5 αγαπημένες σειρές κινουμένων σχεδίων

Τις προάλλες έτυχε να μείνω για να προσέχω τον εξάχρονο ανιψιό μου με τον οποίο κάτσαμε να δούμε κινούμενα σχέδια στην τηλεόραση. Απ’ ότι θυμόμουν Σάββατο πρωί είχε αρκετά πλούσιο πρόγραμμα για παιδιά. Με έκπληξη παρατήρησα πως το παιδικό πρόγραμμα στα γνωστά κανάλια ήταν περιορισμένο ως μηδενικό. Έτσι καταλήξαμε στο Nikelodeon. Προσωπικά μου είναι εξαιρετικά δύσκολο και βαρετό να κάτσω να παρακολουθήσω γενικά τηλεόραση αλλά οκ, κινούμενα σχέδια θα βλέπαμε πόσο επώδυνο να ήταν;. Δεν σας κρύβω πως μετά από μια ώρα στο Nikelodeon ήθελα να βαρέσω το κεφάλι μου στον τοίχο από την πλήξη. Το ίδιο όμως παρατήρησα πως είχε πάθει και το παιδί. Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου μικρό να με σηκώνουν με το ζόρι όταν έβλεπα «παιδικά» δεν βαριόμουν ποτέ. Βέβαια τα καρτούν που βλέπαμε εμείς τότε με αυτά που παίζονται τώρα από το συγκεκριμένο κανάλι, ας πούμε απλά ότι…είναι διαφορετικά. Κανένα ενδιαφέρoν, κανένα μήνυμα, καμιά διασκέδαση δεν ένοιωσα. Πραγματικά ήταν το πιο άθλιο πρόγραμμα που έχω δει ποτέ και με έκανε να απορώ γιατί τα παιδιά να βλέπουν αυτές τις αλλοπρόσαλλες χαζομάρες και γιατί τα καρτούν έχουν μεταλλαχτεί τόσο πολύ.

Δε θα σας πάω πολύ πίσω στο «Θαυμαστό ταξίδι του Νιλς Χόλγκερσον» και στου «Κουτιού τα Παραμύθια» αλλά θυμηθείτε οι λίγο πιο μεγάλοι τα Looney Tunes, τα Ducktales,  τον Αστυνόμο Σαΐνι και αρκετά ακόμα και πείτε μου με το χέρι στην καρδιά έχουν καμιά σχέση με τα σημερινά ή εγώ το βλέπω λάθος; Πιστεύω πως εκείνα τα κινούμενα σχέδια θα στεκόντουσαν επάξια στο σήμερα. Γιατί λοιπόν να μην προβάλλονται; Εντάξει υπάρχει ο Μπόμπ Σφουγγαράκης και τα «Κουνέλια» που ξεχωρίζουν λίγο, αλλά και πάλι συγκριτικά πιστεύω ότι υστερούν κατά πολύ. Με αυτό το σκεπτικό θέλησα να κάνω ένα πείραμα. Άρχισα λοιπόν να του λέω για τους ThunderCats την ιστορία που έφυγαν από την Θαντέρα, την άφιξή τους στην Τρίτη Γη και για τον κακό Μαμ-Ρα που ζούσε στην πυραμίδα. Σε λίγο βρέθηκα με το σκληρό δίσκο στον οποίο έχω όλη τη σειρά, τον σύνδεσα στην τηλεόραση και είδαμε σχεδόν τη μισή πρώτη σεζόν χωρίς να καταλάβω πως πέρασε η ώρα. Διαπίστωσα ότι ακόμα και σήμερα άνετα βλέπονται και από μένα που είμαι μεγαλύτερος και από το πιτσιρίκι. Τελικά μερικά πράγματα δεν αλλάζουν, δεν φταίνε οι εποχές ούτε οι γενιές. Απλά σε όλα  τα μέσα ψυχαγωγίας παρατηρείται έλλειψη ιδεών και φαντασίας.

Ελάτε λοιπόν να μπούμε στην χρονομηχανή, να βάλουμε στο γυροσκόπιο την νοσταλγία και να ταξιδέψουμε σε πέντε αγαπημένες σειρές κινουμένων σχεδίων.

