Γιατί το Black Butterflies είναι μία από τις καλύτερες σειρές για serial killers της περσινής χρονιάς

Ο συμβολισμός μιας μαύρης πεταλούδας μπορεί να ποικίλλει ανάλογα με τις πολιτισμικές και προσωπικές ερμηνείες. Σε πολλούς πολιτισμούς για παράδειγμα, οι πεταλούδες συνδέονται συχνά με τη μεταμόρφωση, την αλλαγή και την αναγέννηση λόγω του κύκλου ζωής τους από κάμπια σε πεταλούδα. Αυτός ο κύκλος μπορεί να αντιπροσωπεύει την ιδέα της ανάδυσης από το σκοτάδι ή τις αντιξοότητες σε μια νέα, πιο φωτεινή ζωή. Για κάποιους άλλους, οι μαύρες πεταλούδες μπορούν να λειτουργήσουν ως προστάτες. Ειδικά σε περιόδους δυσκολιών, αυτές οι πεταλούδες, πιστεύουν ότι είναι ικανές να προσφέρουν παρηγοριά και καθοδήγηση.

Στην γνωστή ταινία Σιωπή των Αμνών, θα μπορούσε να πει κανείς ότι αυτό το έντομο συμβολίζει τον κύκλο αλλαγής του βασικού της χαρακτήρα, Clarice Starling, καθώς την γνωρίζουμε στην ιστορία ως ασκούμενη στο FBI ενώ στην συνέχεια εξελίσσεται σε σημαντική πράκτορα της υπηρεσίας, αφού πρώτα καταφέρνει να κλείσει την υπόθεση του Buffalo Bill. Μεταμόρφωση.

Στην γαλλική σειρά "Black Butterflies" (Les Papillons Noirs) που παίζει στο Netflix, πέρα από τον τίτλο, οι μαύρες αυτές πεταλούδες κάνουν την εμφάνιση τους συχνά πυκνά μέσα στα επεισόδια. Σε μία σκηνή μάλιστα, ο βασικός πρωταγωνιστής της ιστορίας αναγκάζεται να περάσει με το αμάξι του μέσα από ένα σμήνος μαύρων πεταλούδων. Ο συμβολισμός έντονος. Η ερμηνεία του όμως είναι προσωπική για τον κάθε θεατή.

Η σειρά λοιπόν αφηγείται την ιστορία του Adrien, ενός βραβευμένου συγγραφέα ο οποίος εξαιτίας του συγγραφικού μπλοκαρίσματος, αναγκάζεται να δεχτεί την πρόταση του Albert, ενός ηλικιωμένου κυρίου για να γράψει τα απομνημονεύματά του. Από την πρώτη κιόλας συνάντηση τους καταλαβαίνουμε ότι η ιστορία του ευγενικού γεράκου είναι μία όχι και τόσο συνηθισμένη ιστορία αγάπης. Αποδεικνύεται ότι είναι η ομολογία ενός ζευγαριού κατά συρροή δολοφόνων κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του ’70. Η ανατριχιαστική ιστορία του Albert και του παιδικού του έρωτα, Solange.

Ως κατασκευή, η σειρά πετυχαίνει κάτι εξαιρετικό. Καταφέρνει να αφηγηθεί την ιστορία σε τρεις διαφορετικούς χρόνους. Δύσκολο επίτευγμα. Έχουμε αναφέρει και στο παρελθόν ότι η μη-γραμμική αφήγηση, κυρίως μέσα από την τεχνική των flashbacks, χρησιμοποιείται (λανθασμένα) από τους σεναριογράφους ως βοήθημα για να κλείσουν με έναν πιο βολικό τρόπο για εκείνους, τυχόν τρύπες στο σενάριο ή για να απαντήσουν ευκολότερα τα ερωτήματα και τους γρίφους.

Παρόλα αυτά, στην συγκεκριμένη σειρά, η τεχνική αυτή χρησιμοποιείται με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνει ουσιαστικό κομμάτι της πλοκής αλλά και για να οργανώσει την κεντρική ιδέα της ιστορίας.

Δεν χρειάζεται αρκετό χρόνο για να το πετύχει αυτό. Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο βάζει τα πάντα σε μία τάξη αφηγηματικά ώστε να γνωρίζεις πότε βρίσκεσαι στο παρελθόν και πότε στο παρόν ενώ παράλληλα δημιουργεί ερωτηματικά που σε ιντριγκάρουν ως θεατή. Παρακολουθούμε τρεις διαφορετικές ιστορίες, οι οποίες κάποια στιγμή, με μεγάλη μαεστρία από συγγραφείς και σκηνοθέτες θα συνδεθούν μεταξύ τους. Όσο για τον συναισθηματικό πυρήνα της σειράς, οι χαρακτήρες της δηλαδή, τόσο με τις εξαιρετικές ερμηνείες των ηθοποιών όσο και με τα ένοχα μυστικά που κρύβουν, κάνουν την ήδη καλή έναρξη ακόμη καλύτερη.   

Επιπλέον, πέρα από τους συμβολισμούς που αναφέραμε και στην εισαγωγή μας, χωρίς να κουράζει, χρησιμοποιεί μία ενδιαφέρουσα μετα-αφήγηση, προσθέτοντας βαθύτερα στρώματα νοήματος, προκαλώντας τον θεατή να σκεφτεί πέρα ​​από το επιφανειακό επίπεδο της πλοκής και των χαρακτήρων. Έχουμε δει φονικά ζευγάρια στην μικρή και στην μεγάλη οθόνη που σκόρπισαν τον θάνατο στο διάβα τους. Ζευγάρια όπως στην ταινία Bonnie and Clyde του 1967, αλλά και στην ταινία του 1994, Natural Born Killers. Η ιστορία των δολοφόνων Albert και Solange, είναι ίσως η πιο αρρωστημένη απ’ όλες.

Το Black Butterflies είναι ένα σκοτεινό ταξίδι βίας, σεξ και αγάπης. Αγάπης, σε όλες τις μορφές της. Κτητική, μανιακή, στοργική, αλτρουιστική, ανιδιοτελής. Όλα μαζί μπερδεμένα σε έναν κύκλο αίματος, πόνου και δυστυχίας. Μας παρουσιάζει με τον πιο ωμό και βίαιο τρόπο την μαυρίλα που μπορεί να τυλίξει μία ανθρώπινη καρδιά. Τον άνθρωπο στην πιο αρρωστημένη του μορφή. Χαρακτήρες χαμένοι ηθικά αλλά και τόσο διαλυμένοι εσωτερικά που είναι πλέον πολύ αργά για εκείνους να φτάσουν στην πολυπόθητη κάθαρση. Εάν λοιπόν είστε από αυτούς που λατρεύετε να βυθίζεστε σε τέτοιου είδους ιστορίες, τότε το συγκεκριμένο αστυνομικό θρίλερ αξίζει σίγουρα την προσοχή σας.