InFamous: First Light Review

Θα είμαι μαζί σας απόλυτα ειλικρινής. Τα InFamous ποτέ δε μου άρεσαν. Δεν ήταν άσχημα παιχνίδια, αλλά η προσπάθειά μου να ασχοληθώ με τα δύο πρώτα κεφάλαια της σειράς, κατέληξε στο κενό. Όταν, λοιπόν, έφτασε το τρίτο μέρος, το Second Son, ήμουν τόσο αρνητικά προκατειλημμένος με τον τίτλο που άρχιζα να το χλευάζω -από μέσα μου- πριν ακόμη το πιάσω στα χέρια μου. Επειδή, όμως, απαγορεύεται να βγάζεις συμπεράσματα για ένα παιχνίδι πριν ασχοληθείς μαζί του, πήρα την απόφαση να παίξω το Second Son. Και όμως, ο τίτλος μου άρεσε και μάλιστα έφτασα στο 100% του. Δεν είναι κάτι το σπουδαίο. Απεναντίας, θεωρώ πως έχει προβλήματα και πολλά πράγματα τα κάνει πολύ λάθος. Έχει, όμως, εκείνο το μικρόβιο που σε εθίζει και θέλεις να παίζεις και να παίζεις και να μη σταματάς, άρα μάλλον κάνει κάτι σωστά.

Όντας ικανοποιημένος από αυτό που μου έδωσε το Second Son, η ανακοίνωση ενός expansion pack με πρωταγωνίστρια μία εκ των πιο ενδιαφερόντων χαρακτήρων του παιχνιδιού, τη Fetch, σίγουρα δεν πέρασε απαρατήρητη. Το First Light έγινε διαθέσιμο πριν από λίγες ημέρες στο PSN και αυτό που αξίζει να αναφερθεί είναι πως πρόκειται για stand-alone πακέτο, που σημαίνει ότι δεν προαπαιτείται η ύπαρξη του Second Son. Για την ιστορία, κοστίζει €14.99 και καταλαμβάνει περίπου 10GB στο σκληρό δίσκο του PS4. Ο παίκτης ζει το παιχνίδι μέσα από το ηλεκτρισμένο –κυριολεκτικά και μεταφορικά- κορμί της Abigail Walker, την οποία γνωρίσαμε στο Second Son ως «Fetch». Η νεαρή conduit, ή καλύτερα η bioterrorist με τα ροζ μαλλιά, ελέγχει το neon, κάτι που της δίνει μία υπερφυσική δύναμη.  Αυτήν τη δύναμη τη γνωρίσαμε και την απολαύσαμε στο Second Son, μιας και ο Delsin, ο κεντρικός πρωταγωνιστής, την κατείχε επίσης. Τα γεγονότα διαδραματίζονται πριν από αυτά του Second Son, με την Fetch να είναι κρατούμενη στις φυλακές της D.U.P. με σκοπό την επίδειξη της ιδιαίτερης δύναμης του neon στην Brooke Augustine, τη «ξινή» και σατανική κυρία του αρχικού παιχνιδιού. Όσο βρίσκεται με τις χειροπέδες στα χέρια, της ζητιέται να εξηγήσει πως έφτασε στη σύλληψη, οπότε και ξεκινάει μία σειρά από flashbacks, από το παρόν, στο παρελθόν κ.ο.κ.

Το παρόν και το παρελθόν, πρακτικά, χωρίζουν το παιχνίδι σε δύο μέρη. Το παρελθόν αφορά την κλασσική περιήγηση στην πόλη του Seattle, με ολοκλήρωση κεντρικών και δευτερευουσών αποστολών στο ύφος του Second Son, ενώ το παρόν καταπιάνεται με μία αρένα στην οποία η Fetch δείχνει τις ικανότητές της σε ολογράμματα στρατιωτών της D.U.P. Πριν περάσω σε λεπτομέρειες, πρέπει να τονίσω πως γενικά η Fetch είναι ένας πολύ ενδιαφέρον χαρακτήρας που προσφέρει πολλά στο σύμπαν των InFamous. Αυτό που δε μου άρεσε είναι η πλοκή του First Light, καθώς και το πολύ προβλέψιμο σενάριό του, που σε σημεία είναι ανόητα ίδιο με αυτό του Second Son. Η σύνδεση, ωστόσο, του First Light και του Second Son πραγματοποιείται ομαλά.

Πριν περάσω σε λεπτομέρειες, πρέπει να τονίσω πως γενικά η Fetch είναι ένας πολύ ενδιαφέρων χαρακτήρας που προσφέρει πολλά στο σύμπαν των InFamous.

Επιστρέφω στα του gameplay. Όσοι έχετε ασχοληθεί με το αρχικό παιχνίδι, σε γενικές γραμμές μην περιμένετε κάποιες σπουδαίες αλλαγές. Έχουν προστεθεί μερικά στοιχεία, όπως το σύντομο slow-motion κατά την στόχευση ή το boost στο sprint μέσω φωτεινών πυλών που είναι διάσπαρτα στην πόλη του Seattle, αλλά δεν είναι αρκετά για να φρεσκάρουν ικανοποιητικά το παιχνίδι. Όπως αρκετά δεν είναι και τα λιγάκι διαφορετικά secondary objectives που έχει ο παίκτης στη διάθεσή του για να περάσει μερικές επιπλέον ώρες στην πόλη του Seattle.

Η πιο ενδιαφέρουσα προσθήκη, κατά την άποψή μου, είναι τα challenges η ολοκλήρωση των οποίων χαρίζει skill points στη Fetch, με τους οποίους μπορεί να αναβαθμίσει τις δυνάμεις της. Όσον αφορά τις κεντρικές αποστολές, η αλήθεια είναι πως θα ήθελα λιγάκι περισσότερη ποικιλία και όχι κάτι που έχω δει τόσες πολλές φορές στο Second Son. Το πιο βαρετό κομμάτι του τίτλου, αν και από τους δημιουργούς λαμβάνεται ως μία σημαντική προσθήκη, είναι η αρένα.

Στο συγκεκριμένο mode, που δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ένα μεγάλος μέρος του είναι υποχρεωτικό μιας και ανήκει στην κεντρική ιστορία, η Fetch πρέπει να αντιμετωπίζει κλιμακωτής δυσκολίας κύματα εχθρών. Τις πρώτες φορές η ενασχόληση με την αρένα έχει πλάκα, αλλά στην πορεία το όλο σκηνικό είναι τόσο μα τόσο βαρετό και επαναλαμβανόμενο που εύχεσαι να μην υπήρχε ούτε καν ως επιλογή. Τους δε, Demons, ως νέας μορφής εχθρούς, θα μου επιτρέψετε να τους αφήσω ασχολίαστους, μιας και αποτελούν μία εξαιρετικά ανώριμη ιδέα από τη μεριά των δημιουργών.

Δεν πρέπει να ξεχάσω να αναφέρω πως βρήκα πολύ καλής ποιότητας και ταιριαστή με αυτά που έβλεπα στην οθόνη μου, τη μουσική υπόκρουση, ενώ από την πλευρά τους, τα γραφικά, συνεχίζουν να αποτελούν χάρμα οφθαλμών και παρόλο που δεν εμφανίζουν –αναμενόμενα- κάποιες διαφορές από το Second Son, απλά δεν τα χορταίνεις. Τέλος, όπως και στο Second Son, εκπληκτικές είναι οι ερμηνείες των ηθοποιών που γίνονται ακόμη πιο όμορφες μέσω του φοβερού lip-sync.