Pro Evolution Soccer 2015 - Review

Είναι ευρέως γνωστό και απόλυτα λογικό ο ανταγωνισμός να καθορίζει την καινοτομία ενός προϊόντος και αυτό θεωρείται κανόνας από ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων, ανεξαρτήτως της βιομηχανίας στην οποία ανήκουν. Φαντάζομαι πως η ψυχολογική δύναμη που χρειάζεται να έχει μία ομάδα όπως αυτή της Konami θα πρέπει να είναι τεράστια όταν εδώ και μερικά χρόνια το Pro Evolution Soccer κυνηγάει να κλέψει την μπάλα από το FIFA, το οποίο αλλαξοπίστησε πολλούς φανατικούς της σειράς. Είναι φανερό πως οι αλλαγές και τα νέα χαρακτηριστικά που ρίχνουν στο καζάνι της φόρμουλας οι developers κάθε χρόνο δεν είναι αρκετά για να εκθρονίσουν το FIFA, και αυτό ήταν το feedback που λάμβανε από τον κόσμο η ιαπωνική εταιρία. Αυτή ακριβώς είναι η κατάσταση η οποία επικρατεί στη μάχη μεταξύ του FIFA και του Pro Evolution Soccer τα τελευταία χρόνια. Φέτος, το Pro Evolution Soccer 2015 φιλοδοξεί να τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας επάνω του με βάση ένα γρηγορότερο, σοφιστικότερο και πιο στιβαρό gameplay και μπαίνει με το δεξί για πρώτη φορά στα PlayStation 4 και Xbox One.

Όλοι έχουμε συνδέσει το Pro Evolution Soccer με αξέχαστες στιγμές από παρέες φίλων μας και ένας παράγοντας της επιτυχίας του και βασικός λόγος αυτής της σύνδεσης είναι πως ήταν ένα "ποδοσφαιράκι" που δε χρειαζόταν ιδιαίτερη σκέψη και ήταν απλό σε ότι αφορά στον έλεγχο. Το arcade στοιχείο είναι ακόμα παρών και φανερό αλλά ένιωσα πως αυτή τη φορά κάποιος πήρε το αλάτι που έγραφε την λέξη “Football Simulation” επάνω στη συσκευασία και έριξε μικρές δόσεις από εκεί. Η έλλειψη μίας ξεκάθαρης ταυτότητας ήταν κάτι που ταλάνιζε τα τελευταία παιχνίδια της σειράς και εδώ όλα δείχνουν να έχουν μία συγκεκριμένη κατεύθυνση και στόχο. Το Pro Evolution Soccer 2015 δε μασάει τα λόγια του και κάνει σαφές τις προθέσεις του για την παράδοση της διασκεδαστικότερης δυνατής εμπειρίας με ευδιάκριτες δόσεις ρεαλισμού εδώ και εκεί. Το αργό και βαρύ gameplay του PES 2014 βρίσκεται πλέον στο χρονοντούλαπο της ιστορίας, καθώς το PES 2015 παραδίδει ένα γρήγορο ρυθμό αγώνα χωρίς να ξεφεύγει, με ένα πιο στιβαρό gameplay. Από τα ομαλότερα animations και το πρέπον βάρος των παικτών, τις σωστές και αποτελεσματικότερες αντιδράσεις των τερματοφυλάκων, ανανεωμένο σύστημα εκτέλεσης κόρνερ και στημένων φάσεων, πιο ελεγχόμενα τάκλιν και το στιβαρότερο gameplay, τα πράγματα που κάνει σωστά το PES 2015 είναι περισσότερα από τα λάθη του. Η ειδοποιός διαφορά που παρατήρησα και είναι το κεντρικό σημείο στο οποίο διαφέρει το FIFA 15 με το PES 2015 είναι το βάρος των παικτών. 

