Το franchise του Mortal Kombat μετράει αισίως πάνω από 30 χρόνια ζωής και όλες αυτές τις τρεις δεκαετίες πάντοτε έβρισκε κάτι για να βελτιωθεί, κάτι καινούργιο να βάλει στη φόρμουλά του κι ας μην ήταν πάντα τόσο επιτυχημένες οι απόπειρες. Η NetherRealm Studios και η ομάδα του Ed Boon μπορούν να πούνε περήφανα ότι "περάσαμε και από αυτή τη φάση" και ότι τα κατάφεραν για να φτάσουν μέχρι εδώ. Είναι σαν η εξέλιξη και η πορεία των Mortal Kombat να είναι ένα...δικό του Mortal Kombat με τον εαυτό του και τους fans.
Τώρα ήρθε η ώρα του Mortal Kombat 1. Γιατί όμως ξανά άρχισε να μετράει από την αρχή η αιματοβαμμένη fighting σειρά; Επειδή κάνει το δεύτερο reboot μέσα σε διάστημα 12 ετών από το Mortal Kombat του 2011 (αλλιώς Mortal Kombat 9), το οποίο ήταν η αφετηρία μιας τριλογίας που ολοκληρώθηκε με το Mortal Kombat 11. Στην προσπάθειά του να επαναπροσδιοριστεί, η NetherRealm ξέρει πολύ καλά τι να μην ταρακουνήσει και τι να αλλάξει τόσο όσο για να φανεί το φρεσκάρισμα αρκετό.
Αρχικά να δούμε το story mode του, εκεί που θαρρώ ότι είναι και το ζουμί για αρκετούς μιας και ειδικά από το MK του 2011 είχαν ενδιαφέρον οι πλοκές τους. Η ιστορία συνεχίζει «κανονικά» από το φινάλε του Mortal Kombat 11: Aftermath εκεί όπου ο Liu Kang μεταμορφώθηκε σε θεότητα -Fire God- και επιχείρησε να φτιάξει ένα δικό του timeline καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωσή του. Σιχάθηκε όλη αυτή την αχρείαστη αιματοχυσία και την κακία μεταξύ των βασιλείων και είπε να το παίξει θεός και να βάλει τα πιόνια στη θέση που ήθελε αυτός, ώστε να συνυπάρχουν όλοι ειρηνικά.
Το σχέδιο φυσικά και στραβώνει από έναν μυστηριώδη εξωτερικό παράγοντα που αρχίζει με σταθερό ρυθμό να κουνάει τα πιόνια -δηλαδή τους γνωστούς και λατρεμένους χαρακτήρες των Mortal Kombat- τόσο ώστε να γυρνάνε στις ζωές που ήταν πάντοτε προορισμένοι να ζήσουν. Το ενδιαφέρον και ιντριγκαδόρικο στοιχείο αυτού του reboot είναι πως θα δείτε πολλά και γνώριμα πρόσωπα -και κάποια λιγότερο γνώριμα- σε εντελώς διαφορετικές καταστάσεις. Οι συμμαχίες έχουν διαφοροποιηθεί, οι κινήσεις τους έχουν αλλάξει και γενικά η σκακιέρα είναι Mortal Kombat, αλλά και δεν είναι. Όλο αυτό δημιουργεί μια συναρπαστική τριβή μεταξύ τους καθώς ανακάλυπτα αυτές τις νέες σχέσεις που σφυρηλατώνται, όπως του Johnny Cage με τον Kenshi, του Raiden με τον Kung Lao, του Scorpion με τους Sub-Zero και Smoke και της τριπλέτας των Mileena, Kitana και Sindel.
Το story αφήνει μια γεύση αρκετά γνώριμη, αλλά και αρκετά αλλαγμένη για να με κάνει να συνεχίσω να παίζω μέχρι να δω που θα το πάει. Και προβλεπόμενα θα το πάει σε μια επική τελική μάχη επιπέδου Αρμαγγεδώνα, αλλά αυτό το ανακάτεμα χαρακτήρων και συμμαχιών μου δημιούργησε ενδιαφέρον κι ας έλειπαν αρκετοί βασικοί και λατρεμένοι μαχητές. Ήταν κρίμα να βλέπεις τη Sonya σε B’ ρόλο ως Kameo fighter, για παράδειγμα.
