Shogun Ep. 1-2 Review : Κοιτάμε κατάματα την επόμενη επιπέδου Game of Thrones σειρά;

Ότι το "Shōgun" φαινόταν πάρα πολύ καλό και πάρα πολλά υποσχόμενο από τα πρώτα του trailers δε σας το κρύβω. Κάτι με είχε κερδίσει, κάτι με είχε κεντρίσει το ενδιαφέρον να σας το πώ πιο λαϊκά. Ψάχνοντας για τη σειρά ενόψει αυτού του κειμένου έμαθα ότι πρόκειται ουσιαστικά για ένα remake της ομώνυμης σειράς "Shogun" του 1980, η οποία βασίστηκε στο ομώνυμο μυθιστόρημα του James Clavell και μάλιστα είχε κάνει πάταγο τότε και στην ελληνική τηλεόραση με τίτλο "Σογκούν, Ο Μεγάλος Σαμουράι". Τότε τους πρωταγωνιστικούς ρόλους είχαν αναλάβει θρυλικοί ηθοποιοί όπως ο Ρίτσαρντ Τσάμπερλέϊν και ο Τοσίρο Μιφούνε (των ταινιών του Ακίρα Κουροσάβα) 

H νέα σειρά παραγωγής του FX, που μας έχει χαρίσει το "The Bear" και το "Fargo" (για να έχετε μια ιδέα για το επίπεδο παραγωγής), πατάει πάνω σε αυτά τα θεμάλι για να μεταφέρει εκ νέου με μοντέρνο τρόπο, σαφέστατα πιο κινηματογραφικά γυρισμένη και με ακριβότερη παραγωγή, την ιστορία ενός δυτικού ατόμου που συναντά τον άγνωστο τότε ανατολίτικο τρόπο ζωής, σε μια περίοδο τρομερής κοινωνικοπολιτικής αστάθειας για την Ιαπωνία. 

Τα γεγονότα που μετέφερε ο Κλαβέλ στο βιβλίο του 1975 και τώρα διασκεύασαν οι δημιουργοί της σειράς, Rachel Kondo και Justin Marks, διαδραματίζονται στην φεουδαρχική Ιαπωνία του 1600, με πρωταγωνιστή τον Λόρδο Yoshii Toranaga (του Hiroyuki Sanada). Αυτός ώς ένας σαμουράι-φεουδάρχης (daimyo για την ιαπωνική κουλτούρα) φοβάται για τη ζωή του μιας και οι πολιτικοί του αντίπαλοι των ζώνουν σαν τα φίδια.

Σαν από μηχανής θεός όμως εισβάλλει στην υπόθεση ο καπετάνιος John Blackthorne (του Cosmo Jarvis) καθώς το πλοίο του ξεβράζεται σε ένα ψαροχώρι της Ιαπωνίας και παρά τις εκ διαμέτρου αντίθετες ιδεολογικές και θρησκευτικές αντιλήψεις που έχει με τον Toranaga, κατέχει πληροφορίες που μπορούν να τους βγάλουν και τους δύο από τη δύσκολη θέση. Η ίντριγκα τριτώνει με την προσθήκη της Toda Mariko (Anna Sawai του "Pachinko" και του "Monarch: Legacy of Monsters") μιας γυναίκας σαμουράι της, η οποία έχει ατιμαστεί αλλά προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη των γύρω της. 

Το ότι εδώ και μήνες τα ξένα μέσα το περιέγραψαν ως μια επιπέδου "Game of Thrones" παραγωγή είναι μια πολύ βαριά κουβέντα και από τα μόλις δύο επεισόδια της σειράς, τα οποία παρακολούθησα μέσω του Disney Plus, ναι μεν έχει όλα τα φόντα αλλά θέλει και ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και πρίσμα που πρέπει να δούμε τη σειρά.

Για αρχή δεν είναι μια ιστορία που εκτείνεται για 8 σεζόν αλλά για μόλις 10 επεισόδια της μίας ώρας. Θα μπορούσε η ιστορία να ξετυλιχτεί σε παραπάνω από μία σεζόν; Σίγουρα το ζουμί υπάρχει από όσο είδα. Έπειτα αν και άκρως εντυπωσιακή και με απαράμιλλης ποιότητας καλλιτεχνική διεύθυνση, άλλου είδους "επικότητα" έβγαζε το Game of Thrones" κάποτε και άλλου είδους, τώρα το remake του Shogun. Στα κοστούμια μπορεί και να μιλάμε για μια καλύτερη σειρά, ωστόσο θεωρώ ότι οποιαδήποτε σύγκριση τέτοιου είδους αδικεί τόσο το προσεγμένο Shogun όσο και την κληρονομιά του Game of Thrones. 

Μιας και μίλησα για κοστούμια πρέπει να αναφερθώ στην καλλιτεχνική διεύθυνση η οποία παίρνει άριστα αλλά και στον έξυπνο τρόπο με τον οποίο η παραγωγή διαχειρίστηκε το θνητό της budget. Βλέπετε τα γυρίσματα δεν έγιναν στην Ιαπωνία (όπως η πρωτότυπη σειρά) αλλά με έξυπνους ελιγμούς και τη χρήση νέων τεχνολογιών όπως του "The Volume", καλύπτει όμορφα και ανώδυνα -για τα πιο έμπειρα μάτια- της ατέλειες αυτής της τεχνολογίας στην φωτογραφία και την γενικότερη οπτική "υφή" της σειράς. Πολύ μεγάλο συν στο ύφος της σειράς το soundtrack του Atticus Ross (συνυπογράφει με τον αδερφό του Leopold Ross), που είναι το άλλο μισό των Nine Inch Nails αλλά και του μουσικοσυνθετικού οσκαρικού διδύμου που διατηρεί με τον Trent Reznor. 

Βέβαια, σειρές όπως το Game of Thrones μπουσούλησαν ώστε το Shogun να μπορέσει να περπατήσει κάποια στιγμή, θα πει κανείς και θα έχει δίκιο. Έχει μια στοϊκότητα και ένα δέος το "Shogun" που και λόγω εποχής και λόγω των φοβερών ερμηνειών των Ιαπώνων ηθοποιών, εξυψώνουν το συνολικό αποτέλεσμα. Δε ξέρω αν ο Κουροσάβα όμως θα ήταν περήφανος.

Στα πρώτα δύο επεισόδια στήνει το σκηνικό και ξετυλίγει ιντριγκαδόρικα όλες τις δολοπλοκίες που διέπουν το σενάριο του Κλαβέλ, όπου σε πολλά σημεία ήταν σαν μια ακριβής απόδοση της μίνι σειράς των 80s -ειδικά τα πρώτα 15 λεπτά. Αυτό που σίγουρα κάνει αυτή τη στιγμή το Shogun με πολύ ψυχαγωγικό τρόπο, ισορροπόντας το θέαμα και την καλογραμμένη τηλεόραση, είναι να γεμίζει το κενό άλλων επικών παραγωγών της TV σε μία άνυδρη περίοδο και εδώ είναι που το timing των FX και Disney Plus μετράει. Επίσης, σαν ένα tip από μένα προς εσάς που διαβάζετε αυτές τις γραμμές: μην ψάξετε περαιτέρω πληροφορίες για το Shogun και την πλοκή του γιατί από τη σύνοψη και μόνο θα "σποιλαριστείτε" και θα χάσετε ένα σημαντικό μέρος της μαγείας και της ανατροπής του σεναρίου του.

Το Shogun προβάλλεται στην Ελλάδα μέσω του Disney Plus, με ένα νέο επεισόδιο κάθε Τρίτη.