Kid Moxie: Η Ελληνίδα μουσικός μιλά για τα Maestro και Milky Way, την MGM και το μέλλον της
H Έλενα Χαρμπίλα ή Kid Moxie όπως είναι το καλλιτεχνικό της, είναι μια Ελληνίδα μουσικός που μάς έχει εκπροσωπήσει επάξια στο Χόλιγουντ και τη διεθνή σκηνή είτε πρόκειται για σειρές, ταινίες είτε βιντεοπαιχνίδια. Ακόμη και για τα intro μεγάλων εταιριών παραγωγής όπως το project της για λογαριασμό της Orion Pictures, όπου η μουσική της θα ακούγεται πριν από κάθε ταινία, τώρα που το εμβληματικό στούντιο ανήκει στην MGM και κατ'επέκταση στην Amazon.
Μετά την πρώτη μας επαφή για χάρη του soundtrack του Cyberpunk 2077, μιλάμε ξανά με την ταλαντούχα και ονειροπόλα -όπως χαρακτηρίζεται- Kid Moxie μετά τη συνεργασία της με τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη για το Maestro. Εκεί όπου το cover της για το κομμάτι "Creep" των Radiohead ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο χάρη και στη διεθνή προβολή της σειράς μέσω του Netflix.
Μιλήσαμε για τα projects της, τις εμπειρίες της στον άκρως ανταγωνιστικό κόσμο του Χόλιγουντ και της πόλης του Λος Άντζελες, το σκεπτικό της και μας ανοίχτηκε σε αρκετά καλλιτεχνικής και μη φύσεως θέματα. Αποκάλυψε πτυχές για το Milky Way, την επόμενη μεγάλη ελληνική σειρά που κοιτάει το Netflix και αναμένεται να κάνει πάταγο στο Mega, η οποία είναι δια χειρός του βραβευμένου με Χρυσό Φοίνικα σκηνοθέτη, Βασίλη Κεκάτου. Πάμε όμως στο ζουμί της συνέντευξης.
UH: Τι καινούργιο παίζει από σένα δισκογραφικά; Βλέπουμε έντονη κινητικότητα τελευταία στο Instagram σου. Πώς προέκυψε η συνεργασία με τη NINA;
Kid Moxie: Πρόκειται για ένα πρότζεκτ που έκανα με τη Nina. Είναι και αυτή πωρωμένη με τα ίδια πράγματα. 'Εχουμε τον ίδιο μάνατζερ και μάς σύστησε πριν από κάνα ενάμιση χρόνο και μου λέει "εσείς πρέπει να γνωριστείτε" έχει μια doppelganger (σωσία) στη Γερμανία." Ακούτε την ίδια μουσική σας, αρέσει των neon, σας αρέσει ο David Lynch. Δηλαδή είχαμε πολλές ομοιότητες και το "Drive" (ταινία του Nicolas Winding Refn, 2011). Ξέρεις όλα αυτά τα πράγματα που ξέρει ότι μας ενώνουν και λέω "ας τη γνωρίσω αυτή την κοπέλα".
Γνωριστήκαμε, κολλήσαμε, πήγα Γερμανία, κάναμε το δίσκο, έμαθα εγώ τη μουσική από πριν, το τραγουδήσαμε και γράψαμε τους στίχους μαζί στη Γερμανία. Και μετά κάναμε όλο packaging με τα βίντεο που δεν έχουν βγει ακόμα όλα, αλλά έχουν βγει δύο βίντεο που έχετε δει και υπάρχουν κάποια θέματα που... Όπως ας πούμε το Χόλιγουντ νουάρ (hollywood noir) Ή όπως μας αρέσει να το λέμε και εμένα και εκείνη, το "synth noir". Γιατί υπάρχει τρόπος να δημιουργήσεις όλο αυτό -πώς είναι η κουρτίνα σου Καλη Ωρα- που είναι λιγο synth noir σε αυτή τη φάση. Δηλαδή είναι νταρκίλα, αλλά είναι περασμένη μέσα από ένα φίλτρο neon.
UH: Μου θυμίζετε το σκηνικό του Mulholland Drive με τις πρωταγωνίστριες Naomi Watts και Laura Harring.
