Θα προσπαθήσω να μην κάνω κάποια μακρόσυρτη εισαγωγή. Εξάλλου, μιλάμε για τη σειρά Grand Theft Auto. Πρόκειται για ένα από τα δημοφιλέστερα franchises όχι μόνο στο πλαίσιο της gaming βιομηχανίας, αλλά στο χώρο της ψυχαγωγίας γενικότερα, έχοντας πουλήσει πάνω από 300 εκατομμύρια αντίτυπα από το 1997 μέχρι σήμερα.
Αυτή τη στιγμή, λοιπόν, ο περισσότερος κόσμος είναι πιθανότατα εξοικειωμένος με το Grand Theft Auto V, το οποίο εκτόξευσε από κάθε άποψη τη δημοφιλία και την επιτυχία της σειράς. Ωστόσο, τα Grand Theft Auto όπως τα γνωρίζουμε σήμερα ξεκίνησαν σε μεγάλο βαθμό να παίρνουν μορφή χάρη στο -επαναστατικό για την εποχή του- Grand Theft Auto III. Ήταν το παιχνίδι που έκανε για τη σειρά τη μετάβαση από 2D σε 3D, κυκλοφορώντας το 2001 για το PS2, και λίγο αργότερα για το πρώτο Xbox και τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Μέσα στα επόμενα τρία χρόνια ακολούθησαν τα Vice City και San Andreas, με το ένα να γίνεται ακόμη πιο πετυχημένο από το άλλο. Ειδικότερα το San Andreas νομίζω πως έχει πολύ φανατικούς υποστηρικτές και είναι ιδιαίτερα λατρεμένο και από τους παίκτες στη χώρα μας.
Κοιτάζοντας ξανά τη συγκεκριμένη τριλογία, δύο δεκαετίες μετά, μου είναι πολύ εύκολο να βρω gameplay μηχανισμούς και ιδέες που χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα. Και όχι, τότε δεν ήταν όλα τα παιχνίδια open world, όπως συμβαίνει τώρα, αλλά το ακριβώς αντίθετο. Αυτό λέει πολλά για την τεράστια επιρροή των τίτλων της Rockstar και τη σημασία τους για το μέσο γενικότερα. Παράλληλα, οι ιστορίες που αφηγούνται είναι πραγματικά εκπληκτικές και αξίζουν τον χρόνο σας, έχοντας αξιομνημόνευτους χαρακτήρες, έξυπνη γραφή, ανεπάντεχες ανατροπές, πολλά μηνύματα και άφθονη σάτιρα. Νομίζω πως είναι περιττός κόπος, επομένως, να πω περισσότερα για την ποιότητα, ή μάλλον για την σπουδαιότητα, των αρχικών εκδόσεων των συγκεκριμένων παιχνιδιών, αφού κατά γενική ομολογία πρόκειται για αριστουργήματα.
Ας περάσουμε στο ψητό. To Grand Theft Auto: The Trilogy – The Definitive Edition φιλοδοξεί να φέρει την λατρεμένη και με τεράστια επιρροή τριλογία των Grand Theft Auto III, Grand Theft Auto: Vice City και Grand Theft Auto: San Andreas στις σύγχρονες πλατφόρμες, PS4, PS5, Xbox One, Xbox Series X|S, PC και Switch. Πρόκειται για ένα πακέτο που ξεφεύγει από τα όρια ενός πολύ τυπικού remaster, αφού παρόλο που δανείζεται αρκετό από τον αρχικό κώδικα και τα assets, φέρνει ριζικές αλλαγές στον τεχνικό τομέα. Το πόσο επιτυχημένο είναι βέβαια το όλο εγχείρημα είναι μια άλλη υπόθεση.
Ο τεχνικός τομέας και οι αλλαγές στα γραφικά
Σε αντίθεση με τις αρχικές εκδόσεις των παιχνιδιών που κάνουν χρήση της μηχανής γραφικών RenderWare, οι Definitive εκδόσεις κάνουν την μετάβαση στην Unreal Engine 4. Αυτό έχει ως συνέπεια διάφορα θετικά και διάφορα αρνητικά.
