Demetrios - The BIG Cynical Adventure Review

Αν και εκ πρώτης όψεως η λέξη “χιούμορ” φαίνεται ξενόφερτη (όπως το ασανσέρ), ετυμολογικά προέρχεται από την αγγλική humor, η οποία με την σειρά της επηρεάστηκε από το γαλλικό humour, το οποίο παράγεται από το λατινικό umor (υγρός) και έχει τις ρίζες της στην θεωρία των τεσσάρων χυμών του σώματος (αίμα, φλέγμα, μαύρη και λευκή χολή) που είχε διατυπωθεί από τον Ιπποκράτη και αποτέλεσε θεμέλιο λίθο της ιατρικής μέχρι και τον Μεσαίωνα. Είναι το ερέθισμα ή η αντίδραση που ακολουθείται από χαρούμενη διάθεση, αλλά εκφράζει ταυτόχρονα και την ικανότητα του ατόμου να αντιληφθεί την κωμική πλευρά μιας κατάστασης, ενώ ο γενικότερος όρος παρουσιάζει τόσο ψυχολογικό όσο και κοινωνικό ενδιαφέρον. Όταν εφαρμοστεί σωστά μπορεί να σώσει μια ταινία (ή ένα παιχνίδι στην συγκεκριμένη περίπτωση) από την μετριότητα, κάνοντάς το κοινό του να συγχωρέσει τυχόν παρατυπίες του.

Το Demetrios - The BIG Cynical Adventure, λοιπόν, αποτελεί την πρώτη προσπάθεια της ανεξάρτητης “ομάδας” ανάπτυξης Cowcat (το ομάδα σε εισαγωγικά καθώς αποτελείται μόνο από ένα άτομο, τον Breton Fabrice) μετά από την επιτυχημένη χρηματοδότησή του στην πλατφόρμα του Kickstarter με το λιλιπούτειο ποσό των 4245 δολαρίων. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του δημιουργού αποτελεί ένα ιδιαίτερο point and click παιχνίδι περιπέτειας, καρτουνίστικης αισθητικής, επηρεασμένο από τις κλασικές σειρές του είδους, δίνοντας κύρια έμφαση στο χιούμορ.

Πρωταγωνιστής του παιχνιδιού είναι ο αντικέρ Bjorn Thonen, που ζει στο Παρίσι, η φωτογραφία του οποίου βρίσκεται στο λεξικό δίπλα στη λέξη ρεμάλι. Αργόσχολος και αναίσθητος σε βαθμό κακουργήματος, δε χάνει ποτέ την ευκαιρία να σχολιάσει την κάθε περίσταση με το άκρως κυνικό χιούμορ του (όπως μαρτυρά άλλωστε και ο τίτλος).

Ένα βράδυ ο Bjorn επιστρέφοντας σπίτι του μεθυσμένος πέφτει θύμα διάρρηξης. Πριν προλάβει να αντιδράσει ο ληστής τον αναισθητοποιεί και του κλέβει ό,τι μετρητά είχε στο πορτοφόλι του και μια αρχαία πλάκα αγνώστου προελεύσεως. Η περιπέτεια ξεκινάει με την προσπάθεια του πρωταγωνιστή να εξιχνιάσει την υπόθεση, αλλά στη συνέχεια μετατρέπεται σε μια μάχη έναντι στο χρόνο για τη σωτηρία του κόσμου. Μαζί του έχει τη γειτόνισσά του Sandra, κλασικό στερεότυπο ξανθιάς γυναίκας, και την κόρη της Caroline, την κακομαθημένη μεν, φωνή της λογικής δε, της ομάδας που κάνει τον Lucius να μοιάζει με αγγελούδι. Γενικότερα, η χημεία και η συμπεριφορά των χαρακτήρων θυμίζει επεισόδιο αμερικανικής sitcom, με όλα τα θετικά και τα αρνητικά που αυτό συνεπάγεται.

Στο gameplay έχουμε ένα “κλασικό” point and click adventure, με στατικά κυρίως περιβάλλοντα, με τη διαφορά ότι είναι σε προοπτική πρώτου προσώπου, δε βλέπουμε δηλαδή το χαρακτήρα μας στην οθόνη (εκτός από ένα πολύ μικρό κομμάτι στην μέση περίπου του παιχνιδιού). Κάθε “σκηνή” έχει αρκετά αντικείμενα με τα οποία ο χαρακτήρας μας μπορεί να αλληλεπιδράσει, ενώ μερικά από αυτά μπορεί να τα χρησιμοποιήσει ή να τα συνδυάσει στο inventory του για την επίλυση των προκλήσεων που καλείται να αντιμετωπίσει. Οι περισσότεροι γρίφοι είναι εύκολοι με λίγα παραδείγματα να απαιτούν λίγη σκέψη παραπάνω, κυρίως στο τελευταίο κεφάλαιο του παιχνιδιού.