Kid Moxie: Καταρχάς αυτή είναι η αγαπημένη μου ταινία. (Σε αυτό το σημείο αναφερόμαστε στη σχέση της με τον David Lynch και η κουβέντα μεταφέρεται στον εκλιπόντα Angelo Bandalamenti, ο οποίος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην καριέρα της Kid Moxie.) Είναι κάτι το οποίο σίγουρα από πολύ μικρή από τα 13-14 που είχα δει τη "Χαμένη Λεωφόρο", είναι κάτι το οποίο δεν έφυγε ποτέ από μέσα μου σαν αποτύπωμα αισθητικής ποτέ.
UH: Ήταν η πρώτη ταινία του Lynch που είδες;
Kid Moxie: Ναι ήταν νομίζω η πρώτη που θα δει εκεί γύρω σε εκείνη την ηλικία. Και είπα "τι είναι αυτή η διάσταση; που γίνονται όλα αυτά;". Τελικά έμαθα πως γίνονται. Πρέπει να συμμετέχω κάπως με τον τρόπο μου να αφομοιωθώ. Γιατί... Ο κινηματογράφος γενικά που μου αρέσει εμπεριέχει ένα στοιχείο όχι μόνο σουρεαλισμού, αλλά και άλλων διαστάσεων, γιατί... Δεν με εμπνέει ρεαλισμός και αυτό ίσως φαίνεται και από τη μουσική που κάνω και. Τα βίντεο που γυρίζω δεν μου λέει κάτι, θέλω να ζω κάπου αλλού σε μια άλλη διάσταση. Σαν vortex να με πηγαίνει κάπου αλλού. Οπότε πάντα με ενέπνεε και η εικόνα και οι ήχοι που με πάνε αλλού.
UH: Το υπερβατικό και η αλληγορία, έτσι;
Kid Moxie: Αυτό ακριβώς!
UH: Σε ελκύει το υπερφυσικό;
Kid Moxie: Ναι, εντάξει, ξέρεις τι η αλήθεια και έχω πάρα πολλά ερωτηματικά. Δεν μπορώ να αποκλείσω πολλά πράγματα και μου αρέσει να πιστεύω σε πράγματα τα οποία δεν βλέπω -και τώρα δε μιλάμε για φαντάσματα και τέτοια πράγματα. Καταλαβαίνεις πως το εννοώ, δηλαδή μου αρέσει να βλέπω τη ζωή μέσα από ένα μαγικό φίλτρο. Ότι κι αν σημαίνει αυτό, οπότε πιστεύω στην πανσέληνο μπορεί και να πιστεύω. Δεν είμαι της θρησκείας. Σίγουρα, αυτό είναι σίγουρο, αλλά.... Πιστεύω σε "συχνότητες" να στο πω και έτσι. Πιστεύω ότι πολλές φορές μπαίνουμε σε συχνότητες, δηλαδή έχω νιώσει στη ζωή μου ότι -Μπορείς να το πεις με πολλούς τρόπους- αλλά το λένε "I'm in the zone". Τι σημαίνει αυτό; Δηλαδή αισθάνεσαι μερικές φορές ότι εκπέμπεις μια συχνότητα και αυτά που παίρνεις πίσω από τον κόσμο είναι διαφορετικά από αυτά που εκπέμπεις όταν είσαι σε άλλη συχνότητα. Έχω μαγικά πράγματα που μου έχουν συμβεί, αλλά όχι υπερφυσικά μαγικά. Πράγματα τα οποία μπορεί να έχω πιστέψει πολύ. Να έχω κάνει κάποια πράγματα, εννοείται, όχι να περιμένω σπίτι μου και να τύχει να γνωρίσω τον Badalamenti. Είμαι ονειροπόλα και πιστεύω πάρα πολύ στο να δίνουμε δύναμη στα όνειρά μας. Και να δούμε τι μπορεί να βοηθήσει προς αυτό.
