24ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Αυτές είναι οι παραγωγές που ξεχωρίσαμε

Το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης φέτος συμπλήρωσε 24 χρόνια με την διοργάνωσή του αυτή να διεξάγεται από τις 10 έως τις 20 Μαρτίου του 2022, με την υποστήριξη της COSMOTE TV ως μέγας χορηγός της μέσα από ένα υβριδικό μοντέλο, με προβολές τόσο διαδικτυακές όσο και με φυσική παρουσία του κοινού.

Η δυναμική του μακροχρόνιου αυτού θεσμού συνεχίζει να μεταμορφώνει την διαδικασία θέασης σε μία πολύπλευρη ρεαλιστική απόδοση του σύγχρονου κόσμου, εστιάζοντας σε ποικίλα  ζητήματα που μαγνητίζουν αβίαστα την προσοχή του θεατή, τον ενημερώνουν, τον προβληματίζουν, και τον κάνουν να δει τα πράγματα από ενδιαφέρουσες σκοπιές ώστε να παραδοθεί για λίγο στη μαγεία της σχεδόν φωτογραφικά πιστής αποτύπωσης της πραγματικότητας.

Με έμπνευση, δημιουργικότητα, πρωτοτυπία και πλούτο εικόνων το Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ανοίγει ένα μοναδικό παράθυρο προς την γνώση, την έγκυρη ενημέρωση, την ελευθερία της έκφρασης και τον γόνιμο διάλογο με γνώμονα πάντα την ποιοτικά αντιπροσωπευτική απαθανάτιση όλων όσων αξίζει να μείνουν στη σκέψη και στον νου μας.

Οι Unboxholics έλαβαν μέρος σε αυτό το λαμπρό πολιτιστικό γεγονός  ξεχωρίζοντας ορισμένες πολύ δυνατές συμμετοχές του. Παρακάτω λοιπόν, μοιραζόμαστε μαζί σας τις εντυπώσεις μας για αυτά τα ντοκιμαντέρ και σας προτείνουμε ανεπιφύλακτα να τα προσθέσετε στην watch list σας!

Ενότητα: Πλατφόρμα

5½ χρόνια | 5½ Years (2021)

Η Μυρτώ Συμεωνίδου και η Ιωάννα Παπαϊωάννου μας παρουσιάζουν ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ που τιμά την αξία της ερευνητικής δημοσιογραφίας, της έγκαιρης και αξιόπιστης ενημέρωσης και όλα αυτά με σημείο αναφοράς τη μεγαλύτερη δίκη στην σημερινή Ελλάδα, αυτήν της Χρυσής Αυγής. Όλα αυτά τα πεντέμισι χρόνια που διήρκησε συνολικά η εκδίκαση της υπόθεσης μέχρις ότου να καταδικαστεί τον Οκτώβριο του 2020 το παραπάνω μόρφωμα ως εγκληματική οργάνωση, μία ομάδα δημοσιογράφων έδιναν το παρόν στη δικαστική αίθουσα για να καταγράφουν ανελλιπώς το τί συμβαίνει, μένοντας πιστοί στην μάχη για την ανάδειξη της αλήθειας και συνεχίζοντας αφοσιωμένοι στο καθήκον τους για έγκυρη πληροφόρηση προς τους πολίτες.

Βλέπουμε λοιπόν, να διηγούνται λεπτομερώς μπροστά στην κάμερα την δική τους εμπειρία οι: Ελευθερία Κουμάντου, Angelique Kourounis, Γιάννης Μπασκάκης, Αντώνης Μπούγιας, Κωνσταντίνος Πουλής, και η Αφροδίτη Φράγκου. Δημοσιογράφοι, ρεπόρτερ και σκιτσογράφοι μοιράζονται το πώς βίωσαν από πλευράς τους την πρόκληση του να καλύψουν ειδησεογραφικά ένα τέτοιο θέμα κρατώντας τα δικά τους πρακτικά και σημειώσεις την ώρα που καλούνταν να καταθέσουν ενώπιον της Δικαιοσύνης οι ένοχοι και οι οικογένειες των θυμάτων της Χρυσής Αυγής. Η συμβολή τους στο να μπορεί ο κόσμος να γνωρίζει την πορεία της δίκης όλον αυτόν τον καιρό υπήρξε καταλυτική ειδικά αν ληφθεί υπόψη ότι τα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης συστηματικά απέστρεφαν επιμελώς το βλέμμα από τον δύσκολο αυτόν δικαστικό αγώνα.

