LEGO The Incredibles Review

Η απευθείας ανάθεση από την Lego στην Traveller’s Tales για την ανάπτυξη των βιντεοπαιχνιδιών της, ήταν μία από της στρατηγικής σημασίας αποφάσεις που απέβησαν σωτήριες ώστε να οδηγηθεί η Lego στην επανάκαμψη της. Άγνωστο ίσως στους περισσότερους, η πάλαι πότε αγαπημένη  Δανέζικη εταιρεία κολοσσός βρέθηκε αντιμέτωπη με υπέρμετρα χρέη στις αρχές του αιώνα που διανύουμε, κάτι που ευτυχώς ξεπέρασε με αποτέλεσμα να ξαναβρεθεί στην κορυφή ως μία από τις πιο πετυχημένες εταιρείες στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Περισσότερα για την ιστορία της LEGO μπορείτε να παρακολουθήσετε στο σχετικό επεισόδιο του πολύ ενδιαφέροντος ντοκιμαντέρ του Netflix “The Toys That Made Us”, ας προχωρήσουμε όμως στο παρόν review.

Μετά την αφομοίωση στο LEGO σύμπαν πολύ γνωστών franchises όπως Star Wars, Lord of the Rings και Harry Potter, ένα παιχνίδι βασισμένο στους Incredibles της Pixar ήταν κάτι λογικό και αναμενόμενο. Η ιστορία του παιχνιδιού καλύπτει και τις δύο ταινίες, οι οποίες είναι αρκετά διασκεδαστικές και αξιόλογες για όλες τις ηλικίες, με το σενάριο και των δύο να περιστρέφεται γύρω από τα κλασσικά υπερηρωικά κλισέ, με μία δόση και από το Civil War της Marvel. Το παιχνίδι ξεκινάει από τα γεγονότα της δεύτερης ταινίας, απόφαση που αρχικά παραξενεύει , αλλά προφανώς πάρθηκε ώστε να υποστηρίξει την ομώνυμη ταινία που κυκλοφόρησε πρόσφατα στους κινηματογράφους. Κάτι επιπλέον που θα κάνει εντύπωση σε όσους έχουν δει τις ταινίες είναι η αλλοίωση κάποιων γεγονότων έτσι ώστε το παιχνίδι να είναι ακόμα πιο φιλικό στις μικρότερες ηλικίες. Επιλογή που είναι απορίας άξια αφού οι ταινίες των Incredibles απευθύνονται ως επί το πλείστον σε παιδιά και αυτός ο μετριασμός των τεκταινόμενων κρίνεται παραπάνω από αχρείαστος.

Στα του gameplay η Traveler’s Tale δεν δείχνει να έχει ούτε λόγο, ούτε και την θέληση να ξεφύγει από την καθιερωμένη μανιέρα της. Όλα όσα έχουμε συνηθίσει από ένα Lego game δηλώνουν παρόντα, με μυριάδες collectibles που περιμένουν να τα ανακαλύψουμε και τον αριθμό των διαθέσιμων προς καταστροφή αντικειμένων να προκαλεί για ακόμα μία φορά εντύπωση. Το Lego The Incredibles «παίζει» σαν κλασσικό brawler με κάθε έναν από τους χαρακτήρες να έχει κάποιες ξεχωριστές δυνάμεις, η χρήση των οποίων απαιτείται για την πρόοδο στο παιχνίδι και φυσικά για την εύρεση των collectibles. Εδώ παρατηρείται και ένα πρώτο πρόβλημα, με τις υπερδυνάμεις  του εκάστοτε χαρακτήρα να αποδεικνύονται αρκετά δύσχρηστες υποβιβάζοντας τον τίτλο σε ένα υπεραπλουστευμένο beat ‘em up και αποθαρρύνοντας τον παίκτη από το να θέλει να ξεκλειδώσει τους επιπρόσθετους χαρακτήρες.

Το σύντομο, περίπου οκτώ ωρών, main campaign του παιχνιδιού επιμηκύνει η open world προσέγγιση όπου πέρα των βασικών αποστολών που προχωρούν το σενάριο, υπάρχει ο χάρτης της πόλης που δρουν οι Απίθανοι,  ο οποίος είναι γεμάτος με side quests και λοιπές δραστηριότητες όπως racing games ενώ μόνο μέσω αυτού μπορείτε να ξεκλειδώσετε χαρακτήρες από άλλες δημιουργίες της Pixar όπως το Toy Story και το Finding Nemo. Επίσης υπάρχει και ένα metroidvania στοιχείο όπου αποκτώντας νέους χαρακτήρες με νέες δυνατότητες μπορούμε να επιστρέψουμε στις αποστολές του παιχνιδιού για να ξεκλειδώσουμε περισσότερα collectibles κάνοντας χρήση των νεοαποκτηθέντων δυνατοτήτων.

Το παιχνίδι δυστυχώς όπως και τα περισσότερα της σειράς είναι πολύ απλό και εν συνεχεία βαρετό ειδικά για κάποιον έμπειρο και μεγαλύτερο σε ηλικία παίκτη που δεν τον ενδιαφέρει το σύμπαν των Incredibles. Η κατάσταση βελτιώνεται εμφανώς στο παραδοσιακό couch co-op το οποίο είναι και το μοναδικό multiplayer mode που προσφέρεται και το μοναδικό που χρειάζεται άλλωστε, δεδομένου του κοινού που απευθύνεται το παιχνίδι.

Στον οπτικοακουστικό τομέα συναντάμε για άλλη μία φορά τα όμορφα γραφικά που χαρακτηρίζουν κάθε LEGO κυκλοφορία της Traveller’s Tale, υπάρχει όμως εμφανής πτώση στο frame rate όταν η οθόνη γεμίζει από τουβλάκια, κάτι που είναι αρκετά συχνό. Αρκετοί από τους ηθοποιούς των ταινιών επιστρέφουν στους ρόλους τους για τα voice overs και οι αντικαταστάτες αυτών που απουσιάζουν αναπληρώνουν επιτυχημένα τους αρχικούς. Οι διάλογοι είναι διαποτισμένοι με το χαρακτηριστικό πια LEGO χιούμορ το οποίο θεωρώ πως ταιριάζει στον τίτλο. Τα πολυβραβευμένα μουσικά θέματα ωδή στο κλασσικό κατασκοπευτικό σινεμά από τον συνθέτη Michael Giacchino κάνουν και εδώ την εμφάνιση τους, καλό θα ήταν όμως δυναμώσετε την ένταση της μουσικής αφού είναι αρκετά χαμηλά στην αρχική μίξη.