Zω σε μια πόλη που είναι ουσιαστικά ένα "καζίνο ονείρων "αν το σκεφτείς. Οπότε πρέπει να πιστεύω, δεν μπορώ να είμαι ρεαλίστρια γιατί ρεαλισμός είναι εναντίον μου, όταν ζω σε αυτό το μέρος. Ο ρεαλισμός θα μου έλεγε "τι κάνεις καν εδώ;" Ο ρεαλισμός θα μου έλεγε "οι πιθανότητες είναι εναντίον σου" και έχει δίκιο. Αλλά δεν θέλω να πιστεύω στα νούμερα και στις στατιστικές, θέλω να πιστεύω ότι όλα είναι πιθανά. Οπότε το τι θα με βοηθήσει στο κομμάτι αυτό, δεν ξέρω τι θα είναι αλλά θέλω να το πιστεύω.
UH: Λείπει γενικά ο ονειροπολισμός ας το πούμε έτσι. Και από το σινεμά και τα υπόλοιπα μέσα όπως τις σειρές. Τo content που γενικά καταναλώνουμε τείνει προς έναν ρεαλισμό. Αυτό το "τραχύ" το "gritty" που ακούμε συχνά. Μήπως επηρεάζεται το κοινό, η σκέψη του, η αντίληψή του και τα βλέπει όλα πιο προσγειωμένα;
Kid Moxie: Δε θέλω, για μένα αυτό είναι ένας μικρός θάνατος. Το να μη σε τροφοδοτούνε τα όνειρά σου και να μην πιστεύεις, ότι κάτι το οποίο θέλεις τόσο πολύ, να το αποκτήσεις τελικά. Και μιλώντας πάλι για το Λος Άντζελες και τα όνειρα, το οποίο είναι κάτι το οποίο με εμπνέει σε πάρα πολλές διαστάσεις. Γενικά, και η πόλη και το τι έρχεται όλος ο κόσμος να κάνει εδώ, που ουσιαστικά έρχονται εδώ για να γίνουν, κάτι άλλο από αυτό που ήδη είναι. Δεν έρχεσαι εδώ πέρα για να δουλέψεις π.χ. σε τράπεζα. Έρχεσαι εδώ πέρα επειδή έχεις ονειρευτεί κάτι και πιστεύεις θα το βρεις εδώ. Οι περισσότεροι -η αλήθεια είναι στατιστικά- δε θα τον βρουν. Δηλαδή στατιστικά οι περισσότεροι δεν κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα. Αλλά η συνταγή για αυτούς που πραγματικά το κάνουν, είναι ένα μυστήριο σε όλους και όλοι ψάχνουν αυτή τη μαγική αλχημεία. Αυτό είναι το σίγουρο.
UH: Και κανένας coach ή motivational speaker για παράδειγμα δε μπορεί να το μεταλαμπαδεύσει αυτό.
Kid Moxie: Όχι, όχι, αλλά επειδή είναι μια πόλη που όλοι θέλουν κάπου να φτάσουνε. Θα χρησιμοποιήσουν πάρα πολλούς τρόπους για να φτάσουν εκεί, είτε αυτή είναι μεταφυσικοί είτε υπερβατικοί, είτε όπως θέλεις να τους πεις.
View this post on Instagram
UH: Έχεις γνωρίσει άτομα που σε βοήθησαν σε αυτό το κομμάτι; Στο θέμα της εκπλήρωσης των ονείρων σου;
Kid Moxie: Υπήρχαν άνθρωποι που προσπαθούσαν να αποτρέψουμε και άνθρωποι που προσπαθούσαν να με τροφοδοτήσαμε και οι δυο βοηθήσανε. Δηλαδή με την έννοια ότι αυτοί που προσπάθησαν να με αποτρέψουν με δημιούργησαν και μέσα μια αντίδραση στο να "δεν θέλω να ζήσω έτσι". Οπότε ακόμα και αυτοί που με αποτρέψαν, όχι με κακό τρόπο, επειδή πραγματικά ίσως φοβόντουσαν ακόμα και οικογένειά μου. "-Παιδί μου τι κάνεις; που πας"; Δηλαδή ακόμα και αυτό και με πείσμωσε ακόμη μία πλευρά και μου έδειξε επίσης το πώς δεν θέλω να ζω.
