Mario Golf: Super Rush Review – Το golf το λαϊκό

Ένας από τους –αρκετούς- λόγους που δεν είναι παράλογο να θεωρείται το Mario Kart μια εξίσου σημαντική σειρά με τα Mario, τα Zelda και τα Pokemon σε εμπορικό επίπεδο, είναι ότι όλες αυτές οι “Mario” αθλητικές σειρές που έχουν ανθήσει την τελευταία εικοσαετία, αποτελούν ουσιαστικά μικρά “ξαδερφάκια” του Mario Kart. Είναι κάθε φορά μια εκδοχή των σπορ, εμποτισμένη με την φιλοσοφία που εγκαινιάστηκε από την Nintendo με το Super Mario Kart το 1992. Εισάγοντας ειδικές δυνάμεις, “δωράκια” και εναλλακτικές συνθήκες στους αγώνες, κάνουν  τους τίτλους αυτούς, όπως και τα Mario Kart, να βρίσκονται με το ένα πόδι στην κατηγορία των αθλητικών παιχνιδιών και με το άλλο στα party games.

Είναι ένας συνδυασμός που έχει αποδειχτεί ιδιαίτερα αγαπητός όλα αυτά τα χρόνια, συντηρώντας ουκ ολίγες επιτυχημένες σειρές, όπως τα Mario Tennis και τα Mario Golf (ή τα Super Mario Strikers που η Nintendo φαίνεται να έχει ξεχάσει), ενώ θα μπορούσαμε να πούμε πως ακόμα και τα Smash Bros πάτησαν σε παρόμοιες αρχές για να προσφέρουν μια πολύ “Nintendo” ή “Mario Kart” πρόταση στα fighting games. Για να μπούμε στο θέμα όμως επιτέλους, επτά ολόκληρα χρόνια μετά το Mario Golf: World Tour για το 3DS, η golf σειρά της Nintendo επιστρέφει στο Switch και μάλιστα, αρκετά ανανεωμένη και εμπλουτισμένη. Στην ανάπτυξη βρίσκεται για ακόμα μια φορά η Camelot που συνεργάζεται στενά με την Nintendo τα τελευταία είκοσι χρόνια γι΄ αυτούς του τίτλους και όχι μόνο (η άλλη πολύ αγαπητή σειρά της, τα Golden Sun, μάθαμε στην πρόσφατη Ε3 πως επιστρέφουν φέτος τον Δεκέμβριο με τη μορφή remakes).

Μέσα στα χρόνια η συνεργασία τους έχει περάσει από αρκετά σκαμπανεβάσματα (ποιος μπορεί να ξεχάσει το ανεκδιήγητο Ultra Smash για το Wii U), αλλά εδώ είμαι στην ευχάριστη θέση να αναφέρω πως μιλάμε για μια από τις καλές της προσπάθειες. Το Mario Golf: Super Rush είναι ένα αρκετά πλούσιο σε περιεχόμενο παιχνίδι και με ορισμένες ενδιαφέρουσες προσθήκες που δίνουν μια φρεσκάδα στο gameplay.

Ας ξεκινήσουμε από τα δύο καινούργια modes που δίνουν και τον τόνο του παιχνιδιού: το Speed Golf και το Battle Golf. Στο πρώτο, όπως υπονοεί και το όνομά του, παίζει σημαντικό ρόλο η ταχύτητα. Όχι όμως μόνο των χτυπημάτων αλλά και της μετακίνησης του παίκτη. Κάθε φορά που χτυπάει την μπάλα λοιπόν, ο έλεγχος μένει στα χέρια του παίκτη που πρέπει τώρα να τρέξει όσο πιο γρήγορα μπορεί μέχρι εκεί που προσγειώθηκε η μπάλα του για να πραγματοποιήσει το επόμενο χτύπημά του. Υπάρχει μια καρδούλα που συμβολίζει τις αντοχές του (stamina) που πρέπει να διαχειριστεί, ενώ κάθε χαρακτήρας έχει και ένα δικό του special dash. Η πίστα τώρα διαθέτει διάφορα εμπόδια που μπορούν να σε καθυστερήσουν, αλλά και καρδούλες που ανανεώνουν το stamina σου, αρκεί να τις προλάβεις πριν από κάποιον άλλον παίκτη. Αν έχεις αρκετό stamina μπορείς να εκτελέσεις ένα special dash για να εκτοπίσεις όποιον αντίπαλο παίκτη βρεθεί στην πορεία σου. Γενικά, δεν προσφέρει κάποιο τρομερό στρατηγικό βάθος, αλλά είναι σίγουρα ένα πιο “σπιρτόζικο” golf που αναδεικνύεται κυρίως στο multiplayer.

