Yakuza 0 Review

Η αλήθεια είναι ότι με τη σειρά Yakuza δεν είχα ασχοληθεί ποτέ στο βαθμό που θα ήθελα. Ο κύριος λόγος ήταν το γεγονός ότι ξεκίνησα με το 3ο μέρος της σειράς, και όντας ένα franchise με συνεχιζόμενη και μεγάλη ιστορία, ένιωθα ότι έχανα μεγάλο μέρος της εμπειρίας. Η μη κυκλοφορία των HD remaster από την PlayStation 2 εποχή έξω από την Ιαπωνία δημιουργούσε, ή μάλλον καλύτερα, δεν κάλυπτε το κενό αυτό, με αποτέλεσμα η κατάσταση να επιδεινώνεται και στις μετέπειτα κυκλοφορίες των Yakuza 4 και 5 (για το spin-off Dead Souls δεν τρελάθηκα ποτέ). Ευτυχώς, οι προσευχές μου εισακούστηκαν με την κυκλοφορία του Yakuza 0.

Η σειρά Yakuza, Ryu ga Gotoku (Like a Dragon) στην Ιαπωνία, αποτελείται κυρίως από action beat ‘em up παιχνίδια ανοιχτού κόσμου με adventure και RPG στοιχεία. Το franchise μετράει πλέον 8 κύρια παιχνίδια, 5 spin offs (μεταξύ των οποίων και ένα με zombie θεματολογία), 12 χρόνια στο χώρο του gaming και κυκλοφορεί αποκλειστικά για τις κονσόλες της Sony (με μοναδική εξαίρεση τα HD remaster των 2 πρώτων παιχνιδιών που κυκλοφόρησαν μόνο στην Ιαπωνία και για το Wii U με απογοητευτικές πωλήσεις). Η επιτυχία της, ειδικά στην αγορά της Ιαπωνίας, έχει γίνει η αφορμή να επεκταθεί η σειρά και σε άλλα μέσα, όπως βιβλία και ταινίες. Σε όλα τα παιχνίδια κύρια έμφαση δίνεται στην ιστορία του μαφιόζου Kazuma Kiryu και στις περιπέτειες του με την Tojo Clan, το μεγαλύτερο παρακλάδι της ιαπωνικής Yakuza.

Όπως και τα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς το Yakuza 0 αναπτύχθηκε από την Sega, και κυκλοφορεί αποκλειστικά για το PlayStation 4. Όπως μαρτυρά και ο τίτλος του αποτελεί prequel του πρώτου παιχνιδιού της σειράς και τοποθετείται χρονολογικά 17 χρόνια πριν τα γεγονότα αυτού, που σημαίνει πρακτικά ότι μπορεί να παιχτεί το ίδιο άνετα από βετεράνους αλλά και νέους παίκτες του franchise. Διαδραματίζεται στην Ιαπωνία του 1988, με πρωταγωνιστή για άλλη μια φορά τον Kazuma Kiryu, ο οποίος προσπαθεί να καθαρίσει το όνομά του από μια κατηγορία φόνου τον οποίο δεν διέπραξε, για να μην εκθέσει τον Kazama Shintaro, την πατρική φιγούρα που έχει ως πρότυπο. Πλέον πρωταγωνιστικός ρόλος δόθηκε και σε έναν άλλο αγαπημένο χαρακτήρα της σειράς, τον Goro Majima, που έχοντας διωχτεί από την Yakuza, δουλεύει ως manager του καμπαρέ Grand σε μια προσπάθεια να εξαγοράσει την επανείσοδό του στον υπόκοσμο.

Οι origin ιστορίες των δύο πρωταγωνιστών -τις καρικατούρες κακοποιών από B-movies, στους οποίους έχει δοθεί μια ανθρώπινη πλευρά, ήθος, ιδανικά, κίνητρα, δυνάμεις και αδυναμίες, που τους κάνουν συμπαθείς- διαδραματίζονται παράλληλα και σε κάποιο σημείο -αναμενόμενα- διασταυρώνονται. Άξιο αναφοράς είναι ότι καταφέρνουν να συνυπάρξουν αρμονικά χωρίς ποτέ η μία να υπερκαλύψει την άλλη. Είναι δύο νουάρ δράματα, που εξιστορούν την σταδιακή μεταμόρφωση των δύο πρωταγωνιστών στους χαρακτήρες που τους έχει γνωρίσει ο κόσμος στα προηγούμενα παιχνίδια. Χαρακτηριστικά της σειράς είναι η over the top βία κατά τη διάρκεια των μαχών με την αφρόκρεμα του υπόκοσμου, με εκκεντρικά ντυσίματα και τατουάζ, και η γενικότερη απεικόνιση της ιαπωνικής κουλτούρας.

