Το Beckett του Netflix, που γυρίστηκε στην Ελλάδα, το λες και τρικυμία εν κρανίω | Review

Το action κατασκοπευτικό θρίλερ Beckett που έκανε πολύ πρόσφατα πρεμιέρα στο Netflix, φέρει την υπογραφή του Ferdinando Cito Filomarino με τον σταρ του Tenet, John David Washington (BlacKkKlansman) να ερμηνεύει κεντρικό ρόλο εδώ, ενώ υποκριτικά τον πλαισιώνουν οι Boyd Holbrook (Narcos, In the Shadow of the Moon), Vicky Krieps (Old, Phantom Thread), και η Alicia Vikander (The Light Between Oceans, Ex Machina).  Εμφανίζονται επίσης οι: Λένα Κιτσοπούλου, Πάνος Κορώνης, Γιώργος Πυρπασόπουλος, Όμηρος Πουλάκης, Μάκης Παπαδημητρίου και Μαρία Βώττη. Το σενάριο του φιλμ επεξεργάστηκε ο ίδιος ο Filomarino μαζί με τον Kevin A. Rice. 

Η πλοκή εστιάζει σε έναν Αμερικανό τουρίστα ο οποίος έχει έρθει μαζί με την αγαπημένη του για διακοπές στην Ελλάδα. Ωστόσο, το ταξίδι τους αυτό παίρνει αναπάντεχη τροπή. Έπειτα από ένα τρομερό ατύχημα με το αμάξι ο ήρωας θα βρεθεί να παλεύει να ξεφύγει από μία ανελέητη καταδίωξη μπλέκοντας σε μία πολιτική συνωμοσία που θα τον βάλει στο στόχαστρο αδίστακτων ανθρώπων οι οποίοι έχουν σκοπό να τον βγάλουν οπωσδήποτε από τη μέση. Το Netflix με την εν λόγω ταινία κάνει ποδαρικό όσον αφορά στις παραγωγές που φιλοδοξεί να γυρίσει στη χώρα μας.

Το πρώτο του αυτό κινηματογραφικό εγχείρημα σε ελληνικά μέρη θα λέγαμε ότι ξεκίνησε ήδη από το αρχικό trailer να δημιουργεί εντυπώσεις ενός πολλά υποσχόμενου project κάτι που όμως δεν επιβεβαιώθηκε πρακτικά στον μέγιστο.

Αν και σχετικά με το cast, υπάρχουν πολύ αξιόλογες συμμετοχές τόσο από μεριάς ξένων όσο και Ελλήνων ηθοποιών, η όλη αφήγηση έτσι όπως εκτυλίσσεται μαρτυρά ότι εντοπίζονται αρκετά κενά, πρόχειροι χειρισμοί και δομικές αδυναμίες στο σενάριο με αποτέλεσμα συχνά ορισμένες καταστάσεις έτσι όπως αποδίδονται να χωλαίνουν ως προς την πειστικότητα τους. Πρόκειται για μία κατασκοπευτική περιπέτεια επιβίωσης που αφετηρία της είναι η Ήπειρος και το τέλος της η Αθήνα. Ο ρυθμός που ακολουθεί είναι σχεδόν ασθματικά γρήγορος, όμως το στοιχείο της ανατροπής, του σασπένς και του μυστηρίου παρουσιάζει πολλές διακυμάνσεις. Στην πλειονότητά τους τις εκβάσεις της μυθοπλασίας μπορείς να τις διαβλέψεις ορθά χωρίς να καταβάλλεις ιδιαίτερη προσπάθεια κυρίως όσον αφορά το κομμάτι πάνω στο οποίο χτίζεται η ίντριγκα.

Ο σκηνοθέτης ως φόντο χρησιμοποιεί ίσως λιγάκι αόριστα την αστάθεια και τους κοινωνικοπολιτικούς τριγμούς του σημερινού γίγνεσθαι της Ελλάδας με φόντο την οικονομική κρίση, την τάση αμφισβήτησης προς τους πολιτικούς θεσμούς, αντιδράσεις, συγκρούσεις, διαμαρτυρίες και τον γενικότερο αναβρασμό πυροδοτώντας ένα εκρηκτικό κλίμα με έντονο το χαρακτηριστικό της αβεβαιότητας.

Μεταξύ άλλων, καυτηριάζεται με κάπως συνηθισμένα καταγγελτικό ύφος το σύνολο των κακώς κειμένων, της διαφθοράς, του παρασκηνίου, της παρανομίας και ενός φαύλου κύκλου διαπλοκής παραγόντων που άρχουν την εξουσία ή ασκούν μεγάλη επιρροή.  

Το αυτοκινητιστικό δυστύχημα που έχει ο ήρωας της ιστορίας με την σύντροφό του δίνει το έναυσμα για ένα τουλάχιστον χαοτικό ντόμινο περιστατικών και ένα μάλλον "τραβηγμένο από τα μαλλιά" μπλέξιμο το οποίο στερείται σημαντικά μίας στιβαρής πιθανολογικής προσέγγισης ή αληθοφανούς βάσης. Μία ασάφεια καλύπτει τα κίνητρα των ‘κακών’ της υπόθεσης και όταν αυτά ξεδιαλύνονται δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι στέκει ακριβώς το νόημα που βγαίνει.

Όντως ο John David Washington υποδύεται ικανοποιητικά κάποιον που φέρει κάτι το οικείο , το συμπαθητικό, κατορθώνοντας μέσα από την ερμηνεία του να σε κάνει εν μέρει να ταυτιστείς, αφού ο δημιουργός διαλέγει να καταστήσει ως κύριο δρώντα της μυθοπλασίας του έναν αθώο άνδρα, ένα απλό, καθημερινό άτομο που δυστυχώς θα βρεθεί στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή ανυποψίαστος για την πλεκτάνη όπου άθελά του θα εμπλακεί.

Παρ' όλα αυτά, κάτι τέτοιο δεν συντελείται επιτυχημένα αφού η υπερβολή παρεμβαίνει συχνά και εκτροχιάζει τα πράγματα ως προς την συνοχή και την αναπαράσταση των τεκταινόμενων, καθιστώντας έτσι στο σύνολο του ως μη πειστικό αυτό που διαδραματίζεται ως θέαμα μπροστά στα μάτια του δέκτη. Επομένως, το παρόν έργο ταλαντεύεται αμήχανα ανάμεσα στο μη πιστευτό και το ρεαλιστικό, ενώ πολλά συμβάντα φαντάζουν κάπως έωλα ή βασισμένα σε έναν επιπόλαιο αυτοσχεδιασμό.

Πάντως, ανάμεσα στα θετικά που μπορεί να διακρίνει κανείς στο οπτικά εύπεπτο ανθρωποκυνηγητό που προσφέρει το Beckett είναι η αποτύπωση της ομορφιάς του ορεινού φυσικού τοπίου της Ελλάδας μέσα από πλάνα που σίγουρα θα θαυμάσεις.