Το Dragon Dogma είναι ένα action RPG που κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2012 σε Xbox 360 και PS3 και αποτελεί εξολοκλήρου δημιουργία της Capcom, η οποία όλοι ξέρουμε πως δημιουργικά την τελευταία πενταετία, δε ζει και τα καλύτερά της χρόνια. Ωστόσο, ο τίτλος, σε μία εποχή που όλα είχαν ντυθεί «Souls» κατάφερε να ξεχωρίσει και αποτέλεσε ως μία από τις ομορφότερες εκπλήξεις της τότε εποχής. Το Dark Arisen ήταν μία επανακυκλοφορία του βασικού παιχνιδιού, στο οποίο όμως είχε προστεθεί αρκετό νέο περιεχόμενο, τόσο σεναριακά, όσο και στους υπόλοιπους τομείς, όπως εξοπλισμός, πανοπλίες κλπ.
Το Dragon’s Dogma αποτελεί ένα κράμα δύο αγαπημένων μου παιχνιδιών. Δυστυχώς τον καιρό που κυκλοφόρησε είχα αρχίσει να πρωτοασχολούμαι με τα Souls, με αποτέλεσμα ό,τι RPG και να περνάει από τη σύγκριση με τα αριστουργήματα της FromSoftware και να “καταδικάζεται” –αδίκως βέβαια- ως «δευτεράντζα» που λέμε στην καθομιλουμένη. Δεν του είχα δώσει ούτε καν μια ευκαιρία να με ταξιδέψει στον υπέροχο κόσμο του, πράγμα που έκανα για πρώτη φορά τώρα, που κυκλοφόρησε στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές.
Οφείλω να ομολογήσω, πως πραγματικά εντυπωσιάστηκα από τον τίτλο και τα…έβαλα με τον εαυτό μου, που το απέρριψα με συνοπτικές διαδικασίες στο παρελθόν. Όπως ανέφερα και παραπάνω, πρόκειται για ένα παιχνίδι που μοιάζει αρκετά με το Demon’s Souls, έχει στοιχεία από το λατρεμένο Shadow of the Colossus, ενώ υπάρχουν και ιδέες από τα Elder Scrolls. “Γιατί Demon’s Souls και όχι Dark Souls” θα αναρωτηθεί κάποιος. Γιατί θεωρώ πως το Dragon’s Dogma έχει την πιο έντονη medieval ατμόσφαιρα του πρώτου παιχνιδιού της σειράς, θυμίζοντας αρκετά Boletaria, την αρχική περιοχή του Demon’s Souls.
Η απόφαση της Capcom να το μεταφέρει από το PS3 και Xbox 360 στο Steam ήταν από τις καλύτερες που έχει πάρει εδώ και αρκετό καιρό, ωστόσο κίνδυνοι μετά τα απογοητευτικά Resident Evil 6 και το μετριότατο reboot της σειράς Devil May Cry, σαφέστατα και υφίσταντο. Ακόμη και αν δεν έχω δοκιμάσει το παιχνίδι στις κονσόλες της περασμένης γενιάς, με μια απλή αναζήτηση είδα πως είχε τα τεχνικά προβληματάκια του, με πτώσεις στο framerate και άλλα. Το optimization στο PC είναι πολύ καλό και δεδομένου ότι δεν έχουν υπάρξει σημαντικές βελτιώσεις στη μηχανή γραφικών, μπορείτε να τρέξετε το Dragon’s Dogma αξιοπρεπώς ακόμη και σύστημα πενταετίες. Φυσικά υπάρχει και η υποστήριξη 4Κ ανάλυσης, στην οποία δε βλέπετε περισσότερες λεπτομέρειες το παιχνίδι δείχνει κρυστάλλινο. Γενικότερα, σε αντίθεση με άλλα ports της Capcom (βλ. Dead Rising 3) στο PC που είναι μετριότατα, είναι από τα ελάχιστα που δε φαίνονται σα μια πρόχειρη “αντιγραφή- επικόλληση”.
Φυσικά τα γραφικά δε κρύβουν εύκολα τα χρόνια τους, ειδικά στον έμπειρο PC gamer, αλλά πιστεύω πως το Dragon’s Dogma: Dark Arisen, είναι από τις περιπτώσεις που αποδεικνύουν πως το gameplay και ο κόσμος είναι αυτά που καθορίζουν το τελικό αποτέλεσμα και πως θα εκθαμβωτικά γραφικά, απλά υποστηρίζουν και δε στηρίζουν ολόκληρη την εμπειρία. Πράγμα που τον τελευταίο καιρό έχουμε ξεχάσει, με αποτέλεσμα να έχουμε γίνει αρκετά “ρηχοί”, γκρινιάζοντας συνέχεια για τις αναλύσεις και το framerate των παιχνιδιών. Είτε το θέλουμε είτε όχι, μετράει το ουσιαστικό περιεχόμενο και όχι η εμφάνιση, τουλάχιστον στις περισσότερες περιπτώσεις εκεί έξω.
