Blitzkrieg 3 Review

Θυμάμαι ακόμα εποχές δημοτικού, όταν έφτασε στα χέρια μου ένα νέο και πολλά υποσχόμενο για τα τότε δεδομένα παιχνίδι στρατηγικής. Όμορφο κουτί, ωραίο εικαστικό από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και ένα μότο που δε θα ξεχάσω ποτέ από τη στιγμή που το είδα. Με το “Attack is the only defense” ξεκίνησε το ταξίδι του το Blitzkrieg στην οικογένεια των RTS ή RTT (Real Time Tactics) όπως το ονομάζει η δημιουργός εταιρία Nival. Δύο χρόνια μετά, κυκλοφόρησε το δεύτερο παιχνίδι της σειράς, το οποίο όμως δε κατάφερε, παρά τα πλούσια expansion και τα δύο spin off που κυκλοφόρησαν, να κρατήσει το ενδιαφέρον του κόσμου για πολύ καιρό. Χρειάστηκαν περισσότερα από δέκα χρόνια για να φτάσει στα χέρια μας ο επόμενος Blitzkrieg τίτλος, ο οποίος ήρθε για να διδάξει στους νέους και να θυμίσει στους παλιούς το ότι πρόκειται για μία θρυλική σειρά που κουβαλάει στις πλάτες της μεγάλη ιστορία.

Μιας και έχω παίξει τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς, αναπόφευκτα υπάρχουν gameplay στοιχεία και μηχανισμοί που μου άρεσαν και ξεχώρισα σε εκείνα και θα ήθελα να ξαναδώ μετά από τόσα χρόνια. Τα Blitzkrieg κατάφεραν να γράψουν ιστορία για την απίστευτα μεγάλη ποικιλία που προσφέρουν σε units, τα πολύ μεγάλα campaigns, και τη δυνατότητα που έδιναν στον παίκτη να δει τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο από πολλές οπτικές γωνίες και σε ποικίλα περιβάλλοντα, στη γη, στον αέρα και τη θάλασσα, με πεζικό, άρματα μάχης, ναυτικό στόλο, δυνάμεις αέρος κλπ. Προς μεγάλη μου ευχαρίστηση η βασική και πετυχημένη συνταγή της σειράς έμεινε αναλλοίωτη και στο νεότερο παιχνίδι αυτής όπου βρήκα όλα όσα συνθέτουν έναν πολύ καλό strategy τίτλο, εμπλουτισμένο με όλα τα καλούδια που ψάχνουμε να βρούμε σε ένα σύγχρονο παιχνίδι όπως κοφτερά γραφικά, όμορφους χάρτες και πολλά ακόμα που θα δούμε αναλυτικά στη συνέχεια.

Ας ξεκινήσουμε από το Singleplayer του παιχνιδιού και το Campaign Mode. Το Campaign Mode είναι χωρισμένο σε τρία ικανοποιητικά σε μέγεθος τμήματα, καθένα από τα οποία αντιπροσωπεύει τις αρχές, τα μέσα και τα τέλη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Φυσικά, δεν υπάρχει μόνο ένα αλλά τρία διαφορετικά campaigns, ένα για τις συμμαχικές δυνάμεις, ένα για τον Γερμανικό Στρατό κι ένα για τη Σοβιετική Ένωση. Η πρόοδος σας για κάθε μία από τις τρεις δυνάμεις αποθηκεύεται ξεχωριστά, οπότε μπορείτε να παίζετε παράλληλα όποια από τις τρεις θέλετε. Μία μικρή απογοήτευση για μένα προσωπικά είναι το γεγονός ότι ενεργό μπορείτε να έχετε μόνο ένα save οπότε να είστε προσεκτικοί με τις επιλογές σας αλλιώς θα χρειαστεί να ξεκινήσετε από την αρχή. Τα τρία single player campaigns υπόσχονται να σας κρατήσουν απασχολημένους για πολλές ώρες, μιας και σαν εμπειρία εμπλουτίζεται συνεχώς και δένει αρμονικά με την παράλληλη ενασχόλησή σας με το multiplayer όπως θα δούμε παρακάτω.