Πάντως το story του είναι ανατρεπτικό, είναι θεότρελο και με πολλές εκπλήξεις, ειδικά προς το τέλος που στήνει το επόμενο Mortal Kombat τουρνουά -αναπόφευκτα. Είχε και μια τίμια διάρκεια χωρίς να τραβάει, περίπου στις 8-9 ώρες. Κυρίως όμως ήταν κινηματογραφικό blockbuster θέαμα έστω και με τις b-movie στιγμές του και με υψηλό budget -τα γραφικά είναι φανταστικά και σε αυτά θα αναφερθώ αναλυτικότερα παρακάτω. Στις b-movie στιγμές του θα βάλω το voice acting που έχει τα ύψη και τα βάθη του. Ευτυχώς διαθέτει μερικούς γνωστούς voice actors, όπως ο Yuri Lowenthal (Marvel’s Spider-Man), ο Ike Amadi και τον Phil LaMarr. Σαν bonus ακούγεται και ο ηθοποιός Ζαν Κλωντ Βαν Νταμ για το αντίστοιχο skin του Johnny Cage.
Αντίθετα, οι υπόλοιπες περιπτώσεις είναι στην καλύτερη περίπτωση μέτριες, με την πιο κραυγαλέα να είναι αυτή της Megan Fox ως Nitara. Και εντάξει, να καταλάβω την πρόθεση της NetherRealm να έχει ένα Χολιγουντιανό όνομα και επίσης ξέρω ότι η Fox δεν είναι δα κάνα υποκριτικό τέρας. Η ερμηνεία της είναι τόσο ξύλινη και εκτός τόπου και χρόνου που θυμίζει σαν να την έφτιαξε ΑΙ. Η περίπτωση θυμίζει την αντίστοιχη κακή ερμηνεία της Ronda Rousey ως Sonya στο Mortal Kombat 11 και θα περίμενε κανείς η NetherRealm να είχε μάθει από το πάθημα εκείνο.
Όλη η δομή του story του MK1 έχει αυτή την μορφή, ροή και ποιότητα που συναντάς σε ταινίες βιντεοκλαμπ, αλλά δε σε πειράζει επειδή είναι πέρα για πέρα διασκεδαστικό για να τρως ποπκορν. Μην περιμένετε κάποιο τρελό βάθος δηλαδή, απλώς κρατάει ένα συγκεκριμένο επίπεδο χωρίς να πέσει. Γενικώς, θέλω να δω τη συνέχεια του στο… Mortal Kombat 2 και αυτό νομίζω ότι είναι μια νίκη για το παιχνίδι.
Το Mortal Kombat 1 παικτικά ανακινεί τη φόρμουλα τόσο όσο, όπως προείπα, και με μεθοδικό τρόπο, διατηρώντας το στιβαρό του ρυθμό, χωρίς να γίνεται υπερβολικά γρήγορο ή βασανιστικά αργό. Τρία βασικά στοιχεία έχουν αλλάξει και το ένα είναι τα Fatal Blows, αυτές οι τελειωτικές, γεμάτες ΜΚ ποζερίλα με X-ray παρουσίαση και απερίγραπτη βία που πετσοκόβουν τον αντίπαλο. Εδώ επιστρέφουν με λιγάκι διαφορετική λειτουργία, καθώς μπορεί κάποιος να τις εξαπολύσει όταν βρίσκεται σε δυσμενή θέση και το health bar είναι κάτω του 30%, και εκτελούνται σε συνεργασία με τους Kameo Fighters.
Αυτοί είναι και το δεύτερο μεγάλο χαρακτηριστικό του Mortal Kombat 1, καθώς πρόκειται για assist μαχητές, ξεχωριστούς από το κυρίως ρόστερ που τους επιλέγει κανείς πριν από έναν αγώνα. Μπορούν να εξαπολύσουν από special επιθέσεις, combos μέχρι και τα δικά τους Fatalities. Και το τρίτο σκέλος είναι ότι εμπλουτίστηκαν οι εναέριες κινήσεις και το ευρύτερο combo σύστημα που αλλιώς λέγεται "Air Kombat". Αυτό ειδικά αν αρχίσει κανείς να παίρνει το «κολλάει» μπορεί να γίνει σχεδόν ασταμάτητος με τα combos, εκτός του ότι προσθέτουν πολλούς πόντους στο «wow factor» του MK1.
