Όλοι μας λίγο-πολύ έχουμε μάθει να χωρίζουμε τα όνειρα σε δύο κατηγορίες. Από τη μία έχουμε τα καλά όνειρα, που μας κάνουν να νιώθουμε όμορφα, να νιώθουμε χαρούμενοι και να ταξιδεύουμε και από την άλλη τα άσχημα, γνωστά και ως εφιάλτες. Η λέξη εφιάλτης για τον κάθε άνθρωπο έχει διαφορετική έννοια, η επίσημη ορολογία κάνει λόγο για ένα τρομακτικό όνειρο το οποίο συνήθως συνοδεύεται από αγωνία και ένα αίσθημα δυσφορίας. Σημειώστε την τελευταία φράση. Bloodborne: The Old Hunters, λοιπόν. Οκτώ μήνες μετά την κυκλοφορία του αριστουργηματικού τίτλου της FromSoftware, η ίδια αποφάσισε να φέρει ακόμη περισσότερο περιεχόμενο στους fans και να τους προσφέρει ακόμη ένα μαγευτικό και σκοτεινό ταξίδι στο μελαγχολικό και αποπνικτικό κόσμο του παιχνιδιού. Επειδή, όμως, με κάθε επιπρόσθετο περιεχόμενο οποιουδήποτε παιχνιδιού γεννάται και η ερώτηση σχετικά με το αν αξίζει να επενδύσει κάποιος τόσο το χρόνο του, όσο και τα χρήματά του πάνω σε αυτό, θα προσπαθήσω να σας μεταφέρω την άποψη μου και την εμπειρία μου με τη νέα και ανατριχιαστική αυτή σύντομη εμπειρία.
Το Bloodborne: The Old Hunters λαμβάνει χώρα στο Hunter's Nightmare, ουσιαστικά ένα παράλληλο σύμπαν της Yharnam, όπου οι κυνηγοί των τεράτων, έχουν υποκύψει στη «δίψα» τους για αίμα και η μόνη τους επιθυμία είναι να σφάξουν οτιδήποτε κινείται, αφήνοντας πίσω τους κάθε ίχνος ανθρωπιάς που τους είχε απομείνει. Όσοι έχουν επενδύσει «ψυχή τε και σώματι» στα παιχνίδια της FromSoftware γνωρίζουμε πως τα δημιουργήματά της φημίζονται για το lore-hunting κομμάτι τους και έτσι, με βάση αυτό, ο παίκτης για να πάρει μία ιδέα σχετικά με την ιστορία του, θα πρέπει να δώσει τρομερή σημασία στα σκηνικά και τα περιβάλλοντα, εξετάζοντας κάθε σημείο και περιοχή, κοιτώντας προσεκτικά το κάθε αντικείμενο και τέλος, να δώσει βάση στους μονολόγους των NPCs, των Bosses κλπ. Όπως και στο αρχικό παιχνίδι, αυτή η τεχνική συνεχίζει να εφαρμόζεται με ευλάβεια και στο The Old Hunters.
Άγχος, φόβος, αγωνία. Με το που άνοιξαν οι ψηφιακές πόρτες του DLC δεν σας κρύβω πως αυτά ήταν τα πρώτα συναισθήματά μου. Ένιωσα πως πραγματικά βρίσκομαι σε έναν εφιάλτη, από τον οποίο θα πρέπει να περάσω μία κόλαση για να "ξυπνήσω". Ο κόσμος γύρω μου παρόλο που μου ήταν γνώριμος, είχε μεταμορφωθεί, ή μάλλον αλλοιωθεί, σε κάτι νέο και περισσότερο βασανιστικό. Νέοι εχθροί στεκόντουσαν σε κάθε γωνία, παρατηρώντας την κάθε μου κίνηση, περιμένοντας υπομονετικά για να με σκοτώσουν ξανά και ξανά και ξανά. Σε κάθε μου βήμα τα χέρια μου ίδρωναν. Τα μάτια μου προσπαθούσαν να μεταφράσουν τους τρόμους, ενώ το σώμα μου ένιωθε την αποπνικτική και μελαγχολική ατμόσφαιρα του παιχνιδιού να με διαπερνά. Ένιωθα αβοήθητος. Αρκετές φορές άφησα το χειριστήριο στην άκρη για να δώσω κάποια λεπτά στον εαυτό μου να συνέλθει, επαναλαμβάνοντας τα λόγια "δεν γίνεται, δεν μπορεί". Αυτή είναι η μαγεία των παιχνιδιών της FromSoftware. Με απόλυτα λαϊκή διάθεση, θα πω πως απλά αυτά τα παιχνίδια ξέρουν να σου κόβουν την «μαγκιά» με το καλημέρα…
"Το νέο expansion προσφέρει μία νέα, έντονη και «φρέσκια» περιπέτεια, ενώ ταυτόχρονα καταφέρνει να ανανεώσει όλα εκείνα τα απάνθρωπα και έντονα συναισθήματα που νιώθεις όταν αντικρίζεις το ανατριχιαστικό Bloodborne."
