Ένα μυστήριο 2000 ετών μάλλον λύθηκε χάρη στο αρχαίο DNA ενός κατοίκου της Πομπηίας

Μια δραματική ιστορία ήρθε στην επιφάνεια
30 Μαΐου 2022 09:35
Ένα μυστήριο 2000 ετών μάλλον λύθηκε χάρη στο αρχαίο DNA ενός κατοίκου της Πομπηίας

Όπως φαίνεται, ένα μυστήριο που μετρά περίπου 2000 χρόνια μάλλον έχει πλέον απάντηση. Συγκεκριμένα, το 1933, αρχαιολόγοι που έκαναν ανασκαφές στην Πομπηία, τη ρωμαϊκή πόλη που κυριολεκτικά είχε εξαφανιστεί έπειτα από μια τεράστια έκρηξη του ηφαιστείου Βεζούβιος το 79 μ.Χ., βρήκαν τα απομεινάρια δύο ανθρώπων, οι σκελετοί των οποίων διατηρήθηκαν σχεδόν τέλεια από την ηφαιστειακή τέφρα που έθαψε το σπίτι τους.

Όπως μπορείτε να δείτε στη φωτογραφία που ακολουθεί παρακάτω, οι κάτοικοι του ‘Σπιτιού των Τεχνιτών’ αποφάσισαν να περάσουν τις τελευταίες τους στιγμές στην τραπεζαρία τους, σχεδόν σα να έτρωγαν τη στιγμή που το τέλος ερχόταν. Χωρίς αμφιβολία είναι μια συγκλονιστική σκηνή που οι αρχαιολόγοι προσπαθούν εδώ και καιρό να αποκρυπτογραφήσουν. Τώρα έχουμε πλέον την καλύτερη απάντηση για το τι ενδέχεται να συνέβη σε αυτούς τους δύο Ρωμαίους, χάρη στις πιο πρόσφατες εξελίξεις στην τεχνολογία προσδιορισμού DNA αλληλουχιών.

Αναλυτικότερα, μια κοινή ομάδα ερευνητών από την Ιταλία, τη Δανία και τις ΗΠΑ ανακοίνωσε ότι πρόσφατα κατάφερε να αναλύσει επιτυχώς την αλληλουχία του γονιδιώματος ενός εκ των δύο αυτών κατοίκων. Πρόκειται για μια αξιοσημείωτη εξέλιξη, αφού είναι η πρώτη φορά που αρχαιολόγοι αποκωδικοποιούν το μιτοχονδριακό DNA ενός κατοίκου της Πομπηίας. Το γενετικό υλικό αποσπάστηκε από το πετρώδες τμήμα του κροταφικού οστού, ένα πυκνό οστό που έχει περίπου σχήμα πυραμίδας και προστατεύει το εσωτερικό των αυτιών.

Αναλύοντας, λοιπόν, το DNA, η ομάδα διαπίστωσε ότι ο άνδρας κάτοικος του σπιτιού έπασχε από φυματίωση της σπονδυλικής στήλης, δηλαδή από τη νόσο Pott, όπως είναι σήμερα γνωστή. Τα σχετικά συμπτώματα περιλαμβάνουν πόνο στην πλάτη και παράλυση στο κάτω μέρος του σώματος. Όπως επισημαίνει ο αρχαιολόγος Dr. Pier Francesco Fabbri, ο οποίος συμμετείχε στην έρευνα, «η κατάστασή του θα είχε ως αποτέλεσμα να έχει περιορισμένη κινητικότητα». Επομένως, είναι πολύ πιθανό ότι ο άνδρας, ο οποίος ήταν περίπου 35 ετών όταν πέθανε, θα δυσκολευόταν να φύγει από την Πομπηία ακόμα κι αν ήθελε να δραπετεύσει από τη φλεγόμενη πόλη. Πριν από σχεδόν 2000 χρόνια, λοιπόν, έλαβε χώρα μια δραματική ιστορία, η οποία ήρθε πλέον στο φως.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί πως χάρη στην έρευνα έχουμε και μια καλύτερη εικόνα για την προέλευση του εν λόγω άνδρα. Συγκρίνοντας το DNA του με 1.030 αρχαία και 471 σημερινά άτομα της Δυτικής Ευρασίας, η ερευνητική ομάδα κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ορισμένοι από τους προγόνους του προέρχονταν από την Μικρά Ασία, η οποία σήμερα είναι κυρίως μέρος της σύγχρονης Τουρκίας. Συγχρόνως είχε δεσμούς με το νησί της Σαρδηνίας, το οποίο βρίσκεται στα δυτικά της Ιταλίας. Βέβαια, οι περισσότερες γενετικές ομοιότητες που είχε είναι με ανθρώπους που ζούσαν στη Ρώμη και γύρω από αυτή κατά την καταστροφή της Πομπηίας. Αυτό ενισχύει, λοιπόν, την αντίληψη ότι η ιταλική χερσόνησος ήταν ένα σταυροδρόμι πολλών διαφορετικών φυλών ανθρώπων στο απόγειο της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.

Η έρευνα αναρτήθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Scientific Reports.

Σε περίπτωση που δε γνωρίζετε, σύμφωνα με την Βικιπαίδεια:

Η Πομπηία ήταν πόλη της νότιας Ιταλίας, κοντά στη σημερινή Νάπολη, η οποία χτίστηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. στους πρόποδες του Βεζούβιου και είχε πέσει χέρια των Ρωμαίων, έχοντας επηρεαστεί πολύ από τον ελληνορωμαϊκό πολιτισμό. Στις 24 Αυγούστου του 79 μ.Χ., μετά από μια φοβερή έκρηξη του Βεζούβιου, ένα τεράστιο κύμα από στάχτη έθαψε, μέσα σε λίγες ώρες, την εύθυμη, σπάταλη και πανέμορφη ρωμαϊκή πόλη. Ύστερα από το σύννεφο της στάχτης, κατέκλυσε την πόλη μία αφάνταστη καταιγίδα από ηφαιστειακά αναβλήματα και κίσσηρι (ελαφρόπετρα), που την σκέπασαν σε ύψος 3 και περισσότερα μέτρα, πάνω δε σ' αυτές επικάθησε νέο στρώμα από στάχτη και πέτρες, ώστε η σημερινή επίχωση φτάνει τα 6-7 μέτρα. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 2.000 άτομα τάφηκαν ζωντανά και πέθαναν έτσι από ασφυξία.

Η παλαιά πόλη είχε ξεχαστεί και κανείς δεν ήξερε την ύπαρξή της. Πρώτη ανακάλυψη τμήματος της Πομπηίας έγινε το 1592, τυχαία, κατά τις εργασίες για την κατασκευή του υπόγειου υδραγωγείου της πόλης Τόρε Ανουντσιάτα που βρίσκεται εκεί κοντά.

Tags: