Microsoft Flight Simulator – Ένα σπάνιο τεχνολογικό επίτευγμα

Όταν ακούγαμε το 2013 για το cloud gaming και τις νέες εμπειρίες που θα επέτρεπε, όλοι μας ήμασταν κάπως καχύποπτοι ή στην καλύτερη των περιπτώσεων συγκρατημένα αισιόδοξοι. Εξάλλου, ουκ ολίγες φορές στο παρελθόν το gaming κοινό έχει πέσει σε παγίδες του marketing, με τελικά προϊόντα που δεν ανταποκρίνονται στις αρχικές υποσχέσεις. Τα παραδείγματα είναι ατελείωτα και η ίδια η Microsoft έχει πέσει θύμα του hype που δημιούργησε μόνη της, υποσχόμενη physics και καταστροφή απίστευτης κλίμακας με το Crackdown 3, το οποίο…«πέρασε και δεν ακούμπησε».

Το Microsoft Flight Simulator, 38 ολόκληρα χρόνια μετά το αρχικό παιχνίδι της σειράς, έρχεται να αξιοποιήσει αυτές τις περίφημες cloud υποδομές, επιτέλους με τεράστια επιτυχία. Τα Xbox Game Studios, σε συνεργασία με το Asobo Studio που επιμελήθηκε το project, κατάφεραν να δημιουργήσουν, χωρίς καμία απολύτως υπερβολή, ένα σπάνιο και άνευ προηγουμένου τεχνολογικό επίτευγμα.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Προσωπικά δεν περίμενα ποτέ στη ζωή μου ότι θα αφιέρωνα χρόνο για να παίξω κάποιο simulator. Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, ίσως και να ήμουν άδικος, αφού θυμάμαι χαρακτηριστικά να πειράζω έναν φίλο μου που έχει ‘γράψει’ εκατοντάδες -και το εννοώ- ώρες στο Euro Truck Simulator 2. Προς έκπληξή μου, λοιπόν, δηλώνω εθισμένος. Ακόμα και τώρα που γράφω αυτές τις γραμμές σκέφτομαι ποια θα είναι η επόμενη πτήση μου και ποια πόλη θα εξερευνήσω μετά. Σε αυτό το σημείο μπορείτε να συμπεράνετε δύο βασικά πράγματα.

Το ένα αφορά την κριτική μου και το άλλο το παιχνίδι αυτό καθ’ αυτό. Προφανώς και οι εντυπώσεις μου προέρχονται από την σκοπιά ενός αρχάριου όσον αφορά τα simulators, αλλά και τα αεροπλάνα γενικότερα, αφού για την ώρα το δίπλωμα μου περιορίζεται στα οχήματα με τέσσερις τροχούς. Το δεύτερο συμπέρασμα είναι πως το παιχνίδι είναι φιλόξενο και για εμάς τους αρχάριους. Είμαι σίγουρος πως υπάρχουν αμέτρητοι ακόμα παίκτες που ανήκουν στην ίδια κατηγορία. Απευθύνομαι σε εσάς, λοιπόν, και σας λέω από τώρα πως αν όχι “πρέπει”, σίγουρα “αξίζει” να επενδύσετε το χρόνο σας.

Έχοντας βγάλει από τη μέση τις διευκρινήσεις, θέλω να επιστρέψω στον χαρακτηρισμό ‘τεχνολογικό επίτευγμα’. Το Microsoft Flight Simulator σας αφήνει να πετάξετε σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη. Κυριολεκτικά, περιλαμβάνει ολόκληρη τη Γη. Ναι, το σπίτι σου, το σπίτι μου, από το τελευταίο χωριό μέχρι τις τεράστιες πόλεις της Αμερικής, μπορείτε να πάτε οπουδήποτε θέλετε. Σα να μην έφτανε αυτό, το παιχνίδι περιλαμβάνει και όλα τα αεροδρόμια του πλανήτη μας. Αυτό σημαίνει πως μπορείτε να προσγειωθείτε και να απογειωθείτε από τεράστια διεθνή αεροδρόμια που βρίσκονται δίπλα σε πόλεις μέχρι εγκαταλελειμμένα πεδία προσγείωσης στη μέση του πουθενά. Το αξιοσημείωτο είναι πως τα 37,000 από αυτά τα αεροδρόμια έχουν ‘πειραχτεί’ χειροκίνητα από τους developers.

