Ταινίες που δεν έχανες με τίποτα Κυριακή μεσημέρι - Μέρος 2ο

Και που πάντα θα θυμάσαι με αγάπη
05 Ιανουαρίου 2020 12:41
Ταινίες που δεν έχανες με τίποτα Κυριακή μεσημέρι - Μέρος 2ο

Σου είχα υποσχεθεί πως θα υπάρξει και 2ο μέρος στη νοσταλγική μας αναδρομή σε «Ταινίες που δεν έχανες με τίποτα Κυριακή μεσημέρι»! Και να που ήρθε η ώρα! Τί λες, να ανέβουμε στην πιο απίθανη κινηματογραφική μηχανή του χρόνου και να πάμε βόλτα σε γνώριμα και αγαπημένα λημέρια;!

Και με το 2019 να έχει φτάσει στο τέλος του, τί καλύτερο από ένα throwback στα λατρεμένα αλησμόνητα φιλμ που παρακολουθούσες παιδί γύρω στις τρεις παρά, κάθε Κυριακή; Δέσε την ζώνη σου γιατί επίκειται ένας τρελός στροβιλισμός σε αναμνήσεις γεμάτες ανεμελιά, γέλιο, περιπέτεια, μα προπάντων με γενναίες δόσεις χαράς και συγκίνησης! Παιδιά των 90s και όχι μόνον, ενωθείτε!


Ταινίες που δεν έχανες με τίποτα Κυριακή μεσημέρι - Μέρος 1ο


Αγάπη μου, Συρρίκνωσα τα Παιδιά - Honey, I Shrunk the Kids (1989)

Αν σου ξεφούρνιζε κάποιος ότι μπορεί να χωρέσει άνθρωπος μόλις σε μία κουταλιά δημητριακά, θα το πίστευες;! Πολύ αμφιβάλλω. Και με το δίκιο σου! Ε λοιπόν, στη blockbuster sci-fi κωμωδία της Disney, Honey, I Shrunk the Kids ο σκηνοθέτης Joe Johnston σε προτρέπει να δείξεις καλή τη πίστει και όλα γίνονται! Ακόμη και το να πάρει κανείς μέγεθος πολύ πιο μικρό και από μια σπιθαμή! Και αυτό δεν είναι ακατόρθωτο ειδικά, όταν έχεις πατέρα έναν επιστήμονα-ανήσυχο πνεύμα, τον κύριο ‘Wayne Szalinski’ όπως τον ερμήνευσε μοναδικά ο Rick Moranis. Η εφεύρεση του αν και σε πειραματικό στάδιο εν τέλει όντως μπορούσε να συρρικνώνει αντικείμενα, με πρώτο επιτυχές δείγμα μία πολυθρόνα και έναν καναπέ. Μέχρι όμως τυχαία να καταστεί κάτι τέτοιο εφικτό, ο εν λόγω ειδικός πραγματοποίησε πολλές δοκιμές που συχνά δεν κατέληγαν και τόσο καλά. Παρόλαυτα, δεν είναι άτομο που τον πτοεί η όποια αναποδιά.

Με τεράστια υπομονή τον βλέπεις να στερεώνει κάθε τόσο πάνω στην μύτη του τους δύο δυσανάλογα μεγάλους φακούς των γυαλιών του καθώς συνεχίζει πάνω στο εργαστήριό του, τις βελτιώσεις και τις αναπροσαρμογές στο ηλεκτρομαγνητικό μηχάνημα που έχει φτιάξει. Και δεν εγκαταλείπει μέχρι να δρέψει τους καρπούς των κόπων του. Η οικογένειά του τον στηρίζει σε ό,τι κι αν επιχειρήσει και μάλιστα μέσα στο σπίτι τους θα δεις να υπάρχουν διάφορες ευρηματικές κατασκευές για να διευκολύνονται στην καθημερινότητά τους όπως π.χ. όταν πρόκειται να ετοιμάσουν πρωινό ή το να ταΐσουν τον σκύλο τους, ‘Quark’. Κάποια μέρα λοιπόν, μετά από μία ζημιά με την μπάλα του baseball, η πρωτότυπη ανακάλυψη του ‘Szalinski’ ενεργοποιείται και η ακτίνα της πέφτει πάνω στην έφηβη κόρη του, ‘Amy’ (Amy O'Neill), τον μικρούλη αδερφό της, ‘Nick’ (Robert Oliveri) και τα αντιστοίχως συνομήλικα παιδιά των γειτόνων τους, τον ‘Russ Thompson’  (Thomas Wilson Brown) και τον ‘Ron Thompson’ (Jared Rushton), οπότε ξαφνικά βλέπουν τον εαυτό τους να γίνεται τόσο λιλιπούτειος όσο 6 χιλιοστά! Ο ‘Wayne’ που όλη εκείνη την ώρα έλειπε σε συνέδριο για να παρουσιάσει την ιδέα του σε συναδέλφους απ’ το πανεπιστήμιο, επιστρέφει απογοητευμένος που δεν βρήκε κανένα αντίκρισμα η πατέντα του, και σπάει αγανακτισμένος το μηχάνημα! Τί και αν του φωνάζουν με όλη τους την δύναμη οι μικροσκοπικοί πιτσιρικάδες;!