Δεν θέλω να υπακούσω σε κάτι το οποίο θα με βάλει σε ένα κουτάκι. Οπότε δεν είναι μόνο οι άνθρωποι μου άνοιξαν τις πόρτες και μου είπανε ναι, μπορείς και. Είναι εξίσου και αυτοί που το φοβήθηκαν γιατί..... Μου δώσανε και αυτοί κατεύθυνση. Στην πορεία. Αλλά ναι, οι άνθρωποι φυσικά που με στηρίζουν, που είναι η οικογένειά μου πάντα. Η οικογένειά μου είναι πολύ ορθολογιστές. Δεν είναι ονειροπόλοι σαν κι εμένα. Μάλιστα η μητέρα μου από παιδί με έλεγε UFO. Ξέρεις, δεν με καταλαβαίνει, αλλά ταυτόχρονα της αρέσει αυτό που κάνω και το υποστηρίζει πλέον.
UH: Είδες καμιά ταινία τελευταία που σου άρεσε;
Kid Moxie: Είδα μερικές ταινίες από αυτές που πήγανε στα Όσκαρ για να είμαι ενήμερη.
UH: Αχά σε ακούω!
Kid Moxie: Δεν μπορώ να σου πω ότι υπήρχε κάτι το οποίο με ξετρέλανε τόσο πολύ. Καλά το Elvis (του Baz Luhrmann με τον Austin Butler) σίγουρα μου άρεσε από άποψη ψυχαγωγίας. Γιατί εμένα μου αρέσει να διασκεδάζω. Δεν μπορώ μόνο απλά να με κάνει ταινία να σκέφτομαι, να κάνει ενδοσκόπηση και όλα αυτά. Ο Elvis ήταν πραγματικά μια πολύ διασκεδαστική ταινία. Μου έχουν μείνει τα χρώματα, η μουσική...
UH:...Η ένταση στο μοντάζ!
Kid Moxie: Μου έμεινε η ταινία "Till" σε παραγωγή της Orion αλλά ήταν πολύ βαριά.... Μια δύσκολη ταινία.
UH: Είδες καμιά σειρά που σου έκανε εντύπωση;
Kid Moxie: Εντάξει, η αλήθεια είναι το Copenhagen Cowboy του Nicolas Winding Refn στο Netflix για ευνόητους λόγους. Λόγω αισθητικής μου άρεσε πάρα πολύ. Εντάξει, δεν είναι για μένα το καλύτερο που έχει κάνει, αλλά σαν κόσμος μου έχει μείνει.
UH: Συμφωνώ σε αυτό που λες επειδή και εγώ το είδα. Αισθητικά είναι άψογο φανταστικό.
Kid Moxie: Ναι, εδώ και καιρό. Γράφω τη μουσική για τη σειρά του Βασίλη Κεκάτου, Milky Way. Αλλά γράφει και ο Κωστής Μαραβέγιας επίσης μουσική για αυτό. Οπότε γράφουμε και οι δυο μουσική ουσιαστικά για τη σειρά του Κεκάτου, η οποία θα βγει το φθινόπωρο πλέον. Είναι μια σειρά που είναι πραγματικά πολύ ιδιαίτερη για την ελληνική τηλεόραση και. Έχω την αίσθηση θα πάει και αυτή καλά στο εξωτερικό.
UH: Πώς προέκυψε όλο αυτό; Από το Maestro στο Milky Way, θα έχεις την υπογραφή σου σε δύο τόσο άρτια ελληνικά projects.
Kid Moxie: Στο Maestro ας πούμε έκανα κομμάτια, δεν έκανα soundtrack. Επίσης, μόλις βγήκε το soundtrack που επιμελήθηκε ο Κώστας Χρηστίδης (*Και μαθαίνουμε ότι επιστρέφει για τη 2η σεζόν*). Για το Milky Way γράφω την πρωτότυπη μουσική της σειράς, καθώς και τραγούδια για αυτή.
UH: Που δηλαδή θα κινείται το ύφος του soundtrack του Milky Way;
Kid Moxie: Σκέψου το λίγο σαν το "ελληνικό Euphoria". Οπότε φαντάσου το σαν ό, τι πιο κοντινό είχε κάνει η Ελλάδα στο Euphoria από άποψη αισθητικής και μουσικής. Αυτό που κάνουμε σαν μουσική και εγώ και ο Μαραβέγιας είναι κάτι πολύ dreamy. Παραπέμπει ίσως πιο πολύ σε Sigur Ross, Cocto Twins. Έχει αρκετά κιθαριστικά soundscapes. Θα έχει σίγουρα και αναγνωρίσιμα κομμάτια από αυτά που έχετε ακούσει από μένα που κινούνται σε πιο synthesizer και dream pop μονοπάτια.