ThunderCats

Νομίζω δεν υπάρχει κανείς εκεί έξω που να μην γνωρίζει τους θρυλικούς  ThunderCats! Άρχισαν να προβάλλονται στην δημόσια Ελληνική τηλεόραση το 1987, ενώ στο εξωτερικό προβλήθηκαν το 1985. Θυμάμαι λοιπόν ότι παρουσιάστηκαν ως «κινούμενα σχέδια για μεγάλους» με το χαρακτηριστικό Α (ακατάλληλο) να κοσμεί την πάνω δεξιά γωνία της οθόνης. Θεωρίες λένε –γιατί ουσιαστική εξήγηση δεν υπάρχει- πως η κατηγοριοποίηση αυτή πάρθηκε από την ΕΡΤ διότι θεώρησε πως επειδή οι ήρωες στο πρώτο επεισόδιο κάνουν την εμφάνισή του με την… γούνα τους και επειδή το στήθος της Τσιτάρα ήταν προκλητικό, τα παιδιά δεν έπρεπε να δουν τέτοιες εικόνες. Ναι σωστά καταλάβατε! όλη αυτή η ηθικοπλαστική στην Ελληνική τηλεόραση επικρατούσε από τότε!  Οι ThunderCats είναι ανθρωποειδή με αιλουροειδή χαρακτηριστικά οι οποίοι μετά την καταστροφή του μητρικού τους πλανήτη Θαντέρα και την εισβολή από τους αιώνιους εχθρούς τους τα μεταλλάγματα, τρέπονται σε φυγή. Η μόνη ομάδα που επιβιώνει είναι αυτή που μεταφέρει τον νεαρό άρχοντα των Θάντερκατς και το μάτι της Θαντέρα που αποτελεί και την πηγή της δύναμής τους.

Λόγο του μακρόχρονου ταξιδιού τους προς αναζήτηση νέου σπιτιού οι εναπομείναντες Θάντερκατς θα μπουν στην χρονοκάψουλα σε κατάσταση ύπνου και ο γηραιότερος Τζάγκα θα αναλάβει την δύσκολη αποστολή πεθαίνοντας κατά την διάρκεια, έχοντας προηγουμένως όμως βάλει προορισμό την Τρίτη Γή, φροντίζοντας παράλληλα ο κάθε ένας από αυτούς με την δύναμη φυσικά του ματιού της Θαντέρα να λάβει από ένα διαφορετικό όπλο ανάλογα την ικανότητά του, που θα τους έκανε ανίκητους ώστε να προστατέψουν τον άρχοντά τους. Εκεί θα προσγειωθούν, θα χτίσουν το άντρο τους και θα προσπαθήσουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους. Τα μεταλλάγματα όμως θα τους ακολουθήσουν, θα στήσουν το δικό τους και θα συμμαχήσουν με τον ντόπιο Μαμ-Ρα, μια αρχαία μορφή κακού που δεν σκοπεύει να μοιραστεί την κυριαρχία του με τα απρόσκλητα αιλουροειδή. Την τηλεοπτική επιτυχία  διαδέχτηκαν μια σειρά από φιγούρες και comics τα οποία είχαν κυκλοφορήσει και στην Ελλάδα, αλλά και ένα βιντεοπαιχνίδι με το όνομα ThunderCats: The Lost Eye of Thundera για τα Amiga, Amstrad, Commodore 64 και Spectrum . Το 2011 έκαναν ξανά την εμφάνισή τους από άλλο studio ως remake, το οποίο το θεωρώ τουλάχιστον προσβολή γι’ αυτή την ιστορική σειρά και για το λόγο αυτό δεν θέλω καν να αναφερθώ… Προσωπικά ή original σειρά ήταν το αγαπημένο μου καρτούν. Η εισαγωγή και το μουσικό θέμα που το συνόδευε είναι αυτό που μου έχει μείνει χαραγμένο στο μυαλό μέχρι σήμερα και μου προκαλεί ανατριχίλα κάθε φορά που το βλέπω. Thunder, thunder, ThunderCats hooooooo!!!

SilverHawks

Τα SilverHawks δημιουργήθηκαν από την ίδια ομάδα animation που έκανε τους ThunderCats, στα πλαίσια μιας σειράς κινουμένων σχεδίων παραπλήσια με αυτούς, αλλά με setting το διάστημα.  Βγήκε στον αέρα το 1986 (ένα χρόνο μετά τους ThunderCats) κι’ απ’ ότι θυμάμαι δεν προβλήθηκε στην Ελληνική τηλεόραση. Γνώρισε ωστόσο μεγάλη επιτυχία στα video club. Η ιστορία διαδραματίζεται στον γαλαξία του Limbo όπου ο μεγαλύτερος κακοποιός του συστήματος Mon*Star δραπετεύει από τον πλανήτη-φυλακή Penal 10 και μαζί με μια ομάδα κακόφημων κακοποιών που επιστρατεύει, θα επιχειρήσει ολική κατάκτηση του γαλαξία. Ο Mon*Star αντλεί την δύναμή του από το φεγγάρι Moonstar όπου του επιτρέπει να μεταμορφωθεί σε ένα τεράστιο πλάσμα με πανοπλία και τρομακτικό τεχνολογικό εξοπλισμό.

