Η δουλειά που είχε να κάνει η Telltale Games στο The Walking Dead: Michonne ήταν δύσκολη και έπρεπε να αποφευχθούν αρκετές παγίδες, δεδομένου ότι –σύμφωνα με τα standard του studio- είχαν πλάνο να αναπτύξουν μια ανείπωτη ιστορία, να συστήσουν νέους χαρακτήρες και να ξεδιπλώσουν τις σκοτεινές πτυχές σε έναν απ’ τους πιο δημοφιλούς χαρακτήρες του σύμπαντος του The Walking Dead. Κι όλα αυτά μέσα σε μόλις τρία επεισόδια. Το Michonne είναι ένα «ορεκτικό» spin off, εν αναμονή του τρίτου κύκλου του The Walking Dead, που αφηγείται τα γεγονότα που συνέβησαν κατά τη διάρκεια των κόμικ #126 και #139, τα οποία τη χώρισαν και την επανένωσαν με την ομάδα του Rick στην Alexandria.
Μη γελιέστε όμως δεν υπάρχει καμία σύνδεση ούτε με την ιστορία της Clementine, ούτε με κάτι που έχουμε δει στη τηλεοπτική σειρά. Είναι μια εντελώς ξεχωριστή ιστορία που μόνο οι αναγνώστες των comics γνώριζαν. Κι αυτό ακριβώς είναι και το selling point. Στοχεύει τους fans της σειράς και κατ’ επέκταση τους λάτρες της ομολογουμένως ποιοτικής δουλειάς του studio. Ακόμη και καμιά επαφή με το σύμπαν να μην έχει ο gamer που θα το βιώσει, ο επιβλητικός και κατεστραμμένος χαρακτήρας της Michonne καθώς και το άγνωστο back story της είναι ικανά να προσελκύσουν το ενδιαφέρoν και να κάνουν κάποιο να ασχοληθεί μαζί του. Το όλο θέμα βέβαια υπόκειται στο πως αυτό υλοποιήθηκε.
Ο φόβος που είχα εξ αρχής είναι το πώς οι δημιουργοί θα μπορέσουν να το χωρέσουν και να το αναπτύξουν όλο αυτό, μέσα σε μόλις τρία επεισόδια. Κι αυτό γιατί θεωρώ πως ο χρόνος είναι εξαιρετικά σύντομος ώστε να καταφέρουν να ξεδιπλώσουν χαρακτήρες τόσο της ίδιας της Michonne, όσο και των χαρακτήρων που την πλαισιώνουν. Γιατί σε τέτοιου είδους παιχνίδια που τα θεμέλιά τους στηρίζονται στο story telling και την ανάπτυξη χαρακτήρων πρέπει να είναι ισχυρά, αλλιώς ότι και να χτίσεις πάνω τους θα καταρρεύσει. Φυσικά η Telltale Games δεν είναι κανένα τυχαίο studio, το γνώριζε πολύ καλά και γι’ αυτό το λόγο αποφάσισε σε αντίθεση με του δυο παλαιότερους κύκλους, να επικεντρωθεί σχεδόν αποκλειστικά πάνω στη Michonne και λιγότερο –σχεδόν επιδερμικά- στους υπόλοιπους. Από τη μια κατανοώ πλήρως αυτή της την απόφαση, από την άλλη όμως δεν μπορώ να μη σκέφτομαι το πόσο αξιομνημόνευτο θα μπορούσε να γίνει το παιχνίδι αν του έδιναν αέρα να «αναπνεύσει» με μερικά ακόμα επεισόδια.