Ξαφνικά βίδες και εξαρτήματα πετάγονται προς πάσα κατεύθυνση και η παρέα τρέπεται σε φυγή για να γλιτώσει από τα αντικείμενα που εκτοξεύονται με ορμή εδώ και εκεί! Και σαν να μην έφτανε αυτό, τότε του έρχεται να πιάσει την σκούπα και το φαράσι και να αρχίσει την λάτρα! Και τσουπ όλοι τους απ’ την μια στιγμή στην άλλη βρίσκονται μέσα σε μία μαύρη σακούλα σκουπιδιών και έπειτα στην είσοδο, στο μπροστινό μέρος της περίφραξης. Αφού δραπετεύουν από εκεί, μένουν άναυδοι μπροστά σε μία αχανή ζούγκλα από γκαζόν και πελώρια αγριόχορτα ζώνει τα πάντα. Η σύζυγος του ‘Szalinski’, ‘Diane’ (Marcia Strassman) γυρίζει σπίτι μετά τη δουλειά και μαζί του προβληματίζεται πού έχουν πάει τα παιδιά τους όπως άλλωστε αναρωτιούνται και οι γονείς των ‘Thompson’, ο ‘Russell’ (Matt Frewer) και η ‘Mae’ (Kristine Sutherland). Παράλληλα, οι τοσοδούληδες εξερευνητές ενώ προχωρούν βαθιά μέσα στον άγριο βοτανικό κήπο της αυλής, συναντούν ξεχασμένα παιχνίδια του ‘Nick’ που πλέον φαντάζουν πολύ απειλητικά! Το χειρότερο όμως είναι τα έντομα που εμφανίζονται από το πουθενά όπως ένα σμήνος από μέλισσες με δύο από την κομπανία να κάνουν μία αξέχαστη εναέρια πτήση!

Ο ‘Wayne’ παίρνει είδηση τί έχει συμβεί παρατηρώντας στο πάτωμα το καθιστικό του που συρρικνώθηκε και με τρόμο διαπιστώνει ότι κάπου εκεί έξω βρίσκονται μια σταλιά πια ο γιός, η κόρη του και τα γειτονόπουλα! Τα αναζητά στα σκουπίδια, για παν ενδεχόμενο σκαρφαλώνει στον ξύλινο φράχτη για να μην τα ποδοπατήσει ενώ ο γείτονάς του τον κοιτάζει παραξενεμένος για τα περίεργα καμώματά του. Ωστόσο, ο ‘Wayne’ με κιάλια και κράνος ανεβασμένος σε δύο πατερίτσες, σαρώνει περιμετρικά το έδαφος για το παραμικρό ίχνος τους, αλλά από μία ατσούμπαλη κίνηση θέτει σε λειτουργία το αυτόματο πότισμα. Γιγάντιες σταγόνες σκάνε σαν βόμβες ολόγυρά τους και ο ‘Szalinski’ για να κρατήσει την ισορροπία του γραπώνεται από το σχοινί της μπουγάδας. Ύστερα, αργά το απόγευμα με έναν αυτοσχέδιο μηχανισμό αιώρησης, μαζί με την σύντροφό του ψάχνουν προσεκτικά το μέρος. Στο μεταξύ, η ‘Amy’ παραλίγο να πνιγεί από την πτώση της σε μια λιμνούλα με λασπόνερα αλλά ο ‘Russ’ κολυμπάει κοντά της και την σώζει.

Η εξάντληση από το περπάτημα τους καταβάλλει μα, λίγο αργότερα αναθαρρούν στη θέα ενός λαχταριστού μπισκότου με γέμιση κρέμα βανίλια. Το ζήτημα είναι ότι δεν οι μόνοι που πεινούν εκεί τριγύρω. Ένα μωρό-μυρμήγκι θέλει και εκείνο το δικό του μερίδιο από την γλυκιά λιχουδιά και σύντομα αποδεικνύεται ανέλπιστος σύμμαχός τους στο δύσκολο ταξίδι της επιστροφής. Όντας πλέον ενήμεροι και οι κηδεμόνες των ‘Thompson’ για το τί έχει γίνει, ανησυχούν πολύ για την έκβαση όλου αυτού. Νυχτώνει και οι νεαροί περιπλανώμενοι αποφασίζουν να κοιμηθούν σε ένα τουβλάκι Lego. Ώσπου, αναπάντεχα τους επιτίθεται ένας σκορπιός και ο νέος τους φίλος τους υπερασπίζεται αλλά σκοτώνεται από το δηλητηριώδες τσίμπημά του εχθρού. Τα βάσανά τους εντούτοις, δεν τελειώνουν τόσο γρήγορα. Την επομένη ο ‘Tommy’ (Carl Steven), ένας συμμαθητής του ‘Nick’ ανοίγει το τηλεκατευθυνόμενο χλοοκοπτικό και παίζει μ’ αυτό κουρεύοντας όλη την πράσινη έκταση, με τους ‘Szalinski’ να τρέχουν πανικόβλητοι να τον σταματήσουν!

Παρά τρίχα διασώζονται τα παιδιά καταφεύγοντας σε μία σκουληκότρυπα. Ο ‘Quark’ οσφρίζεται το χώμα, με την τεράστια μουσούδα του να φυσάει και να ξεφυσάει αέρα πολύ κοντά τους. Δίχως να χάνουνε καιρό γραπώνονται από το τρίχωμά του και πρόσω ολοταχώς για μέσα στο σπίτι! Ο ‘Wayne’ κλεισμένος στη σοφίτα όλο το βράδυ, επιτέλους επισκευάζει την συσκευή συρρίκνωσης και εξουθενωμένος κατεβαίνει στην κουζίνα να φάει ένα μπολ με Cheerios όπου κατά λάθος βυθίζεται μέσα ο ‘Nick’. Και την στιγμή που παραλίγο να τον καταβροχθίσει ο ίδιος του ο πατέρας, παρεμβαίνει ευτυχώς έγκαιρα ο ‘Quark’! Οι άμεσα ενδιαφερόμενοι παίρνουν τις θέσεις τους μπροστά από το σημείο όπου στοχεύει το λέιζερ, μία τελευταία διόρθωση και να ‘τοι! Επανήλθαν πλήρως!


