Η γέννηση μίας μαύρης τρύπας παρήγαγε τη φωτεινότερη έκρηξη που έχουμε δει

Τον Οκτώβριο της περασμένης χρονιάς μία έκρηξη ενός άστρου προκάλεσε το ενδιαφέρον των επιστημόνων, αφού ήταν η φωτεινότερη που έχουμε παρατηρήσει, δίνοντάς της την ονομασία BOAT (Brightest Of All Time). Η δέσμη ακτίνων Γ, GRB 221009A, είχε την κατεύθυνσή της στραμμένη προς τη Γη, επιτρέποντάς μας να μελετήσουμε πλήρως το φαινόμενο και τώρα, χάρη στον πλούτο πληροφοριών που συγκέντρωσαν οι επιστήμονες, κατάλαβαν πώς η συγκεκριμένη supernova παρήγαγε τόσο ισχυρή έκρηξη.

Ήταν αποτέλεσμα της κατάρρευσης ενός τεράστιου άστρου σε απόσταση 2.4 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από εμάς το οποίο μετατράπηκε σε μαύρη τρύπα. Η εκτόξευση ακτίνων Γ που παράχθηκε από την κατάρρευση, περιορίστηκε σε ένα στενό πίδακα, περιτριγυρισμένο από μία μεγαλύτερη εκροή αερίων. Κάτι που έρχεται σε αντίθεση με αυτά που ξέρουμε, καθώς η έκρηξη έπρεπε να παράγει μόνο τον πίδακα.

Το GRB 221009A είναι ένα τεράστιο βήμα στην κατανόηση των εκρήξεων ακτίνων Γ και δείχνει πως οι πιο ακραίες εκρήξεις δεν υπακούν τη στάνταρ φυσική που ξέραμε για τις ακτίνες Γ. Αποτελεί το αντίστοιχο της Στήλης της Ροζέττας για τα GRBs, αναγκάζοντάς μας να αναθεωρήσουμε τις θεωρίες μας για το πώς οι σχετικές ροές σχηματίζονται σε τεράστια άστρα που καταρρέουν. – Brendan O’Connor, αστρονόμος George Washington University

To ΒΟΑΤ είχε κατεύθυνση προς τη Γη και το παρατηρήσαμε, αλλά η λάμψη της έκρηξης παρέμεινε φωτεινή για μήνες, κάτι που δεν είναι χαρακτηριστικό μίας στενής εκπομπής ακτίνων. Οι ερευνητές θεωρούν πως μία τεράστια ποσότητα υλικών του άστρου εκτοξεύτηκε και παρασύρθηκε από τον πίδακα.

Το εξαιρετικά μεγάλο GRB 221009A είναι το φωτεινότερο GRB που έχει καταγραφεί ποτέ και η λάμψη του σπάει όλα τα ρεκόρ σε όλα τα μήκη κύματος. Επειδή αυτή η έκρηξη είναι τόσο φωτεινή και τόσο κοντά, θεωρούμε πως είναι ευκαιρία μίας φοράς στα χίλια χρόνια να απαντήσουμε σε μερικά από τα πιο βασικά ερωτήματα που αφορούν αυτές τις εκρήξεις, από το σχηματισμό των μαύρων τρυπών μέχρι δοκιμών μοντέλων για σκοτεινή ύλη.

Η έρευνα δημοσιεύθηκε στο Science Advances.