Dragon Age: Inquisition - Trespasser Review

Μετά το πολύ καλό Jaws of Hakkon και το μέτριο The Descent, η BioWare επιστρέφει με το τελευταίο story based DLC για το Dragon Age: Inquisition, ονόματι «Trespasser».  Στόχος του studio είναι να δώσει έναν επίλογο στην ιστορία του Inquisitor, να πει αντίο στους συντρόφους του και να γυρίσει σελίδα. Όπως γνωρίζετε η σειρά Dragon Age είναι σαν ένα τεράστιο βιβλίο όπου κάθε παιχνίδι είναι και ένα νέο κεφάλαιο με νέους πρωταγωνιστές, χωρίς όμως να λησμονά τους παλιούς, αφού οι αναφορές σε αυτούς, οι εμφανίσεις, καθώς και οι συνέπειες των πράξεών τους, διαμορφώνουν το lore καθώς αυτό εξελίσσεται με κάθε νέο παιχνίδι. Η σειρά αυτή γιγαντώθηκε γιατί σε σχέση με άλλα γνωστά RPG παιχνίδια, η BioWare έχει το χαρακτηριστικό να δίνει τρομερή έμφαση στην ανάπτυξη των χαρακτήρων και στις σχέσεις μεταξύ τους. Θεωρώ πως αυτό έχει μεγάλη σημασία σε αυτού του είδους τα παιχνίδια. Για παιχνίδια ρόλων μιλάμε άλλωστε, οφείλουν να έχουν ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Οφείλουν να έχουν ενδιαφέρον story, αλλιώς όσο καλούς μηχανισμούς και να έχουν, θα κουράσουν.

Για μένα προσωπικά επιτυχημένο ένα παιχνίδι ρόλων θεωρείται όταν στο τέλος σου αφήνει μια γλυκιά γεύση και νοσταλγία, κάτι που όταν αναπολείς θα σε κάνει να χαμογελάσεις. Είναι δύσκολο για ένα studio να σε κάνει να νοιαστείς για τους ψηφιακούς χαρακτήρες που έπλασε, είναι σπάνιο και απαιτεί να έχεις μεράκι, φαντασία και να αγαπάς αυτό που κάνεις. Σε αυτόν τον τομέα η BioWare διαπρέπει, γι’ αυτό και ξεχωρίζει από τον ανταγωνισμό. Το Dragon Age μοιράζεται πολλά κοινά στοιχεία με την σειρά Mass Effect και αντίστροφα. Η ιδέα, οι χαρακτήρες, οι κόσμοι, η δομή που όλοι παρά τις διαφορές τους ενώνονται κάτω από μια απειλή, ο πρωταγωνιστής που τους οδηγεί σε ένα συναισθηματικό ηρωικό φινάλε, όποιοι έχουν παίξει και τα δυο αντιλαμβάνονται σε τι αναφέρομαι. Παρόλο που πιστεύω ότι δεν ξεπερνά τα υψηλά επίπεδα της σειράς Mass Effect, αναγνωρίζω πως το τελευταίο οφείλει αυτό που είναι, στη σειρά Dragon Age και πως χωρίς αυτό, δε θα ήταν το ίδιο.

Όπως αποκάλυψε ο creative director του παιχνιδιού Mike Laidlaw, η ιδέα του Trespasser αντλήθηκε από το τελευταίο DLC του Mass Effect 3 «Citadel» και από την επιμονή των fans να πουν ένα τελευταίο αντίο στους αγαπημένους τους χαρακτήρες, περνώντας περισσότερο χρόνο μαζί τους.  Η βασική διαφορά τους, όμως, είναι, ότι ενώ το Cidatel διαδραματίζεται πριν το φινάλε, το Trespasser τοποθετείται δυο χρόνια μετά το τέλος της ιστορίας του κυρίως παιχνιδιού και αποτελεί τον επίλογο της ιστορίας του Inquisitor, των συντρόφων του και κρίνεται σύμφωνα με τις επιλογές μας, η πορεία που θα ακολουθήσει το τάγμα στο μέλλον.