Η επιλογή των αποστολών γίνεται μέσα από έναν χάρτη κεντραρισμένο στην Ευρώπη και τα ανοιχτά πεδία μάχης του έθνους που έχετε επιλέξει. Σε αυτό το σημείο υπάρχουν πολλές επιλογές που μπορείτε να κάνετε. Υπάρχουν τα βασικά story missions που φυσικά προχωράνε προς τις επόμενες εποχές του πολέμου και συνδέονται με τον τελικό στόχο του έθνους σας (αν για παράδειγμα παίζεται με τη Ρωσία πρέπει να νικήσετε την Γερμανία). Υπάρχουν πολλά side missions και ακόμα μικρότερα και πιο σύντομα singleplayer και multiplayer events, η επιτυχής ολοκλήρωση των οποίων σας ανταμείβει βάση της συνολικής απόδοσής σας με σπάνια units, ακόμα και αληθινούς στρατηγούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, τα οποία μπορείτε να προσθέσετε στον στρατό σας. Για πολλούς, αυτή η νέα προσθήκη ενδεχομένως να θεωρηθεί περιττή σε ένα RTS, ίσως γιατί την βλέπουμε πιο συχνά σε casual mobile games, ή ακόμα και ότι αφαιρεί από τον συνολικό ρεαλισμό του τίτλου. Για εμένα προσωπικά είναι μία πολύ διασκεδαστική, ευπρόσδεκτη και φρέσκια ιδέα που υλοποιείται όμορφα και δένει με έναν πολύ έξυπνο μηχανισμό τις μεταβάσεις από το singleplayer στο multiplayer mode και το αντίστροφο. Θα επιστρέψουμε στο multiplayer στις επόμενες παραγράφους.

Στην αρχή κάθε αποστολής του campaign, καλείστε να επιλέξετε τον στρατό που θα χρησιμοποιήσετε στη μάχη. Εδώ θα βρείτε όλα τα units που έχετε ξεκλειδώσετε από singleplayer αποστολές αλλά και multiplayer events, κάθε ένα από τα οποία έχει τις δικές του δυνάμεις και αδυναμίες που θα ανακαλύπτεται σταδιακά όσο παίζετε. Συνολικά το παιχνίδι προσφέρει τη μεγαλύτερη ποικιλία σε units που θα βρείτε σε RTS τίτλο, με τον αριθμό τους να ξεπερνάει τα 300 συμπεριλαμβανομένων μονάδων πεζικού, αρμάτων μάχης, πλοίων, αεροπλάνων, αντιαρματικών κλπ. Εγώ βέβαια, έχω στα χέρια μου την Deluxe Edition η οποία προσφέρει πολλές έξτρα μονάδες, αλλά και η standard edition δεν θα απογοητεύσει ακόμα και τον πιο απαιτητικό σε θέματα ποικιλίας gamer. Φυσικά ο παίκτης έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει την κάθε μονάδα με όποιο τρόπο θέλει, είτε για κατά μέτωπο επίθεση, είτε για την προστασία μιας ζώνης ή μιας άλλης μονάδας. Κάθε unit είναι πολύ καλό σε έναν συγκεκριμένο ρόλο και είναι στο χέρι σας να δημιουργήσετε την ιδανικές συνθήκες μάχης, συνδυάζοντας έξυπνα τους στρατιώτες σας, βάζοντάς τους σε groups για να τους χειρίζεστε όλους μαζί, αποκλείοντας ζώνες ανεφοδιασμού του εχθρού κλπ.

Για όσους ασχοληθούν με το παιχνίδι εξαίρεση στον παραπάνω κανόνα, ενδεχομένως να αποτελέσουν οι μονάδες πεζικού. Σε ορισμένους μπορεί να δώσουν την αίσθηση ότι υπάρχουν “απλά για να υπάρχουν” πεθαίνουν εύκολα και δεν είναι ιδιαίτερα χρήσιμοι σε ένα πεδίο μάχης που κατακλύζεται από tanks, αεροπλάνα και άλλα βαριά οχήματα. Εμένα προσωπικά, αν και το παρατήρησα, δεν με χάλασε ιδιαίτερα γιατί πολύ γρήγορα συμβιβάστηκα, με την ιδέα ότι σε ένα χαοτικό πεδίο μάχης, ναι πολλές φορές οι απλοί στρατιώτες είναι αναλώσιμοι και χάνονται εύκολα για παράδειγμα από έναν οργανωμένο βομβαρδισμό. Μπορεί να το βλέπω λανθασμένα εγώ, αλλά αν από την άλλη αυτό είναι το μήνυμα που θέλουν να μας περάσουν οι δημιουργοί, τότε έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά σε αυτό και σίγουρα προσθέτει πολλούς πόντους στο ρεαλισμό της μάχης.