Κάθε λεπτό ένιωθα πως οι ποδοσφαιριστές πατάνε γερά στο έδαφος και πως το βάρος τους είχε επίπτωση στην προσπάθεια καλύτερης τοποθέτησης τους στο γήπεδο. Επιπροσθέτως, η άμεση αλλαγή των custom tactics κατά τη διάρκεια του αγώνα είναι το ίδιο εθιστική και μπορεί να χαρίσει αυτήν τη ξαφνική ώθηση αν βρίσκεσαι πίσω στο σκορ και το κυριότερο είναι πως μου έλυσε τα χέρια αρκετές φορές κυρίως γιατί μπορούσα να διαλέξω το σύστημα που ήθελα εγώ. Η τεχνητή νοημοσύνη στα υψηλότερα επίπεδα δυσκολίας βοήθησε αρκετά σε αυτό, κάτι που μου απέδειξε πως και η άμυνα παραμένει δυνατό κομμάτι του PES. Βρήκα τις αποφάσεις των διαιτητών αρκετά αυστηρές σε κάποιες περιπτώσεις με τις στιγμές που έλαβα κόκκινη κάρτα να ήταν πολλές για σχετικά εύκολα συγχωρήσιμες καταστάσεις, ενώ ο διαιτητής έδινε πλεονέκτημα εκεί που δε θα έπρεπε να δώσει με βάση τη σκληρότητα του μαρκαρίσματος. Αυτό είναι κάτι που πιστεύω πως πρέπει να διορθωθεί στους επόμενους τίτλους της σειράς.

Είναι πολύ πιθανό αυτό να οφείλεται στην έλλειψη ενός σωστού και ολοκληρωμένου physics συστήματος, κάτι το οποίο συνηδειτοποίησα μετά από μερικούς αγώνες από τις μηδαμινές επιπτώσεις στις συγκρούσεις των παικτών. Το σύστημα τρίπλας που ενσωματώθηκε στη φετινή έκδοση θα έλεγα πως είναι πιο δύσκολο και έχει μεγαλύτερη καμπύλη εκμάθησης, ενώ δεν είναι πιο πλούσιο από αυτό του FIFA. Ούτως ή άλλως, το Pro Evolution Soccer δεν βασιζόταν ποτέ στο dribbling αλλά στο αγνό και απλό ποδόσφαιρο. Μεγαλύτερες πιθανότητες δημιουργίας ευκαιριών μέσω κάθετων μπαλιών, αλλαγή τακτικής ενδιάμεσα στο παιχνίδι, συνεχόμενη σκέψη για το πως να σπάσω την άμυνα του αντιπάλου, αλλαγή παιχνιδιού, βοήθεια στη διεκδίκηση της μπάλας από δεύτερο παίκτη και άνοιγμα χώρων για σουτ. Αυτά ήταν τα πράγματα που είχα στο μυαλό μου ενώ έπαιζα το Pro Evolution Soccer 2015 και με οδηγούσαν σε μία πιο τακτική προσέγγιση του αγώνα. Ο πιο σωστός χαρακτηρισμός που θα μπορούσα να σκεφτώ για το gameplay είναι ο συνδυασμός των καλών χαρακτηριστικών της PS2 εποχής της σειράς με μία "next-gen" διακόσμηση και αίσθηση.

Δυστυχώς, ένα από τα παλαιότερα ελλατώματα της σειράς εξακολουθεί να υπάρχει και στο Pro Evolution Soccer 2015 και αυτό είναι η αδυναμία αλλαγής πορείας ενός παίκτη ενώ κυνηγάει να διεκδικήσει τη μπάλα. Δηλαδή, το παιχνίδι με απέτρεπε από το να ελέγξω τον παίκτη και να του αλλάξω την κατεύθυνση. Δεν το βρήκα τρομερά ενοχλητικό, δεδομένου της αυτοματοποιημένης διαδικασίας πολλών άλλων πραγμάτων στο PES 2015, αλλά μιας και μίλησα για ενοχλητικά πράγματα, δεν μπορώ να μη αναφέρω πως το σύστημα πάσας έχει ακόμα αυτή τη μικρή καθύστερηση που θέλει μία μπάρα να γεμίζει, αυξάνοντας τη δύναμη της πάσας με αποτέλεσμα η μεταφορά της μπάλας στους συμπαίκτες μου να μην γινόταν άμεσα. Βέβαια, αυτό είναι κάτι μερικούς τους ενοχλεί και άλλους όχι.