“Κάτσε ρε Θέμη, πως γίνεται να υπάρχει στο παιχνίδι ολόκληρος ο πλανήτης και τι εννοείς ‘έχουν πειραχτεί χειροκίνητα’;” Η απάντηση στο ερώτημα είναι το cloud. Ο τίτλος αξιοποιεί το τεράστιο Azure δίκτυο της Microsoft, το οποίο περιλαμβάνει περισσότερα από 2 petabytes δεδομένων για τα Bing Maps. Στη συνέχεια, με μια τεχνολογία τεχνητής νοημοσύνης που αναπτύχθηκε σε συνεργασία με την Blackshark.ai, το παιχνίδι αναλύει αυτά τα δεδομένα χαρτών και δεδομένα φωτογραμμετρίας για να δημιουργήσει ρεαλιστικές 3D αναπαραστάσεις του εδάφους, της βλάστησης και των κτηρίων. Ακούγεται σύνθετο και αυτή είναι μόλις μια επιφανειακή περιγραφή, αφού ο εξομοιωτής χρησιμοποιεί και δεδομένα δορυφόρων για να κάνει αυτόν τον κόσμο ζωντανό. Τι σημαίνει αυτό; Οι καιρικές συνθήκες, αλλά και η κίνηση στον αέρα βασίζονται στην πραγματική ζωή, σε πραγματικό χρόνο! Ναι, αν πάτε πάνω από μια πόλη που βρέχει στην πραγματική ζωή, θα βρέχει και στο παιχνίδι. Ομοίως όλες οι πτήσεις που γίνονται στην πραγματική ζωή εμφανίζονται ζωντανά στο παιχνίδι και αν θέλετε μπορείτε να αναλάβετε τον έλεγχο οποιασδήποτε εμπορικής πτήσης που γίνεται στον πλανήτη. Είναι όσο εντυπωσιακό όσο ακούγεται. Ακόμη πιο εντυπωσιακό -μια λέξη που θα βαρεθείτε να διαβάζετε- είναι πως πρόσφατα σε ένα σημείο του πλανήτη εμφανίστηκε ένας τυφώνας και οι παίκτες ξεκίνησαν να ταξιδεύουν εκεί για να τον δουν σε πραγματικό χρόνο μέσα στο Flight Simulator. Το αποτέλεσμα ήταν μαγευτικό, χάρη και στα συγκλονιστικά γραφικά του παιχνιδιού.

Προσωπικά δεν έχω δει ποτέ στη ζωή μου καλύτερα ψηφιακά σύννεφα. Ελπίζω οι εικόνες που συνοδεύουν το κείμενο να σας δίνουν έστω και μια μικρή γεύση, γιατί πραγματικά είναι αδύνατο να περιγράψω τη δουλειά που έχει γίνει. Το ίδιο μπορεί να ειπωθεί και για τα περιβάλλοντα, το νερό και ειδική αναφορά αξίζει στο σύστημα φωτισμού και όλα τα εφέ. Σε μια βροχερή πτήση που είδα να πέφτουν κεραυνοί λίγα μίλια μακριά, πραγματικά μάζευα το σαγόνι μου από το πάτωμα.

Η μηχανή γραφικών κάνει χρήση volumetric lighting για να αποδώσει τους απίστευτα ρεαλιστικούς φωτισμούς, αλλά και τα διάφορα εφέ, όπως ο φωτισμός των σταγονιδιών της βροχής, τα οποία μάλιστα έχουν κανονικά physics και μπορείτε να τα δείτε στο τζάμι του πιλοτηρίου σε πραγματικό χρόνο. Μάλιστα, οι πηγές φωτός όπως ο Ήλιος ή τα φώτα της πόλης διασκορπίζονται ολόσωστα και εντελώς φυσικά στο περιβάλλον και ομοίως τα επίπεδα ρύπανσης και η υγρασία επηρεάζουν τη διάθλαση και τη συνολική ορατότητα. Η ατμόσφαιρα είναι πολυεπίπεδη και εξομοιώνεται σε πραγματικό κόσμο. Τα μαθηματικά που γίνονται στο παρασκήνιο είναι πραγματικά εντυπωσιακά, αφού δίχως υπερβολή σχεδόν τα πάντα εξομοιώνονται με βάση την φυσική του πραγματικού κόσμου. Δεν υφίσταται η συμβατική ‘gaming λογική’.

