The Witcher Season 2 Review - Μια απ' τα ίδια και...καλύτερα ή χειρότερα;

Ας παραδεχτούμε ότι η 1^η σεζόν του The Witcher ήταν απλώς μια ΟΚ σειρά-μεταφορά ενός πολύ μεγάλου και λατρεμένου πλέον franchise, με αρκετά ελαττώματα στην παραγωγή, αλλά και παραπτώματα στο σεναριακό του ξεδίπλωμα. Αυτά, ωστόσο, είχαν χώρο για βελτίωση, κάτι που τους δόθηκε από το Netflix και την ανταπόκριση του κοινού. Ευτυχώς η επιστροφή του Geralt, της Yennefer της Ciri και των υπολοίπων δε γίνεται με τον ίδιο αχρείαστα μπερδεμένο τρόπο και επιλέγει από την αρχή να βαδίσει μια πιο ευθεία γραμμή, για χάρη της νέας κατεύθυνσης που παίρνει.

Τουλάχιστον εδώ τα διορθώνει τα πράγματα, αλλά το ίδιο δε συμβαίνει και στους υπόλοιπους τομείς, όπως θα όφειλε στην προκειμένη. Επίσης από την αρχή έχει ένα πιο σοβαρό ύφος από την προηγούμενη σεζόν του, σε όλους τους χαρακτήρες και τους διαλόγους, τόσο που αγγίζει την σοβαροφάνεια -και βλέπετε τη σιχαίνομαι όταν τη συναντώ- αντί για το στιλάκι της «Ζίνα» από τα μεσημέρια του Σαββατοκύριακου στο Star. Τόσο που εκείνο το “campy” στιλάκι του τελικά μου έλειψε, από το να προσπαθεί πάρα πολύ να γίνει Game of Thrones, χωρίς να μπορεί. Μάλιστα, θα ήταν πιο τίμιο θαρρώ από μέρους του. Όχι πως δεν είχε τέτοιες στιγμές, απλώς ήταν πολύ λιγότερες.

Επίσης, η 2^η σεζόν δεν είναι τόσο ταχύρρυθμη όσο θα περίμενα, μετά την μακρόσυρτη εισαγωγή στον κόσμο. Παρόλο που επέλεξε μια πιο ευθεία γραμμή για να ξετυλίξει την πλοκή της, αυτή στην πορεία μπλέκεται με αυτοτελείς περιπέτειες, αλλά και εκτενές world building (πάλι) τόσο που μέχρι να φτάσει η κορύφωσή της, έμοιαζαν πως την καθυστερούν χωρίς λόγο. Ναι μεν το χτίσιμο του κόσμου του ήταν απολαυστικότερο αυτή τη φορά, από την άλλη δε, δεν παύει η υπόλοιπη πλοκή, χωρίς να μπαίνω σε "spoilerικές" λεπτομέρειες, να ήταν χλιαρή.

Θα του δώσω όμως έναν πόντο για το ευρύτερο χτίσιμο που κάνει προς το τέλος-τέλος και για το που το πάει -αν και το περιμέναμε- τελικά με την Ciri, κάτι που αν έχετε παίξει τα παιχνίδια μπορείτε να μαντέψετε τι εννοώ. Το άλλο μου πρόβλημα με τη 2^η σεζόν, το οποίο παραμένει από την 1^η και το να το ξαναβλέπω εδώ είναι εκνευριστικό, είναι οι ερμηνείες αρκετών μελών του cast που παρόλο που περνούν αρκετό χρόνο στην κάμερα είναι επιπέδου «Πριγκίπισσα Ζίνα». Κάποιοι witchers, κάποια elves και η ίδια η Ciri της Freya Allan δεν σηκώνουν το βαρύ κλίμα της 2^ης σεζόν που κινείται η σειρά. Ο Geralt του Cavill ξεχωρίζει από όλους όχι μόνο γιατί είναι ο πρωταγωνιστής αλλά και γιατί του πάει γάντι ο ρόλος. Η προσπάθειά του σε αυτή τη σεζόν να τον κάνει περισσότερο έναν Γητευτή από τα «σαλόνια» και όχι από τα «αλώνια» ήρθε να δέσει με την υπόλοιπη σοβαροφάνεια που σας έλεγα.

Και θα περίμενε κανείς τα μεγαλύτερα θέματα της 1^ης σεζόν εδώ να ξεπεραστούν και να ωριμάσουν, όμως αυτό δεν γίνεται…πλήρως και εξηγούμαι. Πράγματι τα εφέ συνολικά των CGI είναι αρκετά καλά και σηκώνουν στις περισσότερες περιπτώσεις μια τέτοια παραγωγή στις πλάτες τους -εντάξει μέχρι και το πανάκριβο The Mandalorian δεν τα πέτυχε όλα (Luke εσένα κοιτάω)- και φάνηκε όσες φορές χρειάστηκαν σε μάχες και σκηνικά. Ειδικά στις μάχες με τους Witchers πρόσθεσαν πόντους στο οπτικό αποτέλεσμα.

Γενικότερα έμοιαζε ως μια ακριβότερη παραγωγή μέχρι που μπλέχτηκαν τα elves και έβλεπα τα κοντινά πλάνα στα πρόσωπά τους. Εκεί όπου δεν μπορούσα να ξεκολλήσω από το να κοιτάω τα προσθετικά αυτιά τους που έμοιαζαν με cosplay ενός elf από το Witcher, για να μη πω τη λέξη «πανηγυρτζίδικα». Ειλικρινά με γύρισε σε εποχές τέτοιων εφέ που βλέπαμε στις σειρές Star Trek των ‘90s μόνο που εκεί ο θόρυβος της κασέτας και η χαμηλή ανάλυση έκρυβε τις ατέλειες.

Τώρα, εδώ, στην εποχή του 4K, κανένας από την παραγωγή δεν αναρωτήθηκε βλέποντας τα πλάνα πως «παιδιά, τα αυτιά τους μοιάζουν ξένα, να τα διορθώσουμε;». Ανεπίτρεπτο σε μια τέτοιους μεγέθους πλέον παραγωγή να υπάρχουν αυτά τα φαινόμενα. Ακόμα να βγάλω την εικόνα από το μυαλό μου.

Εν ολίγοις; Μια από τα ίδια, με ό,τι συνεπάγεται, αλλά με μερικές εκλάμψεις προόδου. Δεν αμφιβάλλω ότι πολύς κόσμος θα την δει ή την έχει παρακολουθήσει ήδη και απλά θα περάσει τα 8 επεισόδια σαν αέρα, πηγαίνοντας στην επόμενη κυκλοφορία του Netflix. Το φινάλε οδηγεί σε ένα cliffhanger -ας πούμε- για το ότι θα ακολουθήσουν μεγαλύτερα γεγονότα στην 3^η σεζόν, αλλά κάτι μου λέει πως όταν έρθει αυτή, δε θα θυμάμαι τι έγινε στη 2^η σεζόν.