Οι αλγόριθμοι είναι ήδη τα αφεντικά μας στην εργασία

Το θέμα της αντικατάστασης των εργαζομένων από ρομπότ έρχεται συχνά στην επικαιρότητα, αλλά δε χρειάζεται να αναφερόμαστε μόνο στη χειρωνακτική εργασία. Μπορούν να αντικαταστήσουν και τους managers. Υπάρχουν ολοένα και περισσότερα παραδείγματα που βλέπουμε αλγορίθμους να αναλαμβάνουν καθήκοντα manager, όπως αξιολόγηση αιτήσεων για θέσεις εργασίας, κατανομή καθηκόντων, αξιολόγηση επιδόσεων, ακόμα και πότε κάποιος υπάλληλος πρέπει να απολυθεί. Κάτι που αναμένεται να αυξηθεί ακόμα περισσότερο όσο αναπτύσσεται η τεχνολογία παρακολούθησης. Για παράδειγμα, τα wearables μπορούν να ανιχνεύσουν ακόμα και τις κινήσεις των εργαζομένων.

Φυσικά, η αντικατάσταση των managers από αλγορίθμους είναι κάτι κερδοφόρο για τη διοίκηση, καθώς μειώνει τα κόστη αυτοματοποιώντας τις εργασίες που θα έπαιρναν περισσότερο χρόνο στους ανθρώπους για να τις ολοκληρώσουν. Η Uber για παράδειγμα, μπορεί με προσωπικό 22.800 υπαλλήλων να επιβλέπει 3.5 εκατομμύρια οδηγούς. Επιπλέον τα συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να ανακαλύψουν τρόπους για να βελτιώσουν τη ροή εργασίας. Η Uber μπορεί να αυξάνει προσωρινά τις τιμές ώστε να προσελκύσει περισσότερους οδηγούς, επειδή ο αλγόριθμος μπορεί να επεξεργαστεί σε πραγματικό χρόνο την αυξημένη ζήτηση επιβατών.

Ωστόσο, ένα σημαντικό πρόβλημα στους αλγορίθμους είναι η έλλειψη διαφάνειας. Οι αλγόριθμοι που προέρχονται από εκμάθηση μηχανής, μαθαίνουν να παίρνουν αποφάσεις μετά από έκθεση σε τεράστιο όγκο εκπαιδευτικών δεδομένων. Έτσι, καθώς αναπτύσσονται γίνονται ολοένα και πιο περίπλοκοι, κάνοντας τις διεργασίες τους δυσνόητες ακόμα και για τους ίδιους τους προγραμματιστές.

Όταν ο λόγος πίσω από την απόφαση για την απόλυση ενός υπαλλήλου δεν είναι ξεκάθαρος, τίθεται ένα ηθικό ερώτημα. Ήταν η απόφαση του αλγορίθμου μεροληπτική, ανήθικη ή αυθαίρετη; Αν ναι, η απόφαση μπορεί να θεωρηθεί ως παράτυπη ηθικά ή ακόμα και παράνομη. Παρόλο που δεν είναι όλοι οι managers συμπονετικοί, το να είναι ένας αλγόριθμος έχει μηδενικές πιθανότητες. Για παράδειγμα, οι αλγόριθμοι προσπαθούν να μεγιστοποιήσουν την αποδοτικότητα, χωρίς να λαμβάνουν υπόψη αν ένας εργαζόμενος έχει άρρωστο το παιδί του. Δεν ανέχονται υπαλλήλους που εργάζονται με αργούς ρυθμούς επειδή ακόμα μαθαίνουν τη δουλειά. Δε διαπραγματεύονται για να βρουν μία λύση που θα βοηθήσει έναν εργαζόμενο που είναι άρρωστος ή έχει κάποια αναπηρία.

Οι κίνδυνοι που καλούνται οι εργαζόμενοι να αντιμετωπίσουν από τους διαχειριστικούς αλγόριθμούς βρίσκονται ήδη στο επίκεντρο ερευνητών και σωματείων που προσπαθούν να κάνουν καλύτερες τις συνθήκες εργασίας. Ενώ λοιπόν οι αλγόριθμοι μπορεί να είναι πολύ επικερδείς για τις επιχειρήσεις, πρέπει να βρεθεί μία λύση για να βγάζουν κέρδος χωρίς να υποφέρουν οι εργαζόμενοι.