Την συνταγή συμπληρώνουν οι pre-rendered cut scenes, με ποιότητα αντίστοιχη των CGI trailers της Blizzard και διάρκεια που θα ζήλευε και ο Hideo Kojima. Οι σκηνές είναι φανταστικά σκηνοθετημένες, με ερμηνείες που με έκαναν να ανατριχιάσω. Το cast αποτελείται από διάσημους ηθοποιούς, που εκτός από τη φωνή τους δανείζουν και την εξωτερική τους εμφάνιση στους χαρακτήρες της ιστορίας, και έχουν πρωταγωνιστήσει σε Ιαπωνικές ταινίες δράσης, το οποίο δύσκολα, όμως, θα εκτιμηθεί στο έπακρό του από τους παίκτες των δυτικών αγορών.

Σε ότι αφορά το gameplay, κατά κύριο λόγο έχουμε να κάνουμε με beat ‘em up σώμα με σώμα μάχες (ένας εναντίον πολλών), βασισμένη στα combos και στο κτίσιμο του Heat level (που επιτρέπει την χρήση πιο εξειδικευμένων κινήσεων). Σε αντίθεση με προηγούμενα παιχνίδια της σειράς όπου η μάχη θύμιζε περισσότερο κλασικά JRPG, με τον κάθε χαρακτήρα να έχει το δικό του στιλ μάχης και τις δικές του κινήσεις, στο Yakuza 0 ο κάθε πρωταγωνιστής μπορεί να αλλάξει κατά τη διάρκεια της μάχης μεταξύ τριών βασικών στιλ. Συνοπτικά χωρίζονται σε ένα γρήγορο στιλ, βασισμένο στις αποφυγές, ένα βαρύ, αργό στιλ βασισμένο στο block και ένα ισορροπημένο. Δεν είναι όλα το ίδιο χρήσιμα σε κάθε περίσταση και η σωστή στιγμή εναλλαγής τους είναι το κλειδί της επιτυχίας. Το κάθε στιλ έχει το δικό του skill tree, με αρκετή παραμετροποίηση για να ικανοποιήσει όλα τα γούστα. Η μάχη αν και στις δύο πρώτες δυσκολίες μπορεί να χρησιμοποιηθεί αρκετά επιφανειακά (για όσους δε θέλουν να μπερδευτούν πολύ με τα RPG στοιχεία του παιχνιδιού αλλά να απολαύσουν την ιστορία του), λάμπει στις τελευταίες, «αναγκάζοντάς» σε να εμβαθύνεις περισσότερο. Τα boss fights είναι αξιομνημόνευτα, με την ποικιλία των υπόλοιπων εχθρών χωρίς να είναι μικρή, σίγουρα, όμως, να μπορούσε να είναι μεγαλύτερη.

Αν και παιχνίδι «ανοιχτού κόσμου», οι δύο κύριες περιοχές του Yakuza 0, Kamurocho και Sotenbori, είναι μικρές σχετικά με τα δεδομένα των σημερινών open world παιχνιδιών, όμως είναι γεμάτες, ζωντανές και προσεγμένες ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια, σχεδιασμένες με επιρροές από τη γεμάτη φώτα neon Ιαπωνία των ‘80s. Απουσιάζει κάθε μορφής οδήγηση, πράγμα που ίσως ξενίσει κάποιους, αν και ο κόσμος του παιχνιδιού είναι αρκετά μικρός ώστε να μπορείς να μετακινηθείς άνετα σε αυτόν με τα πόδια. Ο αριθμός και η ποικιλία των δραστηριοτήτων ρίχνουν σαγόνια και δίνουν μαθήματα σε αρκετούς μεγάλους παίκτες του open world genre. Έχουμε ρυθμικά παιχνίδια, όπως το karaoke και ο χορός στην disco, ολοκληρωμένες εκδόσεις κλασικών arcade παιχνιδιών (Space Harrier, Out Run, Fantasy Zone, Super Hang-on), δαγκάνες με λούτρινα ζωάκια, αγώνες με αμαξάκια, βελάκια, μπιλιάρδο, bowling, baseball, κλασσικά παιχνίδια ευρωπαϊκού και ιαπωνικού τζόγου (poker, blackjack, baccarat, roulette, cho-han, cee-lo, koi-koi, oicho-kabu), παράνομους αγώνες πάλης, ψάρεμα, κλπ.

