The Mandalorian 3η Σεζόν Review: Χαλαρό ξεκίνημα στην πρεμιέρα

Πέρασε πολύς καιρός από τότε που είδαμε τον Mando και τον Grogu (ή Baby Yoda όπως θέλετε) τελευταία φορά. Πάνω από δύο χρόνια συγκεκριμένα, καθώς το Chapter 16 (με την αναπάντεχη εμφάνιση του Luke Skywalker) προβλήθηκε τον Δεκέμβριο του 2020.

Η δίψα για τις νέες περιπέτειες του αχτύπητου διδύμου του Star Wars ήταν μεγάλη και δικαιολογημένα. Τα τρία τελευταία επεισόδια του Book of Boba Fett ξεδίψασαν κάπως αυτή την μακρά αναμονή, καθώς οι Mando και Grogu επανεμφανίστηκαν και είδαμε τι έκαναν στο μεσοδιάστημα. Ο Grogu έμαθε τους τρόπους των Jedi πλάι στον Luke Skywalker, με την Ahsoka να τους παρακολουθεί και ο Mando είχε κάποιες ανειλημμένες υποχρεώσεις με τον Boba Fett.

Είδαμε το πρώτο επεισόδιο της 3^ης σεζόν του The Mandalorian που κυκλοφορεί εδώ και κάποιες ώρες στο Disney Plus και αντιλήφθηκα πως για τα όσα θα ακολουθήσουν, η προβολή αυτών των τριών -έστω- επεισοδίων του Book of Boba Fett κρίνεται απαραίτητη για τη συνέχεια. Και είναι κατανοητό να μην αρέσει σε όλους αυτό το τόσο διασυνδεδεμένο αλά MCU σύμπαν, αλλά σε αυτόν τον κόσμο ζούμε.

Το Chapter 17 με τίτλο “The Apostate” ξεκινάει δυναμικά με μια διάσωση που επιχειρεί ο Mando με κάτι Mandalorians που τους επιτίθεται ένα θαλάσσιο τέρας. Ωστόσο το υπόλοιπο επεισόδιο και γενικότερα στο σύνολό του δεν προχωράει την ιστορία όσο τρανταχτά θα περίμενε κανείς. Ιδιαίτερα από μια τόσο μεγάλη αναμονή για τα νέα επεισόδια.

Μου άφησε περισσότερο την αίσθηση μιας κάπως μακρόσυρτης ανασκόπησης των γεγονότων και που περίπου βρισκόμαστε πλέον, με μοναδικό highlight τη νέα αποστολή του Din Djarin του Pedro Pascal, που είναι να λυτρώσει το όνομά του, έχοντας αθετήσει τον κανόνα του “The Way” βγάζοντας το κράνος του μπροστά στον Grogu.

Παρά το ότι μου άφησε την αίσθηση μιας χλιαρής αρχής τηρουμένων των προσδοκιών, δεν του έλειψε κάτι. Είχαμε μια επική μάχη στην αρχή, μια εξίσου εντυπωσιακή μάχη με διαστημόπλοια, ένα γουέστερν standoff, πολύ “cooing” και σκανδαλιάρικες στιγμές του Grogu, και ένα γλυκό κλείσιμο του ματιού-easter egg για το ευρύτερο σύμπαν.

Αυτό που θα βάλω ως σημαντικό θετικό είναι ότι δε βασίστηκε τρομερά στο Volume αυτό το επεισόδιο, με αποτέλεσμα να υπάρχουν πολλά πραγματικά σκηνικά και λίγα CGI. Ακόμη και όσα CGI υπήρξαν ήταν σε σωστό υψηλό επίπεδο, που σημαίνει ότι η Lucasfilm δεν μείωσε τους πόρους εδώ.

Μου άρεσε που σε αυτό το επεισόδιο υπήρξαν μερικά πολύ καθαρά Star Wars σκηνικά και αρκετό puppeteering, με πλάσματα δηλαδή φτιαγμένα από μαριονέτες που έδωσαν μια παλιακή και αυθεντική Star Wars αισθητική.

Τα τίκαρε όλα δηλαδή απλώς του έλειπε η γροθιά στη μούρη που λέμε. Ενστικτωδώς και βάσει παρελθόντος δύσκολα να απογοητεύσει το Mandalorian με τους Jon Favreau και Dave Filoni από πίσω. Είμαστε πλέον εν αναμονή των υπόλοιπων επεισοδίων και του ταξιδιού του Mando με τον Grogu.