Σε κάθε δωμάτιο-σκηνή είναι κρυμμένα 3 cookies (μπισκότα) τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να δώσουν κάποιο hint για την επίλυση του τρέχοντος objective. Λόγω της μικρής δυσκολίας, τα μπισκότα αποτελούν περισσότερο αφορμή να ψάξει ο παίκτης εξονυχιστικά το κάθε δωμάτιο και πρακτικά λειτουργούν ως collectables (114 στο σύνολό τους). Ένα ακόμα είδος collectables είναι οι game over screens, οι ευκαιρίες ο Bjorn να κάνει κάτι απερίσκεπτο και να καταλήξει φυλακισμένος ή νεκρός είναι αρκετές και το παιχνίδι τις καταγράφει (έχοντας το ανάλογο achievement). Θετικό είναι ότι αμέσως μετά από αυτές γίνεται αυτόματα loading ακριβώς πριν την μοιραία πράξη, έτσι δεν πάει καθόλου χρόνος χαμένος. Δυστυχώς δεν υπάρχουν δευτερεύουσες αποστολές, μόνο αυτές που απαιτούνται για τον τερματισμό της κύριας ιστορίας.

Τη μονοτονία των -κυρίως fetch- αποστολών σπάνε διάφορα απλοϊκά mini-games (όπως ψάρεμα, τροχός της τύχης, παιχνίδια σκοποβολής στο λούνα παρκ και ένα φλιπεράκι-ταφόπλακα με την αναμενόμενη μακάβρια θεματολογία). Όλο το στήσιμο του παιχνιδιού θυμίζει περισσότερο hidden object game του Facebook, ενώ το γενικότερο gameplay κάποιο παιχνίδι φτιαγμένο για tablets.

Από το Παρίσι μέχρι το εξωτικό (και φανταστικό) Nogo, τα περιβάλλοντα του παιχνιδιού είναι πολύχρωμα και ωραία σχεδιασμένα. Στο μεγαλύτερο μέρος τους είναι στατικά, ενώ λίγο animation υπάρχει στα cutscenes που παρουσιάζονται ως πάνελ σε σελίδα κόμικ. Στον ήχο έχουμε ένα μικρό αριθμό από διαφορετικές μελωδίες που παίζουν στο background, τις περισσότερες φορές συνοδεύουν ταιριαστά το τι γίνεται στην οθόνη, δεν υπάρχει καθόλου voice acting, όλοι οι διάλογοι εμφανίζονται μέσα σε φούσκες δίπλα στα κεφάλια των ομιλητών, ενώ σποραδικά υπάρχουν κάποια ηχητικά εφέ (κλάμα, ουρλιαχτό, κλπ), τα οποία οφείλω να ομολογήσω με έκαναν αρκετές φορές να αισθανθώ άβολα (ήταν αρκετά “cringey”). Γενικότερα μπορεί το art style να μην εντυπωσιάζει με μια πρώτη ματιά, αλλά δεδομένου ότι το ανέλαβε μόνο ένα άτομο με σχετικά περιορισμένα χρήματα, αποτελεί μια αρκετά καλή προσπάθεια.

Περνώντας στο βασικότερο κομμάτι του παιχνιδιού, το χιούμορ του. Το Demetrios - The BIG Cynical Adventure στηρίζεται κυρίως πάνω σε “ανόητα” και ανάλαφρα αστεία, με κύρια πηγή τον πρωταγωνιστή Bjorn και την παρατηρητικότητά του, θύματα της οποίας πέφτουν έμμεσα και άμεσα το gaming και η τεχνολογία. Μη σας ξεγελάει, όμως, η καρτουνίστικη αισθητική του, το παιχνίδι έχει αρκετές δόσεις ενήλικου χιούμορ με έμφαση σε σεξουαλικά (πορνογραφία, υπονόηση σεξουαλικής επαφής με έμψυχα και άψυχα αντικείμενα) και σιχαμερά αστεία (σχετικά με τα σωματικά υγρά και τις παράπλευρες λειτουργίες σχετικές με την πέψη). Δυστυχώς, αυτό το είδος κωμωδίας θέλει χειρουργική δεξιοτεχνία για να μην γίνει κουραστικό ή υπερβολικό. Αν και στο μεγαλύτερο μέρος του το βρήκα ευχάριστο, μερικά από τα πιο χοντροκομμένα αστεία θα μπορούσαν να απουσιάζουν χωρίς να αφαιρέσουν σημαντικά από την γενικότερη εμπειρία.

Στον τεχνικό τομέα το παιχνίδι δεν είναι αρκετά απαιτητικό, θα μπορούσε κάλλιστα να κυκλοφορεί ήδη σε φορητές συσκευές, και νομίζω εκεί θα αποτελούσε μια πιο ελκυστική εμπειρία. Μετά και την συμπλήρωση του τρίτου playthrough, κυρίως για να δω τι διαφορές θα είχε το τέλος του παιχνιδιού σύμφωνα με κάποιες επιλογές που έκανα κατά τη διάρκεια αυτού, αντιμετώπισα ελάχιστα τεχνικά προβλήματα, τα οποία λυνόντουσαν με κλείσιμο και άνοιγμα του παιχνιδιού. Σύμφωνα με τις πληροφορίες στο store page στο Steam η διάρκεια του παιχνιδιού κυμαίνεται από 8 μέχρι 12 ώρες, όμως κανένα από τα δικά μου playthrough, αλληλεπιδρώντας με την τεράστια πλειοψηφία των αντικειμένων και μη χρησιμοποιώντας ποτέ τα cookies, δεν διήρκεσε περισσότερες από 6. Για τα πρακτικά να σημειωθεί ότι υποστηρίζει και τη χρήση gamepad.