Θα ξεκινήσω με τα θετικά. Η δουλειά που έχει γίνει με τα περιβάλλοντα είναι εξαιρετική. Ειδικότερα η βλάστηση είναι πολύ πιο πυκνή και ρεαλιστική, με τους θάμνους, το γρασίδι και τα δέντρα να μοιάζουν με σύγχρονα παιχνίδια και στους τρεις τίτλους. Ομοίως, και τα textures στα περιβάλλοντα και στα αυτοκίνητα έχουν γίνει πλέον υψηλής ανάλυσης, με αποτέλεσμα οι δρόμοι, τα αντικείμενα στους εσωτερικούς χώρους και τα κτήρια, να δείχνουν μεταμορφωμένα, παρόλο που τα 3D μοντέλα τους εξακολουθούν να απαρτίζονται από λιγότερα πολύγωνα για τα σημερινά στάνταρ, όντας βγαλμένα από τη γενιά του PlayStation 2.
Καλή εντύπωση μου έκανε και το ανανεωμένο σύστημα φωτισμού, το οποίο είναι πλέον πλήρως δυναμικό. Για παράδειγμα, τα neon φώτα της πανέμορφης Vice City χρωματίζουν ανάλογα τους χαρακτήρες και το περιβάλλον, τα φανάρια των αυτοκινήτων λειτουργούν αντίστοιχα, δημιουργώντας σκιές σε πραγματικό χρόνο, ενώ οι αντανακλάσεις σε λιμνάζοντα νερά, τζαμαρίες και αυτοκίνητα είναι πολύ όμορφες.
Παράλληλα, χάρη στη νέα μηχανή γραφικών υπάρχουν πλέον και διάφορες άλλες σύγχρονες τεχνολογίες, όπως είναι για παράδειγμα το depth of field και καλύτερο ambient occlusion. Αναμενόμενα, τα loading times είναι αστραπιαία, η ανάλυση είναι υψηλή, ενώ εντυπωσιάζει το draw distance που θεωρητικά είναι απεριόριστο. Μεγάλο ‘συν’ αποτελούν και τα particle effects των εκρήξεων, οι οποίες είναι πλέον πιο γεμάτες, φωτεινές και εντυπωσιακές.
Δυστυχώς, όσο θα ήθελα τα σχόλιά μου να σταματούσαν εδώ και να είχα απολαύσει περισσότερο τα remasters, η δουλειά που έχει γίνει θεωρώ πως είναι βιαστική. Υπάρχουν πάρα πολλά τεχνικά προβλήματα, απροσεξίες και σχεδιαστικές αστοχίες. Θα ξεκινήσω διευκρινίζοντας πως έπαιξα το Grand Theft Auto: San Andreas στο Xbox Series X και τα Vice City και ΙΙΙ στο PS5. Όλες οι εκδόσεις είχαν σοβαρά προβλήματα απόδοσης. Ναι, καλά διαβάσατε. Μου φαίνεται σχεδόν απίστευτο, αλλά πράγματι συνάντησα έντονα framedrops και κακό frame pacing, παρόλο που πρακτικά έχουμε να κάνουμε με παιχνίδια 20αετίας.
Να σημειώσω σε αυτό το σημείο πως οι τίτλοι προσφέρουν δύο modes, καλύτερα γραφικά στα 30FPS ή καλύτερη απόδοση στα 60FPS με μειωμένα εφέ. Γιατί; Ειδικότερα στις κονσόλες νέας γενιάς δε θα έπρεπε να κάνεις συμβιβασμούς σε remaster του PS2, θα έπρεπε και η απόδοση και τα εφέ να είναι τερματισμένα διαρκώς.
Ξεπερνώντας, όμως, την αδικαιολόγητη αυτή επιλογή και τα framedrops, το μεγαλύτερο φάουλ του Grand Theft Auto: The Trilogy – The Definitive Edition έχει να κάνει με τα μοντέλα των χαρακτήρων. Και δεν είναι απλό φάουλ, αλλά φάουλ για κόκκινη κάρτα. Όσο καλή δουλειά έχει γίνει στα περιβάλλοντα, τόσο κακό είναι το αποτέλεσμα στους χαρακτήρες. Οι λέξεις δε μου αρκούν για να το περιγράψω. Τα σώματα των έχουν αφύσικες διαστάσεις. Μοιάζουν ξεχειλωμένα και παραμορφωμένα. Παράλληλα, τα animations δε συμβαδίζουν σωστά και έτσι θα δείτε χέρια να κάνουν αφύσικες κινήσεις, τεράστια δάχτυλα, λαιμούς που σπάνε και άλλες κινήσεις και εικόνες βγαλμένες από horror ταινία.
