Jingle Jangle: Μαγικά Χριστούγεννα Review - Η εορταστική μαγεία που θέλετε υπάρχει στο Netflix

Ένας εορταστικός μαγευτικός παιχνιδόκοσμος ζωντανεύει στο Netflix
13 Δεκεμβρίου 2020 13:08
Jingle Jangle: Μαγικά Χριστούγεννα Review - Η εορταστική μαγεία που θέλετε υπάρχει στο Netflix

Ο David E. Talbert υπογράφει τη σκηνοθεσία και το σενάριο στη νέα, χριστουγεννιάτικη οικογενειακή περιπέτεια Jingle Jangle: A Christmas Journey του Netflix, με μελωδίες που επιμελήθηκε ο John Legend, και με τους Forest Whitaker, Keegan-Michael Key, και την Madalen Mills να ηγούνται του cast εν προκειμένω.

Παίζουν επίσης οι: Hugh Bonneville, Anika Noni Rose, Phylicia Rashad, Ricky Martin, Justin Cornwell, Sharon Rose, Lisa Davina Phillip και ο Kieron L. Dyer.

Στο εορταστικό αυτό δράμα-κωμωδία φαντασίας, κυριαρχεί η φυσιογνωμία ενός απίθανου εφευρέτη παιχνιδιών, του ‘Jeronicus’ (Whitaker) του οποίου η ζωή θα αλλάξει ξανά ριζικά έπειτα από πολλά χρόνια όταν γνωρίσει επιτέλους την τετραπέρατη και πρόσχαρη εγγονή του, ‘Journey’ (Mills) που θα του θυμίσει όλα όσα αξίζουν και για τα οποία δεν πρέπει ποτέ κανείς να πάψει να προσπαθεί.

Το εν λόγω έργο συνιστά μία σχετικά χαριτωμένη μυθοπλασία για μικρούς και μεγάλους, και ίσως μάλιστα να απευθύνεται περισσότερο στην πρώτη μερίδα κοινού, υιοθετώντας μία πιο ανάλαφρη και ανέμελη προσέγγιση εξιστόρησης στην οποία είναι ιδιαίτερα έντονο το μιούζικαλ στοιχείο καθώς και αυτό της πιο τρυφερής και ευαίσθητης ηλικίας του ανθρώπου.

Αυτό που ενδέχεται εντούτοις, να παρατηρήσει κανείς είναι πως το φιλμ αυτό εν μέρει είναι σαν να καταβάλλει υπέρμετρη προσπάθεια να βγάλει αυθορμητισμό γεγονός που καταλήγει να φέρει κάτι το επιτηδευμένο, αλλά έχει και μία έμμεση τάση διδακτισμού ως προς τα μηνύματα που θέλει να προβάλλει ο δημιουργός. Δηλαδή, πραγματεύεται διάφορα σημαντικά ζητήματα της ανθρώπινης πρακτικής και της κοινωνικής συνύπαρξης με έναν σχεδόν ωραιοποιημένο τρόπο επιμένοντας σε μία πιο επιφανειακή παρουσίαση τους παρά σε μία πιο φυσική και ουσιαστική σε νοήματα απόδοσή τους.

Μεταξύ άλλων εξετάζονται θέματα όπως οι κινητήριες δυνάμεις που ωθούν το άτομο να δημιουργεί, να ελπίζει, να ονειρεύεται και να συνεχίζει να αγωνίζεται παρά τις όποιες αποτυχίες και απογοητεύσεις. Εν προκειμένω, ωστόσο πλασάρεται κάπως αφελώς το κομμάτι της πίστης στον εαυτό του δίνοντας στο άτομο μία μάλλον εξωπραγματική παντοδυναμία ικανοτήτων κάτι που φαντάζει αρκετά επιπόλαιο και ανυπόστατο.

Η ταινία ασπάζεται την υπεραισιόδοξη θεώρηση ότι πάντα όλα είναι εφικτά, ενώ επηρεάζεται ολοφάνερα από ένα σήμα-κατατεθέν χαρακτηριστικό που συναντάμε στο παραμύθι του Πίτερ Παν χωρίς να διστάζει να “κλέψει” από την μαγεία της ιστορίας του διάσημου Σκωτσέζου συγγραφέα J. M. Barrie, αλλά και από την animated ταινία WALL-E ιδίως όσον αφορά την σκιαγράφηση μίας πολύ συγκεκριμένης μηχανής-φιγούρας εδώ.

Επιπλέον, γίνεται λόγος για το ότι αν ακολουθήσεις τους κανόνες του παιχνιδιού αλλά παίξεις έξυπνα, τότε μπορείς να νικήσεις όποιον κατεργάρη έπαιξε με ζαβολιά. Επιπρόσθετα, η ιδέα της προδοσίας με την έννοια του «Ουδείς πιο αχάριστος εκ του ευεργετηθέντος» και αντίστοιχα της συγχώρεσης είναι διάχυτη μέσα στο όλο project.

Συν τοις άλλοις, υπογραμμίζονται τα αντιθετικά ζεύγη από αξίες και απαξίες όπως ανιδιοτέλεια και υστεροβουλία, τιμιότητα και δόλος, ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο και τυχοδιωκτισμός, συλλογικό πνεύμα και ατομικισμός, μέριμνα για το κοινό καλό και ωφελιμισμός, με τον «κακό» της όλης πλοκής να καταδεικνύεται ως μία ιδιότυπη και εκκεντρική καρικατούρα, έρμαιο μίας ακραίας συμφεροντολογικής αντίληψης.

Το Jingle Jangle: A Christmas Journey μπορεί να φιλοδοξεί να μείνει στο μυαλό του δέκτη ως ένα decent κινηματογραφικό αδερφάκι της πασίγνωστης «Χριστουγεννιάτικης Ιστορίας» του Charles Dickens, αλλά ίσως αυτό  που καταφέρνει να αφήσει μετά το πέρας του δίωρου της είναι μία ανεπαίσθητη γλυκιά γεύση που γρήγορα θα φύγει και αυτή.

Βρείτε την ταινία στο IMDB