To Bridgerton επέστρεψε με τη 2η σεζόν του στο Netflix με πολλές αλλαγές | Review

Όταν το ρομαντικό δράμα εποχής Bridgerton έκανε πρεμιέρα στο Netflix στις 25 Δεκεμβρίου του 2020, ελάχιστοι πρέπει να ήταν αυτοί που περίμεναν ότι μέσα σε λίγο καιρό η σειρά θα γίνει μία από τις πιο δημοφιλείς της πλατφόρμας.

Εμπνευσμένο από τη σειρά μυθιστορημάτων της Julia Quinn, καθένα από τα οποία εστιάζει στα βασιλικά καρδιοχτύπια των αδελφών Bridgerton, πάντα τοποθετημένη στην Αγγλία την περίοδο της Αντιβασιλείας, η νέα σεζόν επικεντρώνεται στον αδερφό της Daphne, Anthony, και στην προσπάθειά του να βρει την κατάλληλη σύντροφο. Αυτή όμως θα πρέπει να πληροί συγκεκριμένες προδιαγραφές.

Πίσω από το project συνεχίζουν να βρίσκονται οι Shonda Rhimes (Grey's Anatomy, Scandal) και Chris Van Dusen, ενώ στο καστ των ηθοποιών3 συναντάμε τους: Adjoa Andoh, Lorraine Ashbourne, Harriet Cains, Bessie Carter, Shelley Conn, Ruth Gemmell, Florence Hunt, Martins Imhangbe, Claudia Jessie, Calam Lynch, Luke Newton, Golda Rosheuvel, Luke Thompson, Will Tilston, Polly Walker, Rupert Young, και την Julie Andrews ως Lady Whistledown.

Αυτό που βλέπουμε στη 2η σεζόν είναι τους συγγραφείς να επικεντρώνονται περισσότερο στο ερωτικό τρίγωνο των Kate, Edwina και Anthony, μοιράζοντας τηλεοπτικό χρόνο ανάμεσα σε αυτούς και τους υπόλοιπους χαρακτήρες στην σειρά. Η αλήθεια είναι όμως ότι μερικές από τις υποπλοκές της ιστορίας δεν παρουσιάζουν το ίδιο ενδιαφέρον και μοιάζουν να κρατάνε αρκετά πίσω τόσο την πλοκή όσο και τον ρυθμό της συνολικότερα. Η συγκεκριμένη αδυναμία, όπως είναι φυσικό, επηρεάζει και την δομή των χαρακτήρων που εμπλέκονται στις διάφορες επιμέρους ιστοριούλες μειώνοντας αρκετά από την δυναμική τους αλλά και αποπροσανατολίζοντας το ενδιαφέρον του θεατή.

Σε γενικές γραμμές, αυτό που κυρίως συνέβη στο γράψιμο των χαρακτήρων είναι ότι απέκτησαν μία διογκωμένη εκδοχή του εαυτού τους σε σύγκριση με την προηγούμενη σεζόν. Κάποιοι από αυτούς καταφέρνουν και γίνονται ακόμα πιο αγαπητοί εξαιτίας αυτής της τροποποίησης, ενώ κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να είναι το ίδιο (ίσως και περισσότερο) αντιπαθητικοί. Το πιο σημαντικό είναι όμως ότι τελικά, οι χαρακτήρες αυτοί, δεν καταφέρνουν ποτέ να εξελιχθούν μέσα από τις μικρές ιστορίες που τους έχουν δοθεί.

Παρόλα αυτά, ένα πραγματικά ενδιαφέρον και καλογραμμένο storyline, το όποιο μάλιστα είχε χτίσει και τις κατάλληλες βάσεις από την πρώτη σεζόν, είναι αυτό μεταξύ του Anthony και της μητέρας του.

Όσο αφορά την παραγωγή, η μεταφορά μας στην Αγγλία του 19ου αιώνα γίνεται κυρίως μέσα από τα υπέροχα σκηνικά, τα προσεγμένα και πάντα εντυπωσιακά φορέματα και κοστούμια αλλά και τα “πειραγμένα” τραγούδια πασίγνωστων καλλιτεχνών. Φανταστείτε μία περίεργη μίξη σειρών όπως το Downton Abbey, The Tudors ή ακόμα και το Outlanders και νομίζω θα αποκτήσετε μία καλή ιδέα για το πως προσεγγίζουν την καινούργια σεζόν οι δημιουργοί της, αισθητικά τουλάχιστον.

Ένας από τους λόγους όμως που έχει ξεχωρίσει ως σειρά είναι ότι κατάφερε να κάνει την μακρινή αυτή εποχή, προσιτή και φιλική κυρίως μέσα από τις σχέσεις των χαρακτήρων και όχι τόσο από την σκηνογραφία.

Το Bridgerton λοιπόν, καταφέρνει να διατηρήσει την μυθολογία του στα ίδια επίπεδα με την πρώτη σεζόν, παρουσιάζοντας μία διασκεδαστική, ποιοτική σαπουνόπερα με ενδιαφέροντα storylines για τους πρωταγωνιστές της. Πλέον, μετά και την ανακοίνωση της παραγωγής ότι η σειρά έχει ανανεωθεί για δύο ακόμα σεζόν, οι φαν της ανυπομονούν να ακούσουν την επίσημη ημερομηνία επιστροφής στην μικρή οθόνη.