Γκούνις: Το Κυνήγι της Μεγάλης Περιπέτειας | The Goonies (1985)

Πόσοι από εσάς δεν πηγαίνετε για εξερεύνηση με τους κολλητούς σας; Πόσοι δεν φανταζόσασταν να λύνετε μαζί περίπλοκα μυστήρια, να μπαρκάρετε σ’ ένα καράβι με κουρσάρους, να οργώνετε τα πέλαγα και να ξεθάβετε αμύθητα πλούτη;! Αν έχετε γνέψει ήδη καταφατικά, ε τότε οπωσδήποτε θα έχετε κατά νου σας και την ομώνυμη παρέα απ’ το The Goonies του Richard Donner που επίσης πετούσε την σκούφια της για τέτοια σκηνικά! Η μυθοπλασία αυτή έτσι όπως εξιστορήθηκε σε σενάριο του Chris Columbus, και με παραγωγό τον Steven Spielberg, γοήτευσε μικρούς και μεγάλους σημειώνοντας το 1985 ρεκόρ εισπράξεων που άγγιξε τα $124 εκατ. παγκοσμίως.

Ο βασικός της άξονας περιστρέφεται γύρω από μία ομάδα παιδιών, τον ‘Michael Walsh’ (Sean Astin), τον μεγαλύτερο αδερφό του και ιδιαίτερα αθλητικό τύπο, ‘Brandon’ (Josh Brolin), τον ‘Richard Wang’ (Jonathan Ke Huy Quan), τον ‘Clark Devereaux’(Corey Feldman) και τον ‘Lawrence  Cohen’ (Jeff Cohen) που ακούνε και στα χαϊδευτικά ‘Mikey’, ‘Brand’, ‘Data’, ‘Mouth’ και ‘Chunk’, αντίστοιχα. Τα αγόρια αυτά επενδύουν ώρες ξέγνοιαστου και ανέμελου παιχνιδιού στην συνοικία τους,  "Goon Docks", στην Αστόρια. Τους ενώνουν πολλά, πλάκες, αστεία, πειράγματα αλλά έρχονται ακόμη πιο κοντά από την ανάγκη να σκεφτούν κάτι σε αυτό το τελευταίο Σαββατοκύριακο που τους απομένει πριν απαλλοτριωθούν οι κατοικίες τους για την επέκταση του Astoria Country Club.

Ξετρυπώνουν κάπου ανάμεσα σε παλιές εφημερίδες ένα ισπανικό δουβλόνι του 1632 και τον χάρτη ενός μυθικού θησαυρού που ανήκε κάποτε σε έναν ξακουστό πειρατή του 17ου αιώνα, τον ‘Μονόφθαλμο Willy’, το πλοίο του οποίου, το ‘Inferno’ ναυάγησε κάπου κοντά στις ακτές τους. Ο ‘Mikey’ είναι αυτός που όντας ο πιο αισιόδοξος τους προτείνει να μην χρονοτριβούν και να αρχίσουν αμέσως την αναζήτηση των πολύτιμων τιμαλφή στο σημείο που τους υποδεικνύουν οι οδηγίες, με μονάχα τον ‘Brand’ να τους ξενερώνει φέρνοντας αντιρρήσεις. Μα, ποιος τον λογαριάζει;!

Εξάλλου, η πλειοψηφία κερδίζει! Και εκείνος δεμένος πισθάγκωνα πια σε ένα κάθισμα, έξω φρενών τους φωνάζει: «Θα σας χτυπήσω τόσο δυνατά που όταν συνέλθετε, τα ρούχα σας θα είναι πια εκτός μόδας!». Το άτακτο γκρουπ διαλέγει ένα μονοπάτι που τους βγάζει σε ένα παραθαλάσσιο ερειπωμένο εστιατόριο, παρατημένο εδώ και χρόνια. Ο ‘Brandon’ τους ακολουθεί μαζί με δύο γνωστές του, την ‘Andy’ (Kerri Green) και την ‘Stef’ (Martha Plimpton). Δυστυχώς, όλοι εν αγνοία τους καταπατούν το άνδρο μίας φαμίλιας αδίστακτων επικηρυγμένων, των ‘Fratelli’ που απαρτίζονται από τους ‘Francis’ (Joe Pantoliano), ‘Jake’ (Robert Davi) και την μητέρα τους, ‘Mama’ (Anne Ramsey).

Διαφεύγουν από τον κίνδυνο χρησιμοποιώντας ένα υπόγειο τούνελ και λένε στον ‘Chunk’ να ειδοποιήσει τους οικείους τους και να φέρουν ενισχύσεις. Οι φυγάδες όμως τον ξαφνιάζουν και τον αιχμαλωτίζουν βάζοντας τον ‘Sloth’, τον σωματώδη αδερφό τους με τα παραμορφωμένα χαρακτηριστικά να του αποσπάσει πληροφορίες για το που βρίσκονται οι άλλοι. Ο όμηρός τους δεν λυγίζει μέχρι τη στιγμή που νυχτερίδες πετούν σαν δαιμονισμένες πάνω από το κεφάλι του και τους ομολογεί που μπορεί να είναι. Το τσούρμο των αχρείων σπεύδει προς τα εκεί. Βαθμιαία ο ‘Chunk’ συμπαθεί τον ‘Sloth’ και κερδίζει ο ένας την εμπιστοσύνη του άλλου, ελευθερώνονται, καλούν την αστυνομία και προσπαθούν να προλάβουν τους ‘Fratelli’ που καταδιώκουν τους υπόλοιπους. Τα άλλα πιτσιρίκια συμβουλεύονται τις συντεταγμένες που έχουν, και διεισδύουν στο σπήλαιο.

Παρά τις διάφορες θανατηφόρες παγίδες, καταφέρνουν να προπορεύονται από τους αντιπάλους τους. Το υποβλητικό σκαρί του πειρατικού ξεπροβάλλει μπροστά τους σε μια λίμνη. Το κατάστρωμα και τα αμπάρια του είναι γεμάτα χρυσάφι, πολύτιμους λίθους και κλοπιμαία από κάθε γωνιά της υφηλίου. Οι τρεις τους θαμπώνονται από το θέαμα και μαζεύουν χούφτες ολόκληρες από τις φανταχτερές στοίβες, με τον ‘Mikey’ να ανακαλύπτει την σκελετωμένη σορό του ‘Μονόφθαλμου Willy’, απονέμοντάς του ως φόρο τιμής κάποια απ’ τα εύρετρά τους και τον τίτλο του πρώτου «Γκούνι».

