NBA 2K18 Review

Κοιτώντας το εξώφυλλο του NBA 2K18, με κάνει να σκέφτομαι το ξεκίνημα του Kyrie Irving στο NBA το 2011 όταν επιλέχθηκε από τους Cleveland Cavaliers. Με παρόμοιο εντυπωσιακό τρόπο, το NBA 2K11 πήρε το θρόνο από το NBA LIVE την ίδια χρονιά και η σειρά παίζει σχεδόν χωρίς ανταγωνισμό από τότε. Αυτό που έχει καταφέρει η 2K Sports τα τελευταία χρόνια είναι κάτι αξιοθαύμαστο για τα δεδομένα της βιομηχανίας, αφού έχει αναγκάσει την EA Sports στο παρελθόν μέχρι και να αναβάλλει την κυκλοφορία πολλαπλών NBA Live τίτλων. Φέτος, όμως, το NBA 2K18 παρέμεινε στάσιμο και ευτυχώς η στασιμότητα του συγκεκριμένου franchise της 2K είναι επιτρεπτή και δικαιολογημένη ως ένα σημείο καθώς τα τελευταία έξι χρόνια είναι αυτό που κυριαρχεί στα ψηφιακά παρκέ. Αλλά αυτό που δεν επιτρέπεται σε καμία περίπτωση είναι η επιτηδευμένη και ακριβή κοστολόγηση in-game αντικειμένων προκειμένου ο χρήστης να αναγκαστεί να ξοδέψει πραγματικά χρήματα για τη γρηγορότερη πρόοδό του στο παιχνίδι.

Αυτό συνέβη φέτος στο MyCareer Mode. Όπως κάθε χρόνο, ανέλαβα να ξεκινήσω με τον παίκτη μου από τα χαμηλά ώστε να φτάσω και να μπω στο NBA. Η πρόοδός μου βασίζεται στην καλή απόδοσή μου στους αγώνες, η οποία μου αποφέρει VC, το ψηφιακό νόμισμα του παιχνιδιού. Προς έκπληξή μου, συνειδητοποίησα πως, τόσο τα in-game αντικείμενα που ήθελα να αγοράσω για τον παίκτη μου όπως π.χ παπούτσια, όσο και η αναβάθμιση των στατιστικών του ήταν εξαιρετικά ακριβή. Για παράδειγμα, μια μπλούζα μπορεί να κοστίζει 2000 με 3000 VC και ένας αγώνας σου δίνει περίπου 500 VC κατά μέσο όρο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξαιρετικά αργή πρόοδο, κάτι που σε νευριάζει παρά να σε προτρέπει να παίξεις το παιχνίδι περισσότερο.

Μιλώντας για κάτι εκνευριστικό, οι σκηνές που παρουσιάζονται στο MyCareer Mode δεν μπορούν να παραλειφθούν με κάποιο κουμπί skip και η χαοτική ιστορία καθώς και οι παντελώς αδιάφοροι χαρακτήρες που παρουσιάζονται σε αυτή το κάνουν ακόμα χειρότερο όλο αυτό. Θα μπορούσε να πει κανείς πως δεν τον ενδιαφέρει το MyCareer Mode και πως επενδύει το χρόνο του σε απλούς αγώνες και πως ίσως είμαι υπερβολικός. Ένα προϊόν, όμως, κρίνεται στο σύνολό του και το MyCareer Mode είναι ένας τομέας που ξοδεύουν το χρόνο τους εκατομμύρια παίκτες και φέτος δεν στέκεται επάξια στο όνομα της σειράς παρόλο που προστέθηκαν τα Run The Neighborhood και Road to 99.

Το πρώτο είναι μια μεγαλύτερη εκδοχή του MyPark που έχουμε συναντήσει σε προηγούμενους τίτλους της σειράς και σε τοποθετεί σε μια τεράστια γειτονιά που λειτουργεί ως το κεντρικό hub του MyCareer Mode. Το Road to 99 είναι ένα σύστημα που ανταμείβει τους παίκτες με μετάλλια για τη πρόοδο του παίκτη τους που ξεκινάει από το rating 60 και συνεχίζεται μέχρι να φτάσει τον αριθμό 99. Δυστυχώς, και τα δύο αποτελούν περισσότερο διακοσμητικά στοιχεία παρά ουσιαστικά.

