Khara: The Game Review

Περνώντας μια περίοδο όπου αφιέρωσα αμέτρητες ώρες στους άφθονους ΑΑΑ τίτλους που βλέπουμε αυτή την περίοδο στα ράφια των καταστημάτων, χρειαζόμουν να παίξω κάτι καλό, ήρεμο και πάνω από όλα σύντομο που δε θα απαιτεί από μένα περισσότερες από 2-3 ωρίτσες. Αυτά τα indies τα έχω πάντα στο μυαλό μου ως παιχνίδια ιδανικά για “σβήσιμο”, όπως θα χρησιμοποιούσατε ένα καλό κρασί για να “σβήσετε” το κρέας τη στιγμή που η φωτιά βρίσκεται στο απόγειό της. Και δε χρησιμοποιώ τυχαία την παραπάνω παρομοίωση. Όπως το “σβήσιμο” με το κρασί δίνει στο κρέας το πολύ έντονο άρωμά του, έτσι και το τόσο απλό και περιεκτικό Khara, δίπλα στα μεγαθήρια που κυκλοφορούν, γιγαντώνεται και με κάνει να το εκτιμώ ακόμα περισσότερο βλέποντας πόση προσπάθεια κατέβαλε η νεοσύστατη DNA Softworks με ελάχιστα assets και μηδενική εμπειρία για να παραδώσει ένα μικρό, αλλά πολύ γεμάτο παιχνίδι. Η DNA Softworks αποτελείται από φοιτητές και είναι μία από τις εταιρίες που δραστηριοποιούνται στα πλαίσια του PS Τalents, ενός προγράμματος με έδρα την Ισπανία που βοηθάει νέους δημιουργούς να αναπτύξουν τίτλους για την πλατφόρμα της Sony. Το Khara λοιπόν είναι η πρώτη τους εμπορική προσπάθεια, μία προσπάθεια που προσωπικά την θεωρώ πολύ τίμια.

Η ιστορία του παιχνιδιού είναι σχετικά απλή και ακολουθεί μία νεαρή κοπέλα, την Khara, σε μία περιπέτεια που ξεκινάει όταν το καράβι στο οποίο ταξιδεύει μαζί με τον πατέρα της βουλιάζει και οι δύο τους βρίσκονται ναυαγοί σε ένα μυστηριώδες νησί. Περίεργα πλάσματα του νησιού απαγάγουν τον πατέρα της και η Khara καλείται να τον σώσει και να βρει τρόπο να φύγει από το νησί. Στην πορεία αποκτάει μία ποικιλία από ικανότητες που θα την βοηθήσουν να λύσει γρίφους, να πολεμήσει τους εχθρούς του νησιού και να αντιμετωπίσει τον μεγάλο κακό του παιχνιδιού, Τρίτωνα, γιο του Ποσειδώνα. Η ιστορία έχει plot twists σε ορισμένα σημεία, τα οποία δε θέλω να αποκαλύψω αλλά μην περιμένετε κάτι εντυπωσιακό, όπως είπαμε παραμένει πολύ απλοϊκή και εύπεπτη, ντύνοντας όμορφα το σύνολο του παιχνιδιού. Το παιχνίδι χρησιμοποιεί τρεις βασικούς μηχανισμούς. Πολύ ωραία και έξυπνα σχεδιασμένα abilities που αποκτάτε σταδιακά, διάφορους γρίφους, η δυσκολία των οποίων κυμαίνεται από αρκετά μικρή έως μέτρια, με ορισμένους ειδικά προς το τέλος να απαιτούν λιγάκι παραπάνω σκέψη. Το combat τέλος παρουσιάζει ένα ενδιαφέρον μιας και η μάχη με τους επαναλαμβανόμενους εχθρούς είναι αρκετά αδιάφορη και σε σημεία ενοχλητική, από την άλλη ωστόσο υπάρχουν ενδιαφέρονται boss fights, που απαιτούν να σκεφτείτε την προσέγγιση που πρέπει να ακολουθήσετε και να βρείτε τα αδύνατα σημεία του boss. Οι επιρροές του Shadow of the Colossus στην κλίματα των boss αλλά και το γενικότερο combat είναι εμφανείς, κάτι το οποίο σε καμία περίπτωση δεν είναι αρνητικό, το αντίθετο μάλιστα.