Μπροστά στην επικείμενη απειλή ο βιονικός αστυνομικός του διαστήματος Commander Stargazer συγκεντρώνει μια ειδική ομάδα από ιπτάμενους ανθρώπους, εν μέρει μεταλλικούς και εν μέρει αληθινούς, με διαφορετικές ικανότητες ο καθένας και μαζί θα προσπαθήσουν να πατάξουν το έγκλημα και να επαναφέρουν την τάξη στον γαλαξία. Ομοίως όπως και στους ThunerCats ακολούθησε μια σειρά από φιγούρες και comics. Γινόταν ένας μικρός χαμός στα video club. Θυμάμαι να στήνομαι έξω από αυτό πριν ανοίξει, για να προλάβω πριν τις νοικιάσει άλλος. Δυστυχώς στα Ελληνικά μεταφράστηκαν μόνο τα 12 απ’ τα 64 συνολικά επεισόδια και λέω δυστυχώς  γιατί τότε δεν υπήρχε επιλογή μεταξύ μεταφρασμένου και μη. Ήταν ότι βλέπαμε στο ράφι. Τα υπόλοιπα επεισόδια δεν κυκλοφόρησαν ποτέ επίσημα στα Ελληνικά video club, παρά μόνο από «ψαγμένα» στο κέντρο της Αθήνας που έκαναν εισαγωγή από το εξωτερικό χωρίς φυσικά Ελληνικούς υπότιτλους. 

He-Man and the Masters of the Universe

Σε αντίθεση με τα παραπάνω, η σειρά κινουμένων σχεδίων He-Man δημιουργήθηκε το 1983 με βάση την προώθηση της σειράς παιχνιδιών της Mattel και έχει την μεγαλύτερη ίσως cult κληρονομιά μέχρι σήμερα. Η δημοφιλής κατασκευάστρια παιχνιδιών πέρασε μια δικαστική οδύσσεια μέχρι να κυκλοφορήσουν στο εμπόριο οι φιγούρες και κατ’ επέκταση η σειρά, διότι η CPI (Conan Properties International) την κατηγόρησε ότι έκλεψε τα ακυρωθέντα σχέδια για την δημιουργία παιχνιδιών βασισμένα στην ταινία Conan the Barbarian, τα οποία χρησιμοποίησε για δικό της όφελος. Οι φήμες λένε πως τα παιχνίδια αυτά απορρίφθηκαν γιατί προωθούσαν στα παιδιά την βία και την γύμνια. Φοβούμενη την αντίδραση των γονιών, η παραγωγή ακυρώθηκε κι’ έτσι γεννήθηκε η ιδέα ενός πιο «light» βάρβαρου, που η εικόνα του θα ήταν πιο προσιτή στα παιδιά και απαλλαγμένη από μη πρέπουσες συμπεριφορές. Τη δικαστική διαμάχη τελικά κέρδισε η Mattel κι’ έτσι ύστερα από την παραγωγή παιχνιδιών ακολούθησε και η σειρά κινουμένων σχεδίων καθώς και comics για την προώθηση τους. Η Mattel επένδυσε αρκετά πάνω σε ταλαντούχους καλλιτέχνες, σχεδιαστές και σεναριογράφους αποδίδοντας εν τέλει καρπούς επιτυχίας, καθώς τα παιδιά αγκάλιασαν το σύμπαν του He-Man, ώστε να θεωρείται ένα από τα πιο δημοφιλή cartoon των 80’s.

Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τον πρίγκιπα Adam τον οποίο επέλεξε η παντοδύναμη μάγισσα  Teela Na (γνωστή ως Sorceress) για να προστατέψει τα μυστικά του πύργου Grayskull, τον οποίο θέλει να κατακτήσει ο διαβολικός μάγος Skeletor. Η Sorceress ναι μεν έχει τεράστια δύναμη, η οποία όμως περιορίζεται εντός των τειχών του Grayskull. Έξω από αυτόν το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να μεταφορτωθεί σε γεράκι ώστε να επικοινωνεί τηλεπαθητικά με τον ήρωα. Έτσι δίνει στον Prince Adam το σπαθί της δύναμης που τον μεταμορφώνει στον He-Man, τον πιο ισχυρό άντρα του σύμπαντος. Μαζί με μια ομάδα πιστών συντρόφων θα τα βάλει με τον μοχθηρό Skeletor (του οποίου το γέλιο ακόμα αντηχεί στο κεφάλι μου) και θα προσπαθήσει να προστατέψει την πηγή του καλού – το κάστρο Grayskull- ανέπαφο.

