Dracula Review - O αθάνατος ‘Κόμης Δράκουλας’ αναγεννιέται στο Netflix

Οι δημιουργοί του Sherlock, Stephen Moffat και Mark Gatiss, επιμελήθηκαν τη μίνι σειρά φαντασίας και τρόμου, Dracula, παρουσιάζοντάς μας μία υποβλητική δουλειά πάνω στον θρύλο του ‘Κόμη Δράκουλα’, με έντονες επιρροές από το περίφημο βιβλίο του Bram Stoker το οποίο εκδόθηκε το 1897.

Η ατμοσφαιρική αυτή gothic μυθοπλασία απαρτίζεται συνολικά από τρία επεισόδια, όπου στο πρόσωπο του Claes Bang ξαναζωντανεύει η πιο διάσημη φιγούρα βαμπίρ, σε μία συμπαραγωγή του BBC One και του Netflix.

Μάλιστα, λίγο διάστημα πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα οι Stephen Moffat και Mark Gatiss είχαν τοποθετηθεί πάνω στο όλο ζήτημα ως εξής: «Ανέκαθεν υπήρχαν ιστορίες για κάτι απίστευτα ‘κακό’. Αυτό που είναι ιδιαίτερο στο ‘Dracula’ είναι ότι ο Bram Stoker έδωσε σε αυτό που θεωρείται μοχθηρό, τον δικό του ήρωα».

Ως εξωτερικοί παραγωγοί λειτουργούν οι Gatiss, Moffat, η Vertue for Hartswood Films, ο Ben Irving του BBC και o Larry Tanz για λογαριασμό του Netflix.

Το cast συμπληρώνουν επιπλέον οι: John Heffernan, Joanna Scanlan, Morfydd Clark, Lujza Richter, Lyndsey Marshal, Corrina Wilson, Mark Gatiss και Matthew Beard.

Το εν λόγω τολμηρό, φρέσκο εγχείρημα ταξιδεύοντάς μας στα Καρπάθια Όρη, αντλεί υλικό από το παραπάνω κλασικό μυθιστόρημα, με σημείο αναφοράς το πλοίο «Demeter» το οποίο υποτίθεται ότι μετέφερε το φέρετρο του Κόμη Δράκουλα από την Τρανσυλβανία στο Λονδίνο, με το καράβι αυτό να φτάνει στον προορισμό του χωρίς κανένα επιβάτη ζωντανό. Το κουβάρι της υπόθεσης υφαίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μεταφέρει με μεγαλοπρέπεια στη μικρή οθόνη την φρικιαστική εκείνη θαλασσινή περιπλάνηση κατά την οποία όλα τα μέλη του πληρώματος έπεσαν θύματα μίας ανελέητης σφαγής από τον πιο παλιό και τρομερό βρικόλακα.

Στην περίπτωση αυτή ωστόσο, πέρα από το στοιχείο εποχής που είναι κυρίαρχο τουλάχιστον στο μεγαλύτερο μέρος της αφήγησης, εντοπίζει κανείς και αρκετές μοντέρνες πινελιές που δίνουν μία άλλη ιδιαίτερη «γεύση» στην πλοκή, ενσωματώνοντας μέσα σ’ αυτή δημιουργικές παρεμβάσεις και εναλλαγές που μεσολαβούν πολύ έξυπνα και σε ξαφνιάζουν. Οι άνθρωποι που κουμάνταραν το τιμόνι της ανθολογίας αυτής φρόντισαν να το κάνουν πολύ επιδέξια, κατορθώνοντας να συνδυάσουν αρμονικά αναφορές από τον πυρήνα του αντίστοιχου λογοτεχνικού έργου που συνιστά πηγή έμπνευσης, αλλά να ανοίξουν και δικά τους, πιο σύγχρονα μονοπάτια ανάπτυξης της ιστορίας.