Το νέο expansion προσφέρει μία νέα, έντονη και «φρέσκια» περιπέτεια, ενώ ταυτόχρονα καταφέρνει να ανανεώσει όλα εκείνα τα απάνθρωπα και έντονα συναισθήματα που νιώθεις όταν αντικρίζεις το ανατριχιαστικό Bloodborne. Νέοι εχθροί που θα σας κάνουν να «τρέμετε» από φόβο, καινούρια και εξαιρετικά δύσκολα bosses fights, μαζί με την συνοδεία νέου εξοπλισμού, τόσο από όπλα, όσο και από πανοπλίες για τα οποία θα αναφερθώ παρακάτω. Ακόμη, φαίνεται πως οι δημιουργοί στην FromSoftware έλαβαν σοβαρά υπόψιν τα σχόλια που ήθελαν το Bloodborne «αρκετά πιο εύκολο» απ’ ότι θα περίμενε κανείς και έτσι είπε να πάρει την εκδίκησή της. Το DLC είναι πολλές φορές απάνθρωπα δύσκολο και όσοι βρίσκεστε σε New Game+ (ή και παραπάνω), θα μαρτυρήσετε…
Αρχικά, για να μπορέσετε να εισέλθετε και εσείς στο μαρτύριο του The Old Hunters, θα πρέπει να είστε στο σημείο ακριβώς πριν την μάχη με την Vicar Amelia στο Grand Cathedral. Από εκεί, εφόσον «κλείσετε τα μάτια» της Amelia, πηγαίνετε στο βωμό και στη συνέχεια κάντε την επιστροφή σας στο Hunters Dream. Στα σκαλιά θα βρείτε ένα αντικείμενο το οποίο σας προσφέρουν οι messengers ονόματι «Eye of a Blood-Drunk Hunter». Εφόσον έχετε στην κατοχή σας το προαναφερθέν αντικείμενο, πρέπει να βρείτε το δρόμο σας στο Oedon Chapel και να κατευθυνθείτε στην πρώτη έξοδο αριστερά, στην Amygdala. Εκεί, αφήστε την να σας «πιάσει» και θα μπείτε στην πρώτη περιοχή του DLC.
"Το DLC είναι πολλές φορές απάνθρωπα δύσκολο και όσοι βρίσκεστε σε New Game+ (ή και παραπάνω), θα μαρτυρήσετε…"
Όσον αφορά τις περιοχές, το The Old Hunters συνοδεύεται από τρεις ζώνες, προσφέροντας συνολικά στον παίκτη 10 με 15 ώρες παιχνιδιού και εξερεύνησης. Όπως και στο κανονικό Bloodborne, έτσι και στο DLC η εταιρία έχει δημιουργήσει «άρρωστα» και αφιλόξενα περιβάλλοντα, τα οποία συνοδεύονται από πληθώρα εχθρών. Όσοι είχατε ερωτευτεί τον εικαστικό και σχεδιαστικό τομέα του παιχνιδιού, το συναίσθημα αυτό θα συνεχιστεί, διότι και στο επιπρόσθετο περιεχόμενο η δουλειά των δημιουργών συνεχίζει να σκεπάζεται με μαύρες πινελιές, ένα άψυχο σκότος και gothic, βικτωριανή αρχιτεκτονική. Στο τέλος κάθε περιοχής, θα σας περιμένει και ένα νέο από τα πέντε συνολικά bosses και αυτό συνεπάγεται μία νέα πρόκληση για εσάς.
Τώρα, σχετικά με το νέο εξοπλισμό, εδώ πιστεύω πως πλέον ικανοποιούνται όλα τα γούστα, καθώς υπάρχει μία πλούσια γκάμα όπλων, τόσο από strength, όσο και Skill, που δύσκολα θα απογοητεύσει κάποιον. Επιπλέον, υπάρχουν και 9 νέες ενδυμασίες με τις οποίες μπορείτε να ντύσετε τους Hunters σας, ενώ έχουν προστεθεί και δύο νέα εντυπωσιακά covenants (Lumenwood Kin και The Blood Beast), στα οποία μπορείτε να αναλώσετε το χρόνο σας και να κερδίσετε συγκεκριμένες αμοιβές. Το μοναδικό μου παράπονο αφορά την έλλειψη περισσότερων Blood Rocks (αντικείμενο που ενδυναμώνει τα όπλα από το +9 στο +10), καθώς αρκετοί θα θέλετε να πειραματιστείτε με τα νέα όπλα του DLC.
Μετά τα όπλα, τις νέες περιοχές και τα σχετικά, έρχεται και ένας από τους σημαντικότερους τομείς κατά την γνώμη μου, ο τομέας της μουσικής. Κατ' εμέ, η μουσική, σαν κομμάτι από μόνη της έχει την ικανότητα να «ελέγχει» τη ψυχική διάθεση και τα συναισθήματα κάθε παίκτη. Αυτό που θέλω να πω, είναι πως σε κάθε μάχη, σε κάθε αναμέτρηση με οποιοδήποτε boss, η επιλογή της μουσικής από πλευράς εταιρίας ήταν χειρουργικά εκτελεσμένη. Παρόλο μου μιλάμε για DLC, να μου επιτρέψετε να κάνω μία μικρή αναφορά στον τεχνικό τομέα. Έχουμε σταθερά 30 καρέ ανά δευτερόλεπτο, ενώ μερικές φορές παρατήρησα κάποιο frame-drop, το οποίο ομολογώ πως δεν με ενόχλησε. Από την άλλη, έχουμε εκπληκτικό φωτισμό και σε συνδυασμό με όλα τα παραπάνω έχουμε ως αμοιβή ένα πανέμορφο οπτικό αποτέλεσμα.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.