Αναμφίβολα, το Mortal Kombat 1 προσφέρει μια εθιστική fighting εμπειρία που μπορεί να αγκαλιάσει τόσο έναν αρχάριο που απλά θέλει να περάσει καλά -όπως εγώ-, αλλά και έναν που είναι αρκετά εξοικειωμένος με τα fighting games γενικότερα. Για όλους έχει χώρο. Θαρρώ πως το 50% της εθιστικής εμπειρίας του όμως την αποκτά λόγω του απίθανου και εξαιρετικά ομαλού και στιβαρού animation που διαθέτει. Ακόμα και στις στιγμές που γίνεται πιο χαοτικό και μπλέκονται οι Kameo fighters το ΜΚ1 δεν αστοχεί στον τομέα των animations και αξίζει ένα χειροκρότημα η NetherRealm εδώ.
Μετά το campaign όμως και ενώ φαίνεται ότι δίνει ψωμί δεν έχει τον ίδιο ενθουσιασμό για μένα. Το Invasion για παράδειγμα μεταφέρει το gameplay σε μια «σκακιέρα», η οποία έχει διαφορετικά “maps” και μέσα σε αυτό, με τον χαρακτήρα που επέλεξες κινείσαι σαν πιόνι. Σχεδόν σε κάθε βήμα έχει μια μάχη, η οποία γίνεται με διαφορετικούς κανόνες και modifiers. Μόνο που διαρκεί έναν γύρο και αντιμετωπίζεις κάτι άκυρα…mobs από το σύμπαν του ΜΚ. Με αυτό κερδίζεις αντικείμενα και διάφορα καλούδια, όπως Koins και skins για τους μαχητές. Προς το παρόν όμως το grind του δε με τρέλανε καθόλου. Η NetherRealm υπόσχεται ότι θα το ανανεώνει με νέο περιεχόμενο και «σκακιέρα» με κάθε νέα του σεζόν.
Έπειτα υπάρχει το πιο κλασικό Tower mode που είναι αναμφίβολα πιο ανταγωνιστικό και το βρήκα περισσότερο ενδιαφέρον. Highlight όμως και το προτείνω σε όποιον αρχάριο εκεί έξω είναι το Test Your Might δηλαδή το Tutorial mode του MK1. Είναι υπερπλούσιο, πλήρως επεξηγηματικό και διδακτικό για τα fighting παιχνίδια και πως παίζονται γενικότερα και πραγματικά θα κατατοπιστείτε αρκετά γρήγορα. Στα του Online εκεί τα πράγματα είναι βάναυσα για κάποιον με την εμπειρία τη δική μου και παρόλο που λειτουργεί μια χαρά, οι τύποι που κυκλοφορούν εκεί έξω… δεν παίζονται. Δυστυχώς, του λείπει το cross-play προς το παρόν αν και θα προστεθεί αργότερα.
Είπα ότι θα αναφερθώ παρακάτω στον τεχνικό τομέα και τώρα ήρθε η στιγμή. Πρώτον δεν πέφτουν ποτέ τα καρέ. Τα πάντα είναι καρφωμένα στα 60fps στη μάχη, εκτός από τα cutscenes που εκεί δημιουργεί μια ανισορροπία θα έλεγα. Παίζοντάς το καταλαβαίνεις πόσο κοφτερό είναι στην ανάλυση, με έντονη παλέτα χρωμάτων. Είναι φανταχτερό, με όλα τα σούπερ εντυπωσιακά particles που εκτοξεύονται, άκρως ποιοτικά μοντέλα χαρακτήρων και φωτορεαλιστικούς φωτισμούς. Ειδικά κάποιες λεπτομέρειες στο δέρμα των χαρακτήρων, τις υφές των κοστουμιών, αλλά και την αλληλεπίδραση των particles ήταν στις λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά. Όπως το αίμα για παράδειγμα που ανάλογα το είδος του χτυπήματος έχει το ανάλογο ίχνος στο πάτωμα και μένει εκεί για το υπόλοιπο του αγώνα.
Η μεγαλύτερη έκπληξή μου όμως, ήταν όταν ανακάλυψα ότι το οπτικό αποτέλεσμα που προσφέρει το Mortal Kombat 1 -το δοκίμασα στο PlayStation 5- «τρέχει» με μια τροποποιημένη βερσιόν της Unreal Engine 4 και όχι της Unreal Engine 5 που θα περίμενε κανείς από ένα τρέχουσας γενιάς παιχνίδι. Η υλοποίηση του οπτικού τομέα είναι πραγματικά άρτια και με απλά λόγια, αυτό που λέμε «χάρμα οφθαλμών». Ειλικρινά δε βλέπω την ώρα να δω τι θα κάνει η NetherRealm με ένα Mortal Kombat σε Unreal Engine 5. Της βγάζω το καπέλο.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.