O Nolan αρνείται να αντιληφθεί τα παράπονα για τους ακαταλαβίστικους διαλόγους στις ταινίες του

Δεν χωρά ίχνος αμφιβολίας πως ο Christopher Nolan συγκαταλέγεται ανάμεσα στους πιο ταλαντούχους και ικανότατους σκηνοθέτες του κόσμου, με την ιδιότητα πως οι ταινίες του πάντα αποτελούν blockbusters, χωρίς να παραδίδονται στη φθηνή δράση, με πανέξυπνα concepts και τεχνικές και πειραματισμούς που περισσότερο συναντάμε στον ανεξάρτητο κινηματογράφο. 

Υπάρχει όμως και μια μερίδα θεατών που δεν ικανοποιούνται πλήρως από την "Nolan experience" και ένα από αυτά τα στοιχεία είναι η εμμονή του σκηνοθέτη να πειραματίζεται στο μιξάζ και το sound design των ταινιών του. Τόσο σε σημείο που και στο TENET οι θεατές και αρκετοί όσοι το είδανε να παραπονιούνται πως δεν ακουγόντουσαν καθαρά οι διάλογοι.

Το βιβλίο "The Nolan Variations' του Tom Shone ρίχνει φως στο πόσο διαφορετικά προσεγγίζει ο Nolan τον ήχο και δεν τον ενδιαφέρει στο ελάχιστο να πάρει στα σοβαρά τα παράπονα περί ακαταλαβίστικων διαλόγων. Αυτά είναι τα όσα είπε για τα παράπονα των συναδέλφων του μετά την προβολή του Interstellar:

Είχα δεχθεί πολλά παράπονα. Ειλικρινά με είχαν πάρει τηλέφωνο σκηνοθέτες συνάδελφοί μου που μου έλεγαν "είδα τη ταινία σου αλλά οι διάλογοι δεν ακουγόντουσαν". Κάποιοι πιστεύουν ότι φταίει η πολύ δυνατή μουσική, αλλά η αλήθεια είναι πως σε αυτό παίζει ρόλο ολόκληρο το πακέτο και πως επιλέξαμε να το μιξάρουμε. 

Ο δημιουργός των Inception και Prestige είπε επίσης τα εξής:

Ήταν ένα πολύ πολύ ριζοσπαστικό μιξάζ. Ήμουν κάπως σοκαρισμένος όταν συνειδητοποίησα πόσο συντηρητικός είναι ο κόσμος στο θέμα του ήχου. Και το λέω αυτό επειδή μπορείς να γυρίσεις μια ταινία με το iPhone σου και κανένας να μη παραπονεθεί, αλλά εάν μιξάρεις τον ήχο με συγκεκριμένο τρόπο ή αν χρησιμοποιήσεις κάποιες υποσυχνότητες, πιάνουν τα όπλα στα χέρια τους.

Σίγουρα έχει ενδιαφέρον πως μέσα σε όλους τους πειραματισμούς που κάνει ο Nolan, δεν αγνοεί και τον ήχο, μια αίσθηση και ένας τεχνικός τομέας που συνήθως παραγκωνίζεται ή απλά μένει στάσιμος στις ταινίες, καθώς το βάρος πέφτει είτε στη φωτογραφία είτε στα εφέ. Ωστόσο δεν αναιρείται το γεγονός πώς έχει δεχθεί παράπονα από την εποχή του The Dark Knight Rises, ειδικά για τον τρόπο που ακούγεται -ή σε σημεία δεν ακούγεται- ο Bane του Tom Hardy .

Τουλάχιστον, σε χώρες όπως η δική μας, όπου οι υπότιτλοι είναι βαθιά ριζωμένοι στην κινηματογραφική εμπειρία, δεν αντιμετωπίζουμε τέτοια προβλήματα.