Έχει και χιούμορ. Δε σε πάει στον πάτο. Στο Euporia πολλές φορές σε πήγαινε στον πάτο. Στο Milky Way δεν είναι τόσο βαθύ το πηγάδι της νταρκίλας.
UH: Στον τομέα των videogames ετοιμάζεις κάτι καινούργιο;
Kid Moxie: Ξέρεις αυτή τη φάση δεν έχω κάτι που φτιάχνω custom. Μπορεί ένα παιχνίδι μέσω του ατζέντη μου και όλα αυτά, να πάρουν κομμάτια και να το μάθω ότι μπήκε μετά. Δηλαδή φαντάσου ότι στο Cyberpunk ήταν όλα custom made για το παιχνίδι. Δηλαδή υπήρχε ένα τρελό παιχνίδι μυστικοπάθειας με το Cyberpunk. Ξέρεις δε μας λέγανε τι είναι, υπήρχε κωδική ονομασία και διάφορα τέτοια.
Με το Forza Horizon 4 που είχα δύο κομμάτια μου δεν υπήρχε κατεύθυνση. Απλά κάποια στιγμή με πήραν τηλέφωνο, μου λένε "παίρνουμε αυτά τα 2 κόμματα για το Forza" και το έμαθα μετά, οπότε είναι πολύ πιθανόν, να έχουν ήδη μπει κομμάτια και να το μάθω μετά. Απλώς υπογράφεις ένα συμβόλαιο που λέει μπορούμε να δώσουμε τα κομμάτια σου σε όποιον τα ζητήσει, έναντι κάποιας τιμής και όταν έρθουν μετά οι Φόρμες που σου λένε που έχει μπει μουσική σου μερικές φορές και λέω παίζεται ένα κομμάτι μου στην τάδε σειρά -για παράδειγμα στο The Kardashians του Disney+.
View this post on Instagram
UH: Να πάμε στο project της Orion Pictures που έκανες τη μουσική για το intro της εταιρίας και θα παίζει για πολλά χρόνια πριν από κάθε ταινία της. Δεν γίνεται να σε είπανε μόνο για το intrο. Όλο και κάποια συνεργασία για κάποια παραγωγή, όπως ταινία ή σειρά θα σε έχουν προσεγγίσει.
Kid Moxie: Θα ήθελα πολύ να σου πω κάτι συγκεκριμένο. Θα σου πω απλώς ότι σίγουρα έχει αρχίσει....Έχει ανοίξει μια πόρτα με ένα στούντιο και ότι υπάρχει μια επαφή και μια κουβέντα, αλλά δεν υπάρχει κάτι αυτή τη στιγμή να σου πω συγκεκριμένο κάποιο πρότζεκτ. Σίγουρα ο μεγάλος μου στόχος και το επόμενο για μένα βήμα θα ήταν μια ταινία με στούντιο, όπως φυσικά αυτό της Orion, δηλαδή αυτό είναι σίγουρα το επόμενο όνειρο που θέλω να πραγματοποιήσω. Να συνθέσω για μια ταινία ενός στούντιο.
UH: Για να μπει στην checklist;
Kid Moxie: Ναι εντάξει ναι. Αυτό είναι όχι απλώς να μπεις στο checklist, αυτό είναι.... Όταν κάνεις κάτι τέτοιο, μετά ανοίγουν πολλά, πολλά, άλλα πράγματα και τα πράγματα γίνονται γενικότερα πιο εύκολα. Οπότε ναι, είναι σίγουρα o επόμενος στόχος.
Προς το κλείσιμο της συνέντευξης η Έλενα αποκάλυψε στους Unboxholics ότι θα συμμετέχει ξανά στο Maestro για την επερχόμενη 2η σεζόν του, αν και είναι πολύ νωρίς να μας πει τι ετοιμάζει ακριβώς. Επίσης, μείνετε συντονισμένοι καθώς θα έχουμε ξανά σύντομα νέα της Kid Moxie και ενός επερχόμενου project που ετοιμάζει και είναι ενθουσιασμένη που θα το μοιραστεί μαζί μας.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.