Προσωπικά το soundtrack είναι ένα από τα στοιχεία του παιχνιδιού που με άφησαν παγερά αδιάφορη. Θα ήθελα σίγουρα κάτι που να ντύνει ομορφότερα τις μεγάλες περιοιγήσεις μου στον κόσμο της Gransys. Παρ’ όλα αυτά δε σημαίνει πως είναι κακό, απλώς δεν έχει αυτό το “κάτι” που θα σας κάνει να το θυμάστε, όπως αυτό του Shadow of the Colossus, του Skyrim ή του Dark Souls, μιας και μου θυμίζει κυρίως αυτά τα παιχνίδια. Το gameplay όπως προανέφερα, είναι ένα από τα δυνατότερά του χαρτιά. Θυμίζει τα παλιά καλά old-school παιχνίδια που δε σε πιάνουν από το χεράκι και σε οδηγούν από το ένα σημείο Α, στο Β. Μας τοποθετούσαν μέσα σε έναν νέο και αφιλόξενο κόσμο, διδάσκοντάς μας μόνο τα βασικά και μετά μας άφηναν να ανακαλύψουμε μόνοι μας όλα τα υπόλοιπα. Επιπροσθέτως, το Dragon’s Dogma δεν συγχωράει πολλά λάθη. Δεν τιμωρεί στο βαθμό που το κάνει η σειρά Souls αλλά μοιάζει αρκετά σε επίπεδο δυσκολίας με το Devil May Cry 3, ένα παιχνίδι του Hideaki Itsuno, δημιουργού των Devil May Cry 2, 3, 4 αλλά και του Dragon’s Dogma: Dark Arisen.
Αντί λοιπόν να σας πάρει από το χεράκι και να σας δείξει με λεπτομέρεια πώς να πολεμάτε τα τεράστια τέρατα που σας σωριάζουν στο έδαφος με δυο μόλις χτυπήματα, το παιχνίδι σας πετάει κατευθείαν να παλέψετε μια Χίμαιρα. Σας θυμίζει κάτι; Σαν να μην έφτανε αυτό, δεν έχετε στη διάθεσή σας fast travel στα αρχικά levels, με αποτέλεσμα να μην μπορείτε να αποφύγετε τα μεγάλα ταξίδια. Μου αρέσει πάρα πολύ το γεγονός ότι το παιχνίδι με αναγκάζει να εξερευνήσω τον πλούσιο κόσμο του. Μπορεί να μοιάζει με «ταλαιπωρία» αλλά η διαδρομή κάθε ταξιδιού προς το επόμενο quest, κρύβει μία ή πολλές περιπέτειες και αυτό είναι ίσως κάτι που κάνει το Dragon’s Dogma μοναδικό. Ας το παραδεχτούμε, με τα νέα “ευκολότερα” games έχουμε γίνει αρκετά τεμπέληδες σε αυτόν τον τομέα και έχουμε βολευτεί με τα fast travels, με αποτέλεσμα πλούσιοι κόσμοι να μένουν, ως επί το πλείστων, ανεξερεύνητοι.
Στη διάθεσή σας έχετε εννιά vocations, δηλαδή εννιά classes μέσω των οποίων μπορείτε να αλλάξετε κάθε φορά που πηγαίνετε στον Innkeeper της Gran Soren, της πρωτεύουσας της Gransys. Αυτά τα εννιά vocations σας δίνουν διαφορετικά skills μάχης που κατηγοριοποιούνται σε Primary και Secondary. Μπορείτε να κάνετε ότι συνδυασμούς θέλετε ανάλογα με τα Stats σας και φυσικά τα weapons που μπορείτε χρησιμοποιήσει το class σας. Γενικά, η τροποποίηση του χαρακτήρα είναι πλούσια και το όλο στήσιμο έχει τρομερό βάθος.
Ένα από τα «selling points» και πολυδιαφημισμένα στοιχεία στο Dragon’s Dogma ήταν τα Pawns. Πρόκειται για “βοηθούς” τους οποίους διαλέγετε και προσλαμβάνετε μέσω των Rifts. Μπορείτε να δημιουργήσετε εσείς έναν δικό σας και να προσλάβετε άλλους δύο, φτιαγμένους από άλλους παίκτες. Όταν πλέον αποφασίσετε να αλλάξετε pawns, μπορείτε να τους κάνετε dismiss, να τους βαθμολογήσετε και να τους δώσετε ένα δώρο ώστε να το παραλάβουν οι δημιουργοί τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, το co-op είναι έμμεσο και δε μπλέκεται στα πόδια της single player εμπειρίας, ακριβώς όπως και στη σειρά Souls.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.