Και στο multiplayer κομμάτι του παιχνιδιού, το οποίο οι δημιουργοί το πιστεύουν και το προωθούν πολύ, έχει γίνει εξαιρετική δουλειά ίσως ακόμα καλύτερη και από το singleplayer. Προσφέρονται πολλά διαφορετικά modes όπως το Skirmish όπου μπορείτε να παίξετε 1v1, 2v2 και 3v3 μάχες με άλλους παίκτες ή ομάδες και νικήτρια ομάδα είναι παραδοσιακά αυτή που θα καταφέρει να μαζέψει περισσότερους πόντους ελέγχοντας συγκεκριμένα σημεία στο χάρτη. Σε αυτό το σημείο αξίζει να αναφέρω ότι το παιχνίδι προσφέρει στον παίκτη αμέτρητους χάρτες για να επιλέξει, τόσο στο campaign όσο και στο multiplayer, ενώ συνεχώς προστίθενται νέοι. Ίσως θα ήθελα περισσότερη ποικιλία στα interactions των units με τα αντικείμενα στους χάρτες, για παράδειγμα κάλυψη πίσω από τοίχους, αλλά δεν στέκομαι παραπάνω σε αυτό. Από τη στιγμή που ανοίγετε το Blitzkrieg 3, αυτό έχει συνεχή επικοινωνία με τους servers του παιχνιδιού και η πρόοδός σας ενημερώνεται κάθε κάποια λεπτά είτε παίζεται singleplayer είτε multiplayer. Από τη μία, αυτό εισάγει τον μισητό σε όλους τους gamers “always-online” περιορισμό και δημιουργεί σημαντικά προβλήματα όταν το δίκτυό σας δεν είναι καλό ή όταν οι servers του παιχνιδιού είναι φορτωμένοι. Αυτός είναι και ο βασικός λόγος που πολλές φορές το παιχνίδι έχει πάρα πολύ lag, τρομακτικά fps drops και/ή μεγάλα έως αφόρητα loading screens ακόμα στο singleplayer.

Σχεδιαστικά, οι developers προχώρησαν σε αυτή την υλοποίηση λόγω των base και player assault modes που υπάρχουν στο multiplayer και τα οποία ακολουθούν την εξής φιλοσοφία. Κάθε παίκτης του Blitzkrieg 3 έχει την δική του βάση, ή Headquarters όπως ονομάζονται, την οποία μπορεί όσο είναι online μπορεί να κάνει customization όπως επιθυμεί. Οποιαδήποτε στιγμή θέλει, μπορεί να επιτεθεί μέσω των παραπάνω modes στη βάση κάποιου άλλου παίκτη είτε αυτός είναι online είτε όχι. Αν είναι online, τότε αναλαμβάνει αν θέλει να αμυνθεί ο ίδιος της επίθεσης, διαφορετικά αναλαμβάνει η AI να χειριστεί τον στρατό που έχει στήσει κατά το customization της βάσης. Και ακριβώς επειδή αυτές οι επιθέσεις λύνονται real time και μπορεί να προκύψουν ανά πάσα στιγμή, η always online λειτουργία είναι απαραίτητη ώστε αν κάποιος είναι μέσα στο παιχνίδι να ενημερώνεται σε πραγματικό χρόνο για τις απόπειρες επίθεσης στη βάση του. Όπως ανέφερα και πριν, αυτό δημιουργεί μεγάλα τεχνικά προβλήματα, τα οποία όμως σιγά σιγά και με συνεχόμενα patches φαίνεται να ξεπερνιούνται. Γενικά, η Nival Interactive υποστηρίζει πολύ τον τίτλο και συνεχώς προσπαθεί να αντιμετωπίσει τα τεχνικά θέματα που προκύπτουν. Για την ώρα το παιχνίδι δεν έχει πολλούς παίκτες στο multiplayer και τα queues μπορεί να κρατάνε από 5 μέχρι και 15 λεπτά.