Το ρηχό και προβλεπόμενο σενάριο του «In too Deep» εξελίσσεται σ’ αυτά τα δυο επεισόδια «Give No Shelter» και «What We Deserve» ομαλά με αρκετές εκπλήξεις τόσο αγωνιώδεις, όσο και συναισθηματικές, που στο σύνολό του παραμένει όμως προβλεπόμενο αλλά όχι τόσο ρηχό. Δεν εμβαθύνει όπως θα έπρεπε σε καμία περίπτωση, αλλά η δύναμη της αφήγησης, της εικόνας και της μουσικής κάνει όλη την υπόλοιπη δουλειά και εξισορροπεί την κατάσταση. Δεν θέλω να πω τίποτα για το αυτό καθ’ αυτό το σενάριο γιατί δεν θέλω να σας προϊδεάσω για τίποτα. Δεν θα παίξετε το συγκεκριμένο παιχνίδι για το gameplay του αλλά για την ιστορία του. Και η ιστορία του παρά τις ελλείψεις που έχει, αξίζει. Όχι τόσο για τα γεγονότα που τρέχουν αλλά περισσότερο για το ψυχολογικό αγώνα της πρωταγωνίστριας. Το κατά πόσο θα αφήσει τις τύψεις και τα φαντάσματα του παρελθόντος να την παρασύρουν στην άβυσσο της παράνοιας και την αγωνία της στο να βρει από κάπου θέληση για ζωή.
Στο κατά πόσο αξίζει αυτός ο κόσμος άλλη μια προσπάθεια για να προστατέψει ανθρώπους που νοιάζεται, αλλά και ανθρώπους που θα γνωρίσει (κυρίως παιδιά) τα οποία θα βγάλουν ξανά στην επιφάνεια την μεγαλύτερή της αποτυχία. Αυτή απέναντι στην δική της οικογένεια. Σαφώς και δεν είναι η καλύτερη στιγμή της σειράς, ούτε μπορεί να συγκριθεί με την ιστορία της Clementine, όμως αυτό ακριβώς το τσαλάκωμα του χαρακτήρα της και η κατάρριψη της εικόνας της σκληροτράχηλης γυναίκας που γνωρίζαμε μέχρι τώρα, είναι το στοιχείο που ξεχωρίζει, που μου άρεσε πολύ και που με κάνει να σας προτείνω να βιώσετε μέσα απ’ το The Walking Dead: Michonne.
Ως προς το gameplay έχουν γίνει κάποιες αισθητές αλλαγές, κυρίως στα QTE’s τα οποία ειδικά στο τρίτο μέρος έχουν ελαττωθεί αρκετά, καθώς οι σκηνές δράσης είναι λιγότερες αλλά παράλληλα εντονότερες. Και εδώ φαίνεται η καλή δουλειά που έχει κάνει το studio πάνω στον τομέα αυτό: στις ισορροπίες. Αφενός έχει δώσει έμφαση στο story telling μειώνοντας τις σκηνές δράσης, αλλά έχει φροντίσει όταν αυτές κάνουν την παρουσία τους να είναι όσο έντονες χρειάζεται ώστε να μην αφήσει τον παίκτη να χαλαρώσει ή να βαρεθεί. Βέβαια μεταξύ μας δεν πιστεύω ότι υπάρχει κάποιος εκεί έξω που θα αγόραζε τον τίτλο για τη δράση του κι αν κάποιος από σας που διαβάζει έχει τέτοια εντύπωση, καλύτερα να κοιτάξει για κάτι άλλο.
Τα γραφικά του παιχνιδιού απαρτίζονται από όμορφα shell shaded που επιτηδευμένα δίνουν την comic αισθητική που έχει εφαρμόσει η Telltale σε όλα τα παιχνίδια της. Έκπληξη όμως που προξένησε η μουσική επένδυση κάτι που ομολογουμένως δεν περίμενα, δεδομένου ότι στο πρώτο επεισόδιο μου πέρασε εντελώς απαρατήρητη.
Ο Jared Emerson-Johnson, ο συνθέτης που δούλεψε σε όλους του προηγούμενους τίτλους The Walking Dead καθώς και στα The Wolf Among Us, Back to the Future, Tales from the Borderlands και Game of Thrones κάνει αισθητή ξανά την παρουσία του παραδίδοντας εν τέλει ένα αξιόλογο μουσικό αποτέλεσμα στο Michonne, το οποίο δεν θα ήταν το ίδιο χωρίς την καλλιτεχνική του παρέμβαση. Αν στο μυαλό σας έχετε σημειώσει κάποιους gaming συνθέτες που αγαπάτε, κρατήστε στην άκρη και το όνομα αυτό. Ήδη έχει δείξει σπουδαία δείγματα και είμαι σίγουρος ότι στο μέλλον θα είναι ένα όνομα που με τις κατάλληλες ευκαιρίες θα ξεδιπλωθεί περισσότερο.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.