Βέβαια, ακόμα και αν όλα αυτά τα προβλήματα λυθούν, η μεταφορά που έχει γίνει σε αυτόν τον τομέα είναι αποτυχημένη. Μιας και η τεχνολογία της τότε εποχής δεν επέτρεπε κάτι παραπάνω, οι NPCs είχαν ‘ψημένη’ στα textures τους πολύ λεπτομέρεια. Είχαν μια “βρωμιά”. Είχαν χαρακτήρα. Πλέον οι περισσότεροι μοιάζουν με πλαστικά LEGO ανθρωπάκια και άφθονα μικρά στοιχεία τους έχουν χαθεί. Νομίζω πως οι εικόνες στο τέλος του άρθρου αρκούν για να καταλάβετε τι εννοώ.
Γενικότερα, η χρωματική παλέτα και η ατμόσφαιρα έχει αλλοιωθεί, πράγμα που γίνεται ιδιαίτερα εμφανές από το Grand Theft Auto III, το οποίο είχε μια πρασινομπλέ χροιά που του έδινε μια σχεδόν noir αίσθηση, κάτι που πλέον έχει εξαφανιστεί. Από την άλλη, η εξίσου χαρακτηριστική ομίχλη και η ‘κιτρινάδα’ του San Andreas απουσιάζουν, αφαιρώντας πόντους από την ατμόσφαιρα. Νομίζω πως οι εικόνες όταν πετάς αεροπλάνο ή ελικόπτερο δεν είναι καθόλου κολακευτικές, γιατί παρόλο που το draw distance είναι άπειρο, το γεγονός ότι βλέπεις μονομιάς όλο το χάρτη καταστρέφει κάπως την αίσθηση της κλίμακας.
Ειδική μνεία χρειάζεται η βροχή, η οποία είναι πλέον δίχως υπερβολή απαίσια. Ειδικά τη νύχτα είναι τόσο έντονη που δε σε αφήνει να δεις σχεδόν τίποτα, ενώ γενικά μοιάζει με στατικό αρχείο εικόνας που απλά κινείται κάθετα και ακολουθεί τον παίκτη, χωρίς ορμή και κατεύθυνση. Το εφέ στο Grand Theft Auto III του 2001 ήταν πολύ, πολύ καλύτερο και πιο αληθοφανές.
Μέχρι στιγμής έχω ξύσει μόνο την κορυφή του παγόβουνου όσον αφορά τα τεχνικά ζητήματα. Υπάρχουν πάρα πολλά ορθογραφικά λάθη στα αναβαθμισμένα textures που δεν υπήρχαν στις original εκδόσεις (κάτι που υποδηλώνει βιασύνη και έλλειψη Quality Control), οι εναλλαγές των LODs είναι εμφανής σε πολλά σημεία, με αποτέλεσμα σε κάθε ταξίδι με το αυτοκίνητο να σε αποσπά το έντονο pop-up, ενώ και η AI στην πόλη (ειδικά των οδηγών) είναι πολλές φορές αλλόκοτη, παρόλο που τα physics έχουν μεταφερθεί από τον αρχικό κώδικα. Το κερασάκι στην τούρτα είναι τα crashes, αφού υπήρξε στιγμή που το Vice City με άφησε στα κρύα του λουτρού, καθώς και τα θέματα του ήχου, αφού σε κάθε cutscene στο San Andreas κοβόταν η τελευταία πρόταση.
Συνολικά ο τεχνικός τομέας με άφησε απογοητευμένο. Παρόλο που έχουν γίνει αξιοσημείωτες προσπάθειες βελτιώσεις, για κάθε βήμα μπροστά υπάρχουν δυστυχώς δύο βήματα πίσω.
Τι έχει αλλάξει στο gameplay;
Στα του gameplay τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Η πρώτη αλλαγή που καταλαβαίνεις σε δευτερόλεπτα έχει να κάνει με τον χειρισμό. Πλέον χρησιμοποιείται το layout του GTA V και έτσι οι περισσότεροι παίκτες θα νιώσουν απευθείας οικεία. Αυτό κάνει πολύ ομαλότερο το παιχνίδι, σε συνδυασμό με διάφορες Quality of Life πινελιές, όπως το ότι υπάρχει η επιλογή για αυτόματο sprint, χωρίς mashing κάποιου πλήκτρου και η δυνατότητα για άμεσο restart σε περίπτωση αποτυχίας σε κάποια αποστολή.