Η μεγαλύτερη ωστόσο προσθήκη του παιχνιδιού, σύμφωνα πάντα με την Nival είναι ο Boris, η πρώτη τεχνητή νοημοσύνη βασισμένη σε νευρωνικό δίκτυο που βλέπουμε σε video game. Με τη γενικότερη άνοδο που γνωρίζουν τα νευρωνικά δίκτυα την τελευταία πενταετία, είναι θέμα χρόνου μέχρι να αρχίσουμε να τα βλέπουμε πιο συχνά και στα παιχνίδια, με την πρώτη εταιρία που το δοκιμάζει να είναι αυτή τη στιγμή η Nival στο Blitzkrieg 3.  Ο Boris όντας νευρωνικό δίκτυο, δεν περιέχει στον κώδικά του ένα μεγάλο πλήθος προγραμματισμένων κινήσεων από τις οποίες να επιλέγει κάθε φορά την πιο σωστή με βάση την τρέχουσα κατάσταση στο πεδίο μάχης, τις προηγούμενες καταστάσεις κλπ, όπως μία φυσιολογική ΑΙ.

Είναι προγραμματισμένος ώστε να αναλύει τους αγώνες που παίζει, να μαθαίνει συνεχώς από τα λάθη τόσο τα δικά του όσο και των παικτών, να τρέχει σε έναν κεντρικό server και η γνώση του να είναι κοινή για όλους τους παίκτες, κάτι που σημαίνει ότι όσο περισσότερους αγώνες παίζει εναντίον των παικτών τόσο εξυπνότερος γίνεται για τις επόμενες αναμετρήσεις με οποιονδήποτε αντίπαλο. Στόχος της Nival είναι ο Boris να γίνει ο καλύτερος παίκτης και όχι μία απλή τεχνητή νοημοσύνη, κάτι το οποίο παρουσιάζει εξαιρετικό ενδιαφέρον αν ενσωματωθεί και στα υπόλοιπα modes του παιχνιδιού. Η ενασχόλησή μου μαζί του ήταν ομολογουμένως μια πολύ ιδιαίτερη εμπειρία, σε σημεία μου έδινε την αίσθηση ότι παίζω με άνθρωπο και όχι με ΑΙ γιατί έκανες πολλές κινήσεις τις οποίες δεν περίμενα και ενώ αρχικά φαίνονταν περίεργες, ίσως λανθασμένες και χαζές, τελικά αποσκοπούσε σε κάτι καλύτερο και με έριχνε σε παγίδες.

Μετά από κάποια παιχνίδια άρχισα να καταλαβαίνω τον τρόπο που “σκέφτεται” και άλλαξα το δικό μου στυλ ώστε να το προσαρμόσω στο δικό του. Κι εκεί εντυπωσιάστηκα, γιατί μόλις κατάλαβε ότι προσπαθώ να αμυνθώ στη δική του στρατηγική αποφάσισε να αλλάξει τελείως τη δική του. Άρχισε να επιλέγει τελείως διαφορετικούς δρόμους να μου επιτίθεται και διαφορετικές μονάδες που δεν μπορούσα να αμυνθώ γιατί δεν τις περίμενα. Υποθετικά, καμία από τις επιλογές του δεν ήταν προγραμματισμένη και τις έκανε σε πραγματικό χρόνο με βάση τις δικές μου. Είναι μια πολλά υποσχόμενη τεχνική, που θέλω να δω πόσο καλά θα δουλεύει σε λίγο καιρό από τώρα και σίγουρα πόσο θα στηρίξουν κάτι τέτοιο και άλλες εταιρίες.

Θα μπορούσε να προσφέρει μία πολύ ενδιαφέρουσα πρόκληση για όλους τους παίκτες. Για την ώρα είναι διαθέσιμος στα custom games του παιχνιδιού οπότε όσοι αγοράσετε το παιχνίδι, δοκιμάστε να παίξετε κάποια παιχνίδια μαζί του και θα εντυπωσιαστείτε. Για το τέλος άφησα τον οπτικοακουστικό τομέα του παιχνιδιού ο οποίος αν μη τι άλλο είναι εκπληκτικός, με όμορφα γραφικά σε όλους τους χάρτες, τρομερή λεπτομέρεια στο σχεδιασμό των μοντέλων, στις στολές των στρατιωτών, τα εξαρτήματα αλλά και την κλίματα των οχημάτων δίπλα στους στρατιώτες. Οι ήχοι πολύ προσεκτικά επιλεγμένοι και αρκετά βαρείς, όπως αρμόζει σε ένα παιχνίδι που πραγματεύεται τον μεγαλύτερης κλίμακας πόλεμο της ιστορίας. Αξίζει να αναφερθεί η λεπτομέρεια ότι οι στρατιώτες κάθε έθνους μιλάνε αποκλειστικά τη δική τους γλώσσα οπότε αξίζουν τα συγχαρητήρια στη Nival για την δουλειά τους στα voice overs.