Ο άνθρωπος έχει ανεπαίσθητες στιγμές τύφλωσης οι οποίες είναι απαραίτητες για την όραση

Οι άνθρωποι μετακινούν το βλέμμα τους πιο συχνά από τον καρδιακό παλμό τους. Αυτές οι ταχείες κινήσεις των ματιών (σακκαδικές κινήσεις) επιτρέπουν υψηλή οπτική οξύτητα ανακατευθύνοντας τη μικρή αλλά υψηλής ανάλυσης περιοχή του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, την foveola. Κάνοντας κάτι τέτοιο όμως, μεταβάλλουν εντελώς την εικόνα στους υποδοχείς, εγείροντας ερωτήματα για το πώς το οπτικό σύστημα καταφέρνει να έχει μία σταθερή ικανότητα αντίληψης. 

Όταν ψάχνουμε κάποιον μέσα σε ένα πλήθος ή προσπαθούμε να δούμε μία ταμπέλα στο δρόμο από απόσταση, βασιζόμαστε στην foveola για να φέρει την πληροφορία στον εγκέφαλο. Κατά τις σακκαδικές κινήσεις, η όρασή μας απενεργοποιείται προσωρινά για να βελτιωθεί. 

Παρατηρήσαμε πως οι μικροσακκαδικές κινήσεις συνοδεύονται από σύντομες περιόδους οπτικής καταστολής στις οποίες είμαστε ουσιαστικά τυφλοί. Τα αποτελέσματά μας δείχνουν πως στο κέντρο του βλέμματός μας συμβαίνει μία δραστική και γρήγορη αλλαγή κάθε φορά που ανακατευθύνουμε το βλέμμα μας. - Janis Intoy, University of Rochester

Έξι εθελοντές προσπάθησαν να εντοπίσουν ψύλλους που πηδούν σε ένα κομμάτι γούνας μέσα από μία οθόνη υπολογιστή. Στην πραγματικότητα κοιτούσαν κουκίδες σε ένα περιβάλλον οπτικού θορύβου που προσομοίωνε τη γούνα ενός ζώου. Μόλις εντόπιζαν την κίνηση του ψύλλου, πατούσαν ένα κουμπί. Ένας ειδικός αισθητήρας κατέγραφε την foveola των ματιών όταν εντόπιζαν τον ψύλλο.

Το πείραμα απέδειξε πως οι εθελοντές δεν μπόρεσαν να δουν τους ψηφιακούς ψύλλους αμέσως πριν και αμέσως μετά την κίνηση του βλέμματος, ακόμα κι αν κοιτούσαν απευθείας σε εκείνο το σημείο.

Αυτή η σύντομη απώλεια όρασης πιθανόν να συμβαίνει για να μη βλέπουμε την εικόνα του κόσμου να κινείται κάθε φορά που κουνάμε τα μάτια μας. Καταπιέζοντας την αντίληψη κατά τη διάρκεια των σακκαδικών κινήσεων, το οπτικό μας σύστημα μπορεί να δημιουργήσει μία σταθερή αντίληψη.

Αυτές οι στιγμές τύφλωσης έλαβαν χώρα τόσο γρήγορα που δε γίνονται αντιληπτές από τον άνθρωπο, όπως δεν αντιλαμβανόμαστε και όλες τις μικροσκοπικές αλλαγές του βλέμματος που συμβαίνουν όταν κοιτάμε γύρω μας. Μόνο χάρη σε υψηλής ακρίβειας εργαλεία εξέτασης μπορούμε να έχουμε τόσο ακριβή εικόνα των μηχανισμών των ματιών μας και σε βάθος χρόνου να μάθουμε περισσότερα για αυτούς, βοηθώντας τους επιστήμονες να αναπτύξουν θεραπείες για ασθένειες. 

Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο PNAS.