To 1987 προβλήθηκε στους κινηματογράφους η ταινία The Masters of the Universe με πρωταγωνιστή τον Dolph Lundgren, η οποία δεν πήγε καθόλου καλά εισπρακτικά, ενώ το 2002 έγινε reboot της σειράς κινουμένων σχεδίων από άλλη εταιρία παραγωγής πάνω στην προσπάθεια της Mattel να επαναφέρει στην αγορά τις φιγούρες του He-Man, χωρίς επιτυχία αυτή τη φορά. Ο κόσμος έδειξε αδιαφορία τόσο στα παιχνίδια όσο στο reboot το οποίο κόπηκε πριν ολοκληρωθεί. Ακολούθησαν και κάποια video games στα χρόνια αυτά, το Masters of the Universe: The Arcade Game για Spectrum Commodore 64, Amstrad, το He-Man: Power of Grayskull το 2002 για Gameboy Advance και το He-Man: Defender of Grayskull το 2005 για το PlayStation 2 χωρίς κανένα από αυτά να καταφέρει να ξεχωρίσει. Ωστόσο το lore του Masters of the Universe μέσα από τα comics και την σειρά, έχει τόσο βάθος και τόσο εξαιρετική ανάπτυξη χαρακτήρων που αν σήμερα κάποιο studio τολμούσε σοβαρά να δημιουργήσει ένα παιχνίδι στα πρότυπα των Dragon Age ή των The Elder Scrolls, πιστεύω ακράδαντα ότι θα μιλούσαμε για ένα απ’ το πιο πετυχημένα παιχνίδια ρόλων.   

Bravestarr

Η ιδέα του Breavestarr πήρε ζωή από τον κεντρικό «κακό» cowboy της σειράς, Tex Hex όταν αυτός δημιουργήθηκε αρχικά για λογαριασμό της σειράς κινουμένων σχεδίων Ghostbusters το 1984. Ένας απ’ τους παραγωγούς βρήκε ενδιαφέρων τον συγκεκριμένο χαρακτήρα και τον τράβηξε έξω από το cast των Ghostbusters, με σκοπό να δημιουργήσει μια σειρά cartoon με setting το διάστημα και συνδυασμό στοιχείων sci-fi και άγριας δύσης. Τοποθετείται στον 23^ο αιώνα σε ένα πολυπολιτισμικό πλανήτη τον New Texas, αποτελούμενο στο μεγαλύτερο μέρος του από έρημο. Εκεί μεταφέρεται ο γήινος Bravestarr από μια φυλή ινδιάνων, στον οποίο έχουν δοθεί από τον σαμάνο του υπερφυσικές δυνάμεις, που έχουν να κάνουν με τα πνεύματα τεσσάρων ζώων. Τα μάτια του γερακιού για να βλέπει μακριά, τα αυτιά του λύκου για ενισχυμένη ακοή, την ταχύτητα του πούμα για να τρέχει εξαιρετικά γρήγορα και την δύναμη της αρκούδες για ασυνήθιστη δύναμη. Παρέα με τους συντρόφους του και τον πιστό του φίλο το cyborg άλογο Thirty/Thirty θα προσπαθήσουν να αποτρέψουν τον Tex Hex και την παρέα του από τα κακόβουλα σχέδιά τους και να υπερασπιστούν το δίκαιο στο New Texas.

Παράλληλα με τη σειρά ακολούθησαν φιγούρες παιχνιδιών από τη Mattel, comics, ένα side-scrolling shooter video game για Commodore 64, Amstrad και Spectrum, αλλά και μια ταινία με τίτλο BraveStarr: The Legend. Η ταινία κυκλοφόρησε το 1988 μετά το τέλος της σειράς cartoon όντας από τις πρώτες που χρησιμοποίησαν computer graphics και εξιστορούσε την άφιξη του Bravestarr στο New Texas, εμβαθύνοντας περισσότερο στο background των χαρακτήρων. Η σειρά δυστυχώς δεν έλαβε την υποδοχής από τον κόσμο που περίμενε η εκδότρια εταιρία και έτσι περιορίστηκε σε μόνο ένα κύκλο. Ωστόσο η υστεροφημία που απέκτησε ήταν αρκετή για να μείνει στη συνείδηση του κόσμου και στα καρδιές μας.

