Editorial: To 50% της εμπειρίας

Γράφοντας το κείμενο του Alien: Isolation, σε κάποιο σημείο αναφέρθηκα στη μουσική και σε μία φράση που είχε πει κάποτε ο «μεγάλος» George Lucas. “H μουσική είναι το 50% της εμπειρίας σε μία ταινία” είπε η τεράστια αυτή φυσιογνωμία. Εγώ δεν είμαι σίγουρος για το αν συμφωνώ απόλυτα με αυτά τα λόγια, γιατί θεωρώ πως σε κάποιες περιπτώσεις, οι νότες καταλαμβάνουν μεγαλύτερο ποσοστό της εμπειρίας από το μισό. Η μουσική σε παιχνίδια και ταινίες είναι αυτή που θα βάλει την τελική σφραγίδα για το αν και πως θυμάται ο gamer-θεατής αυτό που έπαιξε ή παρακολούθησε. Αυτό που θέλω να πω είναι πως η μουσική μένει εύκολα στη μνήμη και είναι αυτή που θα δώσει χρώμα στην ανάμνηση.

Υπάρχουν παιχνίδια που χωρίς εκείνη τη μουσική, δε θα ήταν τώρα σε αυτήν τη θέση στην ιστορία. Για παράδειγμα, είναι αδύνατον να έχεις παίξει Silent Hill και το μυαλό σου να μην πηγαίνει απευθείας στο πεντάγραμμο του Yamaoka. Είναι αδύνατο, βρε αδερφέ, να ακούσεις το “Love Theme” του Harry Gregson-Williams και να μη λυγίσεις από την ερμηνεία της Jackie Presti. Ακόμη πιο δύσκολο να θυμάσαι τα Halo χωρίς τις «σφαλιάρες» του O’Donnel ή το Mass Effect χωρίς τις «ηλεκτροπληξίες» του Jack Wall.

Σήμερα δε θα μακρηγορήσω. Θα αφήσω τα παρακάτω μουσικά θέματα να μιλήσουν από μόνα τους. Πριν σας αφήσω να απολαύσετε το Σαββατοκύριακό σας, θέλω να σας ευχαριστήσω εκ μέρους όλης της ομάδας, μιας και ο μήνας Σεπτέμβριος ήταν ο σπουδαιότερος που γνώρισε μέχρι στιγμής το Unboxholics.com. Το ‘λεγα κάποτε, το λέω και τώρα: τα καλύτερα, έρχονται!