Χωρίς αυτήν την κομβικής σημασίας, συνεπή και συνειδητή προσπάθειά των δημοσιογράφων που κάλυπταν την δίκη με σκοπό να διαφωτίζουν την κοινή γνώμη για όσα λάμβαναν χώρα στο δικαστήριο, όλα αυτά θα παρέμεναν ως βίωμα μονάχα των όσων παρίσταντο εκεί. Έτσι, κατάφεραν να γίνουν τα μάτια, τα αυτιά και ο σύνδεσμος του απλού κόσμου όσον αφορά στα κρίσιμα γεγονότα που σημειώνονταν σε κάθε δικάσιμο μεταφέροντας αντιπροσωπευτικά τον παλμό τους μέχρι τελικά να αντηχήσει το πολυπόθητο πόρισμα έξω από το Εφετείο Αθηνών και να έρθει και δια στόματος της Μάγδας Φύσσα η δικαίωση: «Τα κατάφερες, γιε μου!».

Ενότητα: Διεθνές Διαγωνιστικό Ντοκιμαντέρ Μεγάλου Μήκους

Το Άλλο Μισό | The Other Half (2022)

Το ωμά αφοπλιστικό ντοκιμαντέρ του Γιώργου Μουτάφη, The Other Half το οποίο κέρδισε το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής Νεότητας Φοιτητών Πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης μας παρακινεί να αντικρίσουμε κατάματα μία σκληρή αλήθεια, αυτήν του ξεριζωμού και του επικίνδυνου ταξιδιού χιλιάδων εκτοπισμένων. Το συγκεκριμένο εγχείρημα καταγράφει μέσα από τον φακό του ο διάσημος έμπειρος φωτορεπόρτερ επιτρέποντάς μας να αποκτήσουμε πρόσβαση σε πολλά αθέατα και σκοτεινά κομμάτια του προσφυγικού. Η γεμάτη ρίσκο και θανάσιμες απειλές διαδρομή προς την ευρωπαϊκή γη της επαγγελίας πραγματοποιείται μέσα από επισφαλείς οδούς, με πλήθος ταλαιπωρημένων και πολύπαθων ανθρώπων άλλοτε να εγκλωβίζονται στην χώρα μας και άλλοτε να αποπειρώνται επανειλημμένα να περάσουν τα σύνορα με την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο. Οι προσωπικές τους ιστορίες σκιαγραφούνται μέσα από την διεισδυτική, βαθιά ανθρώπινη και κοφτερή ματιά του σκηνοθέτη που κεντράρει το πλάνο του σε πρόσωπα των οποίων οι αντοχές δοκιμάζονται και συχνά αντιμετωπίζονται ως οι εχθρικοί «Άλλοι».

Σπάντον εναντίον Γαλλικής Αστυνομίας | Le procès du 36 (2022)

Αρχές του 2019, οι Γάλλοι αστυνομικοί Nicolas Redouane και Antoine Quirin καταδικάστηκαν σε επτά χρόνια φυλάκισης για τον βιασμό της Καναδής Emily Spanton τον οποίο διέπραξαν το 2014 στο αστυνομικό τμήμα της οδού Orfèvres 36. Το εν λόγω project της Ovidie ρίχνει φως σε αθέατες πτυχές της πολύκροτης αυτής υπόθεσης η οποία άνοιξε μία τεράστια συζήτηση γύρω από τον βιασμό. Σε ένα δυτικό και προοδευτικό κράτος που υποτίθεται ότι θα έπρεπε να λαμβάνει σοβαρά υπόψη του το ζήτημα της συναίνεσης, το παραπάνω έγκλημα προσπάθησε επανειλημμένα να συσκοτίσει και να υποβιβάσει τη σοβαρότητά του ένα ολόκληρο σύστημα. Η επιζήσασα της σεξουαλικής αυτής επίθεσης παρά την οδυνηρή τραυματική εμπειρία που υπέστη, κλήθηκε κατά τη διάρκεια της δίκης να απαντήσει ενώπιον του δικαστηρίου σε απαράδεκτες ερωτήσεις που έθεταν υπό αμφισβήτηση την αξιοπιστία των λόγων της και την αξιοπρέπειά της.

Τα ερωτήματα αυτά υπονοούσαν ότι ήταν προκλητικά ντυμένη, ότι είχε καταναλώσει πολύ αλκοόλ και πως η ίδια με την στάση της παρακίνησε τους θύτες να προβούν σε ασελγείς πράξεις εις βάρος της.  Ωστόσο, αποδείχτηκε πως ποτέ δεν έδωσε την συγκατάθεσή της για ερωτική συνεύρεση. Η ενεργοποίηση των αντανακλαστικών της κοινωνίας ιδιαίτερα μετά την αποκάλυψη μία σειράς τέτοιων απάνθρωπων πράξεων σήμερα συντελείται πιο έντονα μέσα στο πλαίσιο της μαζικής ευαισθητοποίησης του κόσμου για την προάσπιση των δικαιωμάτων των γυναικών προαναγγέλλοντας ίσως τα πρώτα βήματα μίας ουσιαστικής βελτίωσης σε επίπεδο καθημερινής πρακτικής και συνύπαρξης.

