανίσεις/ κουστούμια για τον B.U.D. Επομένως, κάποιος που θέλει να ασχοληθεί περαιτέρω έχει την δυνατότητα να περάσει μέχρι και 7-8 ώρες με το παιχνίδι.