Αναπάντεχα τους περικυκλώνουν οι ‘Fratelli’ που τους κλέβουν και τους υποχρεώνουν να δώσουν έναν σάλτο μέσα στη λίμνη αλλά ο ‘Chunk’ και ο ‘Sloth’ εμφανίζονται πάνω στην ώρα και τους περιθάλπουν. Μεθυσμένοι από απληστία, οι ‘Fratelli’ κάνουν το λάθος να δεσμεύσουν ως λεία τους και τμήμα του θησαυρού μπροστά από τα λείψανα του ‘Μονόφθαλμου Willy’ και τότε το σπήλαιο σείεται και κατακρημνίζονται παντού βράχοι. Τα αγόρια και ο ‘Sloth’ παίρνουν ένα πέρασμα προς την ακρογιαλιά και σύντομα ο ίδιος βρίσκει ένα νέο, ζεστό σπιτικό έπειτα από πρόσκληση του ‘Chunk’. Τα παιδιά σώα και αβλαβή ανταμώνουν ξανά με τους δικούς τους, ενώ οι εγκληματίες οδηγούνται στην φυλακή. Μα, για μισό λεπτό, κάτι είναι ξεχασμένο στην τσέπη του ‘Mikey’! Ένα πουγκί με αστραφτερά πετράδια, μία καλοδεχούμενη έκπληξη ικανή για να μην στερηθεί κανένας την κατοικία του. Οι πάντες ζητωκραυγάζουν και το καράβι του ‘Μονόφθαλμου Willy’ βάζει πλώρη για τον ανοιχτό ορίζοντα!


Η Μεγάλη των Μπάτσων Σχολή | Police Academy (1984)

Έλα, παραδέξου το! Σου ήρθε αυτομάτως στο μυαλό το χαρακτηριστικό μουσικό θέμα του Robert Folk! Ε, με το δίκιο σου! Το άκουσμα και μόνο του τίτλου Police Academy πυροδοτεί συνειρμούς για την πιο επιρρεπή σε ευτράπελα, γκάφες ολκής και μπλεξίματα, Ακαδημία Αστυνομικών, με τους περισσότερους εκεί μέσα να είναι “ξεφτέρια”, έκαστος στο είδος του! Ο σκηνοθέτης Hugh Wilson το 1984 δίνει το έναυσμα για ένα μακρόβιο franchise στο σινεμά και ανοίγει διάπλατα τις πύλες του δικού του σώματος ασφαλείας που υποδέχεται ένα ετερόκλητο πλήθος νεοσύλλεκτων.

Σε αυτή την φουρνιά, έχουν την δυνατότητα να καταταγούν και πολίτες. Πράγματι, στη Σχολή Αστυνομίας το νέο αίμα που μπαίνει είναι ο καθένας τους μία κατηγορία από μόνος του! Και με καπετάν φασαρία τους τον γόη και πειραχτήρι ‘Carey Mahoney’ (Steve Guttenberg), ένας άτυπος πόλεμος κηρύσσεται ανάμεσα σ’ εκείνους και τους εκπαιδευτές τους οι οποίοι μηχανεύονται διάφορα κόλπα για να τους ωθήσουν σε παραίτηση. Τα σουρεάλ τεκταινόμενα διαδέχονται το ένα το άλλο, αλλά μην φοβάστε, θα σας προστατέψουν όποτε το καθήκον τους καλεί! Ο ‘κακός’ της υπόθεσης ζωντανεύει στο πρόσωπο του στριφνού υπαστυνόμου ‘Thaddeus Harris’ (G. W. Bailey) που μαζί με τους υποτακτικούς του, τον ‘Chad Copeland’ (Scott Thomson) και τον ‘Kyle Blankes’ (Brant Von Hoffman), σκοπεύει να αλαλιάσει τους δόκιμους στην αγγαρεία και τα καψώνια κάτι που όμως του γυρνάει μπούμερανγκ.

Ο ‘Mahoney’ ισοδυναμεί με τη νέμεση του ‘Harris’, εφόσον σε συνεννόηση και με άλλους θα ετοιμάσουν φάρσες με τις οποίες οι ανώτεροί τους βρίσκουν τον δάσκαλό τους, εκτός από τον διοικητή της Μητροπολιτικής Αστυνομίας, ‘Eric Lassard’ (George Gaynes) που είναι πιο δίκαιος μαζί με την τάξη εκπαιδευόμενων! Ο πυρήνας της ομάδας-μπελά που συγκροτούν περιλαμβάνει: τον πρώην ανθοπώλη ‘Moses Hightower’ (Bubba Smith), το πανύψηλο ανάστημα του οποίου δείχνει ότι δεν σηκώνει και πολλά νταηλίκια, τον κάποτε σεκιουριτά ‘Eugene Tackleberry’ (David Graf) που είναι άσσος στο σημάδι και θυμίζει έντονα πιστολέρο οπλοφορώντας με το .44 Magnum, τον Αφροαμερικανό ‘Larvell Jones’ (Michael Winslow) ο οποίος είναι εξπέρ στις πολεμικές τέχνες και ένα ανθρώπινο beatbox που μπορεί να μιμηθεί με αξιοθαύμαστη ακρίβεια από ήχο συναγερμού μέχρι την φωνή οποιουδήποτε θέλει, τον γυναικοκατακτητή ‘George Martin’ (Andrew Rubin) που έλκεται από τα κάλλη της πληθωρικής και δυναμικής υπαστυνόμου ‘Debbie Callahan’ (Leslie Easterbrook), και τέλος την συμπαθέστατη ‘Laverne Hooks’ (Marion Ramsey), το mignonne, ευγενικό παρουσιαστικό της οποίας ναι μεν εκ πρώτης όψεως παραπέμπει στην εικόνα μίας γλυκούλας, ήπιων τόνων δοκίμου όμως είναι να μην την εξαγριώσει κάποιος, γιατί τότε παίρνει φόρα και την λεπτή χροιά της φωνής της όχι απλά την αντικαθιστά μία πιο μπάσα αλλά, η τύπισσα αστράφτει και βροντάει!

