Dishonored: Death of the Outsider Review

Πλέον, η Arkane Studios έχει ταυτιστεί με το άριστο level design και το «σκεπτόμενο» gameplay. Ο δημιουργός χτίζει τον κόσμο, αλλά ο παίκτης είναι ελεύθερος να ξετυλίξει την ιστορία του όπως ο ίδιος αποφασίζει, σύμφωνα με τις ορέξεις του και το πόσο μακριά φτάνει η φαντασία του. Βασισμένη στο χειρουργικά μελετημένο Dishonored 2, η Arkane δεν θα μπορούσε να αποτύχει. Αποφασισμένη να μας δώσει λίγη ακόμη δόση από το αγαπημένο franchise, μας μεταφέρει ξανά στην πόλη της Karnaca, στα παπούτσια της Billie Lurk. Ως υπενθύμιση, τη Billie Lurk (ή Meagan Foster) τη συναντάμε στο The Knife of Dunwall DLC του πρώτου Dishonored, αλλά και στο δεύτερο μέρος, ενώ πρόκειται για μία από τις στυγνότερες δολοφόνους του Dunwall. Πρώτο μέλημα της πρωταγωνίστριας είναι να βρει τον παλιό της μέντορα Daud ο οποίος κρατείται αιχμάλωτος. Έπειτα, ο Daud έχοντας αρκετή οργή μέσα του για την κατάντια αυτού του κόσμου και τον πόνο που επικρατεί, αποφασίζει να μας αναθέσει την πιο επικίνδυνη δολοφονία που θα μπορούσε να σκεφτεί άνθρωπος. Να σκοτώσουμε ένα θεό τον οποίο θεωρεί υπαίτιο. Τον Outsider.

Έτσι, λοιπόν, ξετυλίγονται οι πέντε αποστολές του παιχνιδιού, προετοιμάζοντας βήμα - βήμα την κάθε κίνηση μέχρι τον τελικό στόχο. Μαζεύοντας κάθε απαραίτητη πληροφορία για τον τρόπο που θα μπορούσε η Billie Lurk να βρει τον Outsider στο Void και να βάλει ένα τέλος στη μαγεία, στα cults, στην εγκληματικότητα και ό,τι άλλο κακό συμβαίνει σε αυτή την αρρωστημένη χώρα σύμφωνα με τον Daud. Φυσικά, η σημαντικότερη βοήθεια του παίκτη είναι οι υπερφυσικές του δυνάμεις. Αν και αυτή τη φορά είναι αρκετά περιορισμένες και χωρίς upgrades από skill trees, δε φαίνονται λειψές εφόσον όλες οι αποστολές είναι μελετημένες γύρω από τα τρία βασικά abilities.

Το βασικότερο ability, όπως και στους παλαιότερους πρωταγωνιστές είναι το Displace, το οποίο κάνει σχεδόν την ίδια δουλειά με το blink του Corvo. Το Semblance μας βοηθάει να κλέψουμε την εμφάνιση κάποιου λιπόθυμου ή νεκρού ανθρώπου για περιορισμένο χρονικό διάστημα, ώστε να περάσουμε απαρατήρητοι ανάμεσα από εχθρούς. Υπάρχει όμως ένα “catch”, τα μηχανήματα και οι συναγερμοί δεν ξεγελιόνται. Το τελευταίο και πολύ ιδιαίτερο ability είναι το Foresight, το οποίο παγώνει το χρόνο και μπορούμε να βγούμε από το σώμα της πρωταγωνίστριας και να εξερευνήσουμε τη γύρω περιοχή. Αυτό χρησιμεύει στο να βρίσκουμε κρυμμένα αντικείμενα όπως bonecharms, να μαρκάρουμε εχθρούς ώστε να ξέρουμε πάντοτε που βρίσκονται, αλλά και να μαρκάρουμε σημεία στα οποία μπορούμε αργότερα να μεταφερθούμε με το Semblance, όπου προηγουμένως δεν ήταν προσβάσιμα.

