Η Σιωπή των Αμνών: 33 χρόνια αργότερα, παραμένει το απόλυτο αστυνομικό θρίλερ

Το "The Silence of the Lambs" (Η Σιωπή των Αμνών) έχει χαρακτηριστεί ως ένα από τα καλύτερα θρίλερ όλων των εποχών. Το σενάριο είναι βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Thomas Harris, το οποίο είναι το sequel του «Red Dragon». Η ιστορία μας ξεκινάει όταν η νεαρή πράκτορας του FBI, Clarice Starling, αναλαμβάνει να εξιχνιάσει μια σειρά διαδοχικών φόνων ενός στυγερού δολοφόνου, του Buffalo Bill, για να καταφέρει όμως να εισχωρήσει στο άρρωστο μυαλό του, θα πρέπει πρώτα να συνεργαστεί με τον έγκλειστο, ιδιοφυή καννίβαλο, ψυχίατρο Hannibal Lecter. Σε σκηνοθεσία Jonathan Demme, πρωταγωνιστούν οι: Jodie Foster, Anthony Hopkins, Scott Glenn και Ted Levine. Η ταινία βραβεύτηκε με 5 Oscar: Α' ανδρικού και γυναικείου ρόλου και καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας και σεναρίου. 

Η ατμόσφαιρά της σκοτεινή, και με έναν ρυθμό που σε καταπίνει σαν κινούμενη άμμος, καθώς η ταινία προχωράει, εμβαθύνουμε όλο και περισσότερο στην αρρωστημένη υπόθεση που χρειάζεται να λυθεί, αποκρυπτογραφώντας συνεχώς τα αινίγματα που κρύβει μέσα της η ιστορία. Στο επίκεντρο της αφήγησης βρίσκουμε την πράκτορα Starling, την οποία ερμηνεύει έξοχα η Jodie Foster.

Από τις πρώτες σκηνές που γνωρίζουμε τον χαρακτήρα, αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο της, έναν ανδροκρατούμενο κόσμο, που χρειάζεται να δουλέψεις σκληρά για να ξεχωρίσεις. Η Foster, επικοινωνεί όλες τις αδυναμίες αλλά και τα δυνατά στοιχεία του ρόλου της, προσφέροντας μας μία ερμηνεία που αποτυπώνει την ευφυΐα αλλά και την ακλόνητη αποφασιστικότητα της. 

Από την άλλη έχουμε την ατραξιόν της ταινίας, τον Dr. Hannibal Lecter, τον πιο διάσημο κανίβαλο του κινηματογράφου, ενσαρκωμένο από τον αξεπέραστο Anthony Hopkins. Μολονότι η εμφάνισή του είναι μόλις 16 λεπτά, ήταν αρκετά για να του απονέμουν το Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, ο οποίος μάλιστα παραμένει μέχρι και σήμερα ο μικρότερος σε χρονική διάρκεια Α΄ Ρόλος στην ιστορία των Όσκαρ που κερδίζει το βραβείο. Ο Lecter, ένας λαμπρός επιστήμονας που κατέληξε σε κατά συρροή δολοφόνο που έτρωγε τα θύματα του, είναι ένας σύνθετος χαρακτήρας του οποίου η διάνοια και η χειριστική φύση του τον κάνουν ταυτόχρονα ελκυστικό και τρομακτικό. 

Η δυναμική που αναπτύσσεται μεταξύ της Starling και του Lecter, είναι και ο συναισθηματικός πυρήνας της ιστορίας. Οι αλληλεπιδράσεις τους είναι γεμάτες ένταση, καθώς ο φυλακισμένος ιατρός παίζει συνεχώς με τον ψυχισμό της νεαρής πράκτορας, βγάζοντας στην επιφάνεια τα τρωτά της σημεία και ωθώντας της να έρθει αντιμέτωπη με τους βαθύτερους φόβους της αλλά και να παλέψει με τους δαίμονες από το παρελθόν της. Ένας ψυχολογικός πόλεμος για γερά νεύρα, ένα επικίνδυνο παιχνίδι εξυπνάδας, που παρουσιάζει με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο την αιώνια μάχη του καλού ενάντια στο κακό. 

Και όσο η πλοκή ξετυλίγεται, εμείς παρασυρόμαστε ακόμη πιο βαθιά σε έναν κόσμο τόσο σάπιο, αρρωστημένο και σκοτεινό όπου τα όρια και οι κόκκινες γραμμές γίνονται όλο και πιο θολά. Εξερευνώντας θέματα όπως η εξουσία που μπορεί να ασκήσει κάποιος, ο έλεγχος και η χειραγώγηση, η φύση του απόλυτου κακού αλλά και η ματιά στην άβυσσο της ανθρώπινης ψυχής, μας φέρνει αντιμέτωπους με δυσάρεστες αλήθειες για την ανθρώπινη κατάσταση, ενώ προκαλεί ηθικά ερωτήματα για την σκοτεινή πλευρά που κρύβεται μέσα σε όλους μας.

Ο ρόλος του Hannibal για παράδειγμα, λειτουργεί σαν μελέτη για τη φύση του κακού και τη λεπτή γραμμή μεταξύ ιδιοφυΐας και τρέλας, ενώ μέσα από τον χαρακτήρα του Buffalo Bill, εξερευνάται το τραύμα και κατά πόσο αυτό μπορεί να διαμορφώσει την ταυτότητα κάποιου. 

Πέρα από τις δύσκολες θεματικές που καταπιάνεται η ταινία, ο Jonathan Demme, έχει δημιουργήσει κάτι αριστοτεχνικά κατασκευασμένο. Από την απόκοσμη μουσική του Howard Shore, μέχρι τις σκηνές με τον χαμηλό φωτισμό και τα παγωμένα βλέμματα του Hannibal “The Cannibal" Lecter, η αίσθηση της ανησυχίας και της έντασης, μας κρατάει συνεχώς σε μία κατάσταση επαγρύπνησης διότι δεν μπορούμε να μαντέψουμε ποτέ τι θα συμβεί στην συνέχεια. Σημαντικό ρόλο σε αυτό παίζει και η ματιά του Tak Fujimoto, ο οποίος μέσα από την κάμερα του ενισχύει περαιτέρω αυτή την ατμόσφαιρα, κυρίως με τη χρήση σκιών και γωνίες λήψης.

Το The Silence of the Lambs παραμένει μία ταινία-μνημείο στο είδος του θρίλερ, τόσο με την εξαιρετικά γραμμένη πλοκή, τους περίπλοκους χαρακτήρες αλλά και τις θεματικές που καταπιάνεται. Συνεχίζει μέχρι και σήμερα να εμπνέει και να ασκεί επιρροή στους σύγχρονους καλλιτέχνες. Όσες φορές και να επισκεφτούμε τον κόσμο του, θα μας υπενθυμίζει πάντα τους λόγους που έχει πλέον περάσει στο πάνθεον των μεγάλων ταινιών του κινηματογράφου.