Και τα χουνέρια τίθενται σε εφαρμογή, όταν ο ‘Mahoney’ φροντίζει να παραπληροφορήσει τους συνεργάτες του ‘Harris’ για ένα πάρτι, στέλνοντας τους σε ένα gay μπαρ, το Blue Oyster, όπου όλη νύχτα βελτιώνουν τις χορευτικές τους ικανότητες στο tango με τους θαμώνες του μαγαζιού. Εν όψει των εξετάσεων πορείας, ο ‘Hightower’ στην θέση του οδηγού, και με τον ‘Mahoney’ στο διπλανό κάθισμα, κλέβουν το αμάξι του ‘Copeland’, με τον γίγαντα-αστυνομικό να το σανιδώνει και να το μανουβράρει επιδέξια μακριά απ’ τα περιπολικά που τους κυνηγούν. Σε αντίποινα, ο θρασύδειλος ‘Copeland’ προσβάλλει με ρατσιστικά λόγια την ‘Hooks’ καταλογίζοντάς της άδικα μία ζημιά. Ο ‘Hightower’ για να τον εκδικηθεί του αναποδογυρίζει το αυτοκίνητο και ο ‘Harris’ τον τιμωρεί διώχνοντάς τον απ’ την σχολή, με τον ‘Mahoney’ να έχει την ίδια μοίρα ύστερα από έναν τρικούβερτο καυγά με τα τσιράκια του ‘Thaddeus’.

Λίγο πριν αποχωρήσει απ’ την ακαδημία, στην πόλη ξεσπούν οδομαχίες, με τον άγαρμπο ‘Douglas Fackler’ (Bruce Mahler) να δίνει ασυναίσθητα την αφορμή για αυτές. Μέσα στην αντάρα των επεισοδίων, ο ‘Harris’ και ο ‘Mahoney’ πέφτουν όμηροι στα χέρια ενός παρανόμου αλλά ο ‘Hightower’ επεμβαίνει σωτήρια και τον ακινητοποιεί, με την ‘Hooks’ να προχωράει στην σύλληψή του διατάζοντας με επιτακτικό της ύφος τον κακοποιό: «Μην κουνηθείς, απόβρασμα!». Όσοι είχαν αποβληθεί απ’ το σώμα, επανεισάγονται, και αποφοιτούν με επαίνους και παράσημα για την ανδρεία και την αυτοθυσία τους. Μα, το κερασάκι στην τούρτα έρχεται όταν ο ίδιος ο ‘Harris’ αναγκάζεται να τους απευθύνει και επίσημο χαιρετισμό!


Ο Μπόμπιρας Ξεπόρτισε | Baby's Day Out (1994)

Αν μπορούσε να υπάρξει νήπιο 4x4, θα ήταν σίγουρα το αεικίνητο ζιζάνιο που πρωτοστατεί στο Baby's Day Out του Patrick Read Johnson, ένας μπέμπης που αν και μόλις ξεκίνησε να μπουσουλάει, παρόλαυτα το λέει η καρδούλα του για μία μακρά και απίστευτη τσάρκα στο Σικάγο! Το χαριτωμένο αλλά και ανακατωσούρικο αυτό πλασματάκι εν ονόματι “Baby Bink” ενσάρκωσαν εναλλάξ για τις ανάγκες της ταινίας τα δίδυμα, Adam Robert και Jacob Joseph Worton, αντίστοιχα. Ο μερικών μηνών αυτός μπόμπιρας, όχι απλά ξεπόρτισε αλλά φρόντισε ο περίπατός του να αξίζει όσες χίλιες βόλτες μαζί, κάνοντας τρεις κοτζάμ άνδρες που θέλησαν να τον απαγάγουν, να τρέχουν και να μην φτάνουν! Έτσι, σαμπόταρε με τον πιο σπαρταριστό και επεισοδιακό τρόπο το πλάνο που είχαν καταστρώσει για να πιάσουν την καλή με 5 εκατ. λύτρα, οι κάπως μονοκόμματοι και αδέξιοι μικροαπατεώνες, ‘Edgar Mauser’ (Joe Mantegna), ‘Norbert LeBlaw’ (Joe Pantoliano) και ‘Victor Riley’ (Brian Haley). Μία σπείρα όλοι τους “αστέρια”!

Για να μπουν στην πολυτελή έπαυλη της εύπορης οικογένειας του, μεταμφιέστηκαν σε επαγγελματίες φωτογράφους ούτως ώστε να τραβήξουν το πορτρέτο του που υποτίθεται θα κοσμούσε την κοσμική στήλη στην τοπική εφημερίδα. Έχοντας απομακρυνθεί από το αρχοντικό των ‘Laraine Cotwell’ (Lara Flynn Boyle) και ‘Bennington Austin "Bing" Cotwell III’ (Matthew Glave), γονιών του ‘Baby Bink’, κατευθύνονται στο κρησφύγετό τους μέσα στην πόλη αλλά τα βρίσκουν σκούρα με το καινούργιο μέλος που προστέθηκε στην συντροφιά τους. Τί κι αν κάνει φιλότιμη προσπάθεια να το βάλει για ύπνο ο ‘Norby’ νανουρίζοντάς το με έναν δικό του σκοπό και διαβάζοντάς του το παραμυθάκι που του διηγούνταν η νταντά ‘Gilbertine’ (Cynthia Nixon), ο ‘Bink’ κάθε άλλο παρά νυστάζει! Ώσπου τελικά κλείνουν τα μάτια αυτού που κανονικά έπρεπε να τον φυλάει!