Ακόμα καλύτερο είναι το Battle Golf, το αγαπημένο μου mode του παιχνιδιού, το οποίο είναι ουσιαστικά μια ακόμα πιο εξελιγμένη μορφή του Speed Golf. Λαμβάνει χώρα σε ένα ειδικό στάδιο όπου υπάρχουν ταυτόχρονα στην πίστα 9 ενεργές τρύπες και όποιος καταφέρει να βάλει την μπάλα του πρώτος σε 3 από αυτές, κερδίζει. Εννοείται πως ο παίκτης έχει -όπως και στο Speed Golf- μονίμως τον έλεγχο του χαρακτήρα του, οπότε πάλι υπάρχουν και οι συνιστώσες στις μετακινήσεις που λόγω της μη γραμμικής φύσης της πίστας, γίνονται ακόμα πιο ενδιαφέρουσες. Αν προσθέστε και τις διάφορες ειδικές δυνάμεις που μπορούν να  επηρεάσουν το παιχνίδι (εκτοπίζοντας ας πούμε την μπάλα κάποιου αντιπάλου, ή παγώνοντας την επιφάνεια γύρω από την τρύπα ώστε να γλιστράει), στο συγκεκριμένο mode γίνεται της κακομοίρας στο multiplayer, με ανατροπές και πολύ γρήγορο ρυθμό.

Φυσικά, υπάρχει και το κλασικό mode για τους πιο παραδοσιακούς του αθλήματος, με πίστες σε 6 διαφορετικά περιβάλλοντα. Η αλήθεια είναι ότι αρκετές από τις τρύπες επαναλαμβάνονται σε σχεδιασμό, με τις διαφορές τους να εντοπίζονται στις συνθήκες της πίστας παρά στο layout. Ας πούμε στα Wildweather Woods κυριαρχεί άστατος καιρός με δυνατούς ανέμους και καταιγίδες, στην περιοχή της Ridgerock Lake υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις του εδάφους και πάει λέγοντας. Αυτό που θεωρώ προσωπικά μεγάλο προτέρημα του τίτλου, είναι ότι παρότι διαθέτει και πιο ξέφρενα modes και αυτές τις “party” πινελιές της Nintendo, δεν χάνει την golf ταυτότητά του. Κρατάει μια πολύ καλύτερη ισορροπία από το Mario Tennis Aces ας πούμε, που με την υπερχρησιμοποίηση των δυνάμεων μετά από ένα σημείο δεν έμοιαζε σχεδόν καθόλου με κανονικό tennis.

Στο σημείο αυτό να τονίσω πως όλα αυτά τα modes μπορούν να παιχτούν σε multiplayer τόσο τοπικά όσο και online. Έχοντας περιορισμένο κόσμο αυτήν την περίοδο πριν την κυκλοφορία, δεν μπορώ να πω πως κατάφερα να παίξω αρκετές παρτίδες στο διαδίκτυο για να σας μεταφέρω με σιγουριά με πόση συνέπεια λειτουργεί απροβλημάτιστα. Σε αυτά που έπαιξα πάντως, πέρα από κάποια περιστασιακά μικρά κολλήματα, δεν αντιμετώπισα σοβαρότερα θέματα, ενώ, και οι επιλογές του μου φάνηκαν σε ένα τυπικό, καλό επίπεδο.

Τέλος, προτού μεταφερθώ στο Adventure mode, να αναφέρω πως προσφέρονται δύο διαφορετικοί τρόποι ελέγχου, ο παραδοσιακός με τα πλήκτρα και εκείνος που στηρίζεται στις κινήσεις με motion sensing. Προσωπικά μου ήταν πολύ δύσκολο να έχω ακρίβεια στην δύναμη του χτυπήματος χωρίς τα πλήκτρα αφού στα motion controls η δύναμη βασίζεται στην επιτάχυνση των χεριών σου και όπως είναι λογικό, δεν είναι καθόλου εύκολο να ελέγχεις με λεπτότητα την κίνησή σου. Ίσως να εγκατέλειψα την προσπάθεια προτού του δώσω τον κατάλληλο χρόνο για να βελτιωθώ επαρκώς, αλλά για μένα, ο παραδοσιακός έλεγχος με τα πλήκτρα ήταν η επιλογή που προτίμησα και έπαιξα το μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού.