Το ενοχλητικό μήνυμα “Πραγματοποίηση σύνδεσης” στο κάτω αριστερά μέρος του μενού και κάποια μικροκολλήματα, δεν μου απέσπασαν την προσοχή από τον ανανεωμένο σχεδιασμό του interface, ο οποίος με εντυπωσίασε ευχάριστα στο βασικό μενού. Υπήρχαν όμως και κάποιες κακές σχεδιαστικές επιλογές, όπως η διαχείριση της ομάδας με κέρσορα στο Squad Management του MyClub, να μην είναι τόσο εύχρηστες για το μέσο χρήστη και να θυμίζουν παλαιότερες εκδόσεις της σειράς. Το μενού χωρίζεται σε tiles αντίστοιχα με αυτά του Start Menu των Windows 8 και η κατηγοριοποίηση των modes κρίθηκε απαραίτητη λόγω των πολλών λειτουργιών που προσφέρονται. Ανεξάρτητα από το γεγονός ότι η απουσία των επίσημων ονομάτων παικτών και ομάδων με ενόχλησε σε μεγάλο βαθμό για ακόμα μία φορά, εκεί που πάντα πίστευα πως υστερούσε το franchise ήταν στο βάθος περιεχομένου σε ότι αφορά στα modes. Μπορεί και φέτος να υπάρχουν αρκετές επιλογές διοργανώσεων όπως το UEFA Champions League, το UEFA Europa League, το Copa Total Sudamerica, το AFC Champions League, το League Mode και το Cup Mode, αλλά το Master League εξακολουθεί να σώζει την κατάσταση ακόμα και αν είναι ίδιο και απαράλλακτο με τη σημαντική βοήθεια του MyClub για φέτος.

Το MyClub δεν προσπαθεί να κρύψει τις ομοιότητές του με το Ultimate Team mode του FIFA και αντί για το άνοιγμα πακέτων καρτών, η είσοδος νέων παικτών στην ομάδα πραγματοποιείται με την επιλογή τυχαίων ποδοσφαιρικών μπαλών σαν ένα μικρό mini-game. Ευτυχώς, το MyClub δεν περιορίζει τους παίκτες και το ευχάριστο είναι πως μου επέτρεπε το διαδικτυακό παιχνίδι με την ομάδα που είχα δημιουργήσει. Αν και δεν επηρεάστηκα από αυτό τόσο γιατί δεν είχα σκοπό να μεγαλώσω την ομάδα μου παίζοντας online, τα microtransactions που είναι διαθέσιμα μέσω του myClub Store δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να υπάρχουν όταν το παιχνίδι επιτρέπει το διαδικτυακό παιχνίδι μεταξύ των clubs, ακόμα και αν δίνεται η δυνατότητα συλλογής Game Points μέσω διάφορων πράξεων των παικτών στο γήπεδο.

Το διαδικτυακό παιχνίδι είναι ένας ακόμα τομέας όπου παρουσιάζονται βελτιώσεις με τα Online Divisions να αποτελούν τη νέα προσθήκη που καλύπτει ένα τεράστιο κενό που είχε η σειρά σε σύγκριση με το FIFA. Στο Online Divisions μπορούσα να διαλέξω το αγαπημένο μου club και να προχωρήσω στην κορυφή με τις συνεχόμενες νίκες μου σε αγώνες, ενώ το Team Play Lobby που γνωρίσαμε στο PES 2014 μου επέτρεψε να παίξω μαζί με άλλους 10 παίκτες και κάνει και εδώ τη δυναμική επιστροφή του. Βέβαια, η προσέλευση κόσμου στο Team Play Lobby δεν ήταν η καλύτερη δυνατή αλλά ευτυχώς δίνεται η δυνατότητα δημιουργίας Custom lobby. Η σύνδεσή μου στους servers του PES 2015 δεν παρουσίασε τρομερά προβλήματα και όποτε εμφανίζονταν, το παιχνίδι με ενημέρωνε για αυτά χωρίς να μετράει το αποτέλεσμα του αγώνα, αν η σύνδεσή μου ήταν πάρα πολύ κακή. Μπορεί να μην έλειψαν τα μικροπροβλήματα αλλά δεν έφτασαν τον ενοχλητικό βαθμό αυτών του PES 2014 που απέτρεψαν πολλούς χρήστες του Xbox 360 να παίξουν τις πρώτες ημέρες κυκλοφορίας του παιχνιδιού.