Καθώς ξεφυλλίζει τις πολύχρωμες σελίδες του βιβλίου, την προσοχή του ‘Bink’ μαγνητίζει ένα περιστέρι έξω απ’ το ανοιχτό παράθυρο, ενθουσιασμένος αναφωνεί  αυθόρμητα «Boo-boo!», την σήμα-κατατεθέν φράση του, και σιγά σιγά ανεβαίνει ως την ταράτσα του κτιρίου και από εκεί περνάει στην απέναντι πολυκατοικία μέσω μίας σανίδας, με τους απαγωγείς του να αδυνατούν από το σοκ να συνειδητοποιήσουν αυτό που κιόλας έγινε. Κυνηγώντας τον, ο ‘Eddie’ πέφτει από ύψος και προσγειώνεται φαρδύς πλατύς σε έναν κάδο σκουπιδιών, με τους ‘Norby’ και ‘Veeko’ να τον περιμαζεύουν ζαλισμένο. Αργότερα ξεχύνονται απαρτία στους δρόμους για να τον εντοπίσουν πάλι ούτε καν στο μισό μέτρο!

Αυτή τη φορά έχει επιβιβαστεί σε ένα αστικό! Στο κατόπι του είναι διαρκώς οι τρεις απελπισμένοι νοματαίοι που γκαζώνουν με το κίτρινο φορτηγάκι τους και πάντα τον πλησιάζουν μία ανάσα πριν τον τσακώσουν. Ο μπαμπάς και η μαμά του βρέφους έχουν καλέσει το FBI για την εξαφάνιση του και αγωνιούν για την τύχη του περιμένοντας έστω ένα τηλεφώνημα που θα τους αναπτερώσει τις ελπίδες. Στο λεωφορείο, ο ‘Bink’ σε ένα απότομο φρενάρισμα σκυμμένος όπως είναι πάνω από την ευρύχωρη τσάντα μίας ευτραφούς κυρίας (Robin Baber), χώνεται κάπου ανάμεσα στα ψώνια της και εκείνη χωρίς να το καταλάβει κατεβαίνει στην στάση κουβαλώντας τον μαζί της! Όταν το αντιλαμβάνονται οι ‘Norby’, ‘Veeko’ και ο ‘Eddie’ επιταχύνουν το βήμα τους πίσω της αλλά η συγκυρία το φέρνει έτσι ώστε η γυναίκα να τους αιφνιδιάσει και να τους γρονθοκοπήσει που την εμπαίζουν τόσο απροκάλυπτα για όσο την ακολουθούν.

Επόμενος σταθμός για τον κατεργαράκο που το σκάει συνεχώς, είναι ένα εμπορικό κέντρο και συν τοις άλλοις ένας ζωολογικός κήπος όπου για να πάει ως εκεί κάνει κρυφά την πρώτη του κούρσα με ταξί! Οι άνδρες που πασχίζουν να τον πιάσουν, δεν έχουν πάψει να παθαίνουν μικροατυχήματα όλο αυτό το διάστημα. Εισέρχονται στον χώρο με τα άγρια ζώα από την Αφρική, κοιτάζουν στο εσωτερικό των κλουβιών ώσπου ανυποψίαστοι  προσπερνούν εκείνο του γορίλα απ’ όπου αντηχεί απροσδόκητα το περίφημο «Boo-boo!» και έντρομοι στηλώνουν το βλέμμα στο θεόρατο θηρίο που κρατάει δίπλα του τρυφερά το μωρό. Το ενθύμιό τους από αυτό το συναπάντημα ήταν ένα σπασμένο χέρι για τον έναν, μία ωραιότατη απροειδοποίητη εκτόξευση στο ταβάνι για τον άλλον, και το καλύτερο επιφυλασσόταν για τον τρίτο ο οποίος σε ελάχιστα δευτερόλεπτα μετά από μία εκκωφαντική κραυγή του οργισμένου μαλλιαρού γίγαντα, κόλλησε αντίκρυ στα κάγκελα των μαϊμούδων που χειροκροτούσαν περιχαρείς!

Το μωρό δραπετεύει για πολλοστή φορά αλλά αυτοί που ήταν στην τρεχάλα, τώρα το πετυχαίνουν στην γωνία και το γραπώνουν στην άκρη ενός τούνελ για λαγούς! Βέβαια, η χαρά της νίκης τους εξανεμίζεται σε δευτερόλεπτα γιατί τους προσεγγίζουν δύο αστυνομικοί που έχουν διάθεση για ψιλή κουβέντα. Ο ‘Eddie’ καλύπτει με το σακάκι του τα γόνατά του όπου κάθεται ο μπόμπιρας, αν και το μετανιώνει μιας και ο καβάλος του σε λίγα λεπτά μπαίνει σε πρόγραμμα αργού ψησίματος! Μάταια με περισπασμούς επιχειρούν να ξεφορτωθούν τους ένστολους και όταν αυτό συμβεί πια, ο ‘Bink’ έχει ξεγλιστρήσει ξανά! Ο νέος του προορισμός είναι το εργοτάξιο ενός ουρανοξύστη όπου ανεβαίνει και κατεβαίνει ορόφους σε τόσο πετυχημένο timing, με τους απαγωγείς του να τραβούν τα μαλλιά τους από την απόγνωση διότι μονίμως γίνεται καπνός στο παρά πέντε! Μέχρι πρότινος, ο απολογισμός των παθημάτων τους είναι ο ‘Veeko’ να πέφτει από την οικοδομή σε έναν τεράστιο κάδο με μπάζα και απορρίμματα, ο ‘Norby’ να βουτάει σε μία δεξαμενή με φρέσκο τσιμέντο, και ο ‘Eddie’ να κρέμεται από έναν γερανό πασαλειμμένος απ’ την κορφή ως τα νύχια με κόλλα!