Μια Golf περιπέτεια

Μία ακόμα πολύ ευχάριστη προσθήκη είναι το Golf Adventure, μια μικρή -ας πούμε- RPG περιπέτεια όπου ξεκινάτε με έναν χαρακτήρα Mii ως πρωτάρης παίκτης του Golf και στην πορεία με την συμμετοχή σας σε τουρνουά και διάφορα άλλα αφηγηματικά events εξελίσσετε τον παίκτη σας, ανεβαίνοντας levels και διαμοιράζοντας τα experience points που κερδίζετε σε διάφορα στοιχεία του παιχνιδιού σας (όπως δύναμη, αντοχή, ταχύτητα, spin, control κτλ). Δυστυχώς δεν είναι ιδιαίτερα ανεπτυγμένο, με τον παίκτη να καθοδηγείται συνεχώς για τον επόμενο στόχο του και ενδιάμεσα το μόνο ενδιαφέρον στοιχείο στα περιβάλλοντα να είναι οι μικροί διάλογοι με τους κατοίκους κάθε περιοχής. Σίγουρα δεν βοηθάει και το ότι οι διάλογοι αυτοί σπανίως διαθέτουν πετυχημένο χιούμορ ή έστω λίγο “πνεύμα”. Μετά από ένα σημείο δεν είχα ιδιαίτερο κίνητρο να κάνω το οτιδήποτε πέρα από το να πάω στον επόμενο στόχο μου.

Αντιθέτως, οι ίδιες οι δραστηριότητες/αγώνες και ο τρόπος που έχει δομηθεί αυτό το mode ώστε να κλιμακώνεται από άποψη δυσκολίας και πολυπλοκότητας είναι ένας πολύ ευχάριστος τρόπος να συστηθεί ο παίκτης σε όλες τις παραμέτρους του παιχνιδιού. Και υπάρχουν αρκετές. Το gameplay δεν είναι σε καμία περίπτωση απλοϊκό και απαιτεί πολύ τακτικά αποφάσεις. Πρέπει να λάβεις υπόψιν σου την κλίση του εδάφους, τον άνεμο, το περιβάλλον, το spin που θα βάλεις κ.α. Για κάποιον σαν εμένα, που δεν έχει ιδιαίτερη επαφή με το άθλημα, πέρα από την συμπαθητική ιστοριούλα -στην οποία κλέβουν την παράσταση οι σαχλές star wars αναφορές και οι Wario και Waluigi- αποτέλεσε και ένα πολύ ενδιαφέρον tutorial. Πολύ χρήσιμο επίσης, για όσους ενδιαφέρονται, είναι το γλωσσάριο με την επεξήγηση όλων των όρων του Golf.

Τεχνικά τώρα, η λέξη που το χαρακτηρίζει είναι η λειτουργικότητα. Σίγουρα δεν είναι κάτι το τρομερά εντυπωσιακό στο μάτι, όπως και σίγουρα δεν είναι δυσάρεστο στο μάτι. Είναι πολύχρωμο και εύπεπτο όπως συνηθίζουν οι τίτλοι που βασίζονται στο σύμπαν της Nintendo, ενώ “τρέχει” αρκετά ομαλά. Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και σε handheld mode. Σε ελαφρώς ανώτερο επίπεδο τοποθετώ την μουσική που βρήκα αρκετά ευχάριστη, με “πιασάρικα” themes που δεν με κούρασαν παρότι επαναλαμβάνονται αρκετά. Τέλος, τα ηχητικά εφέ έχουν σκαμπαναβεάσματα με κάποιους ήχους που βγάζουν οι χαρακτήρες όταν είναι να μιλήσουν να είναι στο όριο του ενοχλητικού, ενώ, όλα όσα έχουν να κάνουν με το golf, είναι σε ένα τυπικά καλό επίπεδο.