Σπίτι από Θραύσματα | A House Made of Splinters (2022)

Το ιδιαίτερο αυτό ντοκιμαντέρ του Simon Lereng Wilmont στο οποίο απονεμήθηκε το μεγάλο βραβείο «Χρυσός Αλέξανδρος», επικεντρώνεται στην παιδική αθωότητα και την ανθρωπιά, αλλά και στο μεγαλείο τους σε ακραία δύσκολες στιγμές. Επίκεντρο εδώ είναι τα όσα διαδραματίζονται σε ένα ίδρυμα για την φροντίδα ανηλίκων των οποίων οι φτωχές οικογένειες κατοικούν πολύ κοντά στις συγκρούσεις που μαίνονται στην Ανατολική Ουκρανία.

Οι κοινωνικές λειτουργοί που είναι υπεύθυνες εκεί πασχίζουν με ευαισθησία, αγάπη, κατανόηση και θετική διάθεση να παράγουν ένα αξιόλογο υποστηρικτικό έργο σε αυτή τη δομή ανταποκρινόμενες στις ανάγκες των παιδιών τις οποίες αφουγκράζονται προσεκτικά ανοίγοντας μία ζεστή αγκαλιά που  χωράει το κάθε ένα από αυτά όπως είναι, με όλα τα προτερήματα και τα ελαττώματά του. Αφήνουν χώρο να αναπτυχθεί πολύπλευρα η προσωπικότητά τους, και διαμορφώνουν γι’ αυτά τις συνθήκες ενός φιλόξενου και ασφαλούς καταφυγίου εν αναμονή των δικαστικών αποφάσεων επιμέλειας.

Ενότητα: Διεθνές Διαγωνιστικό Newcomers

Όνειρα που λιώνουν | Melting Dreams (2022)

Το εκπληκτικό ντοκιμαντέρ της Haidy Kancler συνιστά έναν ιδιαίτερο ύμνο προς τη γυναικεία ενδυνάμωση και το δικαίωμα του να διεκδικείς το όνειρό σου όσο άπιαστο κι αν φαντάζει αυτό. Εν προκειμένω, τρεις έφηβες από το Αφγανιστάν, οι Fariba Ahmadi, Fatima Nazari και η Zakia Mohammadi θα θελήσουν να αδράξουν μία ευκαιρία ζωής: να πραγματοποιήσουν ένα ταξίδι στην Ευρώπη λαχταρώντας να αποκτήσουν δίπλωμα επαγγελματία σκιέρ. Ωστόσο, η ιδανική εικόνα που είχαν για τη δυτικότροπη κουλτούρα τοποθετώντας την πια σε ρεαλιστικές διαστάσεις τις κάνει να διαπιστώσουν το αν είχαν πάρει όντως συνειδητοποιημένα το όλο θέμα εξαρχής και πόσο στέρεα έχουν θεμελιώσει τους στόχους τους για το άθλημα.

Η κάθε κοπέλα θα επιχειρήσει να εξασφαλίσει μία ευνοϊκότερη τύχη για τον εαυτό της κάτι που ωστόσο, ενέχει το δικό του ρίσκο το οποίο συχνά αποδεικνύεται μεγάλο. Η εν λόγω ντοκουμενταρίστικη δουλειά μας επιτρέπει να καταλάβουμε πληρέστερα μέσα από μία άλλη σκοπιά εκφάνσεις του αφγανικού τρόπου ζωής για κοπέλες νεαρής ηλικίας αλλά και πως εννοούν αντίστοιχα αυτές οι γυναίκες από μεριάς τους την δική μας νοοτροπία με βασικό ρυθμιστή για τα γεγονότα την ίδια την πραγματικότητα.

Το 24^ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης ολοκληρώθηκε δίνοντάς μας την δυνατότητα να συλλάβουμε πιο ολοκληρωμένα διάφορες καταστάσεις και τη θέση μας απέναντι σε αυτές. Ευελπιστούμε και του χρόνου να αποκομίσουμε μία εξίσου αξέχαστη εμπειρία θέασης εφάμιλλη σε κύρος και αισθητική με όλες τις προηγούμενες διοργανώσεις του Φεστιβάλ!