Into the Night Review - Ο όλεθρος έρχεται όταν χαράζει η αυγή...

Έχουμε δει λογής και λογής μυθοπλασίες οι οποίες καταπιάνονται με τον Αρμαγεδδώνα ως προς τη θεματολογία τους. Σε αυτήν την κατηγορία θεαμάτων ανήκε και το νέο μίνι sci-fi τηλεοπτικό δράμα επιβίωσης Into the Night του Netflix, για το οποίο καθήκοντα δημιουργού επωμίζεται ο Jason George αντλώντας έμπνευση από το μυθιστόρημα “The Old Axolotl” του Jacek Dukaj, με τους Pauline Etienne, Laurent Capelluto και τον Mehmet Kurtuluş να ηγούνται του cast.

Η υπόθεση της βελγικής αυτής παραγωγής εστιάζει σε ένα καταστροφικό κοσμικό γεγονός κατά το οποίο ο ήλιος αρχίζει να σκοτώνει κάθε έμβιο οργανισμό πάνω στον πλανήτη. Μοναδικοί επιζώντες είναι οι λιγοστοί επιβάτες ενός αεροσκάφους και το πλήρωμα της νυχτερινής τους πτήσης που έχει ξεκινήσει από τις Βρυξέλλες προσπαθώντας πλέον μέσα στην ασφάλεια του σκοταδιού να παραμείνουν ζωντανοί καθώς πετούν προς τα δυτικά. Οποιαδήποτε καθυστέρηση μπορεί να αποβεί μοιραία και ξέρουν ότι τους περιμένει ακαριαίος θάνατος αν τους προφτάσει το ξημέρωμα.

Παίζουν επιπλέον οι: Stefano Cassetti, Alba Gaïa Bellugi, Jan Bijvoet, Regina Bikkinina, Jan Bijvoet, Nabil Mallat, Astrid Whettnall και ο Vincent Londez.

Το εν λόγω project μας παρουσιάζει μία ιδιαίτερη εκδοχή περί Αποκαλύψεως μέσα από μία ενδιαφέρουσα ιστορία που ναι μεν κυλάει με γρήγορο ρυθμό, συνδυάζοντας ως ένα βαθμό επαρκώς την ευρηματικότητα, την ανατροπή, την δράση και την ένταση, αλλά χωρίς να καταφέρει να ξεφύγει εντελώς από τα τρανταχτά κλισέ του είδους. Επίσης, σε αρκετά σημεία όντως παρέχονται κάποιες εξηγήσεις για το τί μπορεί να έχει προκαλέσει τον παραπάνω αφανισμό, όμως αυτές με την σειρά τους δεν δίνουν πάντα πειστικές ή βάσιμες απαντήσεις δημιουργώντας έτσι αναπόφευκτα ερωτηματικά, νοηματικά κενά και αντιφάσεις.

Κάθε μία από τις φιγούρες που κυριαρχούν εδώ, κουβαλάει και το δικό της αφήγημα που φέρει κάποια οικεία χαρακτηριστικά σε μία προσπάθεια να επιτευχθεί ένα ορισμένο επίπεδο ταύτισης με τον θεατή. Σε γενικές γραμμές πάντως, οι δρώντες σκιαγραφούνται ικανοποιητικά χωρίς ωστόσο να δίνεται σε όλους τους η ίδια βαρύτητα. Οι δυναμικές στην επικοινωνία που αναπτύσσεται μεταξύ τους εμφανίζουν έντονες διακυμάνσεις κάτι που συμβάλλει στο να μην ατονεί το στοιχείο της ίντριγκας και του σασπένς.

Ο παράγοντας του απρόβλεπτου απαντάται συχνά εν προκειμένω, αλλά ενδέχεται εν μέρει να αγγίξει τα όρια της υπερβολής αφού υφίστανται σκηνικά που το κοινό εύλογα θα τα θεωρήσει κάπως τραβηγμένα στα άκρα.

Πρόκειται για ένα έξυπνο concept το οποίο εξελίσσεται γοργά, ίσως μάλιστα κάπου κάπου πολύ περισσότερο από το προσδοκώμενο αφού έτσι ενίοτε διαμορφώνεται η εντύπωση ότι τα πράγματα τρέχουν υπέρμετρα βιαστικά.

Ο επίλογος του Into the Night με τον τρόπο που γράφεται στη μικρή οθόνη, λειτουργεί ως πάσα για ένα ακόμη κεφάλαιο όπου ο απόλυτος αφανισμός έρχεται με το πρώτο φως της μέρας και η ανθρωπότητα παλεύει για την σωτηρία της πριν την προλάβει η αυγή.

Βρείτε τη σειρά στο IMDB