Ήρθε επιτέλους η ώρα του γραπτού λόγου. Και λέω επιτέλους γιατί χρειάστηκε να περάσω από 40 κύματα μέχρις ότου νιώσω έτοιμος να αποτυπώσω στο χαρτί αυτά που ένιωσα παίζοντας The Age of Decadence. Κατάφερε να μου κάνει τη ζωή δύσκολη σε όλα τα επίπεδα. Μου πήρε χρόνο να καταλάβω τη φιλοσοφία του, με "ανάγκασε" να ολοκληρώσω τέσσερα playthrough, πέθανα αμέτρητες φορές και έχασα πολύτιμες ώρες ύπνου αλλά παρόλα αυτά στέκομαι απέναντί σας, για να σας μιλήσω για μία εμπειρία που παρόμοια έχω να ζήσω εδώ και πολλά χρόνια. Για να πω την αμαρτία μου, στα 11 χρόνια που κράτησε η ανάπτυξη του παιχνιδιού (ναι καλά ακούσατε) δεν είχα καμία επαφή μαζί του και γι’ αυτό το τελικό προϊόν που έπιασα στο χέρια μου αποτέλεσε μεγάλη έκπληξη. Και αυτό γιατί πρόκειται για έναν indie RPG τίτλο που απευθύνεται σε πολύ συγκεκριμένη μερίδα των fans και θα εξηγήσω αμέσως τι εννοώ.
Αν είστε λάτρης των σύγχρονων RPG, με τις πλούσιες και φανταχτερές μάχες, τα αμέτρητα dungeons και το κυνήγι δράκων και άλλων μυθικών τεράτων, τότε δε θα βρείτε στο Age of Decadence αυτό που ψάχνετε. Το παιχνίδι σάς τοποθετεί σε έναν post apocalyptic κόσμο, εμπνευσμένο από την πτώση της σπουδαίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Επιλέγετε το background σας (Thief, Assassin, Merchant, Loremaster, Drifter, Grifter, Praetor ή Mercenary), μοιράζεται τα skill point σας και είστε έτοιμοι να ξεκινήσετε. Σκοπός σας; Να επιβιώσετε μέσα σε έναν απάνθρωπο κόσμο που σιγά-σιγά καταρρέει, και να καταφέρετε να αφήσετε το στίγμα μας μέσα στην ιστορία του. Οι βοήθειες που έχετε είναι ελάχιστες έως μηδενικές και το σύντομο tutorial καλύπτει τους βασικούς χειρισμούς του χαρακτήρα, της isometric κάμερας και δύο από τα μενού που έχετε στη διάθεσή σας. Επιλογή για επίπεδο δυσκολίας φυσικά δεν υπάρχει, μιας και τη δυσκολία εδώ την καθορίζετε αποκλειστικά εσείς και οι επιλογές σας.
Οι developers του Age of Decadence πειραματίστηκαν, έκαναν ένα βήμα πίσω αντί για μπροστά και δημιούργησαν ένα κλασσικό RPG που δεν παίρνει τον παίκτη από το χέρι, δεν τον λυπάται και του δείχνει από πολύ νωρίς τον δύσβατο δρόμο που έχει να περπατήσει μαζί με τον ήρωά του. Χαρακτηριστικά που προσωπικά έχω να δω από τις χρυσές εποχές των Planescape Torment, Fallout 1, Darklands κλπ. Έχουμε να κάνουμε με έναν τίτλο που ουσιαστικά επιστρέφει στις ρίζες των πρώτων P&P. Υπηρετεί με έναν αριστουργηματικό τρόπο το στοιχείο του roleplaying, ζητώντας από τον παίκτη να γνωρίσει σε βάθος τον χαρακτήρα του, τις δυνάμεις και αδυναμίες του και προσπαθεί να δημιουργήσει μεταξύ τους έναν ισχυρό δεσμό, μία σχέση εξάρτησης θα λέγαμε.
Κάθε background που επιλέγεται σας προσφέρει μία εντελώς διαφορετική εμπειρία, με ξεχωριστά quest, νέους χαρακτήρες και μοναδικούς στόχους που πρέπει να θέσετε και να πετύχετε προκειμένου να σκαρφαλώσετε στις υψηλότερες τάξεις του Οίκου που ανήκετε. Αν επιλέξετε να παίξετε ως thief θα χρειαστεί να περπατήσετε αθόρυβα, να μιλήσετε λίγο, να αποφύγετε τις μάχες και να προδώσετε ακόμα και τους φίλους σας. Από την άλλη, αν παίξετε ως merchant θα χρειαστεί να δωροδοκήσετε, να κάνετε πολλές γνωριμίες και ισχυρούς συμμάχους και κυρίως να μάθετε να λέτε ψέμματα.