Το shooting είναι αντίστοιχα βελτιωμένο, με τρείς διαθέσιμες επιλογές στόχευσης και σαφώς ομαλότερο drive-by στο San Andreas, ενώ απευθείας από το GTA V έρχονται και οι ροδέλες των όπλων που κάνουν την όποια επιλογή ακαριαία.
Δεν είμαι ωστόσο ούτε εδώ απόλυτα ικανοποιημένος. Θα ήθελα να δω τη Rockstar να πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα, με μερικές ουσιαστικές προσθήκες και αλλαγές που θα εκσυγχρόνιζαν ακόμη περισσότερο το σύνολο, το οποίο σε σημεία δείχνει ξεκάθαρα την ηλικία του. Για παράδειγμα, στο Vice City θα ήθελα να δω τον χαρακτήρα να μην πεθαίνει αμέσως αν πέσει στο νερό και να μπορεί να κολυμπά, ενώ σίγουρα θα ήταν ευπρόσδεκτη και η δυνατότητα να σκαρφαλώνει φράχτες και άλλα αντίστοιχα εμπόδια, όπως στο San Andreas και στα μεταγενέστερα παιχνίδια.
Το αλαλούμ της PC έκδοσης
Οι προχειρότητες του τεχνικού τομέα γίνονται ακόμη πιο φανερές από την PC έκδοση, η οποία κυριολεκτικά δεν υπάρχει. Το παιχνίδι ανέβηκε στο Rockstar Games Launcher και λίγο μετά η εταιρία κατέβασε τους servers πλήρως και ακόμη και αυτή τη στιγμή δεν έχει επαναφέρει τη δυνατότητα αγοράς του.
The Rockstar Games Launcher is now online, but GTA: The Trilogy – The Definitive Edition is unavailable to play or purchase as we remove files unintentionally included in these versions. We're sorry for the disruption and hope to have correct ones up soon. https://t.co/NiMNXUKCVh
— Rockstar Support (@RockstarSupport) November 13, 2021
Γιατί; Σύμφωνα με dataminers που έσπευσαν να σκαλίσουν, το Grand Theft Auto: The Trilogy -- The Definitive Edition κυκλοφόρησε με σημαντικά αρχεία των developers που δεν έπρεπε να υπάρχουν στο τελικό προϊόν. Μερικοί χρήστες επισημάναν μάλιστα πως βρέθηκε στον κώδικα του τίτλου και περιεχόμενο από το επίμαχο ‘Hot Coffe’ που είχε στοιχήσει εκατομμύρια στη Rockstar και αρκετές δικαστικές διαμάχες στο παρελθόν. Τέλος, η PC έκδοση φαίνεται πως περιλάμβανε και τραγούδια που δεν έπρεπε ποτέ να υπάρχουν στις Definitive εκδόσεις, αφού η Rockstar δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει ξανά όλες τις άδειες.
Τι γίνεται τελικά με τα τραγούδια στους ραδιοφωνικούς σταθμούς;
Μιλώντας για τραγούδια, μπέρδεμα επικρατεί και με τους ραδιοφωνικούς σταθμούς του τίτλου. Συγκεκριμένα, πριν μερικές ημέρες η εταιρία δημοσίευσε τις τελικές λίστες με τα κομμάτια που θα περιλαμβάνουν οι ραδιοφωνικοί σταθμοί των παιχνιδιών, επιβεβαιώνοντας μια μεγάλη φοβία της κοινότητας. Διαπιστώθηκε, λοιπόν, πως πολλά θα απουσιάζουν. Συγκεκριμένα, η Rockstar Games επιβεβαίωσε πως τα τραγούδια που είχαν αφαιρεθεί από τις προηγούμενες επανακυκλοφορίες στα iOS, Android και PS Classics (PS3/PS4) δε θα επιστρέψουν ούτε με τις Definitive Edition. Δυστυχώς οι απώλειες δε σταματούν εδώ, αφού τα Grand Theft Auto: Vice City και Grand Theft Auto: San Andreas θα έχαναν συνολικά 45 τραγούδια, σύμφωνα με την λίστα της Rockstar….ή έτσι νομίζαμε.
Λίγο αργότερα, η Rockstar επιβεβαίωσε πως έκανε λάθος με τις λίστες που η ίδια της δημοσίευσε. Τελικά από τo πακέτο θα απουσιάζουν λιγότερα από 40 κομμάτια. Αν και η κατάσταση είναι καλύτερη απ’ ότι αρχικά πιστεύαμε, το πλήγμα εξακολουθεί να είναι μεγάλο, με το Vice City να χάνει το Billie Jean του Michael Jackson και το San Andreas το Killing in the Name των Rage Against the Machine, το Hellraiser του Ozzy Osbourne κ.α.
Τα ατέλειωτα memes
Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες σε πολλές πτυχές, τα remasters είναι προφανές πως χρειαζόντουσαν περισσότερο χρόνο ανάπτυξης. Η κοινότητα δεν άργησε λοιπόν, πιάνοντας αμέσως δουλειά με τα memes, σε ένα σκηνικό που θυμίζει ελαφρώς το πως έκλεισε ιντερνετικά η προηγούμενη χρονιά με το Cyberpunk 2077.
Όπως και να ‘χει, τα memes αυτά μπορεί μεν να σχηματίζουν μια κάπως υπερβολική εικόνα, αλλά παρουσιάζουν πράγματι πτυχές της εμπειρίας που με απογοήτευσαν και εμένα προσωπικά. Μερικά, λοιπόν, ακολουθούν παρακάτω.
I pre-ordered this video game pic.twitter.com/ND40POzwfD
— potad (@VinePotato) November 10, 2021
Mafia city-looking ass pic.twitter.com/y9fhsAeQuJ
— potad (@VinePotato) November 10, 2021
Arm rickets are a major issue in Grove Street pic.twitter.com/J0kbdhA7on
— potad (@VinePotato) November 10, 2021
I've changed my mind, the GTA remasters are perfect.
— Megan Fox (🛹🐦 OUT NOW) (@glassbottommeg) November 12, 2021
(this is looking backwards while in first person, on the quadbike) pic.twitter.com/JEB0SC7y3V
My Eyes Hurt Pt.1 #GrandTheftAutoSanAndreasTheDefinitiveEdition #GTA #XboxShare pic.twitter.com/7GSRX24G7O
— Janky (@JankyNedelko) November 11, 2021
Μια θυσία που…δεν έπρεπε να γίνει
Πριν κλείσω, θέλω να επισημάνω πως η κυκλοφορία του Grand Theft Auto: The Trilogy -- The Definitive Edition είχε ως αποτέλεσμα οι αρχικές εκδόσεις των παιχνιδιών να αφαιρεθούν απ’ όλα τα ψηφιακά καταστήματα. Συγχρόνως, η Take-Two, μητρική εταιρία της Rockstar Games, κυνήγησε και πάρα πολλά mods βελτίωσης (με εξαιρετικά αποτελέσματα σε πολλές περιπτώσεις) που είχε δημιουργήσει ανά τα χρόνια η κοινότητα.
Δεν είμαι σε θέση να μιλήσω για τη νομιμότητα των mods, αλλά το μόνο σίγουρο είναι πως η κίνηση δεν είναι καθόλου κολακευτική. Ειδικότερα η απόσυρση της legacy εμπειρίας είναι σφάλμα που καλό θα ήταν να μη γίνει συνήθεια στη βιομηχανία με κάθε remaster. Το αρχικό όραμα των δημιουργών, η αρχική αίσθηση, έχει πάντα αξία, όσα χρόνια και αν περάσουν. Κάθε έργο τέχνης πρέπει να διατηρείται και παρόλο που η βιομηχανία λατρεύει τη λέξη «τέχνη», κάνει πολύ λίγα για να προστατέψει την ίδια την ιστορία της.
Δε σας κρύβω ότι περίμενα η Rockstar των πολλών εκατομμύριών του GTA V να φερθεί καλύτερα στα λατρεμένα αυτά παιχνίδια, στην κληρονομιά της, και ομολογουμένως δεν έχει και πολλές δικαιολογίες για το τελικό αποτέλεσμα.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.