Αντίστοιχα, το draw distance φτάνει σύμφωνα με τους δημιουργούς τα 600 χιλιόμετρα και πραγματικά μπορείς να δεις μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι σου. Οι δε πόλεις που έχουν δεδομένα φωτογραμμετρίας είναι απίστευτα ρεαλιστικές και μπορείς να δεις μέχρι και τις διαφημίσεις στα κτήρια ή τα φώτα να ανάβουν στις πολυκατοικίες σε κάθε παράθυρο ένα-ένα. Στον αντίποδα, οι πόλεις που βασίζονται μόνο στα δεδομένα χαρτών, όπως για παράδειγμα η Θεσσαλονίκη που ήταν και μια από τις πρώτες πτήσεις μου, παραμένουν μεν εξίσου εντυπωσιακές, αλλά φαίνεται δε πως είναι σαφώς μικρότερης ακρίβειας.

Μεγάλο ρόλο σε όλο παίζει και η σύνδεση στο διαδίκτυο, αφού αν του το επιτρέψετε, το παιχνίδι κατεβάζει συνεχώς δεδομένα. Εγώ έχω την τύχη να έχω γραμμή των 200Mbps και συγχρόνως έτρεχα το παιχνίδι από γρήγορο SSD, οπότε δεν είχα κανένα πρόβλημα με το φόρτωμα. Το αξιοσημείωτο είναι πως τόσο η γραμμή μου όσο και ο δίσκος μου όντως ζορίστηκαν, αφού το παιχνίδι κάνει χρήση πολύ μεγάλου όγκου δεδομένων. Σε αυτό το σημείο να αναφέρω πως αν πρέπει να καταλογίσουμε ένα και μόνο παράπονο στον τεχνικό τομέα, αυτό είναι οι χρόνοι φόρτωσης. Δεν είναι εκνευριστικοί, αλλά ούτε και αμελητέοι. Είναι όμως κατανοητό όταν αντιλαμβάνεσαι την κλίμακα.

Δε νομίζω πως έχει νόημα να σας κουράζω με περισσότερα νούμερα ή τεχνολογίες, αφού νομίζω πως έγινα κατανοητός. Το τεχνικό αποτέλεσμα είναι μαγευτικό. Το Flight Simulator είναι σταθμός. Είναι benchmark για τους υπολογιστές και κάτι που θα κάνει καιρό να ξεπεραστεί.

Στα του χειρισμού, ομολογώ πως τα βρήκα κάπως σκούρα με το πληκτρολόγιο. Ωστόσο, σίγουρα δεν είναι ένα παιχνίδι που ενδείκνυται να παιχτεί με αυτόν τον τρόπο. Η λύση για μένα ήταν το Xbox Elite Controller, το οποίο χάρη στην μεγάλη ευελιξία που προσφέρει απογείωσε (ναι, δεν άντεξα να μην κάνω το αστείο) πραγματικά την εμπειρία. Σας προτείνω όποιο χειριστήριο και αν έχετε να το χρησιμοποιήσετε, αφού το joystick κάνει την εμπειρία σαφώς πιο άνετη. Ωστόσο, είναι αξιοσημείωτο πως δε γίνεται να τη γλυτώσεις εντελώς. Το παιχνίδι απαιτεί τόσα πολλά κουμπιά που θα χρειαστεί να χρησιμοποιήσεις και το πληκτρολόγιο. Για παράδειγμα, για να χειριστείς τα πτερύγια για την απογείωση ή την προσγείωση, πρέπει να κάνει χρήση των F5 έως F8 πλήκτρων.

Όλα αυτά συμβαίνουν για καλό όμως, αφού το εσωτερικό των αεροπλάνων είναι πλήρως λειτουργικό. Κοιτάξτε λίγο την φωτογραφία παρακάτω. Ναι, όλα αυτά τα κουμπάκια, οι μοχλοί, οι οθόνες είναι λειτουργικά και μπορείτε να τα πατήσετε. Υπάρχουν μερικές μικρές εξαιρέσεις που αν επιχειρήσεις να τα πατήσεις σου βγάζουν την ένδειξη ‘inoperable’, αλλά νομίζω πως είναι πλήκτρα που δεν θα είχαν κάποιο νόημα έτσι και αλλιώς.