Ως μία «έξτρα» και passive δυνατότητα, έχουμε κάτι που αλλάζει εντελώς τα δεδομένα. Τα ποντίκια, ενώ στα προηγούμενα παιχνίδια της σειράς συμβόλιζαν την πανούκλα και τη βρωμιά, ενώ φρόντιζαν να φάνε κάθε θύμα που δεν είχαμε κρύψει, πλέον συμμαχούν έμμεσα μαζί μας. Η Billie μπορεί να ακούσει και να καταλάβει τους ψιθύρους τους, οι οποίοι προδίδουν διάφορα μυστικά όπως κρυφά μονοπάτια, αντικείμενα ή διάφορες άλλες πληροφορίες που βοηθούν τις αποστολές μας. Τέλος, μια ακόμα σημαντική αλλαγή στον τρόπο του gameplay είναι η διαχείριση των δυνάμεων σύμφωνα με το mana, το οποίο ξαναγεμίζει σε σύντομο χρονικό διάστημα, εξαλείφοντας εντελώς την ύπαρξη των mana elixirs. Σαφώς, υπάρχει και ο βασικός εξοπλισμός από lethal και non-lethal darts, χειροβομβίδες και άλλα καλούδια που χρησιμοποιούνται αναλόγως προσέγγισης.

Η μόνη παραμετροποίηση που έχει μείνει ανέγγιχτη είναι τα bonecharms, με τα οποία τοποθετούμε σύμφωνα με τον τρόπο που επιλέγουμε να παίξουμε, ενώ υπάρχει και η δυνατότητα του crafting. Τα runes, όπως είναι φυσικό, εφόσον δεν υπάρχουν παραδοσιακά upgrades στα abilities, λάμπουν δια της απουσίας τους, αλλά αυτό επιτρέπει στους πιο «βιαστικούς» παίκτες να αγνοήσουν εντελώς την εξερεύνηση στον αχανή κόσμο του Dishonored και να καταπιαστούν μόνο με τους σημαντικούς στόχους κάθε αποστολής. Τα side quests βρίσκονται και πάλι στο προσκήνιο υπό τη μορφή contracts, τα οποία είναι εντελώς προαιρετικά αλλά με καλές αμοιβές και πολύ ενδιαφέροντα για ακόμη μια φορά. Με αυτά, μπορεί το Dishonored: Death of the Outsider να αγγίξει και τις 12 ώρες, ενώ μόνο με τα main missions πέφτει περίπου στα μισά.

Τα επίπεδα, είναι περιττό να ειπωθεί πως είναι προσεγμένα μέχρι και την τελευταία λεπτομέρεια. Με εξαίρεση ένα μόνο χάρτη ο οποίος επαναλαμβάνεται από το Dishonored 2, λίγο αλλαγμένος και σε διαφορετική χρονική περίοδο, οι υπόλοιποι είναι εντελώς καινούριοι και άκρως εντυπωσιακοί. Όπως και στο προηγούμενο παιχνίδι, μία είναι η αποστολή που ξεχωρίζει για το σχεδιασμό της και θα «παραμιλάει» ο κόσμος αργότερα. Χωρίς να δώσω πολλές πικάντικες λεπτομέρειες, όταν αποφασίσετε να «τρυπώσετε» στην τράπεζα, μην το βιαστείτε. Μελετήστε καλά το σχέδιό σας, προσπαθήστε για μια non-lethal προσέγγιση και θα εκπλαγείτε με τα αποτελέσματα.

Η ιστορία της Billie Lurk παρουσιάζει ενδιαφέρον αλλά δεν θα έλεγα πως είναι αξιομνημόνευτη. Όπως και στον προηγούμενο τίτλο, η Arkane έδωσε τεράστια βάση στο level design και άφησε το σενάριο ως μια συνοδεία στο όλο εγχείρημα. Έτσι και εδώ, ενώ ξεκινάει δυνατά και συνεχίζει πιο χλιαρά, μαθαίνουμε τον τρόπο που σκέφτεται η πρωταγωνίστρια, νοιαζόμαστε περισσότερο για το ποιόν της, αλλά δε φτάνει ποτέ στην κορύφωση. Ίσως πρέπει να το πάρουμε απόφαση πως τα Dishonored πλέον είναι οι απόλυτες εμπειρίες stealth, έχοντας ως επίκεντρο την ελευθερία του παίκτη, αλλά κρατώντας μικρό καλάθι στο σενάριο.

Οι αντίπαλοι δεν επιφυλάσσουν κάτι νέο, εφόσον επαναλαμβάνονται από το Dishonored 2, όμως η AI τους είναι καλύτερη από ποτέ, ειδικά στις μεγαλύτερες δυσκολίες. Μετά τον τερματισμό του πρώτου playthrough δίνεται η επιλογή του New Games Plus με μια άκρως ενδιαφέρουσα αλλαγή: Αντικαθιστώντας τις τρεις βασικές abilities της Lurk, με τα Blink, Dark Vision και Domino του Dishonored 2.