Δεν λείπουν τα πιο εκκεντρικά, τα οποία ίσως σας κάνουν να νιώσετε αρκετά άβολα, όπως ένα dating sim μέσω τηλεφώνου, catfights (στοιχήματα σε αγώνες γυναικών με μπικίνι) και παρακολούθηση video με Γιαπωνεζούλες να κάνουν σαπουνόφουσκες και να παίζουν με μπαλόνια φορώντας μόνο τα μαγιώ τους. Υπάρχουν, ακόμα, δύο mini-games (ένα αποκλειστικό σε κάθε πρωταγωνιστή), για τον Kiryu ένα real estate sim και για τον Goro ένα cabaret sim, με δικές τους υποϊστορίες που ξεκλειδώνουν ένα 4ο εικονικό fighting style, το Dragon of Dojima και το Mad Dog of Shimano αντίστοιχα. Το πακέτο συμπληρώνουν τα side quests, αναφερόμενα ως Substories στο παιχνίδι, που αν και παικτικά δεν παρουσιάζουν κάποιο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, περιλαμβάνουν συνήθως ξεκαρδιστικές ιστορίες, έχοντας το ρόλο της κωμικής ανακούφισης από τη σοβαρότητα και τη μαυρίλα της κύριας ιστορίας. Όπως και τα side activities που ανέφερα παραπάνω, μερικές από αυτές τις αποστολές μπορεί να σας κάνουν να νιώσετε λίγο άβολα.

Αν και στις 60 -μέχρι στιγμής- ώρες ασχολίας μου με τον τίτλο δεν συνάντησα περιεχόμενο σχετικό με περιπτύξεις μεταξύ μαλακίων και μαθητριών, χωρίς να μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αυτές απουσιάζουν από κάποια απόκρυφη γωνιά του τίτλου. Στα του ήχου, το voice acting είναι το λιγότερο εξαιρετικό, με τις φωνές να αποδίδουν πολύ πειστικά το συναίσθημα της κάθε σκηνής, χωρίς ωστόσο να μπορώ να κρίνω την προφορά, καθώς η μόνη μου επαφή με την Ιαπωνική γλώσσα είναι μέσω του ασιατικού κινηματογράφου και αυτή αρκετά περιορισμένη. Τα ηχητικά εφέ πλαισιώνουν και εμπλουτίζουν τις μάχες, δίνοντας απόλυτη πιστότητα σε κάθε χτύπημα, ενώ η γενικότερη μουσική επένδυση -αν και ελαφρώς διαφορετική και ένα σκαλοπάτι χαμηλότερα από αυτήν της Ιαπωνικής έκδοσης- συνοδεύει καταπληκτικά το σύνολο της ιστορίας και του κόσμου του παιχνιδιού, διαπρέποντας κατά τη διάρκεια των boss fights.

Στον τεχνικό τομέα, έχουμε πολύ λεπτομερή textures στους πρωταγωνιστές και στους κύριους χαρακτήρες, σε αντίθεση με τις οριακά άνω του μετρίου υφές του υπόλοιπου κόσμου και των δευτερευόντων NPCs. Αντίστοιχη είναι και η ποιότητα των animations, εξαιρετική κατά την διάρκεια της μάχης, αλλά ελαφρώς απογοητευτική εκτός αυτής. Το παιχνίδι τρέχει στα 1080p και στα 60fps, ακόμα και στο «φτωχό» απλό PS4, ενώ δεν παρατήρησα κάποιο framedrop σε κανένα σημείο του τίτλου. Η «δυτικοποίηση» του παιχνιδιού, όπως και όλων των Yakuza παιχνιδιών, είναι ο κύριος υπαίτιος του εν μέρη «απογοητευτικού» (σε πολλά εισαγωγικά) τεχνικού τομέα. Το παιχνίδι πρωτοκυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 2015 στην Ιαπωνία σε PS3 και σε PS4, χρόνος που φαίνεται λίγος όταν συγκριθεί με τα 3 χρόνια που χρειάστηκε το Yakuza 5 για να έρθει στα ράφια των δυτικών αγορών. Για τα πρακτικά να σημειωθεί ότι ο πρώτος τερματισμός ξεκλειδώνει το New Game+ mode, το Adventure mode (free roaming για να τελειώσεις τα side quests) καθώς και μια τελευταία δυσκολία. Δίνεται, επίσης, η δυνατότητα local ή online παιχνιδιού σε κάποιες από τις δραστηριότητες του story mode.