Φυσικά, στην αρχή δε γνώριζα ούτε πως να ‘βάλω μπρος’. Το καλό είναι όμως πως υπάρχει ένα tutorial αρκετών πιστών που σου μαθαίνει βήμα-βήμα όλους τους βασικούς ελέγχους, αλλά και τις ενάριες πρακτικές που πρέπει να ακολουθείς για να έχεις ομαλή πορεία. Προσωπικά ένιωσα σα να έκανα κανονικά μαθήματα οδήγησης και ικανοποίηση στην πρώτη ομαλή προσγείωση ήταν απίστευτη. Όταν του πήρα τον αέρα (ούτε αυτό άντεξα να μην το πω) ασχολήθηκα με μερικές πολύ ωραίες προκλήσεις προσγείωσης που σε βάζουν σε πανέμορφες και ποικίλες συνθήκες, με διαφορετικά αεροσκάφη να επιχειρείς μια ομαλή προσγείωση. Τα βρήκα άκρως διασκεδαστικά και μάλιστα στο τέλος βαθμολόγησε και μπορείς να κυνηγήσεις και υψηλό σκορ στα leaderboards. Αν και υπάρχουν και μερικά ακόμη live events και άλλες καθοδηγούμενες δραστηριότητες, προσωπικά θα ήθελα περισσότερες. Κάτι σαν campaign δηλαδή, ας πούμε με πτήσεις ανεφοδιασμού. Η έμφαση έχει δοθεί στην ελεύθερη εξερεύνηση, μέσα από το World Map που μπορείς να κάνεις όποια πτήση θέλεις, με ότι συνθήκες θέλεις ή να αναλάβεις τον έλεγχο κάποια πραγματικής πτήσης με πραγματικές real-time καιρικές συνθήκες.

Συνολικά, η λεπτομέρεια στα μοντέλα των αεροπλάνων είναι απίστευτη και το μεράκι των δημιουργών να προσθέσουν την κάθε λεπτομέρεια, άξιο συγχαρητηρίων. Ομοίως, το ελεύθερο mode σου δίνει ατελείωτες επιλογές, σε βαθμό που ζαλίζουν. Μπορείς να ρυθμίσεις ατομικά το βάρος κάθε επιβάτη, αφού και αυτό παίζει ρόλο στον εξομοιωτή! Υπάρχει παράλληλα και AI έλεγχος του αεροπλάνου για να κάθεσαι και να απολαμβάνεις τη θέα. Γενικά το mode έχει δουλευτεί σε τρομερό βαθμό που ο περιορισμός είναι ξεκάθαρα η φαντασία σου.

Το μόνο αρνητικό που μπορώ να προσάψω στο παιχνίδι είναι το μοντέλο τιμολόγησής του, το οποίο είναι κάπως μπερδεμένο και ‘τσιμπημένο’ θα έλεγα όσον αφορά τις τιμές. Η βασική έκδοση του παιχνιδιού, η οποία περιλαμβάνεται στο Xbox Game Pass και την οποία δοκίμασα και εγώ, προσφέρει πρόσβαση σε είκοσι αεροσκάφη. Οι Deluxe και οι Premium εκδόσεις περιλαμβάνουν άλλα πέντε και άλλα δέκα αεροπλάνα αντίστοιχα. Παράλληλα, οι ακριβότερες αυτές εκδόσεις έχουν και premium μοντέλα για κάποια από τα διασημότερα αεροδρόμια του κόσμου, όπως το Heathrow. Προσωπικά δε με ενόχλησε αυτό, αφού θεωρώ πως τα αεροδρόμια έχουν ήδη επαρκείς λεπτομέρειες και από τα μοντέλα που έχουν παραχθεί από την AI.

Ο αριθμός των αεροπλάνων μου φάνηκε βέβαια κάπως μικρός, ειδικά όταν βλέπεις το γεμάτο in-game marketplace με σκάφη που κοστίζουν 30 ή 40 ευρώ. Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα στο marketplace πωλείται και περιεχόμενο τρίτων, από εταιρίες που δημιουργούν αναπαραστάσεις από αεροπλάνα με σκοπό να τα πουλήσουν στο Flight Simulator, αλλά ανεξαρτήτως αυτού, οι τιμές μου φάνηκαν κάπως ακριβές. Αν και δεν χρειάζονται αυτά τα premium καλούδια, είμαι σίγουρος πως οι βετεράνοι του είδους θα μπουν στον...τζόγο να ξοδέψουν πολλά χρήματα για το επιπλέον περιεχόμενο.