Τεχνικά, είναι η δεύτερη φορά που βλέπουμε την Fox Engine στα PlayStation 4 και Xbox One αν λάβουμε υπόψη μας το Metal Gear Solid V: Ground Zeroes, παρόλο που δεν ανήκει στη συγκεκριμένη κατηγορία παιχνιδιών. Ο φωτορεαλισμός της Fox Engine δίνει μεγάλο προβάδισμα στη γενικότερη απεικόνιση του αθλήματος, ειδικότερα στην αποτελεσματική καταγραφή του βάθους και του μεγέθους των σταδίων σε κάθε αγώνα. Αλλά το σημαντικότερο είναι η εξαιρετική λεπτομέρεια στο πρόσωπο των διάσημων -κυρίως- παικτών όπως ο Cristiano Ronaldo. Η αντιπροσώπευση του αθλήματος από το Pro Evolution Soccer 2015 δεν θα ήταν τόσο δυνατή χωρίς τα πανέμορφα animations των κορυφαίων αθλητών. Για παράδειγμα, από το πρώτο δευτερόλεπτο που χειρίστηκα τον Lionel Messi, η κίνηση του με έκανε να νιώσω πως πραγματικά ελέγχω τον ίδιο. Η απεικόνιση του κοινού παραμένει ακόμα ένα μεγάλο πρόβλημα για τους ποδοσφαιρικούς τίτλους αλλά τα δικά μου μάτια προτιμούν την έκδοχή του Pro Evolution Soccer 2015, όπου τα κοντινά πλάνα στους πανηγυρισμούς των παικτών με τους οπαδούς απεικόνιζαν ένα πιο “φυσικό” και ζωντανό κοινό.

Η ικανοποιητική πορεία της σειράς στην ελληνική αγορά εξασφάλισε για ακόμα μία φορά την υποστήριξη ελληνικής γλώσσας και περιγραφής στο Pro Evolution Soccer 2015. Η επιλογή των σχολιαστών δεν αποτελεί έκπληξη και φέτος με τους Χρήστο Σωτηρακόπουλο και Γιώργο Θαναηλάκη να βρίσκονται πίσω από τα μικρόφωνα. Η αγγλική περιγραφή των Jon Champion και Jim Beglin δεν παρέχει τον ίδιο όγκο πληροφοριών με αυτή των Martin Tyler και Alan Smith του FIFA, ενώ υπάρχει μεγάλη επανάληψη στις ατάκες των δύο σχολιαστών και πολλές φορές είναι και άστοχες. Όπως γίνεται αντιληπτό, η ελληνική περιγραφή δε θα μπορούσε να είναι καλύτερη με τον Γιώργο Θαναηλάκη να ακούγεται αρκετά “ψεύτικός” και ψυχρός, ενώ οι επαναλαμβανόμενες ατάκες όπως “άψογη τεχνική κατάρτιση” μειώνουν σε μεγάλο βαθμό την όλη εμπειρία του αγώνα. Ακόμα, σε ματς όπου πρωταγωνιστές είναι μικρότερου βεληνεκούς ομάδες, τότε η επάναληψη και η απουσία ουσιώδη σχολιασμού σε συγκεκριμένες φάσεις κυμαίνονται σε επικίνδυνα επίπεδα από άποψη ποιότητας. Παρόλα, μόνο από το γεγονός ότι υπάρχει ελληνική περιγραφή, φτάνει για να κάνει τους Έλληνες gamers να αισθάνονται πιο σημαντικοί.

Τα μουσικά κομμάτια του FIFA ήταν πάντα μία από τις αγαπημένες μου στιγμές στην εμπειρία μου με τη σειρά και πάντα ανυπομονούσα να ακούσω το πρώτο κομμάτι που θα έπαιζε όταν θα έφτανα στο μενού. Κανένας τίτλος Pro Evolution Soccer δεν με είχε "αγγίξει" σε ότι αφορά στο soundtrack του, κυρίως γιατί η Konami πάντα διάλεγε να δημιουργεί τα δικά της αδιάφορα και μη ταιριαστά με το άθλημα μουσικά θέματα. Οπότε, μπορείτε να καταλάβετε την έκπληξή μου όταν αντίκρυσα μεγάλα ονόματα της μουσικής βιομηχανίας όπως ο Avicii να φιγουράρουν στη λίστα του soundtrack. Βέβαια, ο αριθμός των licensed μουσικών κομματιών φτάνει συνολικά τα 11, ένας ιδιαίτερα μικρός αριθμός για κάποιον που πρόκειται να ασχοληθεί για όλη τη σεζόν με το παιχνίδι. Οι μουσικές επιλογές της Konami ήταν προσεγμένες και αρκετά ασφαλείς συγκριτικά με την εισαγωγή ανεξάρτητων συγκροτημάτων για την οποία φημίζεται η Electronic Arts, αλλά το θετικό είναι πως τα τραγούδια ανήκουν στην κατηγορία της indie rock και χαλαρής house σκηνής, δύο κατηγορίες που αποδεδειγμένα ταιριάζουν με το κλίμα ενός ποδοσφαιρικού τίτλου.