Ο παράγοντας του απρόβλεπτου απαντάται τόσο σε καθοριστικής σημασίας τεκταινόμενα όσο και σε συμβάντα μικρότερης βαρύτητας, εξυπηρετώντας κατάλληλα το κομμάτι των ανατροπών χωρίς παρόλαυτα να γίνεται κατάχρηση αυτού. Συν τοις άλλοις, το μαύρο χιούμορ αξιοποιείται όπως πρέπει για να μετριάσει κάπως το μέγεθος του μακάβριου χωρίς εντούτοις να βγάλει τον θεατή από το κλειστοφοβικό, υπνωτιστικό και μυστηριώδες κλίμα που έχει διαμορφωθεί.

Οπωσδήποτε, ο πρωταγωνιστής που κλήθηκε να ενσαρκώσει το απέθαντο και πανούργο αυτό πλάσμα, δίκαια επιλέχθηκε να ηγηθεί του cast. Ο Claes Bang, ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις του ρόλου που ανέλαβε να ερμηνεύσει, καταφέρνοντας να προσδώσει στη συγκεκριμένη φυσιογνωμία μία γοητεία αλλιώτικη, και ακαταμάχητα σκοτεινή, βαδίζοντας παράλληλα με σεβασμό στα χνάρια που άφησαν σπουδαίοι προκάτοχοί του από τον χώρο της υποκριτικής, όπως ο Christopher Lee και ο Bela Lugosi. Υποδύεται υποδειγματικά ένα καταραμένο, ανηλεές ον που επί αιώνες απομυζεί αίμα και ζωές, ορμώμενος από την ανικανοποίητη δίψα του για άλλα τόσα και την λαχτάρα του για απόδρασή από την αυτοεξορία του στα βουνά της Ρουμανίας, προς τα λιμάνια του Νέου Κόσμου.

Κάθε θήραμά του τον προικίζει και με κάτι διαφορετικό. Διαλέγει προσεκτικά και εκλεκτικά τα “καλούδια” που έχει να του προσφέρει η λεία του, τουλάχιστον όταν δεν χάνει κάθε ίχνος αυτοελέγχου από την πείνα. Απορροφά ό,τι πολύτιμο ρέει όχι μόνο στις φλέβες τους αλλά και στην ψυχή τους. Όποτε βυθίζει τους κυνόδοντές του στον λαιμό κάποιου άτυχου, τα όρια μεταξύ πραγματικού και φαντασίωσης θολώνουν για όποιον γίνεται στόχος του όντας μόλις λίγες ανάσες πριν τον θάνατο.

Εμπόδιο στον δρόμο του βρίσκει την ‘Αδελφή Agatha’ (Dolly Wells), μία θαρραλέα, εύστροφη μοναχή που σκέφτεται έξω από το κουτί, και έχει πολλούς λόγους για κάτι τέτοιο. Αναμετριέται γενναία μαζί του δίνοντας μάχη σε επίπεδο μυαλού και σώματος, και αποδεικνύει ότι είναι η μόνη άξια αντίπαλος που είχε εδώ και εκατοντάδες χρόνια, κάτι που παρατηρείται και με το άτομο που θα την διαδεχτεί σε αυτόν τον αγώνα ως συνεχιστής του καθήκοντός της. Και εν προκειμένω δηλαδή υφίσταται μία εκρηκτική αλληλεπίδραση μεταξύ τους που σε παρακινεί να αναρωτηθείς αν τελικά πρόκειται αμιγώς για μία σχέση μίσους ή αν υπάρχουν και ορισμένα ψήγματα συμπάθειας ανάμεσά τους.

Το τέλος επισφραγίζεται με ένα αρκετά δραματικό φινάλε που φέρνει την αλήθεια στο φως για όλους τους δρώντες.

Στο Dracula των Stephen Moffat και Mark Gatiss, ο Claes Bang ξυπνά ως το πιο διάσημο βαμπίρ του κόσμου, δραπετεύει από την κρύπτη του, κυνηγώντας αρχικά στις σκιές όλα όσα τόλμησε ποτέ του να ποθήσει και έπειτα διασχίζοντας αποστάσεις για να φτάσει πιο κοντά σε αυτό που ήταν ανέκαθεν για ‘κείνον φόβος και λύτρωση μαζί, με φόντο τις εκθαμβωτικές ακτίνες μίας πανέμορφης χαραυγής.

Βρείτε τη σειρά στο IMDB