Ulysses 31 (Η Οδύσσεια του Διαστήματος)

Η συγκεκριμένη σειρά κινουμένων σχεδίων μου είναι ιδιαίτερα αγαπητή καθώς αποτελεί το πρώτο μου cartoon στην τηλεόραση. Μπορεί μετά από 33 χρόνια απ’ το φινάλε της αρχικής προβολής, να μην θυμάμαι και πολλά πράγματα αλλά θυμάμαι εκείνο το μαγικό αίσθημα της εξερεύνησης του άγνωστου διαστήματος. Μου προκαλούσε φόβο αλλά και ενθουσιασμό. Μάλλον το sci-fi στοιχείο με έλκυε από τότε ή μπορεί υπεύθυνη να ήταν αυτή η σειρά, δεν μπορώ ακριβώς να προσδιορίσω. Μπορώ να πω με σιγουριά όμως, πως όταν σκέφτομαι την «Οδύσσεια του Διαστήματος» το μυαλό μου καλύπτεται από ένα θολό πέπλο ανεξήγητης νοσταλγίας. Πρόκειται για μια Ιαπωνική παραγωγή προορισμένη για Γαλλόφωνες χώρες και προβλήθηκε για πρώτη φορά το 1981. Στην Ελλάδα έπαιξε στον αέρα της ΕΡΤ την επόμενη χρονιά και σε επανάληψη το ‘85 και ’89 αντίστοιχα. Πίσω απ’ την σειρά βρίσκεται ο Jean Chalopin, υπεύθυνος για αρκετές παραγωγές, ο οποίος ουσιαστικά έφερε το Ιαπωνικό Manga και Anime στην Ευρώπη. Οι σχεδιαστές είναι σαφώς επηρεασμένοι από το Star Wars (ο ήρωας κρατά φωτόσπαθο) και από την A.I. HAL 9000 από το 2001: A Space Odyssey. Οι δημιουργοί εμπνεύστηκαν από την Οδύσσεια του Ομήρου και τροποποίησαν την ιστορία του Οδυσσέα ώστε να μεταφερθεί στο διάστημα του 31^ου αιώνα.

 

Ο Οδυσσέας με το πλήρωμά του φεύγουν από τον διαστημικό σταθμό της Τροίας, για να επιστρέψουν στη Γη. Στην προσπάθειά του να σώσει το γιο του Τηλέμαχο, ο οποίος απήχθη, με σκοπό να θυσιαστεί στον Κύκλωπα, τον σκοτώνει. Αυτό θα εξοργίσει τον Δία και τους υπόλοιπους θεούς, ο οποίος θα τιμωρήσει τον Οδυσσέα καταδικάζοντάς τον να περιπλανιέται στο διάστημα, μέχρι να βρει τον τρόπο να επιστρέψει πίσω στη Γη, ρίχνοντας παράλληλα όλο το υπόλοιπο πλήρωμα σε λήθαργο. Ο Οδυσσέας μαζί με τον γιό του Τηλέμαχο, ένα εξωγήινο κορίτσι την Τεμίς με τηλεπαθητικές και τηλεκινητικές ικανότητες, που επίσης έσωσε μαζί με τον γιό του απ’ τον Κύκλωπα κι ένα μικρό κόκκινο ρομπότ τον Νονό, που είναι ο μηχανικός τους σκάφους, θα πρέπει να ψάξουν το βασίλειο του Άδη ώστε να επαναφέρουν το πλήρωμα. Κατά την διάρκεια της σειράς παρελαύνουν απ’ την οθόνη αρκετοί χαρακτήρες της μυθολογίας όπως η Κίρκη, ο Άτλαντας, η Σφίγγα, ο Σίσυφος, η Αριάδνη, ο Χάροντας και άλλοι, που είτε βοηθούν είτε βάζουν εμπόδια στο δρόμο τους. Πείτε μου τώρα,  αυτό δεν θα ήταν ένα καταπληκτικό σενάριο για video game;

Εσείς πια αγαπημένη σειρά κινουμένων σχεδίων θυμάστε με νοσταλγία; Πείτε μας στα σχόλια!

Πηγή: Wikipedia/ΕΡΤ

Φωτογραφίες: Devianart

Λεωνίδας Στραβάκος