Gravity Rush 2 Review

Η βαρύτητα είναι ένας βασικός παράγοντας της ύπαρξης. Ορίζει τη θέση και την πορεία μας. Η αλήθεια είναι όμως ότι είναι ένας νόμος που δεσμεύει την προοπτική μας. Η Kat ή αλλιώς gravity queen, η πρωταγωνίστρια του Gravity Rush 2, είναι απαλλαγμένη από μια τέτοια δέσμευση αφού μπορεί να ελέγξει τη βαρύτητα. Αυτό της επιτρέπει να ταξιδεύει, πέφτοντας από το ένα μέρος στο άλλο καθώς και να έχει τον έλεγχο μικρών ή μεγάλων αντικειμένων. Η συνέχεια του πρώτου Gravity Rush καταφθάνει μεγαλύτερη, ομορφότερη και πιο ζωντανή και προσγειώνεται ισορροπημένα έτοιμη να ενθουσιάσει τους fans του πρώτου παιχνιδιού αλλά και να προσεγγιστεί από εν δυνάμει fans χωρίς μεγάλες δυσκολίες κατανόησης. Το Gravity Rush 2 είναι ένα open world action-adventure με director τον Keiichiro Toyama, ο οποίος έχει εργαστεί στο παρελθόν σε παιχνίδια όπως Silent Hill και Siren.

Η βασίλισσα της βαρύτητας του Hekseville ξεκινά από μεταλλωρύχος και ανακτώντας τον αγαπημένο γάτο Dusty,χάρη στον οποίο ανακτά και της δυνάμεις έλεγχου της βαρύτητας, ξεκινά μια περιπέτεια. Ο ίδιος, γλυκός, αστείος και πρόσχαρος χαρακτήρας του πρώτου παιχνιδιού, που βοηθά όσους τη χρειάζονται αναλαμβάνει πάλι το καθήκον της. Το παιχνίδι δίνει στην Kat τον αέρα της υπερηρωίδας, τόσο σεναριακά, όσο και αισθητικά μέσα από ένα art direction στην αφήγηση το οποίο θυμίζει τα κλασσικά comic υπερηρώων που μεγάλωσαν πολλές γενιές. Μια υπερηρωίδα που μαθαίνουμε να αγαπάμε όλο και περισσότερο παρακολουθώντας την, εκτός της βασικής ιστορίας, σε διάφορες αναδρομές με αφορμή ορισμένα side missions.

Η πορεία της πλοκής είναι ανοδική και κρατά το ενδιαφέρον, κυρίως από τη μέση και μετά, όπου και συνδέεται με το παρελθόν. Η Kat είναι συνεχώς απασχολημένη με σημαντικά ζητήματα και η μονοτονία αποφεύγεται επιτυχώς με μικρές αναδρομές, φίλους από το παρελθόν (Raven) αλλά και με νέες μεγάλης σημασίας εξελίξεις όπως για παράδειγμα μια βαρυτική καταιγίδα. Το Gravity Rush 2 είναι εμφανώς μεγαλύτερο από το πρώτο παιχνίδι και τα missions πολλά σε πλήθος και ποικίλα σε περιεχόμενο χωρίς ιδιαίτερη επαναληψιμότητα.

Το gameplay και τα mechanics κουβαλούν τα λάθη του παρελθόντος. Το κλασσικό combat στη γη έχει μια περιορισμένη σε 2-3 κλωτσιές ποικιλία κινήσεων, ενώ όσο η Kat ελέγχει τη βαρύτητα ο ένας τρόπος επίθεσης συνοδεύεται και από αντικείμενα που μπορούν να εκτοξευτούν στον εχθρό, καθώς και ένα special attack που είναι περιστασιακά διαθέσιμο. Το ταξίδι από το ένα μέρος στο άλλο γίνεται μέσω του ελέγχου της βαρύτητας που πολλές φορές δίνει την αίσθηση ότι ο χαρακτήρας πετάει. Η αλήθεια είναι πως για να συνηθίσει κάνεις τον έλεγχο της βαρύτητας και της κάμερας θα χρειαστεί αρκετός χρόνος.