Μετά από πολλούς διαλόγους και ακόμα περισσότερα λάθη, θα αρχίσετε σιγά-σιγά να σκέφτεστε με διαφορετικό τρόπο το πως θα προσεγγίσετε κάθε δύσκολη κατάσταση. Θα αναλύετε όλα τα ενδεχόμενα και τις πιθανές συνέπειες των πράξεών σας. Όπως ανέφερα και πριν, υπάρχουν συνολικά οκτώ backgrounds και το καθένα προσφέρει μία διαφορετική σειρά από quest. Κάθε playthrough είναι μοναδικό, πλούσιο σε χαρακτήρες και με μία πολύ ικανοποιητική διάρκεια που ανάλογα και με τον τρόπο που παίζετε, μπορεί να αγγίξει και τις 40 ώρες (σε ένα playthrough). Έχει άφθονο replayability value, το σενάριο είναι καλογραμμένο, ώριμο και αρκετά σκοτεινό με συνεχόμενα plot twists που σας κρατούν σε αγωνία. Αν σε αυτό προσθέσουμε και τους πλούσιους σε επιλογές διαλόγους, τότε έχουμε να κάνουμε με ένα αξιοπρεπέστατο γράψιμο.
Σημείο αμφιλεγόμενο είναι το combat system του Age of Decadence. Εδώ τα πράγματα δυσκολεύουν επικίνδυνα και είναι σχεδόν σίγουρο ότι οι νεότεροι και πιο άπειροι παίκτες θα χαθούν μέσα στο πλήθος των επιλογών. Στις μάχες το mode αλλάζει και από free roam γίνεται turn based. Έχετε να επιλέξετε με πιο χέρι και με τι όπλο θα επιτεθείτε, σε ποιο σημείο του αντιπάλου θα στοχεύσετε, με πόση ταχύτητα θα τον χτυπήσετε και ένα σωρό άλλες παραμέτρους που υπόσχονται να κάνουν το combat πολύ δύστροπο και σε ορισμένα σημεία, ικανό να σας χαλάσει τη συνολική εμπειρία. Οι ίδιοι οι developers αναφέρουν σε μία από τις αρχικές οθόνες, ότι το combat system είναι σχεδιασμένο εξ' αρχής για να είναι δύσκολο, ώστε να το αποφεύγεται όσο μπορείτε και να δίνετε μεγαλύτερη βάση στην εις βάθος μελέτη του χαρακτήρα σας.
Έχασα πολλές φορές. Φώναξα, θύμωσα, τα έβαλα με τον εαυτό μου γιατί ρίσκαρα με την πρώτη επιλογή ενώ μπορούσα να κάνω τη δεύτερη και πιο ασφαλή. Αλλά έγινα καλύτερος και την επόμενη φορά θα έκανα τη σωστή επιλογή. Και τότε ένιωσα τη μεγαλύτερη ικανοποίηση και άρχισα να δένομαι συναισθηματικά με το χαρακτήρα μου. Είναι απερίγραπτες οι συγκινήσεις που μου έδωσε το παιχνίδι και που με έκανε να νιώσω ότι μετά από αμέτρητες προσπάθειες, κατάφερα να σκεφτώ με το σωστό τρόπο και να πάρω την καλύτερη δυνατή απόφαση για τον ήρωά μου. Μπορεί όλα τα παραπάνω να νομίζετε ότι τα έχετε ξαναδεί σε πολλά άλλα RPG, αλλά πιστέψτε με, η λεπτομέρεια με την οποία έχει υλοποιηθεί ο μηχανισμός του roleplaying θα ξεπεράσει κάθε προσδοκία σας.
Τέλος, Ο τεχνικός τομέας ενδέχεται να ξενίσει πολλούς καθώς μοιάζει να έχει γίνει πολύ πρόχειρη δουλειά κυρίως στον οπτικό τομέα. Τα γραφικά είναι αρκετά παρωχημένα, ας μου επιτραπεί η έκφραση, από άλλη εποχή, ενώ η απαλή μουσική επένδυση αν και δεν με εντυπωσίασε, θα έλεγα ότι ταιριάζει στο όλο concept, μιας και αφιέρωσα πολλές ώρες διαβάζοντας ή σκεπτόμενος τι πρέπει να κάνω και με βοήθησε να μείνω συγκεντρωμένος.
Ακολουθήστε το Unboxholics.com στο Google News για να μαθαίνετε πρώτοι τα τελευταία νέα για τεχνολογία, videogames, ταινίες και σειρές. Ακολουθήστε το Unboxholics.com σε Facebook, Twitter, Instagram, Spotify και TikTok.