Ευτυχώς, ένας αθλητικός τίτλος όπως το NBA 2K18 βασίζεται πάρα πολύ στην ρεαλιστική απεικόνιση των κινήσεων των αθλητών στο παρκέ καθώς και στην αίσθηση που αφήνει στους παίκτες το gameplay. Εδώ η σειρά δεν είχε ποτέ πρόβλημα σε αυτόν τον τομέα τα τελευταία χρόνια και συνεχίζει να παρέχει ένα εξαιρετικό σόου. Αυτό που μου κίνησε το ενδιαφέρον και είναι κάτι που παρατήρησα από την πρώτη στιγμή είναι πως τα γραφικά του παιχνιδιού είναι ως ένα βαθμό πιο καθαρά από τις υπόλοιπες φορές. Η διαφορά φυσικά δεν γίνεται να είναι μεγάλη κάθε χρόνο αλλά φέτος ένιωσα πως η 2K δούλεψε στην παράδοση μιας ευκρινέστερης εικόνας.

Και αυτό είναι κάτι που προώθησε η ίδια η εταιρία σε σελίδες του προϊόντoς όπως αυτή στο Steam. Οι φανέλες των παικτών, τα πρόσωπά τους και οι κινήσεις τους είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα από ποτέ, ενώ η τεχνολογία True Color Technology που χρησιμοποιήθηκε για το σκανάρισμα των στολών των ομάδων απεικονίζει τα χρώματα με έναν πολύ αυθεντικό και ζωντανό τρόπο. Στα του gameplay τώρα, μεγάλες αλλαγές δεν παρουσιάζονται πέρα από το ότι το νέο shot meter παρέχει ακόμα μεγαλύτερη ακρίβεια στις βολές, και πραγματικά ένιωσα πως γνώριζα πολύ καλύτερα αυτή τη φορά το πότε ακριβώς να ελευθερώσω τη μπάλα από τα χέρια του αθλητή. Από εκεί και πέρα, οι κινήσεις των παικτών είναι ρεαλιστικότατες από τα layups μέχρι και τα dunks όλα παρουσιάζονται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Οι φίλοι της σειράς σίγουρα δεν έχουν λόγο να ανησυχούν για το πως παίζει το παιχνίδι στο παρκέ, ενώ οι κάτοχοι PS4 Pro θα απολαύσουν ένα ακόμα πιο λεπτομερή οπτικό τομέα.

Τα συναισθήματά μου για το NBA 2K18 είναι πραγματικά τόσο ανάμεικτα. Ενώ παραμένει το ίδιο ποιοτικό και διασκεδαστικό παιχνίδι σε ότι αφορά τους gameplay μηχανισμούς του, το pay2win κλίμα που επικρατεί στο MyCareer mode έφερε μια αρκετά πικρή γεύση στο στόμα μου και υποβάθμισε κατά πολύ την εμπειρία που είχα φέτος. Μπορεί η αγορά VC να είναι προαιρετική αλλά δεν παύει η 2K να έχει σχεδιάσει την πρόοδο σου στο παιχνίδι γύρω από αυτό, κάνοντας έτσι την πρόοδο χωρίς την αγορά VC εξαιρετικά αργή και βασανιστική. Πρόκειται για το μεγαλύτερο mode που έχει η σειρά και δεν είναι εύκολο να το αγνοήσει κανείς.

Ακόμα και κάποιος που θα αγοράσει το παιχνίδι καθαρά για λόγους διασκέδασης με φίλους, θα βρει τον εαυτό του κάποια στιγμή να ψάχνει κάτι διαφορετικό και φέτος το MyCareer mode θα έχει να του παρουσιάσει ένα πιο σκληρό, αδιάφορο και άψυχο πρόσωπο ενώ τα υπόλοιπα modes όπως το MyTeam και MyGM δεν είναι σε θέση ακόμα να δώσουν την ώθηση στους παίκτες να ασχοληθούν αρκετά μαζί τους, παρόλο που έγιναν προσπάθειες και φέτος με την προσθήκη ιστορίας στο MyGM.