Όπως γνωρίζετε η Inquisition order δημιουργήθηκε ξανά (η πρώτη φορά ήταν μετά το ξέσπασμα του πρώτου Blight) κάτω από το επικείμενο χάος  της έκρηξης που σκότωσε όλες τις κεφαλές των ταγμάτων. Δύο χρόνια όμως μετά τα γεγονότα του κυρίως παιχνιδιού κι αφού η ειρήνη εξαπλώθηκε πάνω στην Theda, άρχισε να δημιουργείται το ερώτημα για την χρησιμότητα του τάγματος. Οι ηγέτες φοβούμενοι τη δύναμη και την επιρροή του, καλούν τον Inquisitor στο Winter Palace για ακρόαση με το Exalted Council, το οποίο εκπροσωπείται από τον αντιπρόσωπο της Orlais, της Ferelden και από την Devine Mother -στη θέση της οποίας θα δείτε αυτή που επιλέξατε- για να κριθεί το μέλλον του τάγματος.

Σύντομα κατά τη διάρκεια της ακρόασης αποκαλύπτεται μια συνωμοσία με τους Qunari, οι οποίοι μέσω του δικτύου των εναπομεινάντων μαγικών καθρεπτών Eluvian που ανήκαν στα αρχαία Elf, προσπαθούν να βγάλουν από τη μέση τον Inquisitor καθώς για κάποιους λόγους που θα ανακαλύψετε, θεωρούν πως το σημάδι στο χέρι του είναι απειλή. Έτσι συγκεντρώνεται όλη ομάδα της οποία τα μέλη είχαν αρχίσει να προχωρούν τις ζωές τους, για το τελευταίο και ίσως το πιο σημαντικό quest του παιχνιδιού. Αυτό βέβαια είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου γιατί καθώς θα ξεδιπλώσετε την ιστορία σε αυτό το περίπου εξάωρο, θα βρεθείτε μπροστά σε μια από τις μεγαλύτερες εκπλήξεις ολόκληρου του Dragon Age: Inquisition, μέσω της οποίας θα διαμορφωθεί και η κατεύθυνση που θα πάρουν τα επόμενα παιχνίδια, ενώ θα απαντηθούν στο μεγαλύτερο μέρος τους, όλα τα ερωτήματα που είχατε, σχετικά με την προέλευση του σημαδιού του Inquisitor, τον λόγο για τον οποίο κατέληξε στο χέρι του καθώς και τα σχέδια ενός μέλους-κλειδί της ομάδας,  το οποίο είχατε δει νωρίτερα να αποχωρεί.

Πραγματικά, τα τελευταία 20 λεπτά, έμεινα να κοιτάζω την οθόνη με ανοιχτό στόμα! Όταν δε, έπεσαν οι τίτλοι τέλους ευχόμουν να μπορούσα την ίδια στιγμή να παίξω το επόμενο Dragon Age. Πριν αρχίσετε τα παράπονα ότι γιατί αυτό το περιεχόμενο να είναι εκτός παιχνιδιού, θα πρέπει να σας πω ότι ήταν αδύνατο να είναι μέσα στο κυρίως παιχνίδι, γιατί η φύση του και το σοκαριστικό του τέλος είναι τόσο δυνατά, που όχι μόνο θα επισκίαζε τον βασικό στόχο του παιχνιδιού, αλλά θα τον έκανε να φαίνεται ασήμαντος. Οπότε η παρουσία του ως ξεχωριστό DLC δικαιολογείται στο 100%.

