To Army of Thieves ξεκινά φλύαρα αλλά καταλήγει μια διασκεδαστική περιπέτεια | Review

Στις 29 Οκτωβρίου έκανε τελικά πρεμιέρα το πολλά υποσχόμενο Army of Thieves, σε παραγωγή και πάλι των Zack και Deborah Snyder, και όπως γνωρίζετε οι περισσότεροι, είναι το prequel του Army of the Dead που κυκλοφόρησε πρόσφατα στο Netflix και σημείωσε τεράστια επιτυχία παγκοσμίως.

Σε αντίθεση με τη προηγούμενη, σκηνοθέτης αλλά και πρωταγωνιστής αυτής της ταινίας είναι ο Matthias Schweighöfer, σε σενάριο των Zack Snyder και Shay Hatten, ενώ, πλάι του, πρωταγωνιστούν και οι Nathalie Emmanuel, Ruby O. Fee, Stuart Martin, Guz Khan, Jonathan Cohen και Noémie Nakai. Το prequel είναι στην ουσία μία κλασική heist movie, και εστιάζει στη ζωή ενός από τους βασικούς χαρακτήρες της προηγούμενης ταινίας, Ludwig Dieter.

Η υπόθεση λοιπόν έχει ως εξής: Ο Ludwig, ζει μία απλή και ήσυχη ζωή στη μικρή πόλη του Potsdam, της Γερμανίας, σε μία περίοδο όπου τα ειδησεογραφικά μέσα έχουν κατακλυστεί από τα νέα που καταφθάνουν από την Νεβάδα των Ηνωμένων Πολιτειών που κάνουν λόγο για ένα περίεργο και τρομακτικό zombie outbreak. Η βαρετή του καθημερινότητα θα αλλάξει άρδην, όταν μία πανούργα αλλά γοητευτική γυναίκα τον πλησιάζει και τον στρατολογεί σε μία μυστήρια συμμορία η οποία απαρτίζεται από τους πιο επικίνδυνους και πιο περιζήτητους κακοποιούς του μεγαλύτερου διεθνή αστυνομικού οργανισμού, την Interpol. Στόχος της συμμορίας είναι να παραβιάσουν μερικά από τα πιο δύσκολα θυσαυροφυλάκια της Ευρώπης.

Το να έχεις την δυνατότητα να φτιάξεις ένα prequel, το οποίο δεν θα μοιάζει σε τίποτα από το ύφος αλλά και από την ιστορία της αρχικής ταινίας, είναι σίγουρα πρωτότυπο αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρον σαν ιδέα. Οι συντελεστές της, αυτό που κράτησαν ίδιο σε σχέση με την προηγούμενη, είναι τα κωμικά της χαρακτηριστικά αλλά και το γενικότερο διασκεδαστικό κλίμα της ιστορίας.

Αυτό που άλλαξε είναι η παρουσία των ζόμπι. Εδώ, ζόμπι βλέπουμε κυρίως μέσα από τα όνειρα-οράματα του βασικού πρωταγωνιστή αλλά και από τις ειδήσεις που φτάνουν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Μεγαλύτερη βαρύτητα δηλαδή, ρίχνουν στις ληστείες αλλά και στον σχεδιασμό αυτών.

Είναι η τυπική, κλασική heist movie, έχοντας μέσα της, όλα εκείνα τα στοιχεία που κάνουν αυτές τις ταινίες -πάντα- διασκεδαστικές και εύκολες στην θέαση τους. Στοιχεία όπως, η αναζήτηση των κατάλληλων μονάδων που θα συγκροτήσουν την ομάδα, οι διαφορετικές και οι ενίοτε, αταίριαστες προσωπικότητες που θα πρέπει να συνυπάρξουν αλλά και να συνεργαστούν μαζί για να πετύχουν έναν επικίνδυνο στόχο, ο παράτολμος και γοητευτικός ηγέτης της ομάδας, ο ασταμάτητος ντετέκτιβ που δεν θα ησυχάσει αν δεν τους πιάσει, αλλά και η γνωστή προετοιμασία και σχεδιασμός πριν από κάθε ληστεία με το γρήγορο μοντάζ. Όλα αυτά, μέσα σε έναν κόσμο όπου η απειλή των ζόμπι μοιάζει να φθάνει όλο και πιο κοντά.

Επειδή όμως όλο αυτό ξεκίνησε από κάπου, δεν είναι δηλαδή ένα standalone φιλμ, αλλά ανήκει σε ένα συγκεκριμένο σύμπαν, ο τρόπος που (στο φινάλε της θα το παρατηρήσετε ακόμα περισσότερο) συνδέει γεγονότα και ιστορία με την προηγούμενη ταινία, δίνοντας ταυτόχρονα μερικά στοιχεία για την επόμενη που -σίγουρα- θα έρθει, είναι και διασκεδαστικός αλλά και δημιουργεί προσδοκίες για αυτά που έρχονται στη συνέχεια.

Ο φιλόδοξος νεαρός ηθοποιός, Matthias Schweighöfer, έδειξε με την σκηνοθεσία του ότι είχε άψογη συνεργασία με τον Snyder, και μαζί, κατάφεραν να θέσουν τα θεμέλια για ένα ακόμη πιο διασκεδαστικό Army of the Dead 2.

Παρόλα αυτά, υπάρχουν αρκετά αρνητικά, κυρίως στο πρώτο μέρος, το οποίο μοιάζει φλύαρο και σε κάποια σημεία είναι εύκολο η προσοχή σου να αποσπαστεί από αυτά που συμβαίνουν στην οθόνη. Η εισαγωγή με την αφήγηση ήταν αρκετή για την δημιουργία κλίματος στην ταινία, αυτό που χρειαζόταν στην συνέχεια να βρει ήταν ο ρυθμός.  Αν φέρετε στο μυαλό το Ocean’s Eleven του Steven Soderbergh, ή το The Italian Job του Peter Collinson, ταινίες που θεωρούνται σταθμός για το είδος, τόσο στις original όσο και στις remake εκδοχές τους, αυτό που ξεχώριζε, πέρα από τους cool ηθοποιούς και τις αξεπέραστες ατάκες τους, ήταν ο γρήγορος, κοφτερός, ρυθμός.

Το Army of Thieves εν κατακλείδι, αν και συνεισφέρει πολλά στο καινούργιο και φιλόδοξο franchise του Zack Snyder, ως αυτόνομη ταινία, πάσχει από ένταση και κινηματογραφικό τέμπο, τα οποία τελικά αποκτάει μόνο όταν φτάνουμε στο τρίτο μέρος και το φινάλε. Παρόλα αυτά, σίγουρα αξίζει να την δείτε ένα χαλαρό απόγευμα με παρέα στο σπίτι σας.