Τελικά μπορούμε να ταξιδέψουμε γρηγορότερα από την ταχύτητα του φωτός
Αν θέλουμε το ταξίδι σε μακρινά άστρα να είναι εφικτό μέσα στη διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου, τότε χρειαζόμαστε ένα σύστημα πρόωσης που είναι ταχύτερο από το φως. Με τη σημερινή τεχνολογία, ένα τέτοιο ταξίδι θα διαρκούσε δεκάδες χιλιάδες χρόνια. Ωστόσο, μία νέα μελέτη του φυσικού Erik Lentz από το Gottingen University της Γερμανίας, έχει μία λύση στο πρόβλημα, προσφέροντας ένα μέσο μετακίνησης με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός.
Με τη συμβατική φυσική και τη γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν, δεν υπάρχει τρόπος να υπερβεί κανείς την ταχύτητα του φωτός. Αυτό δε σταμάτησε όμως αρκετούς θεωρητικούς φυσικούς να προσπαθούν να βρουν τρόπο να σπάσουν αυτό το όριο. Ενώ λοιπόν η μετακίνηση ύλης με ταχύτητα μεγαλύτερης του φωτός είναι αδύνατη, ο κανόνας αυτός δεν ισχύει για τον ίδιο το χωροχρόνο. Αυτό το γνωρίζουμε, αφού τα άκρα του σύμπαντος εκτείνονται ήδη ταχύτερα από την ταχύτητα του φωτός.
Όλες οι έρευνες μέχρι σήμερα λοιπόν για πτήση με τέτοιες ταχύτητες που βασίζονταν στη Θεωρία της Σχετικότητας, απαιτούσαν τεράστια ποσά υποθετικών σωματιδίων και καταστάσεις ύλης με “εξωτικές” φυσικές ιδιότητες όπως αρνητική ενεργειακή πυκνότητα, κάτι που ούτε μπορεί να βρεθεί στη φύση ούτε να κατασκευαστεί σε βιώσιμες ποσότητες. Η νέα έρευνα όμως προσπερνά αυτό το πρόβλημα δημιουργώντας μία νέα κατηγορία “solitons” (αυτοενισχυόμενα πακέτα κυμάτων που διατηρούν το σχήμα τους ενώ διαδίδονται με σταθερή ταχύτητα), χρησιμοποιώντας μόνο πηγές με θετική ενεργειακή πυκνότητα που μπορεί να ταξιδέψει με οποιαδήποτε ταχύτητα.
Θεωρητικά, ένα σκάφος θα μπορούσε να περιβάλλεται από αυτήν τη “φούσκα” solitons, μία warp bubble δηλαδή, ταξιδεύοντας με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός, χωρίς όμως να παραβιάζει τους νόμους της συμβατικής φυσικής. Με αρκετή ενέργεια, τα solitons θα διατηρούσαν το σχήμα τους καθώς κινούνται σε μία σταθερή ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός, επιτρέποντας στο σκάφος να κινηθεί μέσα από το χωροχρόνο ενώ ταυτόχρονα θα το προστάτευαν από έντονες βαρυτικές δυνάμεις.
Ωστόσο, στην πρακτική εφαρμογή, το πρόβλημα είναι η ενέργεια. Η τροφοδότηση ενός τέτοιου warp drive με ενέργεια είναι μόνο μία υποθετική πιθανότητα τώρα.
Η ενέργεια που θα χρειαζόταν για αυτό το drive για να ταξιδέψει με ταχύτητα φωτός και να περιβάλλει ένα σκάφος 100 μέτρων σε διάμετρο, είναι της τάξης των εκατοντάδων φορών της μάζας του Δία.
Η έρευνα του Lentz έρχεται ακριβώς την ίδια στιγμή που μία παρόμοια έρευνα της ομάδας Applied Physics, στην οποία δημιούργησαν το δικό τους ξεχωριστό μοντέλο φυσικών warp drives, το οποίο επίσης δεν απαιτεί αρνητική ενέργεια για να λειτουργήσει. Οι δύο ομάδες τώρα έχουν έρθει σε επαφή και μοιράζονται τα δεδομένα τους.
Η εργασία αυτή μετακίνησε ένα βήμα παραπέρα το faster-than-light (FTL) ταξίδι από τη θεωρητική έρευνα της φυσικής πιο κοντά στη μηχανική. Το επόμενο βήμα είναι να βρούμε πώς μπορούμε να μειώσουμε το αστρονομικό ποσό ενέργειας που απαιτείται και να το φέρουμε στα μέτρα της σημερινής τεχνολογίας, όπως ένας μεγάλος, σύγχρονος αντιδραστήρας πυρηνικής σύντηξης. Τότε μπορούμε να μιλήσουμε για την κατασκευή ενός πρωτοτύπου.
Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο Classical and Quantum Gravity. Ο Lentz θα εξηγήσει την έρευνά του σε livestream στο YouTube στις 19 Μαρτίου, το οποίο μπορείτε να παρακολουθήσετε παρακάτω.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.