Το ρίσκο ενός τεράστιου αστεροειδή να χτυπήσει τη Γη είναι μεγαλύτερο από ό,τι πιστεύαμε

Αυτό δείχνει η ιστορία
09 Απριλίου 2023 11:31
Το ρίσκο ενός τεράστιου αστεροειδή να χτυπήσει τη Γη είναι μεγαλύτερο από ό,τι πιστεύαμε

Ο James Garvin, επικεφαλής επιστήμονας του Goddard Space Flight Center της NASA, θεωρεί πως έχουμε παρερμηνεύσει τα ίχνη μερικών εκ των πιο σοβαρών συγκρούσεων αστεροειδών με τη Γη, οι οποίες έλαβαν χώρα εδώ και εκατομμύρια χρόνια. Θεωρεί λοιπόν, πως οι πιθανότητες σύγκρουσης ενός τεράστιου αστεροειδή με τη Γη, είναι πολύ μεγαλύτερες από αυτές που προβλέπουν οι τωρινές εκτιμήσεις.

Μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές ήταν ο αστεροειδής που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν 66 εκατομμύρια χρόνια, όταν συγκρούστηκε σε αυτό που είναι σήμερα η χερσόνησος Yucatan. Είχε διάμετρο 10 χιλιομέτρων, ωστόσο και μικρότεροι μπορούν να παράγουν αρκετή σκόνη ώστε να καλύψει την ατμόσφαιρα του πλανήτη, εμποδίζοντας τις ακτίνες του Ήλιου να φτάσουν στην επιφάνεια, οδηγώντας σε δεκαετίες λοιμού.

Μερικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για συγκρούσεις αστεροειδών άνω του χιλιομέτρου με τη Γη, κάθε 600.000 χρόνια. Ωστόσο δεν είναι ένα προγραμματισμένο φαινόμενο και οι εκτιμήσεις είναι τόσο σωστές όσο και τα δεδομένα που χρησιμοποιούμε για να κάνουμε τις προβλέψεις μας.

Το ιστορικό των συγκρούσεων γίνεται ολοένα και πιο θολό όσο πιο πίσω πάμε στο χρόνο, αφού η δυναμική των ανέμων, του νερού και των τεκτονικών πλακών καλύπτουν τα ίχνη των συγκρούσεων. Ο Garvin και η ομάδα του, χρησιμοποίησε ένα νέο κατάλογο δορυφορικών εικόνων υψηλής ανάλυσης για να εντοπίσει περισσότερα σημεία συγκρούσεων, οι οποίες έχουν αφήσει μερικούς εκ των μεγαλύτερων κρατήρων τα τελευταία εκατομμύρια χρόνια. Βάσει της ανάλυσής του, μερικοί από αυτούς τους κρατήρες έχουν αμυδρούς δακτύλιους πολύ μεγαλύτερους από αυτό που θεωρούμε ως τον εξωτερικό δακτύλιο, κάνοντάς τους πολύ μεγαλύτερους από αυτό που νομίζαμε.

Για παράδειγμα, ο κρατήρας 14 χιλιομέτρων Zhaminshin στο Καζακστάν, θεωρείται πως δημιουργήθηκε από έναν αστεροειδή 200-400 μέτρων που χτύπησε πριν 90.000 χρόνια. Ωστόσο η νέα ανάλυση δείχνει πως ο κρατήρας είναι στην πραγματικότητα περίπου 30 χιλιόμετρα σε διάμετρο. Οι δακτύλιοι τριών ακόμα μεγάλων κρατήρων επανυπολογίστηκαν, διπλασιάζοντας ή τριπλασιάζοντας το μέγεθός τους. Αυτό δείχνει πως αστεροειδείς μεγέθους ενός χιλιομέτρου συγκρούονται με τη Γη πολύ πιο συχνά από αυτό που πιστεύαμε, κάθε λίγα δεκάδες χιλιάδες χρόνια.

Η πεποίθηση πως οι εξωτερικοί δακτύλιοι είναι απλά υλικά που εκτοξεύτηκαν από τη σύγκρουση δε βρίσκει σύμφωνο τον Garvin, αφού θεωρεί πως αν ίσχυε αυτό δε θα ήταν ορατοί μετά από τόσα χρόνια διάβρωσης και καιρικών φαινομένων.

Η έρευνά του παρουσιάστηκε στο 2023 Lunar and Planetary Science Conference.