Concrete Cowboy Review - Ένα μοντέρνο γουέστερν λιγάκι διαφορετικό από τα άλλα

Στο νέο δράμα ενηλικίωσης Concrete Cowboy του Netflix, ο Ricky Staub (The Cage) κρατάει την σκηνοθετική κλακέτα υπογράφοντας και το σενάριο μαζί με τον Staub, και ενσωματώνοντας στο εν λόγω project τόσο το μοντέρνο στοιχείο όσο και τον αέρα μίας western αισθητικής, με τον Idris Elba (Luther, Beasts of No Nation) και τον 19χρονο πια πρωταγωνιστή του Stranger Things, Caleb McLaughlin να ηγούνται του cast. Δίπλα τους εμφανίζονται οι: Jharrel Jerome, Byron Bowers, Lorraine Toussaint και ο Clifford "Method Man" Smith.

Ο παραπάνω δημιουργός πλάθει μία ιδιαίτερη ιστορία μετάβασης στην ωριμότητα, επηρεασμένος από το μυθιστόρημα “Ghetto Cowboy” του Greg Neri με σημείο αναφοράς του το Fletcher Street Urban Riding Club, μια αστική αφροαμερικανική λέσχη ιππασίας στη Φιλαδέλφεια της Pennsylvania.

Η υπόθεση εστιάζει σε έναν ατίθασο νεαρό εν ονόματι ‘Cole’ (McLaughlin) ο οποίος θα κληθεί να περάσει ένα καλοκαίρι μαζί με τον πατέρα του, ‘Harp’ (Elba), και να επαναπροσεγγίσει τα πράγματα μεταξύ τους. Οι δυο τους είχαν ψυχρανθεί για αρκετά χρόνια. Ο απείθαρχος έφηβος παρ’ όλο που στην αρχή αντιδρά και θεωρεί πως δεν υπάρχει ουσιαστική σύνδεση μεταξύ τους, εντούτοις προς μεγάλη του έκπληξη διαπιστώνει πως τελικά τον ενώνουν πολλά με τον γονιό του αλλά και με μία κλειστή μα δεμένη κοινότητα έγχρωμων καουμπόι στη Φιλαδέλφεια.

Η συγκεκριμένη ταινία συνιστά ένα αρκετά συμπαθητικό δείγμα κοινωνικού δράματος που περιστρέφεται γύρω από τους δεσμούς της οικογένειας αλλά και γύρω από ζητήματα που έχουν να κάνουν με την σάρωση του παλιού από το καινούριο, την ακατανίκητη ορμή με την οποία αλλάζουν τα πράγματα μέσα στα πλαίσια του σημερινού ανθρώπινου γίγνεσθαι.Μεταξύ άλλων, υπογραμμίζεται το πως πολλές φορές η Πολιτεία αποστρέφει σκόπιμα το βλέμμα της από αδικίες και κακώς κείμενα που αυξάνουν την παρανομία και την εγκληματικότητα σε περιοχές οι οποίες θεωρούνται υποβαθμισμένες λόγω σημαντικών οικονομικών ανισοτήτων.

Επιπλέον, δίνεται έμφαση στο πως μεταβάλλεται η αντίληψη για ορισμένα επαγγέλματα που σήμερα μπορεί να εκλαμβάνονται από την πλειονότητα του κόσμου ως ξεπερασμένα και λιγότερο «cool». Ωστόσο, συνειδητοποιεί κανείς πως οι πολιτιστικές, εθιμικές, κοινωνικές και άλλου τύπου διαφοροποιήσεις στη νοοτροπία ζωής ενός τόπου μπορεί ενίοτε να συμβάλλουν ώστε να κρατηθούν ζωντανές κάποιες ασχολίες κόντρα στο πνεύμα των καιρών.

Να σημειωθεί εδώ ότι ο θεατής δεν θα συναντήσει έντονα τον παράγοντα του απρόβλεπτου, όμως αγκαλιάζονται με συγκινησιακή χροιά οι ανωτέρω θεματικές χωρίς να γίνεται με υπέρμετρα μελοδραματικό ύφος. Να προσθέσουμε ότι η χρονική του διάρκεια του έργου θα μπορούσε να είναι λιγάκι πιο σύντομη, αφού υπάρχουν ορισμένα πιο μακρόσυρτα σκηνικά που δεν δικαιολογούν και τόσο την έκταση που παίρνουν.

Ο Idris Elba εν προκειμένω, υποδύεται μία αγέρωχη μα σχεδόν απούσα πατρική φιγούρα που ναι μεν φαντάζει εκ πρώτης όψεως σκληρή, κυνική και κάπως αποστασιοποιημένη αλλά γρήγορα διαλύει αυτήν την αρχική εντύπωση. Γίνεται κατανοητό πως εξαιτίας δυσμενών συγκυριών και εσφαλμένων ενεργειών αναγκάστηκε να χαλυβδώσει τον χαρακτήρα του και τις αντοχές του απέναντι σε τεράστιες αντιξοότητες κάτι που όμως του στοίχισε το να είναι στ’ αλήθεια κοντά στο παιδί του. Βέβαια, αναγνώρισε τα λάθη του και προτίμησε να μείνει μακριά από όσους αγαπούσε για να μην τους στερήσει την ευκαιρία για μία πιο ήρεμη ζωή. Το δυσαναπλήρωτο αυτό κενό θα θελήσει να καλύψει μέσα από μία προσπάθεια συμφιλίωσης με τον γιο του ο οποίος πιστεύει ότι είναι πια αργά να αναπληρωθεί ο χαμένος χρόνος.

Φυσικά, ο McLaughlin με τη σειρά του, μοιάζει να έχει πολύ καλή χημεία με τον Elba, και ανταπεξέρχεται κατάλληλα στις απαιτήσεις του ρόλου του. Ο ‘Cole’, εύλογα ζητάει από τον ‘Harp’ εξηγήσεις για ό,τι έμεινε πίσω άλυτο και ως απωθημένο να τον πονάει. Καθ’ όλη την εξιστόρηση,  είναι κυρίαρχη η βαθιά ανησυχία του αγοριού μήπως φέρει το ίδιο ευθύνη για τον χωρισμό των δικών του, αλλά εξίσου ξεκάθαρο είναι και το άσβεστο παράπονό του πως ο πατέρας του εξακολουθεί να είναι απότομος και καυστικός μαζί του αποπαίρνοντάς τον ακόμη και αν φέρεται σωστά.

Μερικές φορές υπερβαίνει εαυτόν ώστε να δείξει ότι είναι ικανότατος να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στα πρότυπα του ‘Harp’, έχοντας την ανάγκη επιτέλους γίνει αποδεκτός από τον γονιό του όπως ακριβώς είναι. Το Concrete Cowboy είναι ένα ενδιαφέρον δράμα που καλπάζει με περηφάνια προς την γεμάτη προκλήσεις πόρτα της ενηλικίωσης με κατεύθυνση όχι απαραίτητα προς την ουτοπία της απόλυτης ευτυχίας αλλά έναν προορισμό που όντως αξίζει!