Το κουδούνι για την λήξη της βάρδιας των εργατών ηχεί δυνατά, οι εγκαταστάσεις ερημώνουν και το τρίο της συμφοράς απηυδισμένο τα παρατάει και επανέρχεται στη βάση του. Η εκδρομή του ‘Bink’ καταλήγει στον Οίκο Φιλοξενίας Βετεράνων Αξιωματικών όπου οι ηλικιωμένοι ένοικοι του τραγουδούν εύθυμες μελωδίες και εκείνος συγχρονίζεται με τον ρυθμό! Οι γονείς του ανακουφισμένοι που ο μικρούλης είναι ξανά στην αγκαλιά τους, γυρίζουν σπίτι με την συνοδεία των αρχών αλλά καθ’ οδόν ο ‘Bink’ επιμένει να δείχνει το ρολόι στη σκεπή από ένα ρετιρέ διαμέρισμα, εκεί δηλαδή όπου μένουν οι κακοποιοί που ακόμη δυσκολεύονται να χωνέψουν την ήττα τους. Ένα καθαρό και ηχηρό «Boo-boo!» φτάνει στ’ αυτιά τους με τηλεβόα και το αγαπημένο βιβλίο του ‘Bink’ βρίσκει πάλι τον νόμιμο κάτοχό του. Το βράδυ η μαμά και ο μπαμπάς του τον βάζουν για ύπνο μα αυτός έχει άλλα σχέδια! Να βαδίσει στα χνάρια του ήρωά του βάζοντας μπρος για εξόρμηση μέχρι και στην Κίνα!


Hook (1991)

Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι αυτό το πολυμήχανο και γεμάτο σβελτάδα αγόρι δεν αγωνίζεται με όλες του τις δυνάμεις να παραμείνει βαθιά μέσα του παιδί. Ίσως μάλιστα περισσότερο και απ’ τον καθέναν μας πάνω σε τούτη την πλάση. Έχει κάτι το άκαυτο, το ανεξάντλητο, μία αλλιώτικη ενέργεια που δίνει φτερά στην ψυχή και την σκέψη του βοηθώντας το να απογειώνεται και το ίδιο, ενώ στην καρδιά του ζουν τα χαμένα αγόρια της Χώρας του Ποτέ όπου πάντα επιστρέφει ακόμη και αν ξεχνιέται κάποιες φορές. Στα παπούτσια του πασίγνωστου αυτού χαρακτήρα που εμπνεύστηκε ο Σκωτσέζος συγγραφέας J. M. Barrie μπήκε με περισσή χάρη ο αλησμόνητος και ανεπανάληπτος Robin Williams. Η εν λόγω λαμπρή φυσιογνωμία της υποκριτικής έδωσε σάρκα και οστά σε μία από τις πιο υπέροχες μορφές που γέννησε ποτέ λογοτεχνική πένα.

Το 1991 ο Steven Spielberg μας ξενάγησε σε μία φαντασμαγορική περιπέτεια όπου τα φιλιά έχουν σχήμα δαχτυλήθρας, μπορείς να ίπτασαι αρκεί να το συλλογιστείς με πίστη και να συναγωνίζεσαι ακόμη και με την σκιά σου! Η εξαιρετική αυτή αφήγηση ναι μεν μας χάρισε γέλιο αλλά έφερε στις άκρες των ματιών μας και διάφανους, αστραφτερούς κόμπους συγκίνησης. Η αφετηρία για την καθηλωτική και μαγευτική αυτή διαδρομή τοποθετείται την δεκαετία του 1980, όταν ο ‘Peter Pan’ (Williams) ως ενήλικος πια ζει στον αληθινό κόσμο, όπου όλοι τον ξέρουν ως έναν καταξιωμένο δικηγόρο με την επωνυμία ‘Peter Banning’. Τις θύμησες από το παρελθόν του πίσω στην πατρίδα, τις έχει αφήσει να πέσουν σε λήθαργο για χάρη της γυναίκας που ήθελε να τον συντροφεύει στο εξής, της ‘Moira’ (Caroline Goodall), εγγονής της ‘Wendy’ (Maggie Smith), και των δύο απογόνων τους, ‘Jack’ (Charlie Korsmo) και ‘Maggie’ (Amber Scott). Την περίοδο αυτή ο ‘Peter΄έχει αποστασιοποιηθεί πολύ από όσους και όσα έχουν αληθινή σημασία για εκείνον. Πνιγμένος με τις υποχρεώσεις και τον φόρτο του γραφείου, απέχει από γεγονότα που σχετίζονται με τους αγαπημένους του και ενίοτε τους φέρεται με αυστηρότητα.

Ωστόσο, ένα δειλινό θα ταρακουνηθεί από μία απρόσμενη εξέλιξη που ανατρέπει κάθε τι που εκλάμβανε ως δεδομένο. Ο ορκισμένος του εχθρός, ο φοβερός και τρομερός ‘Captain Hook’ (Dustin Hoffman) εκμεταλλεύεται την απουσία του, της ‘Moira’ και της ‘Wendy’ που παρευρίσκονται σε ένα φιλανθρωπικό δείπνο, απαγάγει τα παιδιά και σαλπάρει για την Χώρα του Ποτέ όπου δεν υφίσταται χρόνος και οι φυσικοί νόμοι αναστέλλονται. Ο ‘Peter’ αρνείται να δει καθαρά ποιός ευθύνεται για όλο αυτό και επιμένει να τηλεφωνήσουν στην άμεσο δράση, αλλά η ‘Wendy’ του υπενθυμίζει τις ρίζες του. Είναι ο ‘Peter Pan’, το θαρραλέο και πανέξυπνο αγόρι που την είχε επισκεφθεί όταν ήταν ακόμη μικρή και πήγαιναν αρκετές φορές στον τόπο του. Αν και ο ίδιος δεν γερνούσε, δεν ίσχυε κάτι τέτοιο και για εκείνη που εν τέλει η νιότη της την εγκατέλειψε. Μόλις ο ‘Peter’ γνώρισε την ‘Moira’, επέλεξε να μην φύγει ποτέ από το πλάι της. Οπότε μεγάλωσε μαζί της, και η Χώρα του Ποτέ ξέφτισε στο μυαλό του.