Ο πραγματικός γρίφος του παιχνιδιού είναι ωστόσο ο οπτικοακουστικός τομέας του. Από τη μία τα animations της Khara είναι χοντροκομμένα και άχαρα, το μοντέλο της είναι πρόχειρα σχεδιασμένο και το περπάτημά της τόσο ανάλαφρο που θα σας δώσει την αίσθηση ότι δεν περπατάτε στο έδαφος αλλά πετάτε πάνω από αυτό. Αντίθετα τα μοντέλα των εχθρών, τόσο των minions όσο και των boss, είναι καλύτερα σχεδιασμένα και με περισσότερο λεπτομερή animations. Ο ήχος του επίσης κινείται σε μέτρια επίπεδα με μία playlist από 4-5 κομμάτια να παίζουν σε επανάληψη, κάτι το οποίο κουράζει από ένα σημείο και μετά. Προσωπικά προτίμησα τα σημεία που δεν έπαιζε καθόλου μουσική, παρά μόνο τους ήχους του περιβάλλοντος και του βηματισμού της Khara που σε συνδυασμό με το τριγύρω περιβάλλον στο οποίο θα αναφερθώ σε λίγο, συνέθεσαν στιγμές που με κυρίευσε ένα απίστευτο συναίσθημα μελαγχολίας και μοναξιάς μέσα σε ένα γιγαντιαίο, ακατοίκητο νησί και μία εκκωφαντική σιωπή με έκανε να ανατριχιάσω ολόκληρος. Φαίνεται ότι εδώ έχουμε ακόμα ένα στοιχείο που δανείζεται έξυπνα από το Shadow of the Colossus και αυτό με άφησε πολύ ικανοποιημένο.

Όσο πρόχειρα και απογοητευτικά είναι τα animations, άλλο τόσο συγκλονιστικός είναι ο σχεδιασμός του περιβάλλοντος. Τα textures κάτω στο έδαφος, στις πετρούλες, τους βράχους, τα φύλα των δέντρων και τα χόρτα κάτω στη γη είναι πολύ υψηλής ανάλυσης και εκεί το μάτι σας θα χορτάσει όμορφα γραφικά. Το παιχνίδι αν και ακραία γραμμικό, εκτυλίσσεται σε ένα τεράστιο σε μέγεθος νησί με πολύ μεγάλη ποικιλία από πανέμορφα τοπία, εκπληκτικούς φωτισμούς και particles σχεδόν παντού. Θα συναντήσετε δάση, θάλασσες, ποτάμια και ψηλές κορυφές με θέα ένα πολύ όμορφο ηλιοβασίλεμα. Θα περάσετε ωστόσο και μέσα από εγκαταλελειμμένα χωριά και κατεστραμμένες πόλεις, η θέα των οποίων μαρτυράει ότι κάποτε υπήρξε πολύ βία και θάνατος στο νησί. Σε γενικές γραμμές, τα παιδιά στην DNA Softworks έχουν κάνει καταπληκτική δουλειά στο να μεταφέρουν στον παίκτη εικόνες και συναισθήματα μέσα από λεπτομερή περιβάλλοντα. Αυτό που εν τέλει με κέρδισε στο παιχνίδι είναι ότι στο συνολικής διάρκειας τριών ωρών ταξίδι μου, δε βαρέθηκα ούτε μισό δευτερόλεπτο. Ανά τακτά χρονικά διαστήματα το παιχνίδι έκανε εναλλαγές από καινούργιες abilities που μου έδινε, σε γρίφους, μετά σε combat, νέα περιβάλλοντα με καινούργια εμπόδια, ψάξιμο για νέες abilities. Ήταν ένα γεμάτο εμπειρίες και εικόνες ταξίδι, με πολλά πράγματα να μάθεις και να δεις. Στο τέλος ένιωσα ότι έπαιξα ένα πολύ μεγαλύτερο παιχνίδι από αυτό που όντως είναι και πήρα αυτό που θα πρέπει να αναζητούμε σε κάθε τίτλο που ασχολούμαστε. Διασκέδασα με την ψυχή μου και πέρασα τρεις πολύ ποιοτικές ώρες από τον χρόνο μου.