Οι μη συνηθισμένες γωνίες στην προοπτική και η κάμερα που περιστρέφεται σε συνάρτηση με την κίνηση του χειριστηρίου, το οποίο αξιοποιείται σε μεγάλο βαθμό από το παιχνίδι, δίνουν στο gameplay μια προσωπική σφραγίδα και κάνουν το παιχνίδι να ξεχωρίζει από τα open world που έχουμε συνηθίσει. Όταν επιτέλους ο έλεγχος της βαρύτητας μου έγινε έξη,  χωρίς ξύλινες κινήσεις και δυσκολία ευχαριστήθηκα το gameplay σε πολύ μεγάλο βαθμό. Δεν μπορώ να πω ξεκάθαρα ότι με ενοχλεί που δεν εμπλουτίστηκε, εφόσον δεν δικαιολογείται σεναριακά και επικαλύπτεται έμμεσα με τις δυο προσθήκες στα gravity styles.

Το Lunar και το Jupiter style είναι μια έξυπνη εναλλακτική λύση εμπλουτισμού του gameplay. Με μια εναλλαγή στη στολή της Kat,  αλλάζει και η βαρύτητά της. Το Lunar style είναι πιο ελαφρύ και επιτρέπει τα άλματα σε μεγαλύτερο ύψος, ενώ το Jupiter εμφανώς πιο στιβαρό, βαρύ και δυναμώνει τις επιθέσεις. Τα παραπάνω ενισχύονται με διαφόρων ειδών φυλαχτά που προσδίδουν διευκολύνσεις όπως για παράδειγμα περισσότερο sustain ή αυτόματη συλλογή κοντινών αντικειμένων στο βαρυτικό πεδίο της Kat. Υπάρχει επίσης και η επιλογή να αναβαθμιστούν κάποια skills μέσω διαμαντιών που συλλέγονται κατά τη διάρκεια του παιχνιδιού. Η συλλογή διαμαντιών εξερευνώντας την πόλη, μου θύμισε πολύ έντονα το Infamous αλλά προτού σας δημιουργήσω κάποια ενδεχομένως αρνητική εντύπωση θα σταθώ στο ότι αποτέλεσε αφορμή να εξερευνήσω καλά κάθε περιοχή και να θαυμάσω την εξαιρετική δουλειά στο σχεδιασμό της.

Οι περιοχές του Gravity Rush 2 είναι σαφώς μεγαλύτερες και εμφανώς πιο ζωντανές. Το περιβάλλον μπορεί να καταστραφεί. Το παραπάνω στοιχείο του δίνει μια ρεαλιστικότητα, τόσο στις μάχες, όσο και στα διάφορα side missions. Οι περιοχές είναι μεγάλες και αποτελούνται από πολλά αιωρούμενα νησιά σε διαφορετικά επίπεδα. Το θέαμα με εξέπληξε. Δεν χόρταινα να χαζεύω τις περιοχές που στο μυαλό μου έμοιαζαν σαν να βγήκαν κατευθείαν από τη φαντασία του Hayao Miyazaki. Πολυεπίπεδες και καλοσχεδιασμένες με χρωματική ισορροπία και απολαυστικά εφέ στα physics. Από το πρώτο κιόλας παιχνίδι το εικαστικό του ξεχώρισε. Έτσι κι εδώ, η κάθε περιοχή χρησιμοποιεί μια παλέτα χρωμάτων που της ταιριάζει ξεχωρίζοντάς την από τις άλλες.

Ο διαχωρισμός των περιοχών είναι ξεκάθαρος σεναριακά και εικαστικά, και τα χρώματα χρησιμοποιούνται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για την οικοδόμηση μιας αρμόζουσας ατμόσφαιρας. Η σεναριακή θεματολογία αγγίζει και καταπιάνεται με θέματα κοινωνικής διαστρωμάτωσης και το εικαστικό ακολουθεί πιστά τονίζοντας αλλά και κάνοντας κατανοητή την διαστρωμάτωση αυτή. Μπορούμε να μιλήσουμε για ένα αποτέλεσμα ξεκάθαρο και δεμένο που ακουμπάει πιστά στο concept χωρίς να διαταράσσεται καμία ισορροπία. Ακριβώς τα ίδια μπορώ να πω και για τον ηχητικό τομέα. Η επιλογή της μουσικής θεωρώ πως έγινε πολύ προσεκτικά. Στολίζει διακριτικά τις περιοχές χωρίς να τραβά την προσοχή ή να κουράζει. Μου άρεσε πάρα πολύ.