Την μνήμη του φρεσκάρει λίγη μαγική σκόνη από την νεράιδα του, την ‘Tinker Bell’ (Julia Roberts), που τον μεταφέρει στα άλλοτε γνώριμα μέρη του και συγκεκριμένα τον απιθώνει μπροστά στον ‘Hook’ και το πλήρωμά του αλλά ο ‘Peter’ είναι αδύνατον να τους αντιμετωπίσει. Για να τον βγάλει από την δυσμενή θέση, η ‘Tinker Bell’ συνάπτει μία συμφωνία με τον πανούργο θαλασσοπόρο: να επανέλθει με τον ‘Peter’ σε τρεις μέρες για να δοθεί μία επική μονομαχία ανάμεσά τους όπως αρμόζει. Και σε αντάλλαγμα ο ‘Hook’ δίνει τον λόγο του να ελευθερώσει τα παιδιά αν ο ανταγωνιστής του σταθεί ικανός να τον νικήσει.

Ο ήρωας επανενώνεται με τα Χαμένα Αγόρια που έχουν εκλέξει ως προσωρινό αρχηγό τους τον ατίθασο ‘Rufio’ (Dante Basco) και αμφισβητούν ότι ο άνδρας που αντικρίζουν είναι ο ‘Peter Pan’. Η νεραϊδούλα παρόλαυτα, τον βοηθά να αρχίσει να χρησιμοποιεί και πάλι την φαντασία του, “ξεκλειδώνοντας” προοδευτικά και κάποια από τα χαρίσματά του τα οποία προς το παρόν δεν συγκρίνονται ακόμη με αυτά του αντικαταστάτη του. Στο μεταξύ, ο παμπόνηρος ‘Κύριος Smee’ (Bob Hoskins) έμπιστος του ‘Hook’, συμβουλεύει το αφεντικό του να δελεάσει την κόρη και τον γιο του πολεμίου του παίρνοντάς τα με το μέρος του, κάτι που αποδίδει μόνο στην δεύτερη περίπτωση.

Ο ‘Peter’ χωρίς να γίνει αντιληπτός, παρακολουθώντας το πληγώνεται, αλλά η ‘Tinker Bell’ τον στηρίζει και μεταβαίνει μαζί του στο δεντρόσπιτο. Στο φιλόξενο αυτό καταφύγιο, παρέα με προσφιλή άτομα είχε ζήσει από τις πιο όμορφες στιγμές και η φίλη του τις αφυπνίζει στον νου και το θυμικό του, αλλά τον παροτρύνει να δημιουργήσει και νέες. Επιπλέον, δίχως να περιμένει κάτι από εκείνον του ομολογεί τον ανεκπλήρωτο έρωτά της. Επιτέλους, ο ‘Peter’ θυμάται! Θυμάται την ‘Tinker Bell’στο προσκεφάλι του όταν ήταν νεογέννητος, μα πάνω απ’ όλα την στιγμή που νοηματοδότησε όλη του την ύπαρξη, όταν έγινε γονιός! Για δες, πετάει! Πετάει ξανά! Τα Χαμένα Αγόρια τον επιδοκιμάζουν και ο ‘Rufio’ παραδέχεται ότι ο πανίσχυρος προκάτοχός του είναι όντως εδώ.

Ο ήλιος ανέτειλε και η μάχη ανάμεσα στον ‘Hook’ και τον ‘Peter’ κοντοζυγώνει. Τα Χαμένα Αγόρια παλεύουν με τον στόλο του ύπουλου αρχιπειρατή με τον γάντζο. Ο ‘Jack’ βγαίνει από την πλάνη όπου τον είχε παρασύρει ο εν λόγω κακούργος με την απέχθεια για τα ρολόγια. Ο ‘Peter’ διεκδικεί πίσω τα παιδιά του και τα απαλλάσσει απ’ τα δεσμά τους καθώς ο ‘Rufio’ ξιφομαχεί με τον ‘Hook’ και λίγο αργότερα πέφτει γενναία δηλώνοντας στον ‘Peter’ ότι έναν τέτοιον πατέρα λαχταρούσε ανέκαθεν. Η σύγκρουση πλέον κορυφώνεται και ο ‘Hook’ γίνεται βορά στον κροκόδειλο τα φονικά σαγόνια του οποίου του είχαν κατασπαράξει παλιότερα το χέρι. Τα σπαθιά των πειρατών μονομιάς σωριάζονται ως ένδειξη αναγνώρισης της πανωλεθρίας τους. Ο ‘Peter Pan’ αποχαιρετά με θλίψη το αθάνατο σύμπαν που του πρόσφερε και πάλι τόσο ξεχωριστά ενθύμια σαν σπάνιο φυλαχτό. Στέλνει ένα εγκάρδιο αντίο στην ‘Tinker Bell’ και μαζί με την οικογένειά του ατενίζουν ένα άλλο θαύμα από νεραϊδόσκονη να συμβαίνει στον ουρανό. Έτσι κι αλλιώς, η Χώρα του Ποτέ που βρίθει σε αυτά, δεν θα πάψει ποτέ να τον καλεί!


Το αφιέρωμα αυτό κλείνει και μακάρι να έπιασε τον παλμό της αθωότητας που διατηρείς άσβεστη μέσα σου! Ελπίζω να σε κατέκλυσε έστω και φευγαλέα η ίδια ανάλαφρη αίσθηση του ζεστού και οικείου που νιώθεις όταν επισκέπτεσαι κι εσύ εντός σου το παιδί που δεν μεγαλώνει όσος χρόνος κι αν περάσει!

Tags: