Helldivers 2 Review – Αγνή co-op διασκέδαση

Το αρχικό Helldivers ήταν ένα παιχνίδι για το οποίο είχα ακούσει πολλές φορές, ωστόσο ποτέ δεν του έδωσα την ευκαιρία. Παρόλα αυτά, από ήταν είδα για πρώτη φορά το Helldivers 2, μου είχε κλείσει το μάτι, αφού τα third-person shooters είναι ένα είδος που λατρεύω και το συγκεκριμένο έδειχνε ιδανικό για co-op με φίλους. Χωρίς να έχω ιδιαίτερες προσδοκίες βέβαια, βούτηξα για πρώτη φορά στον κόσμο του Helldivers 2 πριν μερικές ημέρες και πραγματικά από τότε έχω κολλήσει, αφού έγινε μέρος της καθημερινότητάς του, απολαμβάνοντας «έναν ακόμη γύρο» πριν κοιμηθώ κάθε βράδυ.

Παίρνοντας τα πράγματα από την αρχή, να διευκρινίσω αυτό που είχε μπερδέψει και εμένα προσωπικά πριν ξεκινήσω και το οποίο θεωρώ πως ακόμη μπορεί να μην γνωρίζουν πολλοί ενδιαφερόμενοι. Το Helldivers 2 δεν έχει κάποιο linear campaign, όλη η ιστορία και οι πληροφορίες που πρέπει να γνωρίζει κανείς αποκαλύπτονται μέσα από ένα σύντομο βίντεο, το οποίο κυριολεκτικά δεν ξεπερνά τα 2 λεπτά. Ποιο είναι αυτό το context; Είστε αναλώσιμοι στρατιώτες της Super Earth, με έναν στόχο, να «σκορπίσετε δημοκρατία» σκοτώνοντας φονικά ρομπότ και έντομα! Είναι τόσο μα τόσο απλό, αλλά συγχρόνως και τόσο αποτελεσματικό. Οι developers θεωρώ πως σατιρίζουν τους πολλούς άσκοπους πολέμους που έχουμε δει ανά τις δεκαετίες σαν ανθρώπινο είδος, με πρόφαση την «δημοκρατία», και όλη η κοινότητα έχει αγκαλιάσει το ‘meme’ αυτό, με τα social media να κατακλύζονται από σχετικά σύντομα βίντεο και ξεκαρδιστικές εικόνες.

Το Helldivers 2, λοιπόν, είναι πραγματικά από τις περιπτώσεις που τα πολλά λόγια είναι φτώχεια και το παιχνίδι αφήνει το gameplay του να μιλήσει. Εδώ ακριβώς είναι που θριάμβευσε η Arrowhead Game Studios. Στην ουσία έχουμε να κάνουμε με ένα PvE extraction shooter. Ως παίκτες πέφτουμε σε διάφορους πλανήτες, με στόχο να ολοκληρώσουμε αποστολές που είναι συνήθως αρκετά απλές, όπως επιβίωσε μια επίθεση κυμάτων εχθρών, σκότωσε κάποιο boss ή κατέστρεψε κάτι. Κάθε φορά που ξεκινά μια αποστολή, το ρολόι αρχίζει να μετρά αντίστροφα και τα objectives πρέπει να ολοκληρωθούν μέσα στον διαθέσιμο χρόνο για να γίνει το extraction, δηλαδή να καλέσουμε το πλοίο που θα μας πάρει από τον επικίνδυνο πλανήτη. Αυτό δημιουργεί μια επιτακτικότατα, ενώ κάθε φορά τα τελευταία λεπτά της εξόδου είναι τα πιο γεμάτα αδρεναλίνη, αφού ορδές εχθρών έρχονται στο εκάστοτε σημείο. Παράλληλα, τα διαθέσιμα respawns για την ομάδα είναι περιορισμένα, κάτι που επίσης δημιουργεί άγχος και ανάγκη για σωστή διαχείριση.

Το παιχνίδι έχει και RPG στοιχεία, με νέα όπλα, πανοπλίες και strategems να μπορούν να ξεκλειδωθούν με τους πόρους που συλλέγονται σε κάθε γύρο. Μην νομίζετε όμως πως πρόκειται για looter shooter, γιατί η αλήθεια απέχει πολύ. Αντιθέτως, το οπλοστάσιο έχει περιορισμένες επιλογές και η έμφαση είναι κυρίως στα strategems που αποτελούν το Α και το Ω στο Helldivers. Τι είναι τα strategems; Πρόκειται για pods ή δυνάμεις που μπορεί να καλέσει οποιοδήποτε μέλος της ομάδας των 4 παικτών για να λάβει βοήθεια για την αποστολή. Για παράδειγμα, μπορεί να παραγγείλει ένα καλύτερο όπλο ή βοήθεια από ψηλά, για να βομβαρδιστεί ένα σημείο. Όλα τα strategems έχουν περιορισμένες χρήσεις που αναπληρώνονται με το χρόνο και οι μεταξύ τους συνδυασμοί είναι το πιο μαγικό σημείο της εμπειρίας.

Το ‘πότε’ και το ‘που’ θα πρέπει να ρίξει η ομάδα τα strategems είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωση και η αίσθηση είναι κάθε φορά το ίδιο ικανοποιητική. Η συνταγή που δημιούργησε η Arrowhead καταφέρνει να συνδυάσει την απλότητα και το βάθος, όσο αντιφατικό και αν ακούγεται αυτό. Έτσι, γίνεται αμέσως άκρως εθιστική!

Το μόνο σημαντικό παράπονο που έχω να κάνω για το παιχνίδι αφορά το περιεχόμενο. Μετά από μερικές ενασχόλησης είχα δει σχεδόν όλα τα διαθέσιμα objectives, τα οποία επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, ενώ και η ποικιλία των εχθρών θα μπορούσε και αυτή να είναι καλύτερη. Βέβαια, το gameplay loop δεν παύει να είναι άκρως εθιστικό. Όσες ώρες και αν πέρασα στο παιχνίδι, συνέχιζα να έρχομαι αντιμέτωπος με αναπάντεχα σκηνικά και καταστάσεις που έχριζαν διαφορετικής αντιμετώπισης, κρατώντας τα πράγματα κάπως φρέσκα. Ωστόσο, αυτό δεν αλλάζει την ουσία. Η βάση υπάρχει. Αν οι developers εμπλουτίσουν το παιχνίδι με τους τρόπους που έχουν υποσχεθεί, θεωρώ πως το Helldivers 2 θα μείνει για πολύ καιρό ψηλά στα charts, έχοντας τα φόντα να γίνει η main multiplayer εμπειρία πολλών παικτών εκεί έξω.

Μιλώντας εν τω μεταξύ για αναπάντεχα σκηνικά, σε αυτό σημείο θέλω να αφηγηθώ μια ξεκαρδιστική ιστορία που βίωσα στο παιχνίδι. Σε κάποια φάση, παίζοντας με τον φίλο μου, ξεκλειδώσαμε το λεγόμενο ‘Hellbomb’ strategem. Ναι, μάλλον μπορείτε να καταλάβετε ήδη που πάει αυτό. Χωρίς κανέναν δισταγμό, αποφασίζω να το ρίξω λίγα μέτρα μακριά. Το pod που έπεσε έμοιαζε με αυτά των όπλων και έτσι στην αρχή νόμιζα πως πρόκειται για κάποιο κομμάτι εξοπλισμού που μπορώ να πάρω και να ενεργοποιήσω όποτε θέλω. Πήγα, λοιπόν, δίπλα στο ‘Hellbomb’ και προσπαθούσα να βρω τι έπρεπε να πατήσω. Έλα όμως που ήταν μια πυρηνική βόμβα με αντίστροφη μέτρηση ενεργοποίησης και όχι κάποιο τυπικό όπλο. Πως θα μπορούσε άραγε να είναι κάτι άλλο, ένα strategem που ονομάζεται ‘Hellbomb’! Εκεί, λοιπόν, που γυρίζαμε γύρω γύρω από την φονική βόμβα με τον φίλο μου σαν πρωτόγονοι γύρω από τη φωτιά, ξαφνικά ακούγεται το τεράστιο «μπάμ!», τα πτώματα μας εκτοξεύονται στην άλλη πλευρά του πλανήτη και προφανώς πεθάναμε και οι δύο. Αμέσως μετά μας πιάνει ένα ασταμάτητο σπαστικό γέλιο για το πόσο αφελείς μπορεί να είμαστε και αναμενόμενα, το πάθημα έγινε μάθημα!

Το Helldivers 2 μου χάρισε πολλές τέτοιες αξέχαστες στιγμές και η μαγεία του και ο λόγος που έγινε τόσο viral εντοπίζονται ακριβώς εδώ: στην ικανότητά του να δημιουργεί τέτοια μοναδικά και αναπάντεχα σκηνικά μέσα στο sandbox του. Παρά πολλές φορές νιώθεις κυριολεκτικά σα να είσαι ο πρωταγωνιστής κάποιας επικής ταινίας δράσης των προηγούμενων δεκαετιών!

Να κάνω μια μικρή παρένθεση σε αυτό το σημείο και να τονίσω πως ο τεχνικός τομέας του παιχνιδιού είναι πανέμορφος. Οι περισσότερες εικόνες και τα βίντεο που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο θεωρώ πως τον αδικούν πολύ. Αρχικά όλα τρέχουν ομαλά και τα οπτικά εφέ των εκρήξεων και των όπλων είναι πάρα πολύ εντυπωσιακά, γεμίζοντας την οθόνη με φαντασμαγορικό τρόπο. Πολλοί όμορφοι είναι και οι φωτισμοί, ειδικά σε αποστολές που γίνονται το βράδυ, δημιουργώντας άκρως ατμοσφαιρικά σκηνικά.

Δυστυχώς, όμως, ο υπερβολικός κόσμος έχει προκαλέσει σοβαρά θέματα στους servers, τα οποία ήταν πολύ εκνευριστικά. Το παιχνίδι είναι always-online, κάτι που θεωρώ πάντα αρνητικό και για άλλη μια φορά αποδείχθηκε πως αυτό ισχύει, έμπρακτα, αφού ένα απόγευμα που ήθελα να παίξω οι servers είχαν πέσει και το παιχνίδι ήταν εντελώς μη προσβάσιμο, ακόμη και για έναν παίκτη.

Η τελευταία επισήμανση που θέλω να κάνω είναι πως το Helldivers 2 είναι σχεδιασμένο για co-op. Οι εντυπώσεις που σας μεταφέρω βασίζονται σχεδόν εξ ολοκλήρου σε co-op με έναν ακόμη παίκτη. Οι λιγοστές αποστολές που δοκίμασα να ολοκληρώσω μόνος με έκαναν αμέσως να καταλάβω πως πρόκειται για ένα παιχνίδι που δεν είναι ιδιαίτερα απολαυστικό για τους μοναχικούς παίκτες και αντιθέτως ξεδιπλώνει τις αρετές του στο συνεργατικό gameplay.

Για να σας φέρω ένα παράδειγμα, ένα από τα πιο διασκεδαστικά όπλα που χρησιμοποίησα στο παιχνίδι ήταν μια ρουκέτα που γίνεται reload από τον συμπαίκτη σου για μεγαλύτερη ταχύτητα. Ο co-op μηχανισμός αυτός είναι πανέξυπνος και δημιούργησε άλλη μια αξέχαστη στιγμή, αφού σε κάποια φάση είχαμε κρυφτεί σε ένα στενάκι μέχρι να έρθει το extraction πλοίο, με τον έναν να ρίχνει ρουκέτες στις ορδές από ζωύφια που ερχόντουσαν και τον άλλο να κάνει reload τα πυρομαχικά!