Ένας ρετρό μύθος αποκαλύπτεται: Πώς λειτουργούσε το όπλο του Duck Hunt;

Μετά από ένα διάστημα απουσίας μου από την συντακτική ομάδα του Unboxholics.com, ήθελα η επιστροφή μου να γίνει με ένα θέμα το οποίο ομολογώ πως με είχε βάλει σε σκέψεις το τελευταίο διάστημα. Πώς ακριβώς λειτουργούσε το όπλο του Duck Hunt; Τι τεχνολογία κρυβόταν πίσω από αυτήν την συσκευή που μας έκανε να πυροβολούμε για ώρες την τηλεόραση μας; Και τέλος, όντως πυροβολούσαμε κάτι, ή έτσι μας έκανε να πιστεύουμε το μηχάνημα;

Όταν ξεκίνησα την έρευνα μου και άρχισα να εντρυφώ στα τεχνικά πως και γιατί του ζητήματος, κατάλαβα πως ότι υποθέσεις είχα κάνει σχετικά με την λειτουργία της συγκεκριμένης συσκευής είχα πέσει τραγικά έξω. Όχι, δεν εκπέμπει υπέρυθρες (και που να το έκανε, η τηλεόραση δεν διαθέτει εξειδικευμένο δέκτη που να γνωρίζει που στοχεύουμε), ούτε και ακτίνα οποιουδήποτε είδους, επομένως έπρεπε να υπάρχει κάτι άλλο που να το έκανε να λειτουργεί τόσο καλά για τα δεδομένα της εποχής του. Πριν όμως ξεκινήσουμε να αναλύουμε τα τεχνικά ζητήματα, ας κάνουμε πρώτα μια ιστορική αναδρομή σε έναν από τους πιο ιστορικούς τίτλους του NES.

Το ντεμπούτο του τίτλου έγινε πρώτα στην Ιαπωνία όπως είναι φυσικό, τον Απρίλιο του 1984, με την άφιξη του στην Βόρεια Αμερική να γίνεται τον Οκτώβρη του 85 και αισίως να κυκλοφορεί και στην Ευρώπη δυο χρόνια αργότερα. Ο σκοπός του παιχνιδιού είναι να πετυχαίνει ο παίκτης τον ενδεδειγμένο αριθμό παπιών σε κάθε γύρο, έτσι ώστε να μπορεί να περάσει στον επόμενο, σε περίπτωση που δεν τα καταφέρει θα δει το ειρωνικό γέλιο του σκύλου που τον συντροφεύει μαζί με το game over. Έπειτα από κάποιες καλές κριτικές που είχε δεχθεί το παιχνίδι συμπεριλήφθηκε σε πακέτο αγοράς μαζί με την κονσόλα NES και το Super Mario Bros. Έκτοτε, τα υπόλοιπα είναι ιστορία θα μπορούσε να πει κανείς, καθώς όσοι έτυχε να έχουν γεννηθεί τις δεκαετίες του '80 και του '90 και δεν μπουσουλούσαν ακόμη, σίγουρα θα είχαν μια hands on εμπειρία με το κυνήγι πάπιας στο NES.

Ωστόσο, πιστεύω πως αξίζει να αναφέρουμε τις ίσως χιλιάδες απομιμήσεις του Duck Hunt και του NES, που κυκλοφόρησαν μεταξύ 1990 και 2000, που για κάποιον περίεργο λόγο συνέχιζαν να δίνουν αυτήν την αίσθηση ότι κάτι μαγικό συμβαίνει όταν τραβούσαμε την σκανδάλη. Ακόμη και όταν αυτές οι φθηνές απομιμήσεις προερχόντουσαν από τοπικά πανηγύρια, λαϊκές αγορές και πλανόδιους πωλητές, λειτουργούσαν σχετικά αξιόπιστα αν αναλογιστεί κανείς το κόστος και την ποιότητα κατασκευής, γεγονός που έρχεται να προσθέσει στο μυστήριο.

Ας περάσουμε όμως τώρα και στα πιο τεχνικά ζητήματα. Θα ξεκινήσω λέγοντας πως έμεινα λίγο άφωνος με το γεγονός πως όλη αυτή η ‘’μαγεία’’ βασιζόταν σε τεχνολογία που υπήρχε διαθέσιμη από το 1930. Όπως ανέφερα και στην αρχή το πιστόλι δεν εκπέμπει κάποιου είδους ακτίνα, αντίθετα είναι σχεδιασμένο να δέχεται και να ανιχνεύει ακτίνες και συγκεκριμένα απλού φωτός. Το φως εν προκειμένω έρχεται από το φως που εκπέμπει η τηλεόραση και το NES έχει έναν πολύ απλό και ιδιοφυές τρόπο να γνωρίζει που σημαδεύουμε με το Zapper.

Ακριβώς την στιγμή που πατάμε την σκανδάλη του Zapper, η κονσόλα στέλνει ακαριαία ένα μαύρο καρέ στην οθόνη έτσι ώστε να δημιουργήσει ένα σημείο αναφοράς, όλη η οθόνη θα λειτουργήσει ως σημείο αναφοράς. Το επόμενο καρέ που θα εμφανιστεί στην τηλεόραση θα είναι επίσης μαύρο, μόνο που θα υπάρχει ένα φωτεινό λευκό τετραγωνάκι εκεί που πριν υπήρχε η πάπια. Εάν τώρα είχαμε σημαδεύσει σωστά και ο στόχος μας συμπίπτει με αυτό το τετραγωνάκι, τότε το Zapper θα ανιχνεύσει το λευκό φως που εκπέμπει το τετραγωνάκι σε σχέση με το μαύρο φόντο και θα το καταγράψει σαν εύστοχη βολή. Να σημειωθεί ότι όλα αυτά συμβαίνουν ακαριαία και δεν γίνονται αντιληπτά από το ανθρώπινο μάτι, λόγω και του φαινομένου persistence of vision. Βέβαια, εάν θυμάστε μετά από κάθε βολή μπορεί να παρατηρήσει κανείς πως υπάρχει μια μικρή λάμψη, μέσα σε αυτή την υποτιθέμενη λάμψη του πυροβολισμού συνέβαιναν τα προαναφερθέντα.

Και για να προλάβω όσους είναι κάτοχοι ενός λειτουργικού NES με Duck Hunt και Zapper, μην τρέξετε άδικα να το συνδέσετε στις LCD τηλεοράσεις σας, γιατί για να λειτουργήσει το Zapper θα χρειαστείτε μια τηλεόραση τεχνολογίας CRT (εκείνες τις άσχημες ογκώδεις τηλεοράσεις που έχουν εξαφανιστεί από την αγορά). Αυτό συμβαίνει εξαιτίας του ιδιαίτερου και πολύ ακριβή τρόπου που είχαν οι CRT τηλεοράσεις να ανανεώνουν την εικόνα. Επάνω σε αυτήν την ακρίβεια του ρυθμού ανανέωσης της εικόνας οι μηχανικοί της Nintendo έχτισαν την φιλοσοφία που θα λειτουργούσε το Duck Hunt.

Αυτό ήταν το μυστικό του παιχνιδιού που μας έκανε να πυροβολούμε τις τηλεοράσεις όταν ήμασταν μικροί. Εσείς τι πιστεύατε πριν διαβάσετε το άρθρο; Πόσο κοντά πέσατε στις προβλέψεις σας; Πείτε μας τις απόψεις σας στα σχόλια.