Ως προς το gameplay δεν έχει αλλάξει κάτι ιδιαίτερο, έχει όμως προστεθεί μια νέα δύναμη (Anchor Discharge) στον Inquisitor που έχει να κάνει με το σημάδι στο χέρι του. Μ’ αυτή μπορείτε τώρα να χρησιμοποιήσετε την ενέργειά της για να χτυπήσετε τους εχθρούς, προσφέροντας παράλληλα προστασία για ένα μικρό χρονικό διάστημα στους συντρόφους σας. Επίσης μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε σε σκοτεινά μέρη για να αποκαλυφθούν κρυμμένα αντικείμενα. Η μάχη έχει δυσκολέψει (συνήθης τακτική της BioWare) ακόμα περισσότερο και θα τα βρείτε σκούρα ακόμα και οι βετεράνοι. Πριν επιλέξετε να παίξετε το Trespasser από το τραπέζι του συμβουλίου, θα πρέπει –άλλωστε σας προειδοποιεί και το παιχνίδι- να έχετε κλείσει τυχών εκκρεμότητες που έχετε αφήσει στη μέση, γιατί μόλις πατήσετε στο Winter Palace δεν θα έχετε τη δυνατότητα να γυρίσετε πίσω και να τις συνεχίσετε. Φυσικά δεν πρέπει ούτε να το σκεφτείτε να μπείτε κάτω από 25 lvl, αλλά και το ενδεικνυόμενο να είσαστε, αν δεν εφαρμόσετε τακτική στις μάχες –ακόμα και στους απλούς εχθρούς- και δεν προετοιμάσετε κατάλληλα με εξοπλισμό και όπλα το χαρακτήρα σας και τους συντρόφους σας δεν θα φτάσετε πολύ μακριά.

Το Trespasser έχει εμπλουτιστεί επίσης με αρκετούς όμορφους γρίφους -που μπορεί ως προς την δυσκολία τους είναι από μέτριοι έως εύκολοι-, είναι παρόλα αυτά καλοδεχούμενοι και προσωπικά θα επιθυμούσα περισσότερους. Μια νέα προσθήκη είναι τα Sigil. Πρόκειται για Armor upgrades, τα οποία τοποθετείτε στην στολή σας –αρκεί αυτή να έχει το ανάλογο slot- και αυξάνουν –παραδόξως- την αποτελεσματικότητα του όπλου που έχετε εκείνη την ώρα πάνω σας, θυσιάζοντας όμως παράλληλα κάτι άλλο. Δηλαδή ένα Sigil μπορείς να σας δώσει +50% Barrier αλλά ταυτόχρονα και -50% Health, +10% Spirit Damage με -50% All other Damage, κοκ. Γι’ αυτό θα πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί πως θα τα χρησιμοποιήσετε.

Επιπλέον έχει προστεθεί ένα νέο σύστημα συγχρονισμού που λέγεται Golden Nug. Τελειώνοντας το κυρίως παιχνίδι και κατεβαίνοντας στο undercroft του Skyhold, όπως και σε τοποθεσίες του Trespasser, θα βρείτε ένα χρυσό Nug (το πλάσμα που μοιάζει με κουνέλι) άγαλμα. Πατώντας πάνω του με κάποιον χαρακτήρα σας, συγχρονίζετε όλα σας τα collectibles. Έτσι αν φορτώσετε άλλον χαρακτήρα, θα έχετε πρόσβαση σε όλα τα rare potion recipes, tapestries, και schematics από τον πρώτο, ακόμα κι αν ο δεύτερος βρίσκεται σε χαμηλότερο level.

Οι τοποθεσίες του παιχνιδιού παρόλο που δεν παρουσιάζουν τόση μεγάλη ποικιλία όσο του Jaws Of Hakkon, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα σε ομορφιά και λεπτομέρεια και δεν θυμίζουν καθόλου -παρόλο που είναι περιορισμένοι- τους “διαδρόμους - σωλήνες” του The Descent που μας έφεραν αναμνήσεις Dragon Age II. Τα νέα μουσικά κομμάτια είναι ατμοσφαιρικά, σε epic ύφος (ειδικά το τελικό) που ταιριάζουν απόλυτα στο επικό κλείσιμο της ιστορίας.