Πιστεύω πως το Gravity Rush 2, σοβάρεψε. Το σενάριο, προσεγγίζει θέματα κοινωνιολογικά, διαχρονικά και διαπολιτισμικά. Πρόσεξα μια τάση να φανεί μια πιο ανθρώπινη πλευρά. Για παράδειγμα, πέρα  από τους εχθρούς, τέρατα, εν ονόματι “Nevi”, υπάρχουν πια και στρατιώτες τους οποίους καλείται η Kat να εξοντώσει. Μια τέτοια προσθήκη έδωσε στο παιχνίδι μια ωριμότητα, την οποία μπορεί να υποστηρίξει, κάνοντας το περισσότερο προσεγγίσιμο από gamers που ζητούν μια πιο ρεαλιστική προοπτική στα βιντεοπαιχνίδια. Κάτι μου λέει ότι σχετίζεται με το ότι το Gravity Rush 2 είναι μια από τις δυνατές αποκλειστικότητες τις Sony. Είναι πάντως μια πολύ ενδιαφέρουσα πινελιά που τουλάχιστον εγώ θεώρησα θελκτική. Η απουσία Multiplayer δεν με ενόχλησε, αλλά ίσα ίσα η παρουσία online treasure haunting ζωντάνεψε το παιχνίδι και έδωσε κίνητρο εξερεύνησης των περιοχών. Υπάρχει μια μικρή αλληλεπίδραση των παικτών μέσω φωτογραφιών που μπορεί κάνεις να τραβήξει στο παιχνίδι. Για εμένα, το επίπεδο αυτό της αλληλεπίδρασης είναι αρκετό.

Η αφηγηματική ροή είναι γρήγορη και καθόλου βαρετή. Τα animated cut scenes δίνουν τη θέση τους σε σελίδες comic και αντίστροφα. Τα πολύ ελκυστικά γραφικά είναι cel-shaded όπως ακριβώς στο πρώτο παιχνίδι και άψογα προσαρμοσμένα στο γενικό concept. Σε μερικές περιοχές μάλιστα, αξιοποιούν τις δυνατότητες της κονσόλας καλύτερα, αφού γίνονται περισσότερο απαιτητικά. Προβλήματα στο framerate δεν πρόσεξα. Το παιχνίδι τρέχει ομαλά. Ένα πρόβλημα που υπήρχε και υπάρχει είναι ότι παρόλο που γίνεται εύκολα lock σε εχθρούς, όταν κάνεις επίθεση στον αέρα με τη βοήθεια της βαρύτητας, πολλές φορές χάνεται το lock και αστοχείς, με αποτέλεσμα να βρεθείς σε κάποιο σημείο κάπου στον αέρα και να προσπαθείς να οργανωθείς ξανά για να πετύχεις το στόχο σου.

Είναι η φύση του gameplay τέτοια που κάνει το πρόβλημα ενοχλητικό και δεν κρύβω ότι δυσκολεύτηκα εξ αιτίας αυτού σε πολλά boss fights ακόμη και στο easy mode. Ελπίζω μέχρι το launch να βελτιωθεί με κάποιο patch, αν και δεν καθιστά το παιχνίδι unplayable σε καμία περίπτωση. Ασχολήθηκα περισσότερες ώρες από όσες περίμενα και συνεχίζω να ασχολούμαι ακόμη και μετά τα credits. Άλλωστε από τον Μάρτιο, θα υπάρξει σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση και ένα DLC που θα προσφέρει νέο περιεχόμενο με playable χαρακτήρα τη συμπρωταγωνίστρια και φίλη της Kat, Raven.

Το Gravity Rush 2 είναι από τις δυνατές αποκλειστικότητες της Sony η οποία το υποστήριξε και με μια anime σειρά που συνδέει το πρώτο και το δεύτερο παιχνίδι. Τέλος, το παιχνίδι διαθέτει και βελτιώσεις για το PS4 Pro. Με μια πολύ λακωνική φράση, θα μπορούσαμε να το χαρακτηρίσουμε